Printable View
Έχει λίγες ημέρες μου περνάν από το μυαλό σκέψεις ότι τους μισώ όλους. Δεν αντέχω άνθρωπο κανέναν. Δεν μπορώ να συνεννοηθώ και να επικοινωνήσω με κανέναν. Και αυτό με κάνει να σκέφτομαι πως για όλα φταίω εγώ αλλά μετά μου μπαίνει στο μυαλό να είχα ένσ αυτόματο να αρχίσω να τους γαζώνω όλους έναν-έναν χωρίς λύπηση. Συμβουλές; Βοήθεια;
Αρχικά αυτους που λες, σου εχουν κανει κατι και σου έρχονται αυτες οι σκέψεις;;
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Πόσων χρονών είσαι? Έχεις φίλους?
Συμφωνώ με stelios0217 ότι για να χεις τετοιες σκέψεις πάει να πει πως κάτι σου έχουν κάνει, κι εννοώ όχι απαραίτητα ζημιά, βία, προσβολές αλλά ακόμα και παραγνώριση, περιθωριοποίηση, υποτίμηση, έλλειψη ενδιαφέροντος για σενα.
Εισαι θυμωμένος και γω το ίδιο ένας απέραντος θυμός για όλα όσα έχουν συμβεί...στραβά κι ανάποδα..ασυνεννοησία σχέτη...εγω φαντάζομαι ότι χτυπάω ένα σάκο του μποξ τον διαλύω τον ξεχαρβάλωμα...εκτόνωση...!!! Παρ όλα αυτά πρέπει να μάθουμε να επικοινωνούμε και να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον η και να απομακρυνθούμε ...αναλογα
Πολλοί αλλά μου βγαίνουν αυτές οι σκέψεις πια με σχεδόν όποιον συναντώ.Quote:
Originally Posted by stelios0217
Είμαι 31 χρόνων. Δεν έχω φίλους όπως λέμε αληθινή φιλία. Έχω μερικά άτομα να πάμε για παράδειγμα για καφέ, σινεμά κτλ. Όχι κάτι ιδαίτερο. Ναι όντως αυτά που περιγράφεις. Όχι σωματική βία αλλά ψυχολογική και χωρίς λόγους.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Είμαι θυμωμένη σε πολύ μεγάλο βαθμό θα μπορούσα να πω. Αυτό με την επικοινωνία όμως πια το κουράστηκα.Quote:
Originally Posted by rita-2
Εγω πιστευω αυτο πηγαζει απο μια εσωτερικη πιεση που νιωθεις . Ισως το οτι δεν μπορεις να εκφραστεις ελευθερα σε κανει εχθρικη με τους αλλους. Προσπαθησε να μην καταπιεζεις τον ευατο σου να κανεις αυτο που σε ευχαριστει και να μη σε νοιαζει η γνωμη των αλλωνQuote:
Originally Posted by evaggel86
Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές. Αυτό χρειαζόμαστε ως ανθρώπινα όντα δηλαδή κάποια συμπαράσταση κάποια λόγια αληθινά.Quote:
Originally Posted by Isp
Στο λεω πραγματικα χρειαζεσαι την ελευθερια σου να απελευθερωθεις για αυτο σου βγαινει αυτη η σταση και τα νευρα . Μην ακους κανεναν κανε οτι θες στη ζωη σου , δικη σου ειναι η ζωη , να εισαι παντα ευτιχισμενηQuote:
Originally Posted by evaggel86
Αυτό που λες είναι μεγάλη κουβέντα. Αλλά την συμπαράσταση και τα αληθινά λόγια θα πρέπει να στα πουν ανθρώπινα όντα, όπως λες. Εκεί έξω όλο και λιγοστεύουν τα ανθρώπινα όντα με την έννοια της συναισθηματικής υγείας. Της ενσυναίσθησης κτλ Είναι γενικό το πρόβλημα αρχίζω να πιστεύω, και δεν είσαι μόνο εσύ που το αντιμετωπίζεις. Λάθος αξίες, λάθος πιστεύω και δυστυχώς αυτού του είδους η εκπαίδευση συνεχίζεται. Καταλαβαίνω καλά τι λες, αλλά να ξέρεις πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι. Μην απελπίζεσαι.Quote:
Originally Posted by evaggel86
Σε ευχαριστώ πολύ και έχεις απόλυτο δίκαιο. Μακάρι να γνώριζα αυτούς τους αληθινούς ανθρώπους και να έμεναν στην ζωή μου.Quote:
Originally Posted by Αργύρης85
Δυστυχώς κάποια πράγματα είναι και θέμα τύχης.Quote:
Originally Posted by evaggel86
Και γιατί τον φαντάζεσαι μόνο?? .. χαχα .. Υπάρχουν και τα μαξιλάρια ξέρειςQuote:
Originally Posted by rita-2
Μήπως τρως πολλούς ξηρούς καρπούς τελευταία??Quote:
Originally Posted by evaggel86
Πχ κάσιους??