Δεν αντέχω άλλο...

Καλησπέρα σας! Βασανίζομαι και γω από το γνωστό πρόβλημα. Εδώ και 8 μήνες έχω κάποιες κρίσεις άγχους...καθώς εκανα τον Μαρτιο γενική αίματος και τον Ιούλιο triplex, καρδιογραφημα και υπέρηχο και αιματολογικές θηροειδους και δεν μου βρήκαν τίποτα. Όμως από χθες πονάω στην πλατη πάνω αριστερα όταν ανασαίνω βαθια και όταν αλλάζω πλευρό και φοβάμαι μην έχω θέμα με την καρδιά μου. Πηγα και σε παθολόγο σήμερα και μου έκανε ακτινογραφία θώρακος και μου έκανε και μια κλινική εξέταση και μου είπε ότι είναι μυϊκός πόνος. Αυτός ο φόβος μου προκαλεί ρίγη και νιώθω το γνωστό αίσθημα ότι κάτι θα πάθω. Δεν κοιμήθηκα καθόλου χθες το βράδυ από τον φόβο μου....δεν ξέρω πια πως να αντιμετωπίσω τις σκέψεις μου....

Γιατί λοιπόν δεν επιλέγεις να πας σε εναν ορθοπεδικο να σε κατατοπίσει κατάλληλα χωρίς να κάνεις λάθος σενάρια?? Αν είναι μυικος πονος, όπως πολύ σωστά είπε ο γιατρός σου, ίσως χρειαστεί να πάρεις κάποιο μυοχαλαρωτικο ίσως και κάποιες φυσικοθεραπειες να σε βοηθούσαν.. Τα πράγματα συνήθως είναι πιο απλά απο όσο νομίζουμε!!

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Σε ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση. Αν συνεχιστεί για μέρες θα πάω και στον ορθοπεδικό. Η λογική μου λέει ότι το έπαθα γιατί σήκωσα βάρη χθες μετά από πολύ καιρό αλλά όταν αγχώνεσαι δέν ελέγχεις την σκέψη σου και σκέφτεσαι το χειρότερο...και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που το παθαίνω αυτό να μεγαλοποιω τα πράγματα. Ξέρω πως κάνω λάθος αλλά δεν το ελέγχω και αυτό είναι που στεναχωρεί και τα βάζω με τον εαυτό μου....

Κλασσική περίπτωση που βιώνουμε όλοι μας.. Κάθε φορά που βασανίζεις το μυαλό σου να σκέφτεσαι λογικα.. Πότε με επιασε ολο αυτό?? Μόλις σήκωσα βάρος.. Και ολα γίνονται πιο εύκολα :)

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Σκέψου ότι είμαι 19 και σχεδόν στο ίδιο timing με σένα με έπιασε αυτό το κακό .. ο φόβος για καρδιά .... 4 φορές σε καρδιολόγους..... Όλα καλά και σήκω φύγε και μην σκέφτεσαι τπτ και κανείς κακό στον εαυτό σου .... Το δω ψηλοαντιμετωπισει το θέμα ... Δλδ όταν πάνω η έχω καμία ταχυκαρδία δεν αγχώνομαι πλέον ... Με πιάνει λίγο αλλά το ξεπερνάω ... Αλλά με έχει πιάσει αίσθημα απελπισίας κυρίως για τον πόνο ... Γιατί δεν είναι από καρδιά ... Αλλά δεν φεύγει και μου σπάει τα αρχιδια .... Μερικές μέρες ...

Μην το σκέφτεστε παιδιά. Αγνοείστε το. Η αδρεναλίνη σε κατάσταση άγχους προκαλεί ταχυκαρδίες, αίσθημα παλμών, αίσθηση επικείμενου κακού και το νευρικό σύστημα παθαίνει ταράκουλο στέλνει σήματα στους μυς να προετοιμαστούν για μάχη ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να είμαστε κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο κάτω από την κουβέρτα. Όσο λιγότερο ασχολείστε μαζί του λοιπόν, σιγά σιγά θα "μάθει" ο εγκέφαλος να μην δίνει άλλα ντι άλλων σήματα πανικού.

Όμως είναι τόσο πραγματικά τα συμπτώματα που δεν μπορείς να τα αγνοήσεις. Φοβάμαι να βγαίνω έξω μήπως με πιάσει ξανά...και χθες που βγήκα πάλι με έπιασε και γύρισα σπίτι. Δεν το αντέχω αυτό. Το περίεργο είναι πως κάθε φορά που με πιάνει μετά από μέρες δεν θυμάμαι ακριβώς τι ένιωσα για να το περιγράψω στον άλλον. Είναι τόσο δυσάρεστο όλο αυτό....με έχει κουρασει

Το ξέρω γιατί τα ίδια περνούσα για μήνες και μήνες. Έφτανα στο σημείο και εγώ να μη θέλω τίποτα γιατί τα πάντα μπορεί να μου προκαλούσαν άγχος. Όταν όμως το πήρα απόφαση και προσπάθησα να μην δίνω σημασία στα συμπτώματα και σιγά σιγά να εκτίθεμαι σε καταστάσεις που μου προκαλούσαν στρες , είδα αλλαγή. Δεν έγινε βέβαια από τη μία μέρα στην άλλη, πήρε καιρό. Αλλά έγινε όμως και είμαι αισθητά καλύτερα.

Είμαι πολύ μπερδεμένη..δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλα αυτά που νιώθω τα πραγματοποιει το άγχος..προσπαθω αλλά δεν τα καταφέρνω..απο την άλλη σκέφτομαι τι άλλο μπορεί να είναι? Είμαι στις 3 βδομάδες θεραπείας με ssris..θα περάσει όλο αυτό? Πρέπει να κάνω κάτι άλλο? Έχω ξεκινήσει και ψυχοθεραπεία.. Νιωθω ότι κολλάει το κεφάλι μου, ο λαιμός μου καίει, και οι μυς μου πιάνονται με το παραμικρό..το στομάχι σφίγγεται..πως να τα αγνοήσεις αφού δεν νιώθεις λειτουργικός? Στην τελική δεν νιώθεις καλά..

Το κλειδί είναι αυτό που είπες και μόνη σου: δεν νιώθεις καλά. Είσαι καλά όμως σωματικά, απλά under stress. Δεν θα πάθεις κάτι αν πας μια βόλτα, αν κάνεις κάποια άσκηση να βγεις να πιεις και μόνη σου έναν καφέ. Στο λέω εκ πείρας: don't give up !

Φοβάμαι όμως..ο φόβος πως θα φύγει? Δεν έχω καθυσηχαστει ότι δεν έχω κάτι..και δεν ξέρω τι να κανω..

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως ο φόβος αυτός δεν είναι αφύσικος, οφείλεται στο fight or flight αντανακλαστικό που ενεργοποιείται και που μοιραζόμαστε με όλα τα θηλαστικά. Το θέμα μας είναι πως δεν βρισκόμαστε σε εμπόλεμη ζώνη όταν το παθαίνουμε, αλλά μπορεί και σπίτι μας σε ασφάλεια. Οπότε ο φόβος αυτός μας φαίνεται αναίτιος αρχικά, παράλογος αργότερα. Επειδή λοιπόν μας φαίνεται παράλογο να φοβόμαστε χωρίς λόγο ψάχνουμε να βρούμε τι δεν πάει καλά. Το πρώτο πρώτο πράγμα που κάνουμε όλοι είναι να ψαχνόμαστε αν τρέχει κάτι με την υγεία μας. Ο λόγος φυσικά είναι πως έχουμε ψυχοσωματικά συμπτώματα με πιο κοινά τις ταχυκαρδίες, πόνους στους μύες παντού και σε διαφορετικά ίσως μέρη τη φορά, διάσπαση προσοχής, τρέμουλα κλπ.
Γι'αυτό βλέπεις και εδώ μέσα όλοι μας έχουμε περάσει από καρδιολόγους, νευρολόγους, οφθαλμίατρους και όχι μόνο και πάνω από μία φορά.
Κανείς εδώ δεν μπορεί να σου απαντήσει με σιγουριά πως δεν έχεις τίποτα ιατρικό γιατί δεν είμαστε γιατροί αλλά και να ήμασταν δεν μπορούμε να κάνουμε εξετάσεις από το φόρουμ!
Τις περισσότερες φορές να ξέρεις πως μια εξέταση πχ triplex καρδιάς μπορεί να σε καθησυχάσει αλλά προσωρινά μόνο και αυτό γιατί αν η αιτία των συμπτωμάτων είναι ψυχολογική θα επανέλθουν και μετά θα μπεις στο τρυπάκι "μήπως να κάνω και την άλλη εξέταση?" "μήπως τελικά είναι κάτι άλλο?" "μήπως δεν βρήκαν κάτι ενώ το έχω γιατί δεν το πρόσεξαν" και πάει λέγοντας...

Η συμβουλή μου είναι αποδέξου αυτό που περνάς, μάθε για αυτό πως λειτουργεί, ψάξε για δικούς σου τρόπους να το μετριάζεις, καλυτέρεψε την καθημερινότητά σου και πάνω απ'όλα, υπομονή!

Σε ευχαριστώ πολύ!! Βλέπω ότι σχεδόν όλοι μας εδώ τα ίδια περνάμε..τα ίδια έχουμε κάνει..εσυ έχεις δει με κάποιο τρόπο βελτίωση??

Εγώ παρέα με την αγωγή είδα φοβερή βελτίωση στην διάθεση αλλά και στα επίπεδα του άγχους με την γυμναστική και τον καλό τρόπο ζωής. Με τα φάρμακα μόνο δεν είδα ποτέ καλό.
Τώρα βέβαια είμαι κι εγώ σε αλλαγή θεραπείας εδώ και 18 μέρες και μου έχουν βγει όλα πιο έντονα. Νομίζω θα χάσω το μυαλό μου από το άγχος και την ένταση. Κάνω υπομονή όπως όλοι μας και παράλληλα προσπαθώ να πηγαίνω να κάνω διάδρομο 1 ώρα την ημέρα, καμία βόλτα κτλ.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Quote:

---

Originally Posted by Lina_kik

Σε ευχαριστώ πολύ!! Βλέπω ότι σχεδόν όλοι μας εδώ τα ίδια περνάμε..τα ίδια έχουμε κάνει..εσυ έχεις δει με κάποιο τρόπο βελτίωση??

---

Εγώ προσωπικά έκατσα μελέτησα τι είναι το άγχος, οι αγχώδεις διαταραχές, μίλησα και με ψυχολόγο, με άτομα του κύκλου μου που όταν μοιράστηκα τι περνάω ανακάλυψα πως έχουν περάσει παρόμοιες φάσεις και εν τέλει υιοθέτησα μια CBT (Cognitive Behavioral Therapy) προσέγγιση για τον εαυτό μου που προσπαθώ να βελτιώνω. Φυσικά προσπάθησα και προσπαθώ να μην ανησυχώ με τα ψυχοσωματικά που εμφανίζονταν και να αποδεχτώ την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι και τα ψυχολογικά αίτιά της.

Μην φανταστείς πως έχω λύσει τα πάντα, αλλά είμαι λειτουργικός, δουλεύω, βγαίνω έξω και δεν απαισιοδοξώ για το μέλλον πλέον (γιατί ως γνωστών οι αγχώδεις διαταραχές φέρνουν και ήπια κατάθλιψη γιατί νομίζουμε πως δεν θα έχει τελειωμό αυτό που ζούμε και χάνουμε την ελπίδα γενικώς μέχρι ενός σημείου)