Ερωτευμενη με το λαθος ατομο
Καλημερα σε ολους και σε ολες, ειμαι νεο μελος στο φορουμ και μαθητρια 3ης λυκειου 17 ετων. Ο λογος που οδηγηθηκα εδω ειναι γιατι αντιμετωπιζω ενα συναισθηματικο προβλημα το οποιο δεν μπορω να εμπιστευτω σε προσωπα του κοντινου μου κυκλου.
Ειμαι τσιμπημενη με τον φιλολογο μου στο σχολειο, εναν αντρα κατα 30 περιπου χρονια μεγαλυτερο, παντρεμενο, με δυο μικρα παιδια μαλιστα. Αυτα τα δεδομενα αυτοματως δειχνουν οτι εγκειται προβλημα στο να αισθανομαι οτιδηποτε ερωτικο για αυτο το προσωπο. Ωστοσο παρα τις εσωτερικες μου προσπαθειες να ερθω στα συγκαλα μου το συναισθημα υπερβαινει την λογικη και εχω καταληξει να λυπαμαι οταν ερχεται η Παρασκευη και ξερω οτι θα μεσολαβησουν δυο μερες ωσπου να τον δω. Στα πρωτα μαθηματα ειδικα δεν μπορουσα ουτε στα ματια να τον κοιταξω και τα χαμογελα πηγαιναν και ερχοντουσαν. Να σημειωσω πως αυτο ξεπεραστηκε και συνηθισα στην παραλογη ιδεα οτι μου αρεσει. Το προβλημα ομως εντεινεται γιατι πιθανον εχει ψυχανεμιστει την κατασταση αφου με ρωτησε τι συμβαινει και τον κοιταω παντα λιγο περιεργα. Ο ιδιος ειναι χαλαρος τυπος και εχει μια φιλικη σταση απεναντι στα παιδια και την συμπαθεια που αρμοζει να δειχνει απο τη θεση του. Εγω απο την αλλη δεν εχω δωσει ποτε δικαιωματα αλλα και παλι ανησυχω μηπως βρεθω εκτεθειμενη απο αυτη την ιστορια.
Καθε αποψη που θα μπορουσε να με βοηθησει ευπροσδεκτη ευχαριστω εκ των προτερων οσους διαβασαν το θεμα μου ως εδω.
