Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗς ΑΓΑΠΗς

Πραγματικα μεσα απο την αγαπη,απο την αληθινη αγαπη καταφερα να ξεπερασω καποια εμποδια στη ζωη μου....με βοηθησε να σταθω στα ποδια μου κ να μπορεσω να δω τον εαυτο μου αλλιως με αλλο ματιιιιιιιιιιιι,να με εκτιμησω,να δω την αξια μου..
Δεν ημουν των σχεσεων κ ουτε πιστευα σ αυτα αλλα μεσα απ αυτον τον ανθρωπο εμαθα πολλα.....
Δεν ανοιξα αυτο το post για να σας πω απλα για μενα....αλλα μεσα απο μενα να σας αποδειξω πως ναιιιιιιιιιιιιι υπαρχειιι αληθινη αγαπη,αληθινος ερωτας φτανει να κοιταξουμε καλα γυρω μας......πρεπει να δωσουμε την ευκαιρια στον εαυτο μας να ευτυχησειιιιιιιιιιιιιιιιι ,ολοι το αξιζουμε κ μπορουμε......
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ----->Υπάρχουν και σήμερα παραμύθια και εξακολουθούν να γίνονται και στις μέρες μας θαύματα. Αρκεί να διαθέτουμε κάρδια για να τα ζήσουμε και μάτια για να τα δούμε.!!! ♥:starhit:

διαβαζοντας το ποστ σου,σκεφτηκα τους στιχους του Ντίνου Χριστιανόπουλου,οντας απο την αλλη πλευρα....

"Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;"


ειναι ανεκτιμητο αυτο που ζεις marili..................... η πραγματικηη ευτυχια,το νοημα της ζωης

Ολα ειναι θεμα τυχης συμπτωσης τυχαιου Η τον βρισκεις η δεν τον βρισκεις..

Quote:

---

Originally posted by marili
Πραγματικα μεσα απο την αγαπη,απο την αληθινη αγαπη καταφερα να ξεπερασω καποια εμποδια στη ζωη μου....με βοηθησε να σταθω στα ποδια μου κ να μπορεσω να δω τον εαυτο μου αλλιως με αλλο ματιιιιιιιιιιιι,να με εκτιμησω,να δω την αξια μου..
Δεν ημουν των σχεσεων κ ουτε πιστευα σ αυτα αλλα μεσα απ αυτον τον ανθρωπο εμαθα πολλα.....
Δεν ανοιξα αυτο το post για να σας πω απλα για μενα....αλλα μεσα απο μενα να σας αποδειξω πως ναιιιιιιιιιιιιι υπαρχειιι αληθινη αγαπη,αληθινος ερωτας φτανει να κοιταξουμε καλα γυρω μας......πρεπει να δωσουμε την ευκαιρια στον εαυτο μας να ευτυχησειιιιιιιιιιιιιιιιι ,ολοι το αξιζουμε κ μπορουμε......
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ----->Υπάρχουν και σήμερα παραμύθια και εξακολουθούν να γίνονται και στις μέρες μας θαύματα. Αρκεί να διαθέτουμε κάρδια για να τα ζήσουμε και μάτια για να τα δούμε.!!! ♥:starhit:

---

Αλλα αν θελεις να πεις αυτη την ιστορια εγω τρελαινομαι για ρομαντικα!

τελικα υπαρχουν αρκετοι απο τον δικο μου πλανητη!!:starhit:
χαιρομαι οταν συναντω ατομα σαν την marili,
υπαρχει παντα αυτη η μαγεια στα απλα πραγματα που σε αφοπλιζει και σε κανει να γελας ακομα και οταν ολα καταρεουν...
δεν μπορω να πω τιποτα αλλο παρα να συνεχισει για παντα η νυχτα με τα πυροτεχνηματα και τα μαγικα...
η ημερα ηταν παντα για ενηλικες και ιδιαιτερως πολυπλοκη για μενα, ζω τα τελευταια χρονια σε εναν αλλο κοσμο που οι υπηκοοι αρνουνται να μεγαλωσουν και ο χρονος δεν υπαρχει για να μας φθειρει.
η επιλογη ηταν το πρωτο βημα, το να διαλεξεις να ζησεις χωρις σεναριο ειναι το δευτερο...
απλα οταν ολοι χανονται στο χαος της ανωνιμιας ξερεις οτι καποιος σε παρακολουθει σαν ενας σκηνοθετης και εχεις παντα τα καλυτερα πλανα της ζωης σου....
για ολους αυτους αφιερωνω το βιβλιο "ο μικρος πριγκηπας"
που ζουν σε μικρους πλανητες, με ενα προβατο και μια τριανταφυλλια........

Quote:

---

Originally posted by alexandrita
διαβαζοντας το ποστ σου,σκεφτηκα τους στιχους του Ντίνου Χριστιανόπουλου,οντας απο την αλλη πλευρα....

"Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;"


ειναι ανεκτιμητο αυτο που ζεις marili..................... η πραγματικηη ευτυχια,το νοημα της ζωης

---

θα συμφωνησω απολυτα σαυτο που πες πως η πραγματικη ευτυχια ειναιιι το νοημα της ζωης.....κ για μενα αυτος ο ανθρωπος ειναιιιιι η δικια μου ευτυχια το νοημα στη ζωη μου:starhit:

Quote:

---

Originally posted by marzipan8
τελικα υπαρχουν αρκετοι απο τον δικο μου πλανητη!!:starhit:
χαιρομαι οταν συναντω ατομα σαν την marili,
υπαρχει παντα αυτη η μαγεια στα απλα πραγματα που σε αφοπλιζει και σε κανει να γελας ακομα και οταν ολα καταρεουν...
δεν μπορω να πω τιποτα αλλο παρα να συνεχισει για παντα η νυχτα με τα πυροτεχνηματα και τα μαγικα...
η ημερα ηταν παντα για ενηλικες και ιδιαιτερως πολυπλοκη για μενα, ζω τα τελευταια χρονια σε εναν αλλο κοσμο που οι υπηκοοι αρνουνται να μεγαλωσουν και ο χρονος δεν υπαρχει για να μας φθειρει.
η επιλογη ηταν το πρωτο βημα, το να διαλεξεις να ζησεις χωρις σεναριο ειναι το δευτερο...
απλα οταν ολοι χανονται στο χαος της ανωνιμιας ξερεις οτι καποιος σε παρακολουθει σαν ενας σκηνοθετης και εχεις παντα τα καλυτερα πλανα της ζωης σου....
για ολους αυτους αφιερωνω το βιβλιο "ο μικρος πριγκηπας"
που ζουν σε μικρους πλανητες, με ενα προβατο και μια τριανταφυλλια........

---

κ εσυ ερωτευμενουλα εισαι???οποτε με νιωθεις χαχαχαχαχαχα :starhit:

μονιμως καψουρακι marili αστα να πανε! αφου εχω αρχισει και ανησυχω πλεον στα 40!!
οι κολητοι ισχυριζονται πως επεσα στην μαρμιτα μικρη, οπως και να εχει αρνουμαι να προσγειωθω!
περναω καλα και δεν αφηνω ποτε χαραμαδες, ακομα και στα στριμοκωλα, μονιμως σε ενα αεροπλανο εκτελω χαμηλες πτησεις...
:starhit::starhit::starhit::starhit::starhit::star hit:
το μονο θεμα ειναι πως μου την πεφτει και το ψυγειο και το παλευω με νυχια και με δοντια να μην ασελγησω!!!!

Θα μας πειτε τουλαχιστον καμμια ρομαντικη ιστορια πως γνωριστηκατε να εμπνευστουμε;:kiss:

Quote:

---

Originally posted by lessing
Θα μας πειτε τουλαχιστον καμμια ρομαντικη ιστορια πως γνωριστηκατε να εμπνευστουμε;:kiss:

---

εμεις γνωριστηκαμε απο εναν κοινο μας φιλο....
εντωμεταξυ μιλαγαμε στο τηλεφωνο οταν ηταν μαζι του ο κοινος μας φιλος ..ε ωσπου ετυχε μια μερα να συναντηθουμε κ γιναμε απο τοτε αχωριστοι κ πολυ μα πολυ αγαπημενοι ♥♥♥♥♥

... αν και δεν ξερω αν επιτρεπεται γιατι θα χασω λεφτα απο την πωληση του βιβλιου αλλα δεν βαριεσαι παντα μου αρεσει να την ξαναλεω...:saint2:

λοιποοον πριν μερικα χρονια επεστρεψα ελλαδα ειχα παθει πολιτισμικο σοκ και ειχα βαρεθει να βλεπω διαφημισεις γιαουρτιων στην τηλεοραση, αφου νομιζα πως ζουσα στην Δανια! μετα απο 10ετη παραμονη στο λονδινο και στην ηλικια των 35 ειχα λιγο ζοριστει με την νοοτροπια της ελλαδας, υποτιθεται πως επρεπε να εχω παντρευτει να κανω παιδια και να τρωω γιουβετσι με τα πεθερικα την κυριακη, ολοι οι φιλοι μου γκρινιαζαν πως χωρις λεφτα δεν σε κοιταει κανεις και πως χωρις συγκεκριμενο lifestyle εισαι τιποτα, επρεπε να ντυνομαι να τρωω, να διασκεδαζω οπου ολοι αλλιως ημουν τελειωμενη!
ειχα εκνευριστει με την κατασταση παντου εβρισκα ενα σωρο μαλακες που μολις ελεγα πως ηρθα απ'εξω και πως ημουν ακαδημαικου επιπεδου ξαφνικα αλλαζαν ενω δεν ξεχωριζα απο οποιαδηποτε αλλη ελληνιδα....
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΣΚΑΣΕ ΤΟ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ...:starhit::starhit::starhi t:

ο πιο απιστευτος τυπος με τα πιο μπλε ματια, επαιξε και τραγουδησε την πριγκηπεσσα του μαλαμα και ντρεποταν να με κοιταξει στα ματια...
δυστυχως με απεφευγε γιατι θεωρουσε πως δεν ειχε να μου προσφερει τιποτα απο αυτα που ζηταγανε ολοι...
μετα απο πολλες ωρες μεταμεσονυχτιων περιπατων αποφασισε να μου κρατησει το χερι και απο τοτε δεν το εχει αφησει εδω και 4 χρονια..
δυστυχως η σχεση μας καταδικαστηκε απο πολλους δεν ανακατευονται διαφορετικες κοινωνικες ταξεις και το λογικο θα ηταν να ζω στην μεζονετα προικα, ομως εφτιαξα το πιο μικρο κουκλοσπιτο του κοσμου και το γεμισαμε γατια και πολυ αγαπη, ειναι δυσκολα γιατι διεγνωσθει με καρκινο και δεν υπαρχουν πολλα περιθωρια βελτιωσης, το ηξερα απο την αρχη ομως μου αρκουσε μια μερα διπλα του παρα 40 διπλα σε μια οικονομικη συμφωνια....
καθε μερα ειναι μια νεα μερα στον μικροκοσμο μας, μου αρκει που το τελευταιο και το πρωτο πραγμα καθε μερα ειναι ενα ζευγαρι χαμογελαστα ματια...
δεν μετανιωσα ποτε και πραγματικα ευχομαι σε ολους να ζησουν ενα ερωτα χωρις ορια και χωρις συμβιβασμους εστω και για μια φορα στην ζωη τους..

τελικα τα πραγματα ειναι πιο απλα απο αυτο που πιστευουμε θελουμε ελαχιστα για να ειμαστε ευτυχισμενοι, ειναι τοσα λιγα που χωρανε σε ενα ζεστο χερι...........
:spin::spin::spin::spin::spin:

Quote:

---

Originally posted by marzipan8
... αν και δεν ξερω αν επιτρεπεται γιατι θα χασω λεφτα απο την πωληση του βιβλιου αλλα δεν βαριεσαι παντα μου αρεσει να την ξαναλεω...:saint2:

λοιποοον πριν μερικα χρονια επεστρεψα ελλαδα ειχα παθει πολιτισμικο σοκ και ειχα βαρεθει να βλεπω διαφημισεις γιαουρτιων στην τηλεοραση, αφου νομιζα πως ζουσα στην Δανια! μετα απο 10ετη παραμονη στο λονδινο και στην ηλικια των 35 ειχα λιγο ζοριστει με την νοοτροπια της ελλαδας, υποτιθεται πως επρεπε να εχω παντρευτει να κανω παιδια και να τρωω γιουβετσι με τα πεθερικα την κυριακη, ολοι οι φιλοι μου γκρινιαζαν πως χωρις λεφτα δεν σε κοιταει κανεις και πως χωρις συγκεκριμενο lifestyle εισαι τιποτα, επρεπε να ντυνομαι να τρωω, να διασκεδαζω οπου ολοι αλλιως ημουν τελειωμενη!
ειχα εκνευριστει με την κατασταση παντου εβρισκα ενα σωρο μαλακες που μολις ελεγα πως ηρθα απ'εξω και πως ημουν ακαδημαικου επιπεδου ξαφνικα αλλαζαν ενω δεν ξεχωριζα απο οποιαδηποτε αλλη ελληνιδα....
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΣΚΑΣΕ ΤΟ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ...:starhit::starhit::starhi t:

ο πιο απιστευτος τυπος με τα πιο μπλε ματια, επαιξε και τραγουδησε την πριγκηπεσσα του μαλαμα και ντρεποταν να με κοιταξει στα ματια...
δυστυχως με απεφευγε γιατι θεωρουσε πως δεν ειχε να μου προσφερει τιποτα απο αυτα που ζηταγανε ολοι...
μετα απο πολλες ωρες μεταμεσονυχτιων περιπατων αποφασισε να μου κρατησει το χερι και απο τοτε δεν το εχει αφησει εδω και 4 χρονια..
δυστυχως η σχεση μας καταδικαστηκε απο πολλους δεν ανακατευονται διαφορετικες κοινωνικες ταξεις και το λογικο θα ηταν να ζω στην μεζονετα προικα, ομως εφτιαξα το πιο μικρο κουκλοσπιτο του κοσμου και το γεμισαμε γατια και πολυ αγαπη, ειναι δυσκολα γιατι διεγνωσθει με καρκινο και δεν υπαρχουν πολλα περιθωρια βελτιωσης, το ηξερα απο την αρχη ομως μου αρκουσε μια μερα διπλα του παρα 40 διπλα σε μια οικονομικη συμφωνια....
καθε μερα ειναι μια νεα μερα στον μικροκοσμο μας, μου αρκει που το τελευταιο και το πρωτο πραγμα καθε μερα ειναι ενα ζευγαρι χαμογελαστα ματια...
δεν μετανιωσα ποτε και πραγματικα ευχομαι σε ολους να ζησουν ενα ερωτα χωρις ορια και χωρις συμβιβασμους εστω και για μια φορα στην ζωη τους..

τελικα τα πραγματα ειναι πιο απλα απο αυτο που πιστευουμε θελουμε ελαχιστα για να ειμαστε ευτυχισμενοι, ειναι τοσα λιγα που χωρανε σε ενα ζεστο χερι...........
:spin::spin::spin::spin::spin:

---

απλα κλαιω.... και τωρα αποσαφηνιστηκαν ολες οι αποριες μου απο το προηγουμενο ποστ σου.....

Τα λογια σου ειναι εμπνευσμενα απο αγαπη......Διαβαζω το κειμενο και με γεμιζει. Ο,τι και να πω μπορει να ακουστει λιγο και μικρο........................................ ............................

Quote:

---

Originally posted by marzipan8
... αν και δεν ξερω αν επιτρεπεται γιατι θα χασω λεφτα απο την πωληση του βιβλιου αλλα δεν βαριεσαι παντα μου αρεσει να την ξαναλεω...:saint2:

λοιποοον πριν μερικα χρονια επεστρεψα ελλαδα ειχα παθει πολιτισμικο σοκ και ειχα βαρεθει να βλεπω διαφημισεις γιαουρτιων στην τηλεοραση, αφου νομιζα πως ζουσα στην Δανια! μετα απο 10ετη παραμονη στο λονδινο και στην ηλικια των 35 ειχα λιγο ζοριστει με την νοοτροπια της ελλαδας, υποτιθεται πως επρεπε να εχω παντρευτει να κανω παιδια και να τρωω γιουβετσι με τα πεθερικα την κυριακη, ολοι οι φιλοι μου γκρινιαζαν πως χωρις λεφτα δεν σε κοιταει κανεις και πως χωρις συγκεκριμενο lifestyle εισαι τιποτα, επρεπε να ντυνομαι να τρωω, να διασκεδαζω οπου ολοι αλλιως ημουν τελειωμενη!
ειχα εκνευριστει με την κατασταση παντου εβρισκα ενα σωρο μαλακες που μολις ελεγα πως ηρθα απ'εξω και πως ημουν ακαδημαικου επιπεδου ξαφνικα αλλαζαν ενω δεν ξεχωριζα απο οποιαδηποτε αλλη ελληνιδα....
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΣΚΑΣΕ ΤΟ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ...:starhit::starhit::starhi t:

ο πιο απιστευτος τυπος με τα πιο μπλε ματια, επαιξε και τραγουδησε την πριγκηπεσσα του μαλαμα και ντρεποταν να με κοιταξει στα ματια...
δυστυχως με απεφευγε γιατι θεωρουσε πως δεν ειχε να μου προσφερει τιποτα απο αυτα που ζηταγανε ολοι...
μετα απο πολλες ωρες μεταμεσονυχτιων περιπατων αποφασισε να μου κρατησει το χερι και απο τοτε δεν το εχει αφησει εδω και 4 χρονια..
δυστυχως η σχεση μας καταδικαστηκε απο πολλους δεν ανακατευονται διαφορετικες κοινωνικες ταξεις και το λογικο θα ηταν να ζω στην μεζονετα προικα, ομως εφτιαξα το πιο μικρο κουκλοσπιτο του κοσμου και το γεμισαμε γατια και πολυ αγαπη, ειναι δυσκολα γιατι διεγνωσθει με καρκινο και δεν υπαρχουν πολλα περιθωρια βελτιωσης, το ηξερα απο την αρχη ομως μου αρκουσε μια μερα διπλα του παρα 40 διπλα σε μια οικονομικη συμφωνια....
καθε μερα ειναι μια νεα μερα στον μικροκοσμο μας, μου αρκει που το τελευταιο και το πρωτο πραγμα καθε μερα ειναι ενα ζευγαρι χαμογελαστα ματια...
δεν μετανιωσα ποτε και πραγματικα ευχομαι σε ολους να ζησουν ενα ερωτα χωρις ορια και χωρις συμβιβασμους εστω και για μια φορα στην ζωη τους..

τελικα τα πραγματα ειναι πιο απλα απο αυτο που πιστευουμε θελουμε ελαχιστα για να ειμαστε ευτυχισμενοι, ειναι τοσα λιγα που χωρανε σε ενα ζεστο χερι...........
:spin::spin::spin::spin::spin:

---

ειναι πραγματικα υπεροχο αυτο που ζεις......τοσο γεματα τα λογια σου κ με τοσο νοημα που δειχνειιιι πραγματικα της αξιας της αγαπης.......:starhit:

Πολυ πολυ ευχαριστω για το μοιρασμα.Ειναι οντως η δυναμη της αγαπης.:starhit::starhit::starhit::starhit:: starhit::starhit: