Printable View
ανοιγω αυτο εδω το θεμα για να επικοινωνησω με ατομα που εχουν προσπαθησει να διακοψουν τα αντικαταθλιπτικα στην ζωη τους και το καταφεραν, ή προσπαθουσαν να τα διακοψουν αλλα υστερα απο μια περιοδο τα ξανα ξεκινησαν!!
Κινδυνευουμε να τα παιρνουμε εφ' ορου ζωης αυτα? Υπαρχουν ατομα που εχουν κλεισει 7 και 8 και 10 χρονια σωστα?
καλησπερα
επαιρνα για 1 χρονο πριν απο 5 χρονια σταματησα για 2.5 χρονια χωρις κανενα προβλημα αλλα μετα απο 2.5 χρονια ξαναρχησα και τα ξαναπαιρνω επαθα καταθλιψη.ελπιζω οταν στρωσουν καποια πραγματα. ευελπιστω να τα κοψω τελειως.
παντως 2.5χρονια που δεν επαιρνα ημουνμια χαρα
εχω δοκιμασει seroxat,zoloft,wuellbutrin, remeron
Αχ, πολυ πονεμενο θεμα..
Μακαρι να υπαρχει κανεις εδω μεσα, μπορει να υπαρχει κει εξω λογικα καποιος.
Εγω ειμαι στα 7 χρονια και δεν εχω καταφερει ποτε να τα κοψω αισιως ..πηρα αποφαση για εφ΄ορου ζωης ..γτ αλλιως ΔΕΝ ΖΩ!!
σε καταλαβαινω.... δυστυχως δεν υπαρχουν ανθρωποι να μας πουνε για την δικη τους προσωπικη εμπειρια....!
ξερεις η ανταλλαγη αποψεων πανω σε κατι κοινο, βοηθαει.....
σε διευκολυνει να ξερεις κοβονται τα ρημαδια ή ειναι τρομερα δυσκολο να ζησεις μετα χωρις αυτα, με ολες τις αλλαγες που εχουν κανει στον εγκαφαλο σου?
Καλησπέρα ! Είμαι η Κατερίνα , 30 πλέον ... πριν 8 χρόνια λοιπόν , στα 22 μου , ανακάλυψα πως έχω κατάθλιψη . Η κατάθλιψη παρουσιάστηκε στη ζωή μου μετά από επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού που δεν μπορούσα να ελέγξω . Ζήτησα βοήθεια από ειδικό και η λύση ήταν η εξής , seroxat και ψυχοθεραπεία . Επι 5 ολόκληρα χρόνια έπαιρνα αντικαταθλιπτικά , τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου . Τα φάρμακα λειτουργούσαν σαν ντεπόν, έκρυβαν καλά τον πόνο της ψυχής . Ένας θεός ξέρει τι μάχη έδωσα με το τέρας όλα αυτά τα χρόνια . Τον πέμπτο και τελευταίο χρόνο λοιπόν , αποφασίζω να τα κόψω γιατί είχα ήδη αρχίσει να ξεχνάω να τα παίρνω σε καθημερινή βάση . Κάθε μήνα μείωνα τη δόση έτσι ώστε να αποφύγω τα συμπτώματα στέρησης που είχα νιώσει άλλες φορές όταν αποφάσιζα να τα κόψω μαχαίρι . Ε λοιπόν , τα κατάφερα . Σύνδρομο στέρησης δεν ένιωσα . Είμαι όμως 30 χρόνων και έχω ακόμα κατάλοιπα . Όταν κάτι με στεναχωρεί , πέφτω ψυχολογικά , περνάω μίνι κατάθλιψη , κλείνομαι πάλι στον εαυτό μου για λίγο καιρό και έχω συχν συμπτώματα κατάθλιψης . Απλά δεν είναι τόσο βαριά που δεν μπορώ να ελέγχω το ε εαυτό μου . Έχω αρχίσει να πιστεύω πως η ασθένεια αυτή θα με συνοδεύει για πάντα στη καθημερινότητα μου , στη δουλειά μου , στο σπίτι μου , στη βόλτα , στην οικογένεια μου . Αναζητώ τρόπους κάθε μέρα να ξεφεύγω έστω και λίγο από αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση που ίσως επηρεάζει και τους γύρω μου .
Μάλιστα, απλά το παράλογο σε εμένα είναι ότι ζούσες 5 χρόνια με τα αντικαταθλιπτικα, σαν τα καλύτερα σου χρόνια.. Εμένα ενα εξάμηνο μου πρόσφεραν βελτίωση και σε ποσοστό που αγγίζει τα 50 τοις εκατό... Το καλό είναι τα διεκοψες επιτυχώς..
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Εγω ταλλαζω σαν τα πουκαμισα , αφου δεν με πιανει κανενα ........κοβω μαχαιρι τονα , και παω στο αλλο ....
Σε αυτα τα 5 χρονια που ηταν τα καλυτερα της ζωης σου παλευες παλι? Η με τα αντικαταθλιπτικα ησουν καλα..
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
Ενδιαφερον θεμα!! Εγω μια ζωη εχω αγχος στοιχεια ιδεοψυχαν. και καταθλιψη αλλα επειδη τα χαπια αυτα μου φερνουν παρενεργειες στο γαστρεντερικο δεν τα αντεχω. Ξηροστομια εντονη , ανησυχια και πονο στο στομαχι φοβερο , ετσι δεν τα παιρνω. Ομως περνάω δύσκολα κατα καιρους και τωρα ειμαι αποφασισμενη να δοκιμασω κατι αρκει να μην πειραζει το στομαχι
Είμαι εναντίον στην χρήση τους αλλά αναγνωρίζω ότι βοηθάνε σε πολλά, επίσης με ανησυχεί ότι δεν είναι γνωστός ο μηχανισμός δράσης τους και οι μακροπρόθεσμες παρενέργειες τους..καθώς και ότι στην χρήση πέραν του έτους γίνεται πρακτικά αδύνατον να διακοπούν..
Quote:
Originally Posted by jim7
αυτο ρωτουσα φιλε μου... εχω κλεισει γυρω στα 5 χρονια χρησης αντικαταθλιπτικων, και οταν σταματησα ενιωθα ολο τον καιρο, σαν να μου ελειπε κατι... ποιος ξερει τι αλλαγες προκαλουνε? και αν ειναι μη επαναρθωσιμες... αυτην την στιγμη χρειαζομαι απο πιο πολλα ατομα, απαντησεις για το ποσο καιρο πηραν τα φαρμακα και καταφεραν να απαλλαγουν απο αυτα μετα......ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΥΤΑ... ΟΚ ΟΤΙ ΒΟΗΘΗΣΑΝ, ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ, ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥΣ.....
Σας βαρέθηκα παιδες
Σιγή ασυρμάτου. Αυτά γίνονται στις χούντες :-P
Αν κρίνω από το δεύτερο που έβαλα σε μπολτ η κατάθλιψη δεν στάθηκε εμπόδιο στο να προχωρήσεις τη ζωή σου.Quote:
Originally Posted by vatraxaki87
Πάντως δεν έχω ακούσει τα αντικαταλθιπτικά να γίνονται εξάρτηση όπως συμβαίνει με τα ηρεμιστικά.
Δυστυχως γενικοτερα σε αυτο το φορουμ δεν υπαρχει ιδιαιτερη ανταποκριση απο οτι εχω παρατητηρησει κι εγω. Μπορει να μην εχει και επισκεψιμοτητα, δεν ξερω.
Τεσπα η δικη μου ιστορια ειναι εξης. Τα επαιρνα για περιπου 5 χρονια (διαφορα ειχα παρει και το τελευταιο μαλιστα στην ανωτατη δοση). Το εκοψα σταδιακα. Οι δυο πρωτοι μηνες ηταν ψιλοδυσκολοι κυριως λογω αυπνιας, μετα σιγα σιγα ψιλοεστρωναν τα πραγματα και μπορω να πω οτι οριστικα το συνδρομο διακοπης σταματησε στους 5 μηνες. Βεβαια πρεπει να κανεις υπομονη και να εχεις και κανενανη ηρεμιστικο προχειρο για τις δυσκολες στιγμες. Α και να μην πηγαινεις στον γιατρο την περιοδο της διακοπης γιατι το πιθανοτερο ειναι να σε διαγνωσει με υποτρπη (οι γιατροι εχουν μεγαλυ δυσκολια να παραδεχτουν παρενεργειες απο τα χαπια, συνδρομα διακοπης κτλ.) και να σου ξαναδωσει φαρμακα. Η ουσια ειναι οτι με υπομονη κι αυτοσυγκρατηση (οσο γινεται βεβαια) ξεπερνιεται το θεμα. Αυτα απο μενα.