Καλημέρα παιδιά τι κάνετε? Σκέφτηκα πολλές φορές πριν ανοίξω το στγκεκριμένο τόπικ αλλά όλους αυτούς τους μήνες στην προσπάθεια μου υπήρξατε πολλοί απο σας μεγάλο στήριγμα μου και γι αυτό το λόγο θέλω να μοιραστώ εκ νέου κάτι μαζί σας. Σας ζητώ την γνώμη σας, τις ανάλογες εμπειρίες σας αν βέβαια υπάρχουν και φυσικά την υποστήριξη σας.
Θα τα πάρω λίγο από την αρχή τα πράγματα γιατί είναι λίγο σύνθετα τα πράγματα. Ευελπιστώ να μη σας κουράσω.
Λοιπόν ενδεχομένως κάποιοι από σας να εχετε διαβάσει την δική μου ιστορία που σχετιζόταν με νευρική ανορεξία. Τον περασμένο ιούλιο είχα φτάσει να ζυγίζω 40 κιλά. Καποια στιγμή αποφάσισα να δώσω ένα τέλος και να μαι τώρα μερικούς μήνες μετά στα 55 πλέον κιλά. Σε αυτά τα κιλά έφτασα με αρκετούς κόπους. Τον πρώτο καιρό ήταν αρκετά δύσκολο οχι γιατί είχα κάποιον ενδοιασμό στο να φάω αλλά γιατί αυτομάτως κρατούσα κάποιες αντιστάσεις και έλεγχα τις ποσότητες του φαγητού μου. Τελοσπάντων τον τελευταίο καιρό λόγω άλλων καταστάσεων ήμουν και πάλι πολύ άσχημα ψυχολογικά, εξαιρετικά πιεσμένη σε κακό χάλι τελοσπάντων. Κάπου εκεί γίνεται ένα κλικ μέσα μου και αποφασίζω να επισκεφτώ μια φίλη μου. Μεγάλο βήμα για μένα. 5 μέρες πέρασα θαυμάσια, εκανα πράγματα για μένα, είδα νέα μέρη και έφαγα μέχρι θανάτου. Πρώτη φορά μετά απο χρόνια δε σκέφτηκα και δε μέτρησα θερμίδες. Γύρισα 4 κιλά παραπάνω. Ενιωσα μεν ενα τσιμπηματάκι στην καρδιά αλλά το πήρα πολύ πιο ψύχραιμα απο οτι θα περιμενα και δε μου πέρασε από το μυαλό αντε τώρα να κάνω διαιτα. Αντίθετα συνέχισα να τρώγω κανονικά.
Το μόνο κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι όλες οι στερήσεις μου βγήκαν τώρα και πλέον κάνω αρκετά υπερφαγικά επεισόδια με οτι λογής μαλακία υπάρχει. Σαν να ανοιξε το στομάχι μου. Αδνυατώ να βρω το μέτρο μου και πέφτω συχνά σε ανόητες παγίδες που εκτός απο κιλά μου προσθέτους τρελούς στομαχόπονους.
Τελοσπάντων παρά τα υπερφαγικά γενικότερα ήμουν σε σχετικά καλή διάθεση παρόλο που φτάνοντας πλέον στα 55 κιλά και μην έχοντας βρει τα πατήματα μου τα διατροφικά έχω αρχίσει να τρέμω πως θα ξανάγίνω χοντρή εν τούτοις τα κακά μαντάτα ήρθαν απο αλλού.
Γυρνώντας από το ταξίδι μου όντας πιο δυνατή από ποτέ είπα που να μην έσωνα να πάω να κάνω εναν έλεγχο. Είμαι ψιλουποχόνδρια και ανα τακτά χρονικά διαστήματα κάνω εξετάσεις αίματος για να ελεγχω και την αναιμία μου την οποία έχω εδώ και χρόνια.
Πρώτη φορά αισθανόμουνα πολύ δυνατή, περίμενα τις τέλειες εξετάσεις δεν είχα άλλωστε και κανένα ύποπτο σύμπτωμα. Πρωτη φορα δεν ειχα τόση αγωνία για τα αποτελέσματα.
Μου φέρνει λοιπόν τις εξετάσεις η μητέρα μου και πέφτω από τα συννεφα. Ερυθρά αιμοσφαίρια, αιματοκρίτης και ότι έχει σχέση με αναιμία πιο πάτος από ποτέ. Τετοια νούμερα ούτε στα ανορεξικά μου.
Απογοήτευση μεγάλη αλλά το παίρνω σχετικά νορμάλ υπό την έννοια ότι η αναιμία είναι κάτι με το οποίο ζω χρόνια τώρα.
όΜως όχι δεν κράτησε πολύ. Δείχνς τις εξετάσεις στον παθολόγο ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μου λέει οτι πρέπει να βρούμε απο που προέρχεται τόση αναιμία. Από τη στιγμή που περίοδο δεν έχω χάνω από κάπου αλλού αίμα και πρέπει να βρούμε απο που. Μου πε λοιπόν οτι καλό θα ναι να επισκεφθώ γαστρεντερολόγο. Εκλεισα ραντεβού για την τρίτη. Από τότε κυκλοφορώ στο σπίτι σαν την άδικη κατάρα. Με κρίσεις υπερφαγίας μάλιστα η προχτεσινή μου προκάλεσε τετοιο στομαχόπονο που εκανα βεβαίως βεβαίως τη σύνδεση με το γαστρεντερολόγο και έχω λαλήσει. Μπορεί να μην έχω τίποτα μπορεί και πολλά απλά γι μια ακόμα φορά βρίσκομαι αντιμέτωπη με τις συνέπειες των πράξεων μου. Με πετυχαίνει στη χειρότερη στιγμή πανω που νόμιζα ότι είχα ξεπεράσει κάποια πράγματα και καταστάσεις. Τρελαίνομαι όταν σκεφτομαι ότι μπορεί να χω πάθει κάτι τώρα που πλέον είμαι σε κανονικά κιλά και πάλευα να βρω τις ισορροπίες και να προσαρμοστώ στην καινούρια μου ζωή.
Τώρα πάλι ξεκιναει ένας νέος φαύλος κύκλος. Ολη μέρα στο ιντερνετ να ψάχνω για ασθένειες, να προσέξω τι να φάω να μην παχύνω άλλο, ψυχολογία στα τάρταρα..
Πραγματικά όμως θέλω μια φυσιολογική ζωή. ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ.
Ελπίζω οι νεες εξετάσεις να μη δείξουν κάτι, ελπίζω να μην ειναι αργά.
Ευχαριστώ και πάλι που με ακούσατε. Κάπου εδώ θα ζητήσω αν έχετε κάποια αναλογη εμπειρία απο γαστρεντερολόγο, αν έχετε γνώση του τι τι πρέπει να περιμένω και επίσης καμια ιδεά να σταματήσω τα ρημάδια τα υπερφαγικά ή τουλάχιστον πως να βρω ενα κωλομέτρο για να σταματήσω πια να βλάπτω αυτό τον πολύπαθο οργανισμό μου?