ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΙΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ!

Καλησπέρα. Πριν ένα χρόνο αν άκουγα για περιπτώσεις απιστίας σε ένα ζευγάρι θα το καταδίκαζα. Όμως τελικά τα φέρνει έτσι η ζωή και τελικά δεν πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους σε καμία περίπτωση. Είμαι παντρεμένη πολλά χρόνια με 2 παιδιά και πέρυσι το καλοκαίρι γνώρισα κάποιον. Με τον άντρα μου η αλήθεια είναι ότι είχαμε απομακρυνθεί, η σχέση είχε βαλτώσει και απλά τα αφήναμε όλα στη τύχη τους. Ήμασταν σαν 2 φίλοι που συγκατοικούσαν. Όταν λοιπόν ήρθε στη ζωή μου εκείνος, ο οποίος μόλις είχε βγει από μία σχέση, άλλαξαν όλα. Η ζωή μου γέμισε πάθος με όλα αυτά που βλέπουμε στις ταινίες. Προσπαθούσα να βρω χρόνο για να τον βλέπω και να περνάμε χρόνο μαζί. Εκείνος φυσικά πολύ ξεκάθαρος ότι είναι απλά μια περιπέτεια όλο αυτό και πολλές φορές μου έλεγε ότι δεν πρέπει να μπλέξω μαζί του. Εγώ φυσικά θολωμένη από το πάθος ούτε που το άκουγα. Και εκείνος όμως μία που μου το έλεγε και μετά πάλι με προσέγγιζε. Χωρίς να πολυλογώ λοιπόν κάναμε πολλά πράγματα μαζί(πηγαίναμε για καφέ, σε συναυλίες, σινεμά, ακόμα και για μίνι διακοπές). Η επικοινωνία μας καθημερινή και εγώ έτοιμη να τα διαλύσω όλα για χατίρι του. Ένιωθα ότι είναι το άλλο μου μισό και εκείνος από τη πλευρά του μου έδινε την αίσθηση ότι το μόνο εμπόδιο ανάμεσά μας ήταν ο γάμος μου.Την ημέρα όμως που ήμουν έτοιμη να του πω ότι για εκείνον θα τα παρατούσα όλα, γύρισε και μου είπε ότι αγαπά την πρώην του και δεν μπορεί να την ξεχάσει. Και εκείνο το βράδυ ο άντρας μου μου είπε να χωρίσουμε. Δεν είχε καταλάβει κάτι απλά δεν άντεχε όλη αυτήν την κατάσταση μεταξύ μας. Καθίσαμε και ανοίξαμε τη καρδιά μας ο ένας στον άλλο, καταλάβαμε τα λάθη και είπαμε να προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε. Το θέμα είναι ότι εγώ νομίζω είμαι ερωτευμένη με τον άλλον. Τον άντρα μου τον αγαπώ, είμαστε μαζί πολλά χρόνια και μοιραζόμαστε 2 παιδιά, για τα οποία αξίζει να το παλέψουμε. Και πραγματικά προσπαθώ, έχω σταματήσει να τον βλέπω απλά είναι οι συνθήκες τέτοιες που τον πετυχαίνω τυχαία καθημερινά και δεν είναι εύκολο να ελέγξω τα συναισθήματα μου. Και αυτό που αναρωτιέμαι είναι αν πρέπει να μάθει το πως αισθάνομαι. Να φύγει αυτό το βάρος από πάνω μου. Σκέφτομαι ότι λέγοντας του το θα με απορρίψει και θα μπορέσω να συνεχίσω παρακάτω. Τώρα το μόνο που καταφέρνω είναι να τον σκέφτομαι συνέχεια και να αναπολώ τις στιγμές που περάσαμε μαζί. Πείτε μου τη γνώμη σας, ειλικρινά με ενδιαφέρει. Πριν όμως κρίνετε αυστηρά σκεφτείτε ότι κάποιες φορές δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε όλα και κυρίως τη καρδιά...........

ποσο χρονων είναι τα παιδια? αν είναι σχετικα μεγαλα εγω θα χωριζα και θα πηγαινα παρακατω, αν είναι μικρα θα περιμενα.

μια φορα μοναχα φτανει να ραγισει το γυαλι...

Είναι μικρά τα παιδιά. Και τον άντρα μου τον αγαπώ, έχω περάσει μια ολόκληρη ζωή μαζί του. Νιώθω ασφάλεια δίπλα του. Όμως λείπει το πάθος μεταξύ μας. Όσο κι αν προσπαθούμε είναι κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει. Και είναι λογικό μετά από πολλά χρόνια. Απλά δεν μπορώ να βγάλω τον άλλο από το μυαλό μου. Νομίζω είμαι full ερωτευμένη και χωρίς ανταπόκριση. Και σκέφτομαι κάποιες φορές να του το πω για να το βγάλω από μέσα μου!

Να του το πεις...

Να μιλήσεις στον άντρα σου εννοείς; Δεν ξέρει πώς νιώθεις;
Η μεγαλύτερη μορφή προδοσίας λένε πως είναι να έχουμε πάψει να είμαστε ερωτευμένοι με τον αλλον και να του το κρύβουμε.

Το ότι τον αγαπάς σαν άνθρωπο δεν λέει τίποτα. Και το σκυλί μου το αγαπάω.

Δεν νομιζω πως ο αντρας της ειναι καν αιτια προβληματισμου, δεν μας απασχολει. Νομιζω ο προβληματισμος ειναι πως θελει να πει στον γκομενο πως ειναι ερωτευμενη μαζι του επειδη ηθελε να χωρισει τον αντρα της αλλα εκείνος της ειπε μπάστα, δεν ηθελε κατι παραπανω...αλλα η θεματοθετρια εχει αμφιβολιες για το αν το εννοουσε. Γιατι λεει "να του το πω να με απορριψει να παω παρακατω". Σωστα δεν καταλαβα agapi? Εγω συμφωνω. Να του το πεις για να πας οντως παρακατω. Η θα σε δεχτει ο αλλος και θα ζησετε εσεις καλα κι εμεις καλυτερα και θα παει κι ο αντρας σου παρακατω με καποια που ειναι ερωτευμενη μαζι του, η θα σε απορριψει και θα προσπαθησεις για τον γαμο σου ως καβατζα, γιατι οπως σε κοβω αυτο ειναι. Και αμα δεν πιασει ουτε αυτο δεν επιασε, τι να κανουμε, θα πας παρακατω, θα ξερεις οτι προσπαθησες τουλαχιστον.
Παντως το οτι ο αντρας σου σου ειπε να χωρισετε, υποτιθεται προσπαθειτε να σωσετε τον γαμο σας και εσυ μεσα σε ολα αυτα σκεφτεσαι τον αλλον δεν ειναι καλος οιωνος...πολυ χλωμα τα πραγματα. Ψοφια.
Η μονη σωτηρια θα ηταν να γινοταν μεσα σου το κλικ και να εβγαινε ο γαμος απο το στατους καβατζας στο μυαλο σου για να προσπαθησεις οντως. Και τοτε και παλι ααααααν βοηθουσε αυτο. Γιατι και ο αντρας σου απο οτι καταλαβαινω εχει τα δικα του πραγματα που σκεφτεται...η ισως νιωθει αντιστοιχα....

αλλου η ψυχη σου και αλλου το κορμι σου δηλαδη ετσι θα γινεις προεδρος η ταινια υπερπαραγωγης

Η γνώμη μου είναι οτι εφόσον αποφασίσατε να κάνετε μια προσπάθεια για τον γάμο σας, δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να του πεις για την εξωσυζυγική σου σχέση διότι αυτό θα δυσκολέψει την κατάσταση και είναι σχεδόν σίγουρο οτι θα χωρίσετε. Εκτός κι αν έχεις πάρει πλέον τις αποφάσεις σου.
Είναι φανερό πάντως οτι έχετε εδώ και καιρό παραμελήσει την συζυγική σας σχέση και εσύ και ο άντρας σου. Πώς περιμένατε να ''βρέξει ευτυχία και πάθος" χωρίς καμία προσπάθεια ;Δημιουργήσατε μια οικογένεια, έχετε δύο μικρά παιδιά, είστε καλά μεταξύ σας και τώρα θέλετε να το διαλύσετε επειδή δεν αισθάνεστε ερωτευμένοι πλέον ο ένας με τον άλλον. Αν όμως συνέβη αυτό με τον άντρα σου, τότε μην περιμένεις οτι δεν θα συμβεί και με τον εραστή μετά από καιρό (καλά ο συγκεκριμένος από την μεριά του έχει ήδη τελειώσει μ εσένα).
Πρέπει να σκεφτείς τί θέλεις από την ζωή σου και ποιές είναι οι προτεραιότητές σου. Το προσωπικά σου πάθη και να είσαι συνεχώς ερωτευμένη; Και τα δύο παιδιά σου τί θέση έχουν; Είναι σε δεύτερη μοίρα τα συναισθήματά τους και η δική τους ζωή που θα αλλάξει δραματικά; Αναρωτιέμαι, όταν αποφάσισες να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά το έκανες με το σκεπτικό οτι όταν σου τελειώσει το πάθος θα τα διαλύσεις όλα και θα ακολουθήσεις τον επόμενο έρωτα; Θεωρώ εγωιστικό, ασόβαρο και ανεύθυνο να κυνηγάς μόνο την προσωπική σου ευτυχία και απόλαυση ενώ είσαι μάνα (γονιός γενικά).
Δεν είμαι υπέρ της παραμονής σου σε έναν νεκρό γάμο αλλά νομίζω πως αφού αγαπάς τον άντρα σου αξίζει να κάνετε μια προσπάθεια. Αν δεν ήσασταν μόνοι σας δεν θα στο έλεγα, αλλά υπάρχουν και δύο παιδικές ψυχές στη μέση.
Λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, ρίξε μιά μούντζα στον επιβήτορα που νομίζεις οτι έχεις ερωτευτεί (σοβαρός άντρας δεν είναι) και κάντε μια σοβαρή προσπάθεια ως γονείς, ως ζευγάρι και ως υπεύθυνοι άνθρωποι.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Δεν νομιζω πως ο αντρας της ειναι καν αιτια προβληματισμου, δεν μας απασχολει. Νομιζω ο προβληματισμος ειναι πως θελει να πει στον γκομενο πως ειναι ερωτευμενη μαζι του επειδη ηθελε να χωρισει τον αντρα της αλλα εκείνος της ειπε μπάστα, δεν ηθελε κατι παραπανω...αλλα η θεματοθετρια εχει αμφιβολιες για το αν το εννοουσε. Γιατι λεει "να του το πω να με απορριψει να παω παρακατω". Σωστα δεν καταλαβα agapi? Εγω συμφωνω. Να του το πεις για να πας οντως παρακατω. Η θα σε δεχτει ο αλλος και θα ζησετε εσεις καλα κι εμεις καλυτερα και θα παει κι ο αντρας σου παρακατω με καποια που ειναι ερωτευμενη μαζι του, η θα σε απορριψει και θα προσπαθησεις για τον γαμο σου ως καβατζα, γιατι οπως σε κοβω αυτο ειναι. Και αμα δεν πιασει ουτε αυτο δεν επιασε, τι να κανουμε, θα πας παρακατω, θα ξερεις οτι προσπαθησες τουλαχιστον.
Παντως το οτι ο αντρας σου σου ειπε να χωρισετε, υποτιθεται προσπαθειτε να σωσετε τον γαμο σας και εσυ μεσα σε ολα αυτα σκεφτεσαι τον αλλον δεν ειναι καλος οιωνος...πολυ χλωμα τα πραγματα. Ψοφια.
Η μονη σωτηρια θα ηταν να γινοταν μεσα σου το κλικ και να εβγαινε ο γαμος απο το στατους καβατζας στο μυαλο σου για να προσπαθησεις οντως. Και τοτε και παλι ααααααν βοηθουσε αυτο. Γιατι και ο αντρας σου απο οτι καταλαβαινω εχει τα δικα του πραγματα που σκεφτεται...η ισως νιωθει αντιστοιχα....

---

Α δίκιο έχεις, εγώ δεν κατάλαβα καλά. Νόμιζα πως το θέμα ήταν το αν θα μιλούσε στον άντρα της για την εξωσυζυγική σχέση και το πώς νιώθει. Μακριά νυχτωμένη...

Για να καταλάβω, το αν θα συνεχίσεις με τον άντρα σου ή όχι εξαρτάται από την απάντηση του άλλου; Αν ο άλλος σου πει όχι, τότε θα σκεφτείς σοβαρά να προσπαθήσεις με τον άντρα σου εννοείς. Αν δεχτεί και δεν σε απορρίψει, τον ξεχνάμε τον γάμο. Το να σκεφτείς μόνη σου ανεξάρτητα από το τι θέλει ο άλλος, τι θες ΕΣΥ στην ζωή σου, δεν σου περνάει από το μυαλό; Το γεγονός ότι είσαι σε έναν γάμο και εσύ σκέφτεσαι και νιώθεις ερωτευμένη με έναν άλλο, δεν σε προβληματίζει; Το να μιλήσεις στον άντρα σου το σκέφτεσαι καθόλου;

Αφου Αγαπη ,αγαπας τον αντρα σου και εχετε και δυο μικρα παιδακια γιατι να τα τιναξεις ολα στον αερα για καποιον,ο οποιος δεν σου δειχνει κατι σιγουρο?Σκεψου λιγο οτι σου ειπε ο αλλος οτι αγαπαει ακομη την πρωην του,και οταν καποιος εχει το σιγουρο κινειται πιο ανετα .Και ειναι λογικο εφοσον ,σε ακυρωσε να τον θες περισσοτερο...Επισης ,σκεψου οτι ειναι ερωτας,ο ερωτας θα κρατησει 5 μηνες,1 -2 χρονια δεν ξερω ποσο αλλα μετα και αυτο θα φυγει και μετα αν υπαρχει αγαπη τοτε εκει ειναι η σημασια.Μιλα στον αντρα σου,πες του οτι τον αγαπας,προσπαθηστε να κανετε κατι μαζι να ξεφυγετε λιγο απο την καθημερινοτητα...Δεν ξερω , εγω αυτο σου προτεινω ελπιζω να παρεις την σωστη αποφαση για εσενα...

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Η γνώμη μου είναι οτι εφόσον αποφασίσατε να κάνετε μια προσπάθεια για τον γάμο σας, δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να του πεις για την εξωσυζυγική σου σχέση διότι αυτό θα δυσκολέψει την κατάσταση και είναι σχεδόν σίγουρο οτι θα χωρίσετε. Εκτός κι αν έχεις πάρει πλέον τις αποφάσεις σου.
Είναι φανερό πάντως οτι έχετε εδώ και καιρό παραμελήσει την συζυγική σας σχέση και εσύ και ο άντρας σου. Πώς περιμένατε να ''βρέξει ευτυχία και πάθος" χωρίς καμία προσπάθεια ;Δημιουργήσατε μια οικογένεια, έχετε δύο μικρά παιδιά, είστε καλά μεταξύ σας και τώρα θέλετε να το διαλύσετε επειδή δεν αισθάνεστε ερωτευμένοι πλέον ο ένας με τον άλλον. Αν όμως συνέβη αυτό με τον άντρα σου, τότε μην περιμένεις οτι δεν θα συμβεί και με τον εραστή μετά από καιρό (καλά ο συγκεκριμένος από την μεριά του έχει ήδη τελειώσει μ εσένα).
Πρέπει να σκεφτείς τί θέλεις από την ζωή σου και ποιές είναι οι προτεραιότητές σου. Το προσωπικά σου πάθη και να είσαι συνεχώς ερωτευμένη; Και τα δύο παιδιά σου τί θέση έχουν; Είναι σε δεύτερη μοίρα τα συναισθήματά τους και η δική τους ζωή που θα αλλάξει δραματικά; Αναρωτιέμαι, όταν αποφάσισες να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά το έκανες με το σκεπτικό οτι όταν σου τελειώσει το πάθος θα τα διαλύσεις όλα και θα ακολουθήσεις τον επόμενο έρωτα; Θεωρώ εγωιστικό, ασόβαρο και ανεύθυνο να κυνηγάς μόνο την προσωπική σου ευτυχία και απόλαυση ενώ είσαι μάνα (γονιός γενικά).
Δεν είμαι υπέρ της παραμονής σου σε έναν νεκρό γάμο αλλά νομίζω πως αφού αγαπάς τον άντρα σου αξίζει να κάνετε μια προσπάθεια. Αν δεν ήσασταν μόνοι σας δεν θα στο έλεγα, αλλά υπάρχουν και δύο παιδικές ψυχές στη μέση.
Λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, ρίξε μιά μούντζα στον επιβήτορα που νομίζεις οτι έχεις ερωτευτεί (σοβαρός άντρας δεν είναι) και κάντε μια σοβαρή προσπάθεια ως γονείς, ως ζευγάρι και ως υπεύθυνοι άνθρωποι.

---

Κασσάνδρα πάλι έδωσες την πιο ωραία απάντηση! :)
Πραγματικά και εγώ αυτό σκεφτόμουν ακριβώς όσο αφορά τα παιδιά!

Ο ανθρωπος αυτος σε προειδοποιησε εξ αρχης, ζησε την περιπετειουλα σου και δρομο. Αν εσυ φαντασιωνεσαι κατι αλλο, ουδεν λαθος αναγνωριζεται μετα την απομακρυνση εκ του ταμειου. Μην ριξεις ευθυνες σε αυτον μετα, μιλησε ξεκαθαρα εξ αρχης, εσυ κλεινεις τ αυτια σου

Τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει και αυτές είναι να προσπαθήσω να σώσω το γάμο μου για χάρη των χρόνων που έχω περάσει με τον άντρα μου και για τα παιδιά μου. Ξέρω πολύ καλά πως αυτό που αισθάνομαι για τον άλλον ακόμα κι αν είναι έρωτας, ακόμα και αν γινόταν κάτι θα έσβηνε με τα χρόνια. Εκείνος με πέτυχε σε μια πολλή δύσκολη στιγμή της ζωής μου, μου έδειξε όλα όσα δεν είχα πλέον και μου έλειπαν αφάνταστα, μου ξύπνησε το πάθος που δεν υπήρχε πια στο γάμο μου, οπότε σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω τον ερωτεύτηκα. Και τώρα παλεύω με τον εαυτό μου, παλεύω για να θάψω τα αισθήματα μου για εκείνον. Αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω....... είναι πολύ δύσκολο.....

Quote:

---

Originally Posted by agapi1976

Τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει και αυτές είναι να προσπαθήσω να σώσω το γάμο μου για χάρη των χρόνων που έχω περάσει με τον άντρα μου και για τα παιδιά μου. Ξέρω πολύ καλά πως αυτό που αισθάνομαι για τον άλλον ακόμα κι αν είναι έρωτας, ακόμα και αν γινόταν κάτι θα έσβηνε με τα χρόνια. Εκείνος με πέτυχε σε μια πολλή δύσκολη στιγμή της ζωής μου, μου έδειξε όλα όσα δεν είχα πλέον και μου έλειπαν αφάνταστα, μου ξύπνησε το πάθος που δεν υπήρχε πια στο γάμο μου, οπότε σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω τον ερωτεύτηκα. Και τώρα παλεύω με τον εαυτό μου, παλεύω για να θάψω τα αισθήματα μου για εκείνον. Αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω....... είναι πολύ δύσκολο.....

---

Το "για χαρη των χρονων" μου καθεται καπως ασχημα...αλλα αφου αποφασισες να προσπαθησεις καντο. Τι κανετε αληθεια για να σωσετε την σχεση σας; Το οτι απλα καθεστε και δε χωριζετε για την ωρα και ετσι "σωζετε τον γαμο" σας οκ...αλλα τι κανετε στη πραξη για να ερθετε ξανα κοντα;

Quote:

---

Originally Posted by agapi1976

Τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει και αυτές είναι να προσπαθήσω να σώσω το γάμο μου για χάρη των χρόνων που έχω περάσει με τον άντρα μου και για τα παιδιά μου. Ξέρω πολύ καλά πως αυτό που αισθάνομαι για τον άλλον ακόμα κι αν είναι έρωτας, ακόμα και αν γινόταν κάτι θα έσβηνε με τα χρόνια. Εκείνος με πέτυχε σε μια πολλή δύσκολη στιγμή της ζωής μου, μου έδειξε όλα όσα δεν είχα πλέον και μου έλειπαν αφάνταστα, μου ξύπνησε το πάθος που δεν υπήρχε πια στο γάμο μου, οπότε σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβω τον ερωτεύτηκα. Και τώρα παλεύω με τον εαυτό μου, παλεύω για να θάψω τα αισθήματα μου για εκείνον. Αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω....... είναι πολύ δύσκολο.....

---

αρα ειναι σα να λες οτι εισαι ετσι και δε θελεις να αλαξεις το λεω για τους φωστηρες που ελεγαν να διαλεξεις το ενα η το αλλο και γω το ηξερα το τι θα συμβει :-) :-)