ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΑΛΛΟ....???

ισως επειδη ολα αυτα τα χρονια επεισες τον εαυτο σου οτι δεν αξιζεις να εισαι καλα...

μυριζομαι ενοχικη ψυχη απο χιλιομετρα κ κατι μου λεει οτι δεν πεφτω έξω!

αλλες φορες, μας τρομαζει η αλλαγη. εχουμε συνηθισει σχεδον μοιρολατρικα τις κακοτοπιες κ τα ασχημα, που φοβομαστε οτι δεν θα μπορεσουμε να διαχειριστουμε τα καλα.. θα χασουμε την δικαιολογια μας για ολα, και τοτε ισως διαπιστωσουμε πως δεν φταινε τα κιλα μας, αλλα αλλα πραγματα! προτιμουμε συχνα να αποδιδουμε την οποια απορριψη στα περιττα κιλα (με ενα μειδιαμα ανωτεροτητας κ θλιψη στο βλεμμα: "παλιορατσιστες.. δεν βλεπετε μεσα μου"), παρά σε τυχον κουσουρια του χαρακτηρα μας! λες κ οι ανθρωποι με φυσιολογικο σωματικο βαρος τα εχουν ολα απλοχερα στη ζωη τους!

μας βλεπουν σαν θυματα, γινομαστε θυματα, πιστευουμε οτι δεν θα μπορεσουμε ποτε να βγουμε απο κει.


στο γραψα κ αλλου. επικοινωνησε μαζι μου.. ισως με κατι πιο χειροπιαστο πιστεψεις πιο πολυ σε σενα.. :)


αννα

destinity22 διαβασα προσεχτικα αυτα που γραφεις,και πολλα απο αυτα με εκφραζουν!πολλες προσπαθειες ακαρπες εχω κανει εγω,ωσπου μια μερα απο τη κουραση του μυαλου μου που δε μπορουσα να φαω,σκεφτηκα τι με νοιαζει;.....θα μεινω χοντρη!απο μπροστα κουκλα και απο πισω πανουκλα!παλι ομως δε βολευομαι και ειπα να ξαναδωσω και αλλη ευκαιρια στον εαυτο μου γιατι το αξιζω οπως και εσυ και ολοι μας. αξιζει λοιπον για 4 μηνεσ που θα μας παρι αυτο το αδυνατισμα το ρημαδι να χαλαμε ολη μας τη ζωη;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Ντέστινυ, δε μπορώ να σου πω κάτι που δεν θα ακουστεί κοινότυπο, ή που δεν το έχεις ήδη ακούσει. Μόλις έρθει η σωστή στιγμή για σένα, θα το καταλάβεις, θα ακούσεις τα γρανάζια του μυαλού σου να γυρίζουν, το κλικ στη συνέχεια και θα ορμήσεις μπροστά. Και δεν θα κάνεις πίσω.
Η δική μου στιγμή άργησε καμιά δεκαπενταριά χρόνια. Ήρθε όμως, όταν είχα ήδη παραιτηθεί. Τώρα πια κοιτάω το μέλλον αισιόδοξα και κυρίως έπαψα να ανέχομαι κοροιδίες και ανόητα σχόλια για τα κιλά μου. ʼρχισα να ντύνομαι λίγο πιο γυναικεία, να φορώ κοσμήματα, αγόρασα και παπούτσια με λίγο τακουνάκι και γενικώς άρχισα να παίρνω τα πάνω μου σαν άνθρωπος και σαν γυναίκα.
Σου εύχομαι να μην αργήσει η δική σου στιγμή. Είσαι κοριτσάκι ακόμα, έχεις όλο το μέλλον μπροστά, βρες τη διάθεση και τη δύναμη και προχώρα...

Δεν χρειάζεται να γίνεις κακιά προκειμένου να επιβιώσεις. Δεν θα το καταφέρεις άλλωστε νομίζω. Μία μία οι προσπάθειες. Ξέρω το κλισέ οι παχουλοί είναι καλοί άνθρωποι, δεν θα ήθελα να γίνω μια κακιασμένη παχουλή.
Το μόνο που έχω να σου προτείνω είναι να μη θυματοποιείς τον εαυτό σου μπροστά στους άλλους. Δεν καταλαβαίνουν, εκτοξεύουν μόνο την κακία τους, δεν έχουν καν για στόχο εσένα, απλά θέλουν να εκτονωθούν για τη δική τους μίζερη ζωή. Εγώ το κατάλαβα αυτό και λυτρώθηκα. Δεν επιτρέπω πλέον σε "φίλες" με ανύπαρκτη προσωπική ζωή, με χάλια γάμους, με προβλήματα στον εργασιακό χώρο να εκτονώνονται σε μένα και στα κιλά μου. Κάποτε το έκανα κι αυτό. Λειτουργούσα σαν σάκος του μποξ γι' αυτές. Τώρα όσες δεν κατάλαβαν την αλλαγή μου, έφαγαν σουτ και δεν κατάλαβαν κι από που τους ήρθε. Το μυστικό είναι αν όχι να αγαπήσεις, σαν πρώτο βήμα να σεβαστείς τον εαυτό σου και πίστεψέ με θα σε σεβαστούν κι οι άλλοι, θέλοντας και μη.

Το να κόψεις γέφυρες ανθρώπινες είναι πάρα πολύ δύσκολο και πρέπει να γίνεται μετά από πολλή σκέψη. Έως τώρα το έκανα σε δύο περιπτώσεις, που οι σχέσεις μας είχαν φτάσει σε αδιέξοδο και το σκέφτηκα αρκετούς μήνες πριν το πράξω. Δεν διώχνουμε ανθρώπους εύκολα, αλλά πρέπει να το κάνουμε όταν εισπράττουμε προσβολές και μόνο.
Αν το αποφασίσεις, δεν θα φύγουν εύκολα, σε προειδοποιώ. Όλοι αυτοί που σε αγνοούσαν τους 7 μήνες της απομόνωσής σου, θα δώσουν μάχη. Θα σε βομβαρδίζουν με τηλέφωνα, επισκέψεις και υπονοούμενα, γιατί δεν θα έχουν το θάρρος να σε ρωτήσουν στα ίσια τι έγινε. Οι "φίλοι" αυτού του τύπου δεν δέχονται εύκολα τον νέο μας εαυτό. Τους σαστίζει όταν σε βλέπουν να απαιτείς με τον τρόπο σου τον σεβασμό και την αγάπη που σου αξίζει. Δεν παραδίδουν εύκολα το παιχνιδάκι τους, εσένα. Αν μπορείς, κράτα τους τυπικά, για κανέναν καφέ, καμιά βόλτα και έξω από την πόρτα της ψυχής σου. Φιλιά!

Quote:

---

Originally posted by Ava
Το μόνο που έχω να σου προτείνω είναι να μη θυματοποιείς τον εαυτό σου μπροστά στους άλλους. Δεν καταλαβαίνουν, εκτοξεύουν μόνο την κακία τους, δεν έχουν καν για στόχο εσένα, απλά θέλουν να εκτονωθούν για τη δική τους μίζερη ζωή. Εγώ το κατάλαβα αυτό και λυτρώθηκα. Δεν επιτρέπω πλέον σε "φίλες" με ανύπαρκτη προσωπική ζωή, με χάλια γάμους, με προβλήματα στον εργασιακό χώρο να εκτονώνονται σε μένα και στα κιλά μου. Κάποτε το έκανα κι αυτό. Λειτουργούσα σαν σάκος του μποξ γι' αυτές. Τώρα όσες δεν κατάλαβαν την αλλαγή μου, έφαγαν σουτ και δεν κατάλαβαν κι από που τους ήρθε. Το μυστικό είναι αν όχι να αγαπήσεις, σαν πρώτο βήμα να σεβαστείς τον εαυτό σου και πίστεψέ με θα σε σεβαστούν κι οι άλλοι, θέλοντας και μη.

---

ετσι! πες τα χρυσοστομη...πονεμενη ιστορια οι φιλοι φιδια.
Απο ανδρες δεν ειχα ποτε παραπονο, μου σταθηκαν οσο δε παει...οι γυναικες ομως... τστσ.
Πλεον εχω κρατησει σε αποσταση "παλιες" κολλητες, απλα βγαινω με αλλα ζευγαρια για καφε ποτο ξενυχτι κτλ ή παω σπιτι τους κ θα τους φερω κ στο δικο μου κ ισως κ αρκετα συχνα. Μουχει λειψει η φιλη που θα βγεις τετ α τετ, ομως κινδυνευω αν το κανω να ανοιχτω περα απο κει που πρεπειι.
Πλεον εγινα bad οχι γιατι μου παει αλλα γιατι οι αλλοι με αναγκασαν, πλεον κανεις δεν μπαινει στα προσωπικα μου, στις σκεψεις μου, στα συναισθηματα μου αν δεν ειναι καρατσεκαρισμενος...κ δοκιμασμενος ξανα κ ξανα.
Απο εδω ειναι ολα πολυ ευκολα, ανοιγεται κανεις ευκολοτερα, δε φοβαται να μη πληγωθει, εδω δεν ειχε κανενα ουτε θα φυγει κανεις...στην εξω ζωη ομως ολα ειναι τοσο δυσκολα κ εγω δε θα ξαναγινω το θυμα καμιας δηθεν φιλης.
Ναι παρεες πολλες, αλλα οταν η κουβεντα σοβαρευει κ το κλιμα βαραινει δε θα πω τον πονο μου, ισως καποτε ξαναβρω καποια που να εμπιστευτω κ να τον πω, ομως προτιμω να πριζω τον αντρα μου προς στιγμην!
Αλλωστε γιατι να ξερει οποιοσδηποτε εξω απο τους δικους μου τι περναω? Κ απο ποτε μας αγαπα ενας "ξενος" περισσοτερο απο οσους κλεινει η πορτα μας? Αργησα ομως πολυ να τα μαθω αυτα!

Ευτυχως βρηκα τον Γιαννη μου που ειναι για μενα ο κοσμος ολος οταν θα κανω τα παιδια του δε θα μενδιαφερει τιποτε κ κανενας...οποιος μου δωσει αγαπη αγαπη θα παρει...οι υπολοιποι τυχαρπαστοι που θελουν να παιρνουν χωρις να δινουν ας κατσουν σταυγα τους...

Quote:

---

Ευτυχως βρηκα τον Γιαννη μου που ειναι για μενα ο κοσμος ολος οταν θα κανω τα παιδια του δε θα μενδιαφερει τιποτε κ κανενας...οποιος μου δωσει αγαπη αγαπη θα παρει...οι υπολοιποι τυχαρπαστοι που θελουν να παιρνουν χωρις να δινουν ας κατσουν σταυγα τους...

---

Κοίτα... να μη στο χαλάσω αλλά ...τί είχες Γιάννη τί χα πάντα λέει η παροιμία

Κ γω δε θελώ να στο χαλασω αλλα δεν γνωριζω τι θα πει η παροιμια...ειλικρινα...κ δε με πολυενδιαφερει να σου πω την αληθεια...

Quote:

---

Originally posted by Destinity22
badgirl μου χαιρομαι πολυ πολυ για σενα κ μου δινει κουραγιο να ξερω πως ισως καπου εκει εξω ισως υπαρχει καποιος γαι μενα που θα με δεχτει γιαυτο που ειμαι
τοχω σκεφτει απειρες φορες οτι καταβαθος στην πραγματικοτητα
μπορει να λεω οτι οταν αδυνατισω θα ειμαι ετοιμη να κανω μια σχεση
μιας κ δεν θα ντρεπομαι για μενα συν του οτι εχω καποια αυτοπεποιθηση
αλλα νομιζω οως καταβαθος εχω απολυτη αναγκη να νιωσω καποιον να με αποδεχεται τωρα...για μια φορα...

---

οταν θα αδυνατισεις, οταν θα βγαζεις περισσοτερα, οταν θα κερνας στην ταβερνα, οταν θα εισαι χαλαρη κ λαιτ, οταν δε θα εχεις προβληματα κ θα ασχολεισαι με τους αλλους κ θα γινεσαι χαλι να σε πατησουν τοτε ολοι θα σου σταθουν κ θα σε αγαπανε...ψευτικα...

Τωρα που ισως δεν εισαι στα χαι σου, ισως δεν εχεις την οικονομικη ανεση, ισως δεν εχεις κανενα κ ψαχνεις να βρεις μια ζεστη αγγαλια ποιος ειναι διπλα σου? αυτος που θα σε πλησιασει τωρα θα μεινει για παντα καλη μου.

Ομως πρεπει κι εσυ να εισαι δεκτικη παρολη την αρνητικη φαση που περνας...αλλιως ακομα κ οι καλοπροαιρετοι φοβουνται να πλησιασουν, μαζεψε δυναμεις κ οταν νιωσεις καλυτερα δωσε ευκαιριες σε ανθρωπους που ποτε δνε ειχες φανταστει οτι θα μπορουσαν να σεκαταλαβουν...ποτε δεν ξερεις!!!

Παντα υπαρχει καποιος ακομα κ ακριβως διπλα μας, που εμεις ΔΕΝ θελουμε να τον δουμε γιατι δεν ειμαστε διαθεσιμοι να το κανουμε...ειμαστε μονοι επειδη δε δινουμε ευκαιριες, παντα καπου υπαρχει καποιος κ για μας, αρχισε να δινεις ευκαιριες σε ολους οπως θαθελες να δωσουν κ σεσενα, κ τοτε θα τα εχεις ΟΛΑ κ το δικαιωμα της επιλογης!!!

Επισης να ξερεις οτι αυτος που θα σε δεχτει οπως ακριβως εισαι, αυτος ο ιδιος θα σε παρακινησει χωρις να μιλησει να βελτιωθεις σαν ανθρωπος, σαν σωμα, σαν ψυχη, σαν μυαλο κ σταση ζωης. Γιατι πολυ απλα οι ανθρωποι που μας γααπουν γιαυτο που ειμαστε μας κανουν εμας τους ιδιους καλυτερους ανθρωπους, βγαζουν τον καλυτερο εαυτο μας!

@badgirl η πλειοψηφία των εχόντων προβλήματα διαταραχών διατροφής είναι [ είμαστε, δεν βγάζω έξω τον εαυτό μου] άκρως ασταθή και ετεροκαθοριζόμενα άτομα.
εντάξει το αμόρε κλπ , είσαι ερωτευμένη κι ενθουσιασμενη κλπ κλπ αλλά μην ορκίζεσαι οτι θα είσαι έτσι ως τα 75 χρόνια σου ας πούμε.
ξέρεις πόσα κιλά πάνω κάτω μπορεί να προξενήσει ένας Γιάννης που μας διαψεύδει?
υπολογίζω πάνω από ένα εκατομύριο κιλά σύνολο εδώ μέσα για παράδειγμα.
αυτό το ροζ συννεφάκι με τα γλυκουλιλίνια αρκουδάκια που αιωρείται πάνω από το κεφάλι αρκετών των οποιων διαβάζω τα post τις τελυεταίες μέρες γίνεται με μαθηματική ακρίβεια ένα πιάνο που πέφτει στο κεφάλι τους.
και τα κιλά τραβάνε στη διακοσάρα.
αυτάααααα

@destiny 22 .
χωρίς πολλά ροζ, και με ένα λόγο. ΟΧΙ.
κανείς δεν θα σε δεχτεί όπως είσαι ακόμα και άμα χάσεις 50 κιλά.
ούτε εμένα ούτε κανέναν μας.
οι σχέσεις μας, οι καλές μας σχέσεις δεν έχουν να κάνουν μ αυτό αλλά με άλλα πράγματα.
το να είμαστε ο εαυτός μας είναι δικαίωμά μας και έτσι θα πρέπει να ζούμε και να επιλέγουμε τους ανθρώπους γύρω μας.
αλλά βρε κοριτσάκι μου... αν εμεις καθορίζουμε τον εαυτό μας σαν εξαρτημένο από το φαγητό, αυτοί είμαστε, γιατί να μας δεχτουν διαφορετικά?
εσύ αυτό θέλεις, εντάξει?
τώρα, αν κάποιος αποδέχεται έναν αδύναμο κι εξαρτημένο άνθρωπο ξέρω γω? είναι καλό?
εσύ ας πούμε πόσο εύκολα θα αποδεχόσουν έναν αλκοολικό?
ε, κάτι τέτοιο είναι, άσε τα ροζ και κοίτα τί πραγματικά συμβαίνει.
τώρα, αν μιλάς για σεξ και μόνο, κοίτα, με έναν λόγο ΟΧΙ και πάλι και το ξέρεις.

Quote:

---

Originally posted by Destinity22
ισως ο κοσμος μου ειναι πολυ ροζ κ δεν το λεω ειρωνικα κ με κακια
γιατι ετσι ειναι η αληθεια ειναι οτι ειμαι πολυ ρομαντικη
αλλα ακομα κ αν κρατουσε για ενα μηνα
θα ηθελα εστω για μια φορα να νιωσω καποιον πολυ κοντα μου τωρα που ειμαι οπως ειμαι

---

Aν ο "κοσμος" σου ειναι ροζ, θα δυσκολευτεις αφανταστα σε αυτον τον κοσμο που ειναι σκουροχρωμος. Και δυσκολα βλεπω να αλλαζει σε κατι πιο φωτεινο. Ευτυχως εχουμε κατι ουρανια τοξα που και που για να μην απελπιζομαστε. :)
Τωρα για το αλλο που γραφεις, αμα το ζησεις για ενα μηνα ή για μια φορα οπως λες, μετα ειμαι σιγουρος οτι θα σε παρει απο κατω. Το ενα λαθος θα διαδεχεται το αλλο γιατι θα σου λειπει αυτο το πολυ ομορφο και θα το ψαχνεις σε αλλους ελπιζοντας να ειναι ετσι οπως το εζησες. Οποτε μην το λες για καλο, αυτο το "εστω μια φορα" :)

υγ. Η φιλια δεν κολλαει στα κιλα. Οποιος κολλησει, στο καλο και να μην μας γραφει.

υγ2. Συμφωνω με τον Journey στα περισσοτερα.

Quote:

---

Originally posted by Destinity22
πρεπει ν ακαταλαβουμε ομως κ στη πραξη πως η ζωη δεν ειναι μονο η ασπρο η μαυρο..:):):):):)

---

Καλημερα δεσποινις Destinity.
Εξαρταται θα σου απαντησω, απο τις επιλογες μας, κατα ενα μεγαλο ποσοστο αλλα και απο αλλους ασταθμητους παραγοντες. Παντως ζορικα τα πραγματα, στην σημερινη κοινωνια.

Αν κάτι χαίρομαι σε αυτή την παρέα είναι η διαφορετικότητα των χαρακτήρων μας. Βλέπουμε τα ίδια πράγματα από άλλη σκοπιά ο καθένας. Αυτό καθορίζεται από το χαρακτήρα μας και από τα προσωπικά μας βιώματα. Και από τη διάθεσή μας συχνά.
Σε ότι αφορά το θέμα των φίλων, δεν το διαπραγματεύομαι. Απαιτώ να με δεχτούν όπως είμαι σωματικά. Επιτρέπω να με απορρίψουν, μόνον αν αλλάξω εσωτερικά και δεν είμαι πια αυτή που γνώρισαν.
Σε ότι αφορά το θέμα των ερωτικών συντρόφων: Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κολλάνε στα κιλά, όντως, αλλά πόσοι είναι αυτοί? Σταθείτε για λίγο γυμνοί μπροστά σε ένα καθρέφτη και κάντε την εξής ερώτηση στον εαυτό σας: Θα ήθελα να κάνω έρωτα με αυτό το σώμα? Αν η απάντηση είναι θετική, τότε όλα καλά, δεν χρειάζεται καν να το συζητάμε, αν είναι αρνητική, τότε κάτι πρέπει να κάνουμε, σωστά? Υπάρχουν βέβαια και οι ειδήμονες του είδους, που δεν κάνουν έρωτα μόνο με το σώμα, αλλά και με την ψυχή και με το μυαλό. Πάλι όμως θα ρωτήσω, πόσοι είναι αυτοί?
Η ζωή δεν είναι δίκαιη και τα σημερινά πρότυπα δυστυχώς μας θέλουν όλο και πιο αδύνατους, όλο και πιο γραμμωμένους. Προσωπική μου ελπίδα είναι, αφού κάνω κάτι για μένα, έστω και το ελάχιστο, αφού προσπαθήσω πραγματικά γι αυτό, να βρεθεί ένας άνθρωπος που θα εκτιμήσει το σύνολο και όχι μόνο το γραμμωμένο μου κορμί, που άλλωστε ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσω.

Γεια σου Ava, με τα ωραια σου :)
Kαλα ειναι και λιγο παραδοξο αυτο που κυριαρχει σημερα. Κοιτανε οι περισσοτεροι ανθρωποι την εμφανιση σε μια σχεση λες και εχουν δεδομενα οτι ολα τα αλλα ειναι ενταξει... Τστστστς!