Απομόνωση...

Εφτασα τα 35.. και νιωθω τοσο μονος...

Η ιστορια μου σε συντομια: Μεχρι τα 25 ζουσα με γονεις, σε ενα πολυ μικρο σπιτι, κοιμομασταν ολοι μαζι..
Εξαιτιας του γεγονοτος, απο μικρος απομονωνα τον εαυτο μου απο τους συνομιλικους μου (καμια παρεα εξω απο το σχολειο), παροτι πολυς κοσμος με συμπαθουσε και με προσεγγιζε κατα καιρους.
18 περασα στο ΕΜΠ. Εκει αντι να απελευθερωθω, το αγχος πως θα τα καταφερω στις σπουδες, αλλα το κυριοτερο το οτι εβλεπα τους συμφοιτητες να προχωρουν στην ζωη, ενω εγω δεν μπορουσα, με εκλεινε ακομα περισσοτερο στον εαυτο μου. Πληρης απουσια αναπτυξης κοινωνικων δεξιοτητων.
25 εφυγα για διδακτορικο στην Αγγλια. Εκει ηταν η μονη μου ευκαιρια να αναπτυξω κοινωνικες δεξιοτητες.. τις δεξιοτητες ενος το πολυ 18-χρονου, φυσικα.. Λιγοι φιλοι, 2-3 φορες τον μηνα εξοδος για κανενα ποτο σε παμπ, κανενα μεσημερι επισης τις κυριακες, και αυτο ηταν...
29 βρηκα πολυ καλη δουλεια, και μετακομισα σε αλλη χωρα. Ενας ανθρωπος με χαμηλες κοινωνικες δεξιοτητες, περιτρυγιρισμενος απο μεγαλυτερους μου, με παιδια. Πληρης απομωνωση... Οι ανθρωποι δεν θελουν νεα πραγματα ευκολα σε αυτες τις ηλικιες, και ουτε εγω ξερω πως να αναζητησω αλλες ευκαιριες για κοινωνικες σχεσεις...
Νιωθω οτι εχασα πολλα ωραια πραγματα, που ολοι οι συναδελφοι μου εκαναν, και το κυριοτερο οτι το μελλον ειναι καταδικασμενο...
Και αυτο με οδηγει σε καταθλιπτικες σκεψεις. Οποτε ειμαι σπιτι, θελω να κλαψω... Δεν βλεπω λυση...
Γνωμες;

Ρωτα την αλεξα απο το αμαζον καλο μωρο

Quote:

---

Originally Posted by sotos

Εφτασα τα 35.. και νιωθω τοσο μονος...

Λιγοι φιλοι, 2-3 φορες τον μηνα εξοδος για κανενα ποτο σε παμπ, κανενα μεσημερι επισης τις κυριακες, και αυτο ηταν...
29 βρηκα πολυ καλη δουλεια, και μετακομισα σε αλλη χωρα. Ενας ανθρωπος με χαμηλες κοινωνικες δεξιοτητες, περιτρυγιρισμενος απο μεγαλυτερους μου, με παιδια. Πληρης απομωνωση...

---

Φυσικά και οι πρώιμες εμπειρίες παίζουν σημαντικό ρόλο αλλά μηπως παραζουμε στο παρελθον και στο μελλον και περνάει ανεπαφα το τωρα; εχεις επιστρέψει στην Ελλάδα ή είσαι σε καποια χώρα του εξωτερικού;

Και αν ναι σε ποια;

Ιρλανδία.
Δεν θεωρώ οτι υπαρχει εκει εξω κατι για εμενα, παντως δεν εχει υπαρξει τοσα εδω και σχεδον 6 χρονια.

Καταλαβαίνω πως έχεις αφήσει τον καιρό να περάσει κ πως Όσο περνάει τόσο δυσκολεύει Αλλά για εμένα έχεις κάνει το πρώτο και βασικό βήμα. Ξέρεις κ είσαι συνειδητοποιημένος όσον αφορά την κατάσταση και ξέρεις από πού ξεκίνησε. Οποτε το οτι έχεις αποδεχτει ποιο ειναι το πραγμα που πρεπει να αντιμετωπισεις και οτι δεν βρισκεις δικαιολογιες τυπου αφοσιωθηκα στη καριερα κ αλλα παρομοια ειναι μια σοβαρη αρχη. Σωστα;

Ποσο πρόσφατα όμως έκανες αυτή τη διαπίστωση;

Εστάλη από SM-G965F στο E-Psychology.gr Mobile App

Η διαπιστωση ηταν στα 29. Να πω ομως οτι τοσα χρονια απομονωσης ειχαν αφησει πολλα καταλοιπα. Οταν πηγα Αγγλια για διδακτορικο φοβομουν να μιλησω σε ανθρωπο. Σιγα-σιγα αρχισα να γινομαι κοινωνικος, οι συμφοιτητες οι ιδιοι με βοηθησαν πολυ. αλλα τι να προλαβεις σε 3 χρονια; Οταν επιασα δουλεια, το περιβαλλον πλεον ηταν εντελως διαφορετικο απο το υποστηρικτικο περιβαλλον ενος πανεπιστημιου για να καλυψω και την υπολοιπη αποσταση. Αρα, ολα σταματησαν εκει...

Από τα 29 μέχρι τώρα πέρασε ένα σεβαστό χρονικό διάστημα δεν σκέφτηκες πότε να ψάξεις κάποιες λύσεις με το να προσπαθήσεις ο ίδιος να αλλάξεις λίγο την κατασταση; ή απλα το αγνοούσες συνειδητα;

Εστάλη από SM-G965F στο E-Psychology.gr Mobile App

Ο στενος κυκλος δεν ηταν δεκτικος γιατι οπως ειπα ηταν σε αλλη φαση ζωης. Εγω απο την αλλη, εδινα ακομα μαχη με τα συμπλεγματα μου (την αδυναμια εστω και να μιλησω σε "αγνωστους εκτος στενου κυκλου")..

Έδινες μάχη λέγοντας; με ποιον τρόπο πρακτικά;

Εστάλη από SM-G965F στο E-Psychology.gr Mobile App

π.χ. γραφτηκα στο σκι. αυτο στην αρχη, τρομακτικη εμπειρια, αγνωστοι μεταξυ αγνωστων, δεν συνεχισα.
μετα στο "union" - συνδικατο. αυτο ηταν βοηθητικο, ναι μεν αγνωστοι αλλα και καποιοι γνωστοι, αρχιζεις να ανοιγεσαι..
σιγα σιγα απο εκει εκανα ενα καλο φιλο και μια καλη φιλη. τι να το κανεις ομως, εγω θελω να βγω για ποτα, αυτοι εχουν παιδια και υποχρεωσεις....

Πολύ ωραία. Αυτό είναι σπουδαίο. Σκοπός σου αρχικά είναι να κοινωνικοποιηθείς γενικα και όχι απαραιτήτως με άτομα που θες. Έχεις κάποιο χόμπι που να σ αρέσει;
πχ τα ταξίδια που δε χρειάζονται κ ιδιαίτερο ταλέντο. Ξέρεις πλ καλά πως άτομα π μένουν στο εξωτερικό ταξιδεύουν γ μερες κ μέρες σε γκρουπ και γίνονται μια παρέα όλοι. Αυτο ίσως να φαντάζει μεγάλο Προς στιγμήν Αλλά μπορείς να ξεκινήσεις με baby steps που λένε κ οι φίλοι μας οι άγγλοι για να το κάνω πιο οικείο ώσπου να σαι έτοιμος για το επόμενο βημα!

Όταν λοιπόν γίνεις πιο άνετος με αυτο μπορείς να ξεκινήσεις να φιλτράρεις περισσότερο τις επιλογές σου!

Είσαι διατεθειμενος να προσπαθήσεις;

Εστάλη από SM-G965F στο E-Psychology.gr Mobile App

Δεν εχω καποιο χομπι που να προυποθετει κοινωνικοποιηση..

Το προβλημα ειναι οτι μεγαλωσα... Σε αυτη την ηλικια και με τα "baby steps" που μπορω να παρω ακομα και τωρα, φοβαμαι οτι κανεις δεν ειναι εκει για να με ακολουθησει. Οι ανθρωποι προτιμουν ανθρωπους ιδιας περιπου ηλικιας και αντιστοιχων κοινωνικων δεξιοτητων...

Σωτήρη δύο τα τεινα. Ή ζουμε με τα όνειρα και τις σκέψεις ή βουτάμε στα βαθιά και μαθαίνουμε κολύμπι.



Ειλικρινά όλα στη ζωή είναι μια απόφαση του ενός κλάσματος του δευτερολεπτου. Με το να φοβόμαστε τι μπορεί να μην είναι καλύτερα να μαθαίνουμε τι είναι στην πραγματικότητα χωρίς εικασίες.

Ο εαυτός σου είναι ο μόνος που σε κρατά πίσω απ όλο αυτο και όχι πως δεν υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω να ανταποκριθούν στις προσδοκίες σου.

Βγες από το comfort zone σου μια και θα είσαι ελεύθερος για πάντα!

Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να το θες εσύ και να σαι έτοιμος να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, δεν θα αρκεσει καμία λιβελουλα να στο πει για να συμβεί!

Εστάλη από SM-G965F στο E-Psychology.gr Mobile App

Προσπάθησε να κοινωνικοποιηθείς μέσω χόμπι,ασχολιών κλπ. όσο γίνεται.
Το βασικό,να απαλλαγείς από τις αρνητικές σκέψεις,γιατί θα σε επηρεάζουν αρκετά και δεν θα μπορείς να λειτουργήσεις.
Μήπως δεν επιδίωξες και εσύ την επαφή με άλλους ανθρώπους?

@Λιβελούλα:ωραίο όνομα φίλε.

@Λιβελούλα:ωραίο όνομα φίλε.[/QUOTE]

Σε ευχαριστώ έπρεπε να βρω κάτι που να αντιπροσωπεύει μια κοπέλα ωσάν του λόγου μου! & η περιγραφή της είναι πλ κοντά στα δεδομένα μου!