Μετα απο το ζυπρεξα το οποιο δεν το πηρα γτ δν ηθελα.. ξαναμιλησα με τν γιατρο μου και τν ειπα δεν θελω να το παρω ειναι βαρυ..με λεει να δοκιμασω ρεμερον τοτε..για πειτε για αυτο....??
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
Printable View
Μετα απο το ζυπρεξα το οποιο δεν το πηρα γτ δν ηθελα.. ξαναμιλησα με τν γιατρο μου και τν ειπα δεν θελω να το παρω ειναι βαρυ..με λεει να δοκιμασω ρεμερον τοτε..για πειτε για αυτο....??
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
Δοκιμασε το λοιπόν
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Νομίζω το ρεμερόν είναι για μένα πολύ καλο. Σε βοηθάει πολύ στον ύπνο και την άλλη μέρα το πρωί νιώθεις μια ηρεμία. Το πρώτο διάστημα βέβαια ξυπνάς με λίγο βαρύ κεφάλι και θέλει προσοχή με τη διατροφή γιατί κάνει πολλή κατακράτηση και παίρνεις εύκολα βάρος. Αλλά και αυτό το πρώτο διάστημα.Quote:
Originally Posted by xristoforos28
Σε τι δοση τ παιρνεις? Εμενα μ ειπε 30 mg...για ποιο λογο παιρνεις? Εγω για ανχος και καταθλιψη?
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
Και εγώ εχω μια διαταραχή άγχους. Παίρνω 15mg. Το πρωί παίρνω 10 mg escitalopram, που νομίζω δε βοηθάει ιδιαότερα στο άγχος. Είμαι καλύτερα δε λέω αλλά αν βλέπω ότι πάω να αγχωθώ πολύ παίρνω και λίγο τρανξέν που ειναι αγχολυτικό. Το ρεμερόν μ αρέσει γιατι κοιμάμιαι σα πουλάκι και δε το παίρνω και κάθε μέρα. Το παίρνω συνήθως όταν δε μπορώ να κοιμηθώ. Γενικά όλα, είνα μέσα στο μυαλό μας. Αλλά το άτιμο το μυαλό μας δε το κουμαντάρουμε. Κολλαμε εκει στις αρνητικές σκέψεις κ νιώθουμε αυτά που νιώθουμε. Εύχομαι σε όλους να γυρίσει κάποια στιγμή αυτόQuote:
Originally Posted by xristoforos28
Και ομως , μπορουμε να κουμανταρουμε το μυαλο μας , οσον αφορα τις αρνητικες σκεψεις ........... ειμαι παθων , κι εγινα καλυτερα απο τοτε που εκπαιδευσα το μυαλο μου να μην σκεφτεται αρνητικα ( η ναναγνωριζει τις καμουφλαρισμενες αρνητικες σκεψεις ) , μολις ερχεται μια αρνητικη σκεψη , ειτε την σταματας , ειτε την αντικαθιστας με μια ουδετερη , δεν την αφηνεις να εισχωρησει , και με τον καιρο σου γινεται συνηθεια , στην αρχη ειναι δυσκολο ............ αμα μπορω εγω με χρονία κτθλψη να το κουμανταρω , μπορουμε ολοι ......θεμα εκπαιδευσης ειναι , ουτε εκανα ποτε ψυχοθεραπεια .............Quote:
Originally Posted by Anna137
Βρε Χριστόφορε, εγώ δεν λέω, μπορεί κάποιο φάρμακο να σε βοηθήσει αρκετά, αλλά τα περισσότερα μηνύματά σου αφορούν τα φάρμακα λες κι άμα βρεις το σωστό χάπι θα λυθούν όλα σου τα προβλήματα δια μαγείας. Με τον εαυτό σου το δουλεύεις καθόλου όλο αυτό; Είσαι ακόμα στο νησί; Έκανες τίποτα από αυτά που είπαμε; Καμια βόλτα, κανένα μπανάκι, καμια εκδρομούλα; Ή κάθεσαι μέσα στο δωμάτιο και κλαις την μοίρα σου; Φιλικά σε ρωτάω, μην το πάρεις στραβά.
καλημερα
το ξαναπαιρνω εδω και 1.5 χρονο.βοηθαει στο υπνο και βοηθαει πολυ στην καταθλιψη εμενα.απο τοτε που το ξεκινησα δεν εχω ξανακανει καταθλιπτικο επεισοδιο.ξεκινησα με 45μγ τωρα παιρνω 30μγ
Boo , δεν σου ανοιγει την ορεξη το ρεμερον ?Quote:
Originally Posted by boo
Άστον, ας τα δοκιμάσει όλα, όπως έκανα εγώ, και ας κρίνει αν κάποιο είναι καλύτερο να το κρατήσει, δεν υπάρχει βέβαια κανενα μαγικό χάπι, αλλά κάτι να του προσφέρει κάτι περισσότερο για να έχει όρεξη να κάνει πράγματα και να μην ασχολείται μόνο με το φόρουμQuote:
Originally Posted by Sonia
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Ειμαι ακομα στο νησι το παλευω πηγαινω για μπανακι μετα τν δουλεια οσο μπορω τρωω σωστα..δν πινω..βγαινω τα βραδια αλλα τπτ νοιωθω σκατα... νοιωθω οτι το χανω...Quote:
Originally Posted by Sonia
Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
οχι.την 1η φορα πριν χρονια που το πηρα πηρα 10 κιλα αλλα μετα τα εχασα παλι ξεφουσκωσα.1,5 χρονο τωρα που το ξαναπαιρνω δε μου ανοιγει η ορεξη.το ιδιο ειχα παθει και με το zyprexa.κανενα φαρμακο δε με παχυνε για πανω απο 3-4 μηνες και μετα τα εχανα.μαλλον ειναι ο μεταβολισμος μου ετσι.ειμαι 48 κιλα 1.71Quote:
Originally Posted by Macgyver
Quote:
Originally Posted by boo
Σευχαριστω , boo, ενδιαφερουσα η εμπειρια σου ............ αδυνατουλα εισαι παντως !!!
Κανείς δεν το έχασε από τα θέματα που έχεις εσύ, απλά νοιώθεις πολύ άσχημα και καταλαβαίνω ότι περνάς δύσκολα. Συνέχισε την προσπάθεια βρε 'συ, άκου τον γιατρό σου, συνέχισε να κάνεις πράγματα και πιστεύω σταδιακά θα δεις βελτίωση.
Γενικά και εγώ κουμαντάρω τις αρνητικές σκέψεις. Οταν όμως μια σκέψη είναι ψυχαναγκαστική και σου φέρνει δυνατό άγχος την ώρα που μιλάς σε κάποιον, πως την κουμαντάρεις? Λες στον άλλον...ξέρεις τώρα που μιλάμε και γελάμε στα καλά καθούμενα εγώ τσιτώνομαι? Αυτό έχω εγώ και δεν έχω βρει προς το παρόν μια λύση. Μου λεει ο ψυχολόγος...είμαι θυμωμένη με τον εαυτό μου και δεν με αποδέχομαι...γιατί στην ουσία μ αρέσει πολύ να μιλώ με ανθρώπους, ποτέ δεν είχα πρόβλημα, ίσα ίσα το αντίθετο...σκέψου το μου λεει...ωραία το σκέφτομαι...και τι? αυτό μου λύνει το πρόβλημα?Quote:
Originally Posted by Macgyver