Εδω και καποιο καιρο αντιμετωπιζω προβλημα με την παρέα μου..
Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που δεν βγαίνει κάθε μέρα έξω.. αυτές τις μέρες είχα ένα μικροτσακωμο με τον ένα Γιατί θεωρούσε υποχρέωση μου να του έστελνα ξανά μήνυμα αργότερα για καληνύχτα (Το έχω αναφέρει το γεγονός σε άλλο ποστ)..
Το πρόβλημα μου είναι ότι εγώ από τότε δέν έχω βγει καθόλου από το σπίτι.. Και έχει βάλει όλους τους άλλους απέναντι μου να είναι και καλά θυμωμένοι γιατί έχω εξαφανιστεί...
Δεν έστειλε κανένας μνμ αυτές τις μέρες να ρωτήσει από περιέργεια ένα απλό "Χριστινάκι τι κάνεις όλα καλά? Που είσαι?" Είχα αφήσει στη μια μνμ να δω τι κάνει.. Και μου απάντησε μετά από 2 μέρες επιθετικά λες και της είχα κάνει κάτι.. Και με κατηγορούσε ότι με νοιάζει μόνο ο εαυτός μου και ότι δεν με θεωρεί φίλη της Γιατί δεν βγαίνω πολύ και δεν πήγα για καραοκε μαζί τους (που δεν με κάλεσαν καν) .. Και γενικά ήταν πολύ επιθετική χωρίς να έχει συμβεί τπτ.. Και με κατηγορούσε και μου έλεγε ότι όλοι είναι θυμωμένοι μαζί μου γιατί εξαφανιζομαι.. Ούτε λόγος αν είναι καλά.. χεστηκαν! Ειμαι αγανακτισμένη.. νιώθω ότι δεν είναι πραγματικοί μου φίλοι και δεν μ'αγαπουν.. οι φίλοι είναι για να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο και όχι για να πηγαίνουν μόνο για καφέ και να κάνουν τσεκ ιν πόσο διασκεδαζουν.. Δεν ενδιαφέρει κανέναν τους αν εγώ είμαι στεναχωρημένη.. αν έχω κάτι.. αν ειμαι καλά.. χθες μίλησα με αυτόν που τους επηρεάζει.. Και μου είπε και αυτός ότι όλοι είναι θυμωμένοι (Επειδή είναι αυτός) .. θέλω να γνωρίσω καινούριους φίλους.. άλλη παρέα.. Νέα Αρχή.. με καλύτερους ανθρώπους που θα μ'αγαπουν..