Θέλω βοήθεια...

Καλησπέρα..
Από που να ξεκινήσω, παίζει να είμαι το πιο
αβουλο πλάσμα που υπάρχει στον πλανήτη γη, μπορεί και στο σύμπαν...24 ώρες το 24ώρο βρίσκομαι μέσα στο σπίτι μου, χωρίς να βλέπω το φως του ήλιου(σοβαρά) εδώ και κάμποσα χρόνια τώρα, από γυμνάσιο σχεδόν.
Ξυπνάω, τρωω, pc, τρώω και ύπνος, και ξανά από την αρχή yeaaaaa.
Ήδη έχω καταστρέψει την φοιτητική μου ζωή (αν είχα ποτέ βασικά. ενώ τα πήγαινα καλά αρχικά αποφάσισα να τα τιναξω όλα στον αέρα.. ), δε θα ήθελα να αναφερθώ σε ποια σχολή πάω (plus λέω ψέματα στους γονείς μου για το πόσα μαθήματα έχω ακόμα) .
Δε μπορώ να θυμηθώ βασικά τον εαυτό μου κοινωνικό, ούτε φίλους έχω ούτε τίποτα, κάτι γνωστούς μονάχα.
Πήγα ψυχολόγο και δεν έγινε κάτι, δεν έφταιγε αυτός / ή, άλλα εγώ.
Δουλειά δε καταφέρνω να βρω, στέλνω, αλλά όταν θα με πάρουν τηλ, είτε θα το έχω κλειστό (και θα φοβάμαι να πάρω πίσω), είτε μπορεί να μη το σηκώσω καν...με λίγα λόγια καταστρεφω και την εργασιακή μου ζωή.
Τι άλλο, α ναι, νιώθω λες και είμαι τελείως αποκκομενος από την πραγματικότητα ( σαν παρατηρητής ένα πράγμα, αν και βέβαια αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι απομονωμενος από οτιδήποτε άλλο ),
λες και για όλα μου φταίει κάποιος.. Ότι όλα είναι εναντίον μου, σαν να είναι όλα μέσα στο μυαλό μου και γίνονται επίτηδες.
Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για την ηλικία μου, θα πω μόνο ότι δεν είμαι πολύ μεγάλος από 18 έως 25.
Δε ξέρω πως να το χαρακτήρισω αυτό, μπορεί κάποιος να πει ότι είμαι τεμπέλης, ναι παίζει να είμαι, πραγματικά δε ξέρω...
Έχω φτάσει και σε σημείο μερικές φορές να κάνω περίεργες σκέψεις (έτσι και αλλιώς τσάμπα οξυγόνο, μπορεί κάποιος να το χρειάζεται περισσότερο) .
Που φυσικά δε μπορώ να πραγματοποιησω γιατί είμαι σούπερ χε@@@@..

Οκ μπορεί να μην ταίριαξες με τον συγκεκριμένο ψυχολόγο ή μπορεί κι εσύ να μην ήξερες πώς να προσεγγίσεις σωστά την ψυχοθεραπεία γιατί ήταν η πρωτη φορά που έκανες. Απλά βρες κάποιον άλλο ψυχολόγο και ξεκίνα ξανά! Μάθε από τα λάθη σου (τι πήγε στραβά με τον ψυχολόγο; ακόμη και αν έφταιγες εσύ τι λάθη έκανες ακριβώς) και προχώρα παρακάτω. Πχ μπορεί να μην πήγες εκεί με σαφή στόχο. Πήγαινε σε κάποιον άλλον και πες: θέλω να βρω δουλειά/να τελειώσω τη σχολή μου/ να κάνω φίλους ή όποιος άλλος είναι ο στόχος σου. Ο ψυχολόγος δεν θα σου βρει τι θέλεις απλά θα σε βοηθήσει να το πετύχεις όταν βρεις τι θέλεις να πετύχεις. Και μιας που αναφέρθηκε το θέμα στόχος τι είναι αλήθεια αυτό που θέλεις να πετύχεις; Τι θα ηθελες να καταφέρεις;

Μπαααααα δε ξέρω, μάλλον περισσότερο βάρος θα είμαι, μιας και οι δικοί μου θα πρέπει να σπαταλανε 50αρακια σε συνεδριες. Δε το λες και το τέλειο investment.....

Αν δεν δουλέψεις ποτέ στη ζωή σου και αν δεν προχωρήσεις στη ζωή σου θα τους είσαι μεγαλύτερο βάρος. Μια χαρά επένδυση μου φαίνεται εμένα.

Noname1234567890 φίλε έχεις όλα τα προσόντα για να γίνεις πληροφορικάριος . Και λεφτά θα βγάζεις (οπότε δε θα είσαι βάρος) , και θα εργάζεσαι, και η δουλειά αυτή απαιτεί ώρες και ώρες μπροστά από το pc και θα γνωρίσεις κι άλλους σαν εσένα :)

τσακάλι είσαι!!
Εσύ μάλλον medium πρέπει να είσαι :D

Θέλεις βοήθεια, αλλά αρνείσαι να βοηθηθείς από αυτά που λες. Τεμπέλης είσαι, αλλά όχι όπως το εννοείς, τεμπελιά δεν είναι μόνο να βαριέσαι να πλύνεις τα πιάτα, τεμπελιά είναι να βαριέσαι να κάνεις αλλαγές ακόμα κι αν μακροχρόνια είναι προς το συμφέρον σου. Αν δεν προσπαθήσεις να βοηθήσεις ο ίδιος τον εαυτό σου τι περιμένεις να γίνει;

φοβάμαι το τι θα αντιμετωπίσω και το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα μακροχρόνια όπως λες.
Επίσης δε τα πάω καθόλου μα καθόλου καλά επικοινωνιακά, τα communicational skills μου είναι ultra poor...
θα λέει αυτός, όπα από σπηλιά μας ήρθε.

Αν όλα αυτά ξεκινήσανε από την εφηβεία σου και είσαι τώρα φοιτητής, ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει αρκετά, αρκεί να το πάρεις απόφαση ότι πρέπει να ανασυνταχθείς και αρκεί να προσπαθείς κι από μόνος σου να βελτιώνεσαι. Τους φόβους αν δεν τους κοιτάξουμε κατάματα δεν κάνουμε τίποτα. Για αρχή κάνε απλά βήματα. Αντί να λιώνεις στο PC βγες για περπάτημα ή να πας σε κάνα μάθημα στη σχολή ας πούμε. Κάτι είναι κι αυτό.

Κοινωνικη Φοβια εχεις. Και ελλειψη πιστης στον εαυτο σου, αυτοπρποιθησης. Σε καταλαβαινω. Πρεπει να αρχισεις απο το εξης απλο. Να σκεφτεις αν σου αρεσει αυτη η κατασταση. Αν σου αρεσει κανενα προβλημα, συνεχιζεις ως εχει μεχρι να σφιξουν οινκωλοι και να αναγκαστεις ν βγαλεις δικα σου χρηματα για να ζησεις, πχ κοντα στα 30 σου. Αν δε σου αρεσει η κατασταση προσπαθεις να την αλλαξεις με καθε μεσο, δικο σου η εξωγενες. Η επισκεψη σ ενα ψυχολογο ειναι μια καλη αρχη. Δευτερον, εγω πηγαινα παλια σε συνεντευξεις για δουλεια με ηρεμηστικο για να ειμαι κοολ κ ωραιος. Οποτε πρεπει να ζοριστεις λθγο. Ξθπνα πρωι, βαλε στοχους μεσ στη μερα.

Φιλε δεν εισαι ο μονος.. και εγω παλια πιστευα οτι ειμαι ο μονος που δεν ηξερα πως να χρησιμοποιησω το μετρο για παραδειγμα, οταν ειδα κ αλλους να ψαχνονται αναθαρυσα κ μετα απο μερικεσ φορες εμεθα κ τα εγραψα ολα στα τετοια μου. Επισης δεν ηξερα πως να οαρω χρηματα απο ΑΤΜ και φοβομουν μη γινω ρομπα στην ουρα. Την πρωτη φορα εφυγα απραγος κ ιδρωμεβοσ την δευτερη ξεχασα τη καρτα μου μεσα την τριτη τα καταφερς με συμβουλγ σλλου. Κανενας μασ δεν τα ξερει ολα, ολοι ψαχνομαστε, μην ντρεπεσαι γι συτο. Θα πρεπε να δεις σε αναμονη στην τραπεζα, στο ικα, στα νοσοοομεια μεγαλοι ανθρωποθ να ρωτανε αυτι πως το κανω? Το αλλονπως το κανω? Οποτε μην αγχωνεσαι για τις επικοινωνιακες δεξιοτητες σου

Τουλαχιστον με τη γραφη σου μια χαρα φαινεται πως επικοινωνεις και σου απαντησαμε τοσοι ανθρωποι. Δεν ειναι τυχαθο, μην υποτιμαε τον εαυτο σου χωρις λογο

Quote:

---

Originally Posted by Noname1234567890

Καλησπέρα..
Από που να ξεκινήσω, παίζει να είμαι το πιο
αβουλο πλάσμα που υπάρχει στον πλανήτη γη, μπορεί και στο σύμπαν...24 ώρες το 24ώρο βρίσκομαι μέσα στο σπίτι μου, χωρίς να βλέπω το φως του ήλιου(σοβαρά) εδώ και κάμποσα χρόνια τώρα, από γυμνάσιο σχεδόν.
Ξυπνάω, τρωω, pc, τρώω και ύπνος, και ξανά από την αρχή yeaaaaa.
Ήδη έχω καταστρέψει την φοιτητική μου ζωή (αν είχα ποτέ βασικά. ενώ τα πήγαινα καλά αρχικά αποφάσισα να τα τιναξω όλα στον αέρα.. ), δε θα ήθελα να αναφερθώ σε ποια σχολή πάω (plus λέω ψέματα στους γονείς μου για το πόσα μαθήματα έχω ακόμα) .
Δε μπορώ να θυμηθώ βασικά τον εαυτό μου κοινωνικό, ούτε φίλους έχω ούτε τίποτα, κάτι γνωστούς μονάχα.
Πήγα ψυχολόγο και δεν έγινε κάτι, δεν έφταιγε αυτός / ή, άλλα εγώ.
Δουλειά δε καταφέρνω να βρω, στέλνω, αλλά όταν θα με πάρουν τηλ, είτε θα το έχω κλειστό (και θα φοβάμαι να πάρω πίσω), είτε μπορεί να μη το σηκώσω καν...με λίγα λόγια καταστρεφω και την εργασιακή μου ζωή.
Τι άλλο, α ναι, νιώθω λες και είμαι τελείως αποκκομενος από την πραγματικότητα ( σαν παρατηρητής ένα πράγμα, αν και βέβαια αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι απομονωμενος από οτιδήποτε άλλο ),
λες και για όλα μου φταίει κάποιος.. Ότι όλα είναι εναντίον μου, σαν να είναι όλα μέσα στο μυαλό μου και γίνονται επίτηδες.
Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για την ηλικία μου, θα πω μόνο ότι δεν είμαι πολύ μεγάλος από 18 έως 25.
Δε ξέρω πως να το χαρακτήρισω αυτό, μπορεί κάποιος να πει ότι είμαι τεμπέλης, ναι παίζει να είμαι, πραγματικά δε ξέρω...
Έχω φτάσει και σε σημείο μερικές φορές να κάνω περίεργες σκέψεις (έτσι και αλλιώς τσάμπα οξυγόνο, μπορεί κάποιος να το χρειάζεται περισσότερο) .
Που φυσικά δε μπορώ να πραγματοποιησω γιατί είμαι σούπερ χε@@@@..

---

Τρελέ μου δεν είσαι μόνος στην ηλικία σου δεν είχα εγκέφαλικο κύτταρο για δείγμα.. έχω κάψει την ζωή μου αλλά έκανα αυτό που γούσταρα ... Η δικιά μου νεολαία τότε έμπλεκε στα ναρκωτικά η είχε ατυχήματα με μηχανάκια κ ιστορίες.. εγώ το βλέπω έτσι φίλε όσο έχεις την υγεία σου να είσαι υπερήφανος για αυτό γιατί στην ζωή αυτό μετράει πανό από όλα...

Εστάλη από Redmi 5 στο E-Psychology.gr Mobile App

Και εγω ειχα τη τελευταια περιοδο πονοκεφαλους στο μετωπο δεξια η αριστερα, καθε μεραν ντεπον. Νομιζα ειχα κανα καρκινο, τελικα ολα καλα.. μ χει πιασει ι φοβος για ανακοπη παλι και δε μπορω ν ηρεμησω

Μου θυμιζεις πολυ τον εαυτο μου, απο σχεσεις και φιλους πως τα πας;