Πρέπει να μιλησω με το γιατρό μου να δω αν χρειάζεται να μου αυξήσει τα φαρμακα...

Δεν ξέρω... Παίρνω cymbalta 60 mg εδώ και εναμισι χρόνο... μάλλον, όμως τα συμπτώματα επιμένουν κ γίνονται όλο και χειρότερα τον τελευταίο καιρό... Έχω βαρεθεί να κλαίω, να νιώθω άγχος συνέχεια... να τα βαζω με όλους και με όλα και μετά να καταληγω σε κλάμματα... Να εύχομαι συνέχεια να πεθάνω. Χθες χάζευα κάτω από το παράθυρο μπας και πεσω... Δεν πάει κάλα η υπόθεση... Νιώθω πολύ άρρωστη και ψυχικά κουρασμένη... Δεν μπορώ να χαρώ ούτε μια στιγμή και να χαμογελάσω... Δεν ξέρω... Περιμένω να μιλήσω με το γιατρό ου την Τρίτη, αλλά γαμώτο δεν είμαι καλα...

(Υ.Γ- Παρακαλείται ένας κακόβουλος χρήστης του φόρουμ που συνεχώς μου επιτίθεται να μην ασοληθει μαζί μου αυτη τη φορα)

καλημερα donald girl, πως εισαι σημερα? ισως λιγο καλυτερα επειδη αυριο ειναι και η συναντηση σου με τον γιατρο σου???
Γιατι δεν του εξηγεις τι γινεται, μηπως σου αλλαξει το φαρμακο και σου δωσει καποιο αλλο???

Φιλικα...

μπα... όσες φορές άλλαξα φάρμακο έγινα ακόμη χειρότερα... Δεν ξέρω, αύριο θα τα πω όλα...
Βασικά καμμένη υπόθεση νιώθω... Δεν υπάρχει σωτηρια για τους καμμένους, σαν ένα πρεζόνι στο τελευταίο στάδιο, ετσι κ εγώ στον πάτο της αρρώστιας δεν θα σωθώ ποτε

Quote:

---

Originally posted by donald_girl
Έχω και να σκεφτώ τι θα κάνω μετά τις σπουδές μου,θέλω και να χτίσω μια όμορφη ζωή... Αφού έπεζησα; γιατί να μην ζήσω όμορφα;

Να ελπίζετε! Ό,τι και αν συμβάινει να ελπίζετε... Αυτό ήθελα να πω... , αν και εγώ ακόμη το προσπαθώ και το παλεύω...

---

Tα θυμασαι αυτα που εγραφες; Μηπως πρεπει να σκεφτεις το ενδεχομενο να αλλαξεις ψυχολογο; Κατι φταιει και πρεπει να λυσεις τωρα τα προβληματα σου

Δεν ξέρω, αυτά τα έγραψα πριν να φάω τα μουτρα μου το Πάσχα στη Ρόδο... Τότε πίστευα στην ευτυχια κ ονειρευομουν κ αλλές τέτοιες μαλακίες. Μετά τέλος, ήταν το τέλος... Δεν υπάρχει γυρισμός, πάτος... μπα.... ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΑΦΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ... ετσι νομίζω τώρα, ότι τα είχε γραψει άλλη, όχι εγω...

Δεν ξέρω, αυτά τα έγραψα πριν να φάω τα μουτρα μου το Πάσχα στη Ρόδο... Τότε πίστευα στην ευτυχια κ ονειρευομουν κ αλλές τέτοιες μαλακίες. Μετά τέλος, ήταν το τέλος... Δεν υπάρχει γυρισμός, πάτος... μπα.... ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΑΦΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ... ετσι νομίζω τώρα, ότι τα είχε γραψει άλλη, όχι εγω...

Κοιτα να ξαναγινεις αυτη η αλλη και αρχισε να ξανακανεις ονειρα.
Και για να γινει αυτο πρεπει να βρεις τον τροπο ωστε να καλυψεις τα συναισθηματικα σου κενα. Βρες τι ευθυνεται στα προβληματα σου και ανακαλυψε την λυση

Δεν έχω ιδέα...

Πριν απο το Πασχα γιατι ησουν ευτυχισμενη; Τι αλλαξε και τωρα δεν εισαι;
Εκει βρισκεται η λυση.
Το να λες πως δεν εχεις ιδεα σημαινει οτι δεν σε εχει βοηθησει σε αυτο το θεμα ο ψυχολογος σου.Αυτη την εντυπωση εχω

Δεν έχω ιδέα...

Υπομονή. Βρες ένανάλλο γιατρό μπας και φταίει η φαρμακευτική αγωγή. Η κατάθλιψη δεν είναι μια αρρωστεια χωρίς τέλος , δεν είναι ανίατη, απλά όταν είσαι μέσα σε αυτή δεν μπορείς να το δεις αυτό γιαυτό χρειάζεσαι κάποιον άλλο να σου το λέει. Γι αυτό είμαστε εμες εδώ. Δυστυχώς πρέπει να ζήσεις και την κατάθλιψη, πρέπει να περάσεις μέσα από αυτή αλλά θα βγεις πίστεψέ το.

μακάρι... γιατι οι αντοχές τελειώνουν...

Κοριτσάκι, κοίτα να αλλάξεις γιατρό. Δεν είναι δυνατό να πάιρνεις τόσο καιρό φάρμακα και να μην έχεις δει καμία βελτίωση. Κάτι τρέχει, ψάξε να το βρεις....
Εύχομαι να πάνε όλα καλά.

Είχα δει βελτίωση μέχρι πριν το πάσχα, αλλά ποτέ δεν ήμου εντελώς καλά...μετά πάτος... Δεν ξέρω... Πρέπει κάτι να γίνει γιατί νιώθω πολύ σκατά..... Βασικά δεν ξέρω αν φταίει που ήμουν σε κατάθλιψη από παιδάκι κ κανένας δεν το έβλεπε... Μιλάμε για κάτι που είναι μια ζωη... Έπρεπε να φτάσω στην απόπειρα για να δουν οτι υπάρχει πρόβλημα. Δεν ξέρω αν πια δεν γίνεται να σωθώ ...

Το θεμα για σενα ειναι να το δουν οι αλλοι;
Στηριξου στον εαυτο σου. Πιστεψε οτι θα τα καταφερεις και τοτε ολα θα γινουν. Αν βασιζεσαι στους αλλους την εχεις πατησει