Printable View
Γεια σε ολους.:)ποσο χαιρομαι που διαβαζω ανθρωπους με ελπιδα και στοχους.εγω δεν ξερω απο που να αρχισω.προσπαθησα τοσο πολυ να φτιαξω μια διατροφη και να την τηρησω ομως καθε μερα με το που ξυπναω σκεφτομαι μονο οτι η απολαυση ειναι μονο το φαγητο.παραγγελνω καθε μερα φαγητο,κανω υπερφαγικα και οσο κοιταζω τον εαυτο μου στον καθρευτη τοσο απελπιζομαι.με τοσα κιλα σκεφτομαι οτι δεν εχει νοημα ο,τι κ να κανω πια.συχαινομαι τα παντα.εγω πραγματικα εχω χασει καθε ελπιδα.
Καλώς την, καλημέρα και καλή εβδομάδα! Ιωάννα τι ηλικία έχεις και τι βάρος? Η ελπίδα έρχεται κάνοντας μια νέα αρχή!
Καλώς μας ήρθες! :grin:
Όλοι έχουμε βρεθεί σε τέτοια κατάσταση και είναι πολύ δύσκολη.
Σε καταλαβαίνω.
Καμιά φορά όμως, πρέπει να βάλουμε σε μια σειρά τα πραγματικά μας θέλω. Τι θέλω πιο πολύ; τι έχω ανάγκη πιο πολύ;
Καλή αρχή, και εύχομαι να έρθει ξανά και η ελπίδα.. λίγο αισιοδοξία χρειάζεται! :blush:
πραγματικα ειναι δυσκολη κατασταση γιατι η απολαυση απο το φαγητο ειναι μεγαλη και μοναδικη εδω και 3 μηνες.απλα εχω απελπιστει τοσο πολυ που βλεπω οτι εχω βαλει κιλα κ φυσικα συχαινομαι τον εαυτο μου που δεν μπορει να σταματησει ολο αυτο.ποτε δεν ειχα ξεπερασει τα 90 κιλα κσι τωρα ειμαι 100.μια ζωη θυμαμαι τον εαυτο μου να εχει αυξομειωσεις βαρους.απλα στεναχωριεμαι κ εχω πεσει πολυ ψυχολογικα.Quote:
Originally posted by ailouros
Καλώς μας ήρθες! :grin:
Όλοι έχουμε βρεθεί σε τέτοια κατάσταση και είναι πολύ δύσκολη.
Σε καταλαβαίνω.
Καμιά φορά όμως, πρέπει να βάλουμε σε μια σειρά τα πραγματικά μας θέλω. Τι θέλω πιο πολύ; τι έχω ανάγκη πιο πολύ;
Καλή αρχή, και εύχομαι να έρθει ξανά και η ελπίδα.. λίγο αισιοδοξία χρειάζεται! :blush:
Ναι αλλά για να ανέβεις ψυχολογικά πρέπει κάτι να κάνεις, και αφού το εντοπίζεις στο βάρος που έχεις πάρει, πρέπει να το αλλάξεις!
Κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά όσο περνά ο καιρός θα σου αρέσει η διαδρομή, υπάρχουν και εναλλακτικές επιλογές πιο ποιοτικής τροφής..
Και αξίζει τον κόπο, και η διάθεσή σου αλλά και το σώμα σου θα αλλάξουν!
Συμφωνώ με τα κορίτσια.
Ιωάννα καλωσόρισες! Μόνο το μυαλό μας κρατάει πίσω.
Ξεκίνα με μικρές αλλαγές (π.χ όχι γλυκά για ένα μήνα) και θα δεις πως το σώμα σου θα ανταποκριθεί αμέσως!
Κάνε την αρχή μαζί μας. Και εγώ σήμερα ξεκινάω πάλι μια πιο προσεκτική διατροφή.
Πίστεψέ με, μου είναι εξίσου δύσκολο. Όμως θα το προσπαθήσω!
100 κιλα πια,1.67 υψος και 27 χρονων.εχω χασει τα καλυτερα μου χρονια για να φανταζομαι πως να φτασω τον στοχο κιλων που εχω βαλει.αλλα οσο περνανε τα χρονια ολο και χειροτερα ..
ποσο καλυτερα νοιωθω που δεν ειμαι μονη μου.βλεπω τοσο ωραια σωματα καθε μερα κ σκεφτομαι ποσο αυτοπεποιθηση θα εχουν ενω εγω ξεσπαω συνεχεια στο φαγητο.το ονειρο μου ηταν παντα ενα ωραιο σωμα.ομως απελπιζομαι.ζηλευω ολα τα κοριτσια της ηλικιας μου.γυμναστηρια,χαμογελα,ε� �οδους,φιλους..ενω εγω νοιωθω τοσο ασχημα για τα κιλα μου που ουτε στον καθρεφτη δεν θελω να κοιταζομαι. ψυχολογια και διατροφη πανε μαζι!!!εαν εχεις φτασει στον πατο που βρισκεις την δυναμη να συνελθεις;;;;Quote:
Originally posted by Blossom
Συμφωνώ με τα κορίτσια.
Ιωάννα καλωσόρισες! Μόνο το μυαλό μας κρατάει πίσω.
Ξεκίνα με μικρές αλλαγές (π.χ όχι γλυκά για ένα μήνα) και θα δεις πως το σώμα σου θα ανταποκριθεί αμέσως!
Κάνε την αρχή μαζί μας. Και εγώ σήμερα ξεκινάω πάλι μια πιο προσεκτική διατροφή.
Πίστεψέ με, μου είναι εξίσου δύσκολο. Όμως θα το προσπαθήσω!
προς το παρον θα με βοηθησει πολυ να σας γραφω κ να διαβαζω την δικια σας προσπαθεια.τοσο καιρο ψαχνω εναν λογο για να προσπαθησω.κ πραγματικα δεν βρισκω.Quote:
Originally posted by eleni1986
Ναι αλλά για να ανέβεις ψυχολογικά πρέπει κάτι να κάνεις, και αφού το εντοπίζεις στο βάρος που έχεις πάρει, πρέπει να το αλλάξεις!
Κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά όσο περνά ο καιρός θα σου αρέσει η διαδρομή, υπάρχουν και εναλλακτικές επιλογές πιο ποιοτικής τροφής..
Και αξίζει τον κόπο, και η διάθεσή σου αλλά και το σώμα σου θα αλλάξουν!
Υπάρχει σημαντικότερος λόγος από το να αντιπαθείς τόσο τον εαυτό σου, που ούτε στον καθρέφτη δεν μπορείς να κοιτάζεις;Quote:
Originally posted by iwanna323
(...) τοσο καιρο ψαχνω εναν λογο για να προσπαθησω.κ πραγματικα δεν βρισκω.
Επίσης, όχι μόνο έχεις άσχημα συναισθήματα για 'σενα, αλλά και για τους άλλους (βλ. ζήλεια). Ψυχοφθόρο και άδικο.
Πάντως εγώ όταν έπιασα πάτο κατάλαβα πως δε θέλω να ζω έτσι. Γιατί και εγώ στα 27 είμαι, και τα χρόνια τρέχουν.
γεια σου ιωαννα!χαιρεσαι ειπες να διαβαζεις ανθρωπους που εχουν στοχο και ελπιδα. πρωτα εισαι υποχρεωμενη να αγαπας τον εαυτο σου ανεξαρτητα με τα κιλα που εχεις και μετα θα βρεις την ελπιδα κ τον στοχο. θα αγαπας τον εαυτο σου κ θα τον προσεχεις. κ μετα θα σε προσεξει κ αυτος. μην κολλας σε προτυπα. η αυτοπεποιθηση ειναι πιστευω ενας διαφορετικος τροπος να δεις καποια πραγματα. με μια πιο αισιοδοξη ματια χωρις να παιζουν ρολο τα κιλα. εχω δει ανθρωπους με πολλα κιλα κ αυτοπεποιθηση στα υψη κ ανθρωπους αδυνατους με αυτοπεποιθηση στο πατωμα.οι φιλοι οι εξοδοι και τα χαμογελα δεν εξαρτωνται απο το ποσα κιλα εισαι,εξαρτωνται απο το ποσο πολυ θελεις να ζησεις!!! ξεκινα με εναν μικρο στοχο 5 κιλα ας πουμε. επιβραβευσε τον εαυτο σου οταν τα καταφερεις κ συνεχισε στα επομενα 5 κοκ. καλη αρχη σου ευχομαι.
Εγω εχω να σου πω, οτι η αναβολη δεν εχει τελος. Πρεπει να κανεις κατι δραστικο. Εισαι μικρη κοπελα ακομα, κ τα 100 κιλα ειναι αρκετα. Παμε να κανουμε ενα ξεκινημα δυνατο!! Μην κανεις διαιτα, αρχισε να τρως σαλατες αντι για ψωμι πατατες κ ζυμαρικα, κ φρουτα αντι για γλυκα. Κανε 4 η 5 γευματα την ημερα κ σε ενα μη α θα δεις τρελη διαφορα. Δηλαδη 1 μηνας τι ειναι για να κανεις μια αλλαγη στο σωμα σου? Δεν σε αγχωνω, σε παρακαλω απλα το βραδυ που θα ξαπλωσεις κ πριν κοιμηθεις, σκεψου το λιγο!! Ειμαστε κ εμεις εδω, με τις αδυναμιες μας κ την αισιοδοξια μας!
Πραγματικα δεν ξερω απο που να το πιασω.πια για μενα η υπερφαγια εχει γινει συνηθεια κ η μοναδικη απολαυση και παρηγορια.δεν ξερω απο που να ξεκινησω.εχω χασει την ορεξη κ το κινητρο να να με φροντισω.παρακαλαω μηνεςQuote:
Originally posted by irenekf9
γεια σου ιωαννα!χαιρεσαι ειπες να διαβαζεις ανθρωπους που εχουν στοχο και ελπιδα. πρωτα εισαι υποχρεωμενη να αγαπας τον εαυτο σου ανεξαρτητα με τα κιλα που εχεις και μετα θα βρεις την ελπιδα κ τον στοχο. θα αγαπας τον εαυτο σου κ θα τον προσεχεις. κ μετα θα σε προσεξει κ αυτος. μην κολλας σε προτυπα. η αυτοπεποιθηση ειναι πιστευω ενας διαφορετικος τροπος να δεις καποια πραγματα. με μια πιο αισιοδοξη ματια χωρις να παιζουν ρολο τα κιλα. εχω δει ανθρωπους με πολλα κιλα κ αυτοπεποιθηση στα υψη κ ανθρωπους αδυνατους με αυτοπεποιθηση στο πατωμα.οι φιλοι οι εξοδοι και τα χαμογελα δεν εξαρτωνται απο το ποσα κιλα εισαι,εξαρτωνται απο το ποσο πολυ θελεις να ζησεις!!! ξεκινα με εναν μικρο στοχο 5 κιλα ας πουμε. επιβραβευσε τον εαυτο σου οταν τα καταφερεις κ συνεχισε στα επομενα 5 κοκ. καλη αρχη σου ευχομαι.
τωρα να μου γινει ενα κλικ.πως να πιστεψω οτι μπορω να τα καταφερω οταν με το που σκεφτομαι το φαγητο ξεχναω τα παντα;
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν μπορω να ξεκινησω.το ξερω οτι ειναι αρκετα γι'αυτο εχω παραιτηθει.γιατι εχω απελπιστει που βλεπω την κατασταση αυτη.θαυμαζω τους ανθρωπους που κανουν την αρχη κ προσπαθουν.Quote:
Originally posted by eleni1986
Εγω εχω να σου πω, οτι η αναβολη δεν εχει τελος. Πρεπει να κανεις κατι δραστικο. Εισαι μικρη κοπελα ακομα, κ τα 100 κιλα ειναι αρκετα. Παμε να κανουμε ενα ξεκινημα δυνατο!! Μην κανεις διαιτα, αρχισε να τρως σαλατες αντι για ψωμι πατατες κ ζυμαρικα, κ φρουτα αντι για γλυκα. Κανε 4 η 5 γευματα την ημερα κ σε ενα μη α θα δεις τρελη διαφορα. Δηλαδη 1 μηνας τι ειναι για να κανεις μια αλλαγη στο σωμα σου? Δεν σε αγχωνω, σε παρακαλω απλα το βραδυ που θα ξαπλωσεις κ πριν κοιμηθεις, σκεψου το λιγο!! Ειμαστε κ εμεις εδω, με τις αδυναμιες μας κ την αισιοδοξια μας!
Εχεις δυστηχως ενα κακο συνδιασμο σωματικης και πνευματικης ανισοροπιας
Το σωμα σου ειναι σε ινσουλιμικη αντισταση , νιωθεις συχνα λιγουρες , πεφτεις ψυχολογικα 2-3 ωρες μετα το φαι και "στανιαρεις" μολις φας.
Στο πνευμα εχεις συνδιασει την διαφυγη απο το προβλημα με....φαι !
Κανε 24 ωρες αφαγια (νερο και λιγο σκετο καφε) αν αθλησε καντο κανονικα οσο μπορεις. Μετα προσπαθησε να μην τρως γλυκα και αμυλα για λιγες μερες εως οτου αποχωρισουν οι λιγουρες . Μην κανεις διαιτα. Τρωγε οσο κρεας ,σαλατες και λιπη θες.
Στο ψυχολογικο δεν μπορω να βοηθησω .Ισως να εβλεπες καποιον ειδικο . Το μονο που θα μπορουσα να σου προτεινω ειναι λιγο διαλογισμο : Για 20 λεπτα καθομαστε ηρεμα με κλειστα τα ματια. Τις σκεψεις που ερχονται στο μυαλο μας αντι να τις αναλυσουμε , προσπαθουμε να τις διωχνουμε και να παμε σε μια κατασταση που δεν σκεφτομαστε τιποτα.Καθε τοσο που μας ερχετε μια νεα σκεψη/προβλημα/εννοια προσπαθουμε να την αποριψουμε ως μη συμαντικη (ή με οποιον τροπο να ειναι ευκολοτερο). Οι ειδικοι λενε οτι αυτη η συνεχομενη αποριψη των σκεψεων ηρεμει το μυαλο τελικα. Λενε οτι ειναι πολυ απλο αλλα εχει πολυ ευεργετικα αποτελεσματα.