Printable View
πως θα απεξαρτηθω ξανα απο τον υπερτατο, αυτο τον καιρο, εχθρο μου?
δεν ειμαι τυπος της ζαχαρης, προτιμω τα αλμυρα,
παρολαυτα εδω κ μηνες αρχισα να τρωω γλυκα κ δεν μπορω να τα κοψω με τιποτε.
Αν εκανα μια ισορροπημενη διατροφη ειμαι σιγουρη θα συνηθιζα κ παλι χωρις ζαχαρη,
αυτη τη φορα ομως μου ειναι πιο δυσκολο να επανελθω στο σωστο δρομο κ μονο αβιαστα δε θαναι!
Ιδεες κ λυσεις για...τη ζαχαρη?
αχ τα είπαμε και πριν πονεμένη ιστορία...τι να σου πω...
μονο μαχαίρι γίνεται πιστεύω...πες ας πούμε σήμερα δεν θα φάω ζάχαρη και
εάν θέλω θα φάω αύριο...λέμε τώρα...
ειναι δυνατον ναχω χασει τοσα κιλα κ να μη θυμαμαι?
ξεφυλλιζω ξανα κ ξανα το τευτερι μου κ επειδη τη μια εγραφα την αλλη οχι ακρη δε βρισκω...τελικα
πως μπαινει ξανα κανεις σε φαση: τρωω σωστα κ οχι γλυκα?
τα καλοκαιρινα φρουτα μονο πεινα μου φερνουν!
κοιτα ειναι στον καθε οργανισμο,εμενα ας πουμε αν θελω παγωτο μπορω να φαω μια γρανίτα και να σταματήσω.αλλα αν αυτο δε πιάνει σ εσένα τοτε καλύτερα να την κόψεις μαχαίρι και να τρώς μονο 2 φορες τη βδομάδα πχ κατι γλυκό ή μαυρη σοκολάτα που ενα μικρό κομματάκι της φτάνει για την υπογλυκαιμία.
το ξέρω ρε κοραλάκι μου...ας πούμε το καρπούζι με χαλάει λόγω ζάχαρης..
επίσης ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΑΣΕΣ ΤΟΣΑ ΚΙΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΥΜΑΣΑΙ :p
κοραλακι εγω τα κιλα που εχασα , τα εχασα τρωγοντας κανονικοτατα τα γλυκακια μου. απλα που και που προσπαθουσα να φαω το μισο και το αλλο μισο το πασαρα σε πατερα,μητερα, αδερφο, γκομενο κολλητη κλπ κλπ. ημουν με τις ωρες μου. αλλα σχεδον καθε μερα το ειχα το γλυκο μου. μην αγχωνεσαι. πες θα φαω λιγοτερα πχ μακαρονια ή ψωμι για να ευχαριστηθω και το γλυκακι μου χωρις τυψεις.
Η ζάχαρη, όπως κάθε τι εθιστικό κόβεται μόνο μία κι έξω. Κάποτε το προσπάθησα και το πέτυχα και δεν θα το πιστέψετε.... Είχα ή νόμιζα ότι είχα τρεμούλες. Κανονικό τζάνκι δηλαδή. Τώρα ξανακύλησα και τρώω τα γλυκάκια μου κανονικότατα, απλά φροντίζω να μην είναι σε καθημερινή βάση. Κάτι είναι κι αυτό. Για αρχή.
ʼρα ή λίγο και κάθε μέρα ή ολόκληρη πχ την πάστα μία φορά την εβδομάδα.
ρε παιδιά όταν ο άλλος δεν μπορεί να το ελέγξει το λίγο λίγο δεν είναι εφικτό...
για την κατάσταση του κοραλακίου μάλλον είναι το κομμένο μία και έξω
νομιζω και εγω οτι εθιζομαστε στην ζαχαρη και οταν την κοψεις τις πρωτες μερες εξαιτιας της στερησης την ζητας. δοκιμασε αν θελεις οταν θελεις κατι γλυκο να φας ενα κουταλακι του γλυκου μελι η να κανεις μια φρουτοσαλατα με λιγο μελι απο πανω. εγω ετσι το ξεκινησα και τωρα δεν με νοιαζει καθολου για γλυκο (και λατρευα τα γλυκα)
Πως σε καταλαβαίνω koralaki μου, το ίδιο πρόβλημα έχω κι εγώ, τα άτιμα τα γλυκά με έχουν καταστρέψει!Και φυσικά είμαι ή του καθόλου ή της υπερβολής...Είχα καταντήσει να τρώω 2 παγωτά κάθε μέρα, 2 για να δοκιμάσω απ'ολες τις γεύσεις, μη χάσω καμία θερμίδα..κι έτσι έγινα διπλή κι εγώ!Το θέμα είναι οτι τα καταφέρνεις και τη κόβεις, δε θα φας ποτέ ξανά γλυκό στη ζωή σου?Και τι θα γίνει τότε, θα κατρακυλήσεις και πάλι?Εμένα πάντα αυτό ήταν το πρόβλημα μου και είναι και προσπαθώ να το καταπολεμήσω, τρώγοντας 1 μικρό γλυκάκι μια φορά τη βδομάδα και προς το παρόν πάω καλά και κάθε μέρα που περνάει είναι ένα κατόρθωμα για μένα.Ώσπου ελπίζω κάποια μέρα αυτό να μου γίνει συνήθεια γιατί το σημαντικότερο κατ'εμέ είναι η συνήθεια και προσωπικά με βοηθάει πολύ.Ακόμη σκέφτομαι πως αισθανόμουν τη πρώτη βδομάδα που ξεκίνησα διατροφή, σαν να ζήταγα τη δόση μου, τώρα αυτό όμως έχει αλλάξει!!Quote:
Originally posted by koralaki
πως θα απεξαρτηθω ξανα απο τον υπερτατο, αυτο τον καιρο, εχθρο μου?
δεν ειμαι τυπος της ζαχαρης, προτιμω τα αλμυρα,
παρολαυτα εδω κ μηνες αρχισα να τρωω γλυκα κ δεν μπορω να τα κοψω με τιποτε.
Αν εκανα μια ισορροπημενη διατροφη ειμαι σιγουρη θα συνηθιζα κ παλι χωρις ζαχαρη,
αυτη τη φορα ομως μου ειναι πιο δυσκολο να επανελθω στο σωστο δρομο κ μονο αβιαστα δε θαναι!
Ιδεες κ λυσεις για...τη ζαχαρη?
κ εγω για καποιο διάστημα έτρωγα μια σοκολάτα καθε μέρα αλλα μετα το εκοψα τελειως και τώρα μου φτάνει μια γρανιτα.παντως με βοηθησε κ η μαμα μου γιατι οταν γκρίνιαζα οτι θελω κατι γλυκο μου ελεγε οτι στον οργανισμο μου φτάνει κ ενα μικρο κομματακι σοκολάτα υγίειας και οτι ολα τα αλλα ειναι απλα στο μυαλο μου.κ ειχε δικιο.απλα για καποιον που δεν μπορει να σταματήσει καλύτερα να καθιερωσει μια μερα ή το πολύ δυο να τρωει ενα κανονικο γλυκο παρα λιγο καθε μερα που του ανοιγει την ορεξη κ μετα δε μπορει να σταματήσει.
σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις σας, ο,τι ιδεες εχετε μου λετε>!
ειμαι σε τελμα πραγματικα.
δεν με ενοχλει που ειμαι στασιμη 4 μηνες στα κιλα κ ολο παιρνω 2 χανω 2, αλλα που εχω χαλασει τη διατροφη μου εντασσοντας σε αυτην τα γλυκα.
ειτε αυτα ειναι γλυκα ζαχαροπλαστειιου,
ειτε παγωτα (πρωτο καλοκαιρι που τρωω παγωτα!)
ειτε γλυκα ευκολα στιγμης σπιτικα
νιωθω σα να τρωω μια σφαλιαρα κ να βρισκομαι ξανα στον πατο καθε φορα που τα τρωω!
γιατι ναι παντα μαρεσε να σερβιριστω κ δευτερη φορα,
να φαω πολυ φαγητο, ημουν παντα τις ποσοτητας.
Παντω ομως ειχα αριστες αιματολογικες ακομα κ στα 105 κιλα!
παντα ετρωγα απολα, σαλατες, χορτα, ψαρια κοκ
κ τα γλυκα μου ετρωγα αλλα οχι συστηματικα κ με παθος κ προσμονη!
τωρα γιατι να χαραξω λαθος διατροφη που εχω πεσει σε κιλα?
κ τι με νοιαζει ναμαι ομορφη εξωτερικα οταν τρωω ΒΛΑΚΕΙΕΣ!
προττιμω οταν δεν καταφερνω να νικησω τη βουλιμια μου
να αδειαζω το ψυγειο απο αλμυρα παρα να τρωω γλυκα.
το αλμυρο εχω μαθει κ το ξεπερνω,
το γλυκο ομως πως να το παλεψω?
δεν ημουν ποτε του γλυκου κ εγινα.
γιατι τωρα σταδιατροφικα γεραματα μου να εχω εχθρο το γλυκο?
το γλυκο που με στηριξε οταν εκοψα το τσιγαρο, που αντικατετσησε την εξαρτηση απο τη νικοτινη εγινε εχθρος μου...
κι ομως επι μηνες τα ειχα βγαλει απο τη διατροφη μου παντελως,
μετα απο προσπαθεια κ ισορροπημενα διαιτολογια, ναι εξοκυλα πολλες φορες αλλα επανερχομουν,
γιατι οι ημερες οι καλες ητνα περισσοτερες απο τις κακες.
Τις γιορτες (χριστουγεννα κ πασχα)
τα γλυκα μου φαινοντουσαν πολυ γλυκα,
πιστευα οτι δε θα ξαναφαω ποτε γλυκο με μεγαλη ευχαριστηση...
ποσο εξω επεσα!
ειδικα τα χριστουγεννα που ειχα αρχισει να χανω τα πολλα κιλα ημουν τοσο σιγουρη οτι δεν μου αρεσουν πλεον τα γλυκα
κ τα ελεγχω απολυτα!
Quote:
Originally posted by eleni1201
Το μεγάλο μου πρόβλημα... Να φανταστείτε μπορεί να φάω τώρα μια σοκολάτα και να λέω μετά από 2 ώρες, πω πω πόσο καιρό έχω να φά κάτι γλυκο... ΤΡΑΓΙΚΑ...
Μάλλον το καθόλου είναι η λύση, αλλά κάποια στιγμή ξαναπέφτεις...
koralaki. ανοιξες φοβερο και..."πονεμενη ιστορια" τοπικ!!!
Πολυ καλα εκανες!!
Η ζαχαρη , οπως και το τσιγαρο, οπως και ο καφες, ειναι εθισμος! Παει και τελειωσε! Μη λεμε χαζα...
Το θεμα ειναι , πως βρισκουμε τη δυναμη να απεξαρτηθουμε...Ειναι τρομερα δυσκολο...
Η μαμα μου, εκοψε εντελως, μα εντελως λεμε τη ζαχαρη σε οποιαδηποτε μορφη της!!
Εγω γτ δε μπορω?????Εχω μια μονιμη ατακα στο στομα μου" αν ειναι να πιω καφε χωρις ζαχαρη, καλυτερα να μην πιω ποτε στη ζωη μου!"
Βεβαια, ζαχαρη, αυτη τη σατανικη λευκη κρυσταλλικη ουσια, δεν τη βαζω πουθενα! Την εχω αντικαταστησει με natreen, ελα ομως που κι αυτο δε λεει κατι...και ο λογος ειναι προφανης! Η αισθηση και η αναγκη του γλυκου στο στομα, δεν εχει φυγει, απλα εχει αντικατασταθει με κατι αλλο , χημικης προελευσης και αμφιβολων συνεπειων(εχω διαβασει πως ειναι ακινδυνα, αλλα και το αντιθετο, τι να πιστεψω?)
Για να μην αναφερω και σχετικο αρθρο του πανεπιστημιου Χοπκινς, που διαβασα προσφατα και λεει εν ολιγοις πως ο καρκινος θρεφεται με τη ζαχαρη...
Τελικα η λυση ειναι το μπαμ και κατω, ειδαλλως οδηγουμαστε σε ημιμετρα και κατα συνεπεια γυριζουμε παλι στην καταναλωση της. Θεωρω πως οσο εχω τη γλυκια αισθηση στο στομα, εστω και με το νατρην, ποτε δε θα σταματησω να μου αρεσουν τα γλυκα.
Ξερω ποια ειναι η λυση αλλα.....ΠΩΣ να ξεκινησω??? Καλα, δε μιλαω για τωρα το καλοκαιρι...γτ εχουν παρει τα μυαλα μου αερα και δε διαννοουμαι να κοψω τη ζαχαρη εν μεσω θερους!!
βρε παιδιά, όταν λέτε να κόψω τη ζάχαρη, εννοείτε και ό,τι γλυκό; Ας πούμε παγωτό;Ή μόνο την εμφανή μορφή της;
εγω νομιζω οτι εννοουμε ολα τα ειδη.κ παγωτα κ ολα.