Καλημέρα
διαβάζω καιρό αυτά που γράφετε κι είπα να σκάσω μύτη,να πω τον πόνο μου.Είμαι παχύσαρκη με 1.72 ύψος και 113 κιλά βάρος.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,έχω παραπανίσια κιλά. ʼρχισα να παχαίνω στα 10 μου,ως τότε ήμουν τσιλιβίθρα,φτερό στον άνεμο.Από κει και μετά,όσα ήταν τα χρόνια μου,ήταν και τα παραπανίσια κιλά μου.Τυχαίο;Δε νομίζω! Έχω κάνει πολλές δίαιτες, έχανα πάντα 15 κιλά και μετά βαριόμουν και τα παρατούσα.Κι έμπαιναν διπλά στο τέλος.Πριν από ένα χρόνο ακριβώς,ήμουν 112 κιλά.Πήγα σε διαιτολόγο το Μάρτιο του 2010 (για τελευταία φορά), έχασα 7 κιλά ως τον Ιούνιο (χαπακωνόμουν λόγω πολυκυστικών), και τέλη Ιουνίου συνελήφθη ο μπέμπης (στα 105 κιλά) και τώρα είμαι στον 8ο μήνα και στα 113 αισίως.Κανονικά δεν έπρεπε να βάλω καθόλου κιλά,άλλοι μου λένε ότι πάλι καλά είμαι σε σχέση με άλλες,για την ώρα το μόνο που με νοιάζει είναι να μη βάλω παραπάνω από 10 στο σύνολο,για να είναι πιο εύκολος ο τοκετός (αν υποτεθεί κάτι τέτοιο,στα κιλά μου).Προσπαθώ να μην αγχώνομαι,μια και είναι το πρώτο παιδί που ήρθε (φυσιολογικά ευτυχώς) μετά από πάαααρα πολλά φάρμακα, άγχη και μια εγχείριση γυναικολογικής φύσεως.Αυτή είναι η μικρή μου ιστορία.Τώρα περιμένω να έρθει ο μικρός.Μόνο αυτό με νοιάζει.Να είμαι καλά εγώ για να είναι καλά κι αυτός.Μετά θα τη βγάλω με φρούτα και λαχανικά όπως φαίνεται,δεν είμαι διατεθειμένη να βάλω κι άλλα κιλά,ούτε να παραμείνω όπως είμαι.Φτου φτου...
Καλή συνέχεια σε όλους σας,όλα είναι στο μυαλό...αν το 'χεις εύκαιρο...:wink1:
