Originally Posted by
Vaggelis7
Καλησπερα σας. Θα μπω κατευθειαν στο ψητο καθως ειναι αρκετα μεγαλη ιστορια. Στην α' γυμνασιου γνωρισα μια κοπελα την οποια και εφαγα ασχημο κολημα μαζι της, πολυ εντονο. Οντας παιδι με αρκετη αυτοπεποιθηση τοτε προσπαθησα κατευθειαν να την γνωρισω και να της μιλησω. Μου μιλαγε στην αρχη, αλλα μετα παρατηρησααπο το φβ οτι εκκεινη γουσταρε πολυ εναν συμμαθητη μου. Ειχε κοινοποιησει στο προφιλ του στο φβ μυνημα"σαγαπω" με πολλα ω...εγω οταν το ειδα ζηλεψα κι εκανα ενα μικρο σκηνικο κατω στα σχολια. Απο τοτε εκκεινη μαζι με τις φιλες της με κοροιδευαν συνεχεια, εκκεινη ειδικα. Για τα παντα πανω μου, εκανε παραπονα στους καθηγητες οτι την κοιταζα συνεχεια. Οτι βλακεια μπορειτε να φανταστειτε. Μου ειχα κανει την ζωη κολαση τοτε. Αυτο σταματησε στα μεσα της β γυμνασιου...εκει ξαφνικα ξεκινησε να μου μιλαει φυσιολογικα. Χωρις εγω να κανω το οτιδηποτε...πεταγοταν διαφορες φορες στην ταξη και ελεγε οτι θα με βαλει σε τσεκ -ιν στο ακυρο...Μετα στην γ γυμνασιου ερχομασταν ολο και πιο κοντα, μιλαγαμε συχνα, την επερνα σχεδον συνεχεια αγκαλια και τις αρεσε( ναι...η κοπελα που με κοροιδευε). Και γενικα υπηρχε εντονο φλερτ μεταξυ μας, ματιες χαμογελα. Με εκανε να πειστω οτι ξεκινησα να της αρεσω. Γενικα λογο αυτου μπορω να χαρακτηρισω την γ γυμνασιου ως την καλυτερη χρονια στα σχολικα μου χρονια. Τελος παντων εκει που αποφασιζω πλεον να της μιλησω ευθεως και να της τα ζητησω, της πετυχενω να βγαινει χερι χερι απο τις τουαλετες με εκκεινω το παιδι που ελεγε οτι της αρεσε.Αυτη η εικονα θαμου μεινει στο μυαλο για καιρο. Απο τοτε η ζωη μου πηρε την κατω βολτα. Δεν το περιμενα, ειχα πειστει οτι της αρεσα με αυτα που εκανε. Ειχα τοσα νευρα μαζι της γιατι θεωρησα επαιζε μαζι μου και ξεκοψα μαχαιρι επαφες. Η ιστορια συνεχιζεται και στο λυκειο. Στην α λυκειου προσπαθουσε συνεχια να με πλησιασει και εγω την αγνοουσα, με χαιρετουσε και την εγραφα στα μουτρα της, με ρωτουσε επανειλημενα τι ειχα και δεν της μιλαγα και απλα της ειπα να μην μου ξαναμιλησει. Τελικα σταματησε. Στην β λυκειου που ηρεμισα κ προσπαθησα να την πλησιασω εγω οπως καταλαβαινετε δεν ηθελε ουτε να με βλεπει. Ξανακυλησα σε καταθλιψη και εγινε ξανα εντονο το κολλημα που ειχα μαζι της, προσπαθουσα συνεχειανα την πλησιασω, εκκεινη ομως δεν ηθελε να ξερει, ειχε και μια σχεση εκκεινη την περιοδο.Εδω ειναι το πολυ παραξενο της υποθεσης.Μια απο τις κολλητες της με την οποια μιλαγα γι αυτο το θεμα πηγε και τις τα ειπε( οτι ειμαι ακομα κολλημενος απο το γυμνασιο), εκκεινη ισχυριστηκε οτι δεν ειχε ιδεα οτι ενιωθα ετσι γι αυτην...οπως εχετε μπερδευτει και εσεις αυτην την στιγμη ετσι ειμαι ακομα και γω...δεν ηξερα τι να πω...ημουν πεπεισμενος οτι το ηξερε...περασε καπως ετσι ο καιρος μεχρι που ενα χρονο μετα της γ λυκειου επιδει δεν αντεχα αλλο αποφασισα να της μιλησω εξω απο τα δοντια...εκατσε και μου μιλησε, μου ειπε οτι ειχα παρεξηγησει καποια πραγματα και οτι δεν με γουσταρε, της ζητησα συγνωμη για την συμπεριφορα μου και εκκεινη μου πε πως δεν μου κραταει κακια....αργοτερα οταν την πετυχενα στον δρομο εκανε πως δεν με εβλεπε ή γυριζε γρηγορα κεφαλι μην τυχον κ της μιλησω....ναι ουτε εγω ξερω γιατι...
6 γαμημενα χρονια....τι στο διαολο να κανω...τωρα στα 20 μ εμαθα οτι εμπλεξε παλι με εκκεινο τ παιδι που γουσταρε στο γυμνασιο και στεναχωριεμαι παλι. Δεν αντεχω αλλη στεναχωρια...πως να προχωρησω? ( ευχαριστω σε οποιον εκατσε να το διαβασει ολο αυτο)