Η αγχος ή δευτερη εφηβεια..
Καλησπερα σας, δεν ξερω αν γραφω στο σωστο.. σημειο αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει! Μολις γυρισα στ πατρικο μου απ την πολη που σπουδαζα γιατι μολις τελειωσα με τις σπουδες μου! η κατασταση που ζω ειναι πολυ απελπιστικη! φιλους εδω δεν εχω γιατι απλα με τα χρονια χαθηκαν.. ορισμενοι δεν γυρισαν ποτε να σημειωσω πως ζω σε επαρχιακη πολη.. με λιγα η μοναξια που νιωθω ειναι μεγαλη! δεν εχω κοινωνικη ζωη.. με τους γονεις μου η κατασταση ειναι ακομα χειροτερη γιατι αναγκαζομαι να ξεσπαω πανω τους! Νιωθω πολλη αγχωμενη γιατι θελω να βρω δουλεια και το κυριοτερο ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠ ΔΩ! τι να κανω? δεν εχω ουτε κοινωνικη αλλα ουτε προσωπικη ζωη! Ειμαι απελπισμενη.. δεν με καταλαβαινει και κανενας! με την μητερα μου πανω που προσπαθω να της πιασω κουβεντα τσακωνομαστε!