ΣΥΖΗΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΕ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Παρακολουθώ και εγώ το foroum εδώ και αρκετό καιρό. Η γυναίκα μου πάσχει έδω και 4 χρόνια από διπολική διαταραχή. Ξεκίνησε με κατάθλιψη τα πρώτα 2 χρόνια η οποία σιγά σιγά ατόνησε και εξελίχθηκε σε μανία η οποία σε έντονη μορφή κράτησε 1 χρόνο και μετά εξελίχθηκε σε υπομανία. Εν ολίγης τα τελευτάια 4 χρόνια έχουμε ζήσει ισροπημένα μόλις 4-5 μήνες.
Έχω 2 παιδία 11 και 9 χρονών.
Εδώ και 3 χρόνια η γυναίκα μου παρακολουθειται από υχολόγο ψυχίατρο. Η ζωή μας έχει χάσει κάθε μέτρο. Αναγκάστηκα να ζητήσω στήριξη και εγώ σε ψυχολόγο γιατί μόλις μπήκε στη μανία άρχισε να συμπεριφέρετε τρελά. Ο μικρος μας ο γιος παρουσίασε και αυτός ψυχολογικά προβλήματα αλλά ευτυχώς δείχνει να τα έχει ξεπεράσει.
Αναζητώ συμβούλές και γνώση από αλλους που έχουν αντίστοιχο πρόβλημα αλλά που το βιώνουν μεγαλύτερο διάστημα για να καταλάβω τι γίνεται στο μέλλον.
Εξαιτίας της μανίας και των συμπτωμάτων έχουμε χάσει επαγγελματικά περίπου 70.000 € από τις επιλογές της γυναίκας μου.
Αντιμέτώπισα και εγώ προβλήματα την ερωτική απόριψη.
Παρακλώ αν υπάρχει κανείς με μεγαλύτερη εμπειρία εχοντας αντέξει περισότερο να μου δώσει πληροφορίες γιατι εδω και ένα μήνα η γυναίκα μου ξαναμπήκε στην κατάθλιψη και νιώθω πως όσες προσπάθειες και αν εκανα δεν οφέλησαν. Φοβάμα πως έχει ξαναρχίσει ένας νέος κύκλος ο οποίος αν είναι αντίστοιχού μεγέθους και έντασης με τον πρώτο νμίζω πως είνια άδικος κόπος να τον αντέξω.
Η γυναίκα μου πέρνει 2 Anaflalin και 1 Cipralex κα΄θε μέρα και σε λίγο θα ξεκινήσει λίθιο.
Είμαι έτοιμος να χωρίσω και να πάρω και τα παιδιά μαζί.
Είμαι 39 ετών είμαι 22 χρόνια με την γυναίκα μου και είμαστε 12 παντρεμένοι.
Ζητώ συμβουλές από μέλη με μεγαλύτερη εμπειρία.
Ευχαριστώ

filis σε καταλαβενω οτι περνας δυσκολες ωρες αν και δεν καταλαβενω τι σημενει διπολικη διαταραχη και σε συμβουλευω να κανεις ιπομονη.Εχετε πολους καυγαδες με την γυναικα σου?αν ναι καλυτερα να χωρισετε γιατι αν τα παιδια ζουνε μεσα σε ενα σπιτι π γινετε χαμος σιγουρα θα αρχισουν να εχουν κ αυτα προβλημα.αυτη ειναι η γνωμη μου.Απο ερωτικη αποψη δεν καταλαβα τι γραφεις.δεν εχετε και ερωτικη ζωη?

u2u!

ρε μαρία τη μία του λές να κάνει υπομονή και την αλλή να χωρίσει? νομίζω οτι ο χωρισμός θα πρέπει να είναι η ύστατη επιλογή όταν όλα τα άλλα έχουν εξαντληθεί...

να κανει ιπομονη μεχρι να δει τι θα κανει ενοω.και καλυτερα να χωρισει για τα παιδια παρα να ζουνε τα καιμενα μεσα σε ενα σπιτι κολαση.και δεν με λενε \"ρε\" Μαρια οκ??και φυσικα ειναι καλυτερα να ζουνε τα παιδια και με τους 2 γονεις αλλα οταν δεν αγαπιουντε πια και βρισκοντε σε κονιμη διαμαχη τα παιδια δεν ειναι χαζα καταλαβενουν τι γινετε και πληγονοντα αφανταστα βλεποντας και βιωνοντας καυγαδες αναμεσα σε γονεις.

Μαρία συγνώμη για το ύφος μου αλλά κάπου μπλέχτηκε το πρόβλημά μου μάλλον γι\' αυτό αντέδρασα έτσι... τα υπόλοιπα θα τα πώ στο θέμα μου αν βρώ το θάρρος

Oκ δεν υπαρχει προβλημα εγω αλλωστε γιαυτον τον λογο χωρισα πριν αρχησει να βιωνει το παιδι απαισιες καταστασεις κ σκηνες.Ειναι οτι χειροτερο για ενα παιδι να βλεπει τος γονεις του που το εφεραν στο κοσμο να μην αγαπιουντε και να μην υπαρχει σε βασμος μεταξυ τους και να μιλανε ασχημα ο ενας στον αλλον και ακομα να πευτει κ ξυλο οπως στην δικη μου περιπτωση.

Έχεις δίκιο, είναι δύσκολες καταστάσεις. Εγώ δεν τις έχω βιώσει και δεν γνωρίζω

Quote:

---

Originally posted by fillis
Έχω 2 παιδία 11 και 9 χρονών.

---

έχετε, όχι έχεις.

για οσους δεν ξερουν, διπολικη διαταραχη ειναι οι εναλλαγες καταθλιψης και μανιας.δηλαδη:
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ:απομονωση, κοινωνικος απόκλεισμος. καμια διαθεση και νοημα για τη ζωη,απαισιοδοξια, εκπτωση σε επαγγελματικη και σεξουαλικη ζωη, αδυναμια για απλες καθημερινες ενεργειες, δυσλειτουργεια και στον υπνο με αυπνιες η υπνηλιες, αποτομη αυξηση η ελαττωση βαρους,
ΜΑΝΙΑ: ανυπομονησια, συνεχως ευφορη διαθεση, αναγκη για εξοδο, νευρικοτητα, θελει το ατομο να ειναι συνεχεια σε εκγρηγορση και απασχολημενο

Αυτές οι δύο ψυχικες ασθενειες οταν εναλλασονται συνεχως ειναι η γνωστη διπολικη διαταραχη.
Οσον αφορα τον filis δεν ξερω αν μπορω να τον βοηθησω αφου η θεση του ειναι τρομερα δυσκολη και φυσικα οσο κι αν αγαπας τον ανθρωπο με τον οποιο εισαι τοσα χρονια, θα σκεφτεις και τα παιδια σου που κινδυνευουν σε ενα περιβαλλον τετοιο ειδικα αν ειναι και ευαισθητα. Καλυτερα να συμβουλευτεις τον δικο σου ψυχολογο και να του εκφρασεις τις ανησυχιες αλλα και τις προθεσεις σου..

Filli σε καταλαβαίνω απόλυτα και τα έχω περάσει...απο την πλευρά του Μανιοκαταθλιπτικού όμως.

Να είσαι σίγουρος πάντως ότι η γυναίκα σου δεν φταίει 100% για το οικονομικό.
Όταν ήμουν σε μανιακές φάσεις χάλαγα απίστευτα λεφτά χωρίς μέτρο.(Είναι κομμάτι της ασθένειας και πολύ δύσκολο να το καταλάβει κάποιος που είναι εκτός).

Για να στο κάνω πιο λιανά νιώθεις σαν Σεϋχης,είσαι υπερεσιόδοξος με μεγαλόπνοα σχέδια και τίποτα δεν σε πτοεί 24 ώρες το 24ωρο.Δεν έχεις μέτρο πουθενά!Αυτό σε οδηγεί συνεχόμενα σε σπατάλες και υπεροψία.

Αν τα παιδιά σου παρουσιάσουν μανιοκατάθλιψη δεν θα φταίει η συμπεριφορά της γυναίκας σου ούτε η ίδια.Είναι θέμα κληρονομικότητας κατα 80%(όπως είχε και εμένα η γιαγιά μου) όπως γίνεται και με τον καρκίνο ή το άσθμα.Και η ίδια με λίγα λόγια δεν το επέλεξε.

Κάποια προβλήματα ψυχολογικά που μπορεί να παρουσιάσουν τα παιδιά λόγο της συμπεριφοράς της είναι αναστρέψιμα και διορθώνονται.

Η Αλίκη έδωσε σίγουρα την καλύτερη απάντηση να τα σηζητήσεις με το γιατρό της σαν να αντιμετωπίζεις ο ίδιος ψυχολογικά παρ\'όλο που άλλος πάσχει.

Πάντως μην απελπίζεσαι γιατί είναι νωρίς τα 4 χρόνια.Όσο περνάει ο καιρός οι κρίσεις θα είναι μικρότερης έντασης και διάρκειας.

Φιλις...σίγουρα η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά κρίνοντας από εκατοντάδες ιστορίες που έχω παρακολουθήσει εδώ μέσα, με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και υπομονή πάρα πολλοί άνθρωποι γίνονται καλά.
Απ\' τα γραπτά σου νιώθω πως είσαι στο στάδιο της φυγής και ίσως κινδυνολογήσω, αλλά διαισθάνομαι πως στη ζωή σου είναι ήδη κάποιος άλλος άνθρωπος.
Σκέψου όμως, αν μετά από 22 χρόνια κοινής ζωής, αρρώσταινες εσύ, ποια θα ήταν η αντίδραση της γυναίκας σου; Το μεγαλύτερο σφάλμα πολλών ανθρώπων απ\' το περιβάλον όσως αρρωσταίνουν ψυχικά, είναι πως δεν το αντιμετοπίζουν σαν πραγματική ασθένεια.
Σκέψου το.

ΥΓ. Και όπως είπε κάποιος παραπάνω, τα παιδιά είναι δικά σας και όχι δικά σου....

fillis...εγω παλι βρισκομαι απο την απεναντι οχθη......
Καταλαβαινω τους προβληματισμους σου και πιστευω και εγω με την σειρα μου οτι το καλυτερο ειναι να ζησετε δοκιμαστικα εστω για λιγο σε διασταση...
Αλλα αναρωτιεμαι......ησασταν, οπως ανεφερες 22 χρονια μαζι και 12 παντρεμενοι....εχετε 2 παιδια 9 και 11 ετων, τα οποια υποθετω πριν την 4ετια τα μεγαλωνε εξισου καλα και η συζηγος σου...και ξαφνικα την κρινεις οτι ειναι ανικανη στο να μεγαλωσει τα παιδια της επειδη...νοσησε....?
Εχεις συλλογιστει ποτέ τι μπορει να προκαλεσε την διπολικη...?
......και γνωριζεις τι κακο μπορει να προκαλεσει στην ιδια αν της αφαιρεσεις το δικαιωμα ανατροφης των παιδιων...?
Εγω εχοντας περασει διπολικη μπορω να πω οτι τον ρολο μου ως μητερα δεν τον εγκατελειψα ποτέ μου και η σχεση μου με τα παιδια ηταν αριστη ως και θεραπευτικη θα τολμουσα να πω, εκτος απο ενα πολυ μικρο χρονικο διαστημα( 1-2 μηνων το πολυ).
Αυτην την στιγμη ο πρωην αντρας μου θελει να με αποκλεισει απο αυτον τον ρολο μου πονταρωντας μπορω να πω στην \"ασθενεια\" μου...
Ενημερωτικα μπορω να σε διαβεβαιωσω (μετα απο επισκεψη μου σε γιατρο ψυχιατρικης), οτι μητερες που εχουν διπολικη και οι οποιες ακολουθουν πιστα την αγωγη τους, ειναι ικανοτατες μητερες και πολλες φορες ακομα καλυτερες και απο μητερες που δεν εχουν αυτην την διαταραχη.(επαναλαμβανω, οτι αυτα ειναι λογια, και οχι μονο επειδη τα εχω και γραπτως, ψυχιατρου δημοσιου νοσοκομειου..).
Ελπιζω μονο...να βρειτε εναν κοινο παρονομαστη, εστω και αν υπαρξει αυτος ο χωρισμος εντελει, για το καλο των παιδιων ΣΑΣ κυριως....
Να ξερεις οτι απομακρινοντας τα απο την μητερα τους, δεν χτυπας την γυναικα σου, αλλα το ιδιο σου το αιμα....και αυτο δεν προκειται να στο συγχωρεσουν ποτέ.
Το ζω αυτο το σεναριο και πιστεψε με, ειναι ότι χειροτερο.....
Βρειτε μια λυση ετσι ωστε να μην δημιουργηθουν τραυματα στα παιδια σας...ειναι κριμα.

Σοφη πιστευω οτι βαζεις την περιπτωση σου μπροστα,
για να συγκρινεις με αυτη ολες τις υπολοιπες.

Δεν αντιλεγω οτι η γυναικα του θεματοθετη παιζει να ειναι ικανοτατη,
ωστοσο βλεπω και την αλλη πλευρα ενος ανθρωπου που το ποστ του μοιαζει να εχει φτασει
λιγο πριν το αμην η εκει κοντα.

Τεσπα σε καθε περιπτωση ειμαι υπερ των συμβιβασμων εφοσον μπορουν να γινουν
με γνωμωνα παντα την μελλοντικη υγεια των παιδιων.
Οι μεγαλοι τα φτιαχνουν οπως θελουν, τα μικρα παιδια ομως παραμενουν σε αλλα χερια και οχι στα δικα τους.

Σιγουρα krino, οταν διαβασα αυτην την περιπτωση μου ηρθαν θυμησες απο την δικη μου περιπτωση και σιγουρα δεν πρεπει να συγκρινω...αλλα ηθελα απλως να αναρωτηθει και να δει και την αλλη οψη του νομισματος, επειδη παντα υπαρχει και η αλλη οψη.
Δεν ξυπναει κανεις ενα πρωινο εχοντας ξαφνικα διπολικη....κατι εχει συμβαλει, κατι μπορει να εχει συσσωρευτει μεσα της και να βγηκε απο την αφανεια.
Και πιστευω οτι σε τετοιες περιπτωσεις και τα δυο μελη βρισκονται λιγο πριν απο το αμην...μην πω οτι το ενα μελος ξεπερασε ηδη τα ορια του αφου εκ των πραγματων νοσησε..