Printable View
Σκεφτομαι ξανα και ξανα. Εξεταζω τις δυνατοτητες. Τους πιθανους δρομους. Το συμπερασμα που βγαζω ειναι οτι δεν εχω μελλον. Δε θα καταφερω τιποτα. Δε θα ζησω ποτε μια φυσιολογικη ζωη. Το μελλον μου ειναι αυτο που μου ελεγε ο πατερας μου. Στη φυλακη, στο ψυχιατρειο ή στα παγκακια. Ή εγκλειστος σε ενα σπιτι με τη μανα μου οσο ζησει.
Κι ομως αν το καλοσκεφτεις...εχεις μελλον και κατι θα καταφερεις....ολα αυτά που λες οτι σου ελεγε ο πατερας (φυλακη, ψυχιατρειο...κλπ)Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Το θεμα ειναι εσυ τι θελεις....Θελεις να επιβεβαιωθουν οι φοβοι σου η να κανεις κατι για να αλλαξεις την πορεια των πραγματων και να καταφερεις κατι διαφορετικο...
Αν και δεν εχω παρακολουθησει τα παλιοτερα μηνυματα σου, ποιο ακριβως ειναι το θεμα σου...???
τη εχεισ ορεστη;
Σε έπεισε ο πατέρας σου και εσύ το δέχτηκες. Αν το ακούς από μικρός λογικό είναι. Αλλά δεν είναι έτσι. Αυτή είναι μια χαζομάρα που έχει μπει στο μυαλό σου.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Ειναι πολυ κριμας να διαβαζεις τετοια λογια απο νεο παιδι!
Ορεστη, αν δεν καμω λαθος, εισαι ενας νεος οπου σωματικα εχεις απολυτη υγεια! αν δεν καμω λαθος! τωτες φιλε μου εχω να σου πω λιγα απλα λογια!
Η ζωη ειναι ενα δωρο που σου καμει ο Θεος, ειναι κατι σαν ενα παιχνιδι με νοικι!καποια μερα σταματαει ,ετσι και η ζωη! σου την δινει να την κανεις οτι θες!! του καθε ενος η ζωη ειναι προσωπικη υποθεση! εσυ αποφασιζεις τι θα την κανεις! μπορεις να την καμεις σκουπιδι, μπορεις ομως κι να την κανεις μια πανεμορφη εμπειρια! οπου στο τελος την μερα που θα την παραδωσης πισω ,στον Θεο να του πεις ευχαριστω πολυ !! ηταν υπεροχο δωρο!! μπορεις και να την χαραμησεις ,-οπως εκαμα εγω - κι οταν του την παραδωσεις να του πεις οτι δεν την ηθελες!!
Οτι κι να καμεις απο τα παραπανω, να ξερεις οτι δεν θα ειναι δεχτει η δικαιολογια οτι φταινε αλλοι που δεν την χαρηκες! αυτο να ξερεις δεν υπαρχει! εισαι ελευθερος να καμεις οτι θελεις με αυτην , να ερωτευτεις! να διασκεδασης! να περνας καλα! η να την γεμισεις λυπες και στεναχωριες! εσυ και μονο εσυ διαλεγεις !!
ευχομαι οτι και να αποφασησεις να καμεις μαζι της ,ευχομαι στο τελος να μην καμεις παραπωνα!
Γιωργο δεν πιστευω πολυ στην ελευθερη βουληση. Εχουμε το χαρακτηρα μας και πραττουμε μεσα στα πλαισια που ο χαρακτηρας μας μάς επιτρεπει.
Εγω υπολογιζω αυτα που μπορω να κανω σε σχεση με τα εμποδια που βρισκονται μπροστα απο τη ζωη και δε βλεπω κανεναν τροπο να τα υπερβω
Ο Γιωργος πιο πανω τα εγραψε πολυ ομορφα κ σε γενικες γραμεσ συμφωνω.... η ζωη ειναι ενα δωρο, εμεις επιλεγουμε σε ενα μεγαλο βαθμο τι θα κανουμε...υπαρχουν βεβαια και καποιεσ συνθηκες που δεν ξεπερνιουνται αλλα πιστευω οτι σε μεγαλο βαθμο εξαρταται απο εμας τους ιδιους
Θελεις να μοιραστεις ενα απο τα πραγματα που πιστευεις οτι ειναι ανυπερβλητο?
Εχετε δικιο οτι μπορει να υπαρχουν καποια εμποδια στο να πραξουμε με ελεθερη βουληση.Ομως σε γενικες κανωνες ο "δρομος" ειναι ανοιχτος! και τα οποια εμποδια ειναι οι σταθμοι της ζωης μας προς την επυλογη μας η προς τις δυνμεις που θ πρεπει να βρουμε κι να εξασκησουμε των εαυτο μας ωστε κι να τις ξεπερασουμε.
Αληθεια, εχετε σκεφτει οτι ολο αυτο ισως μας προσφερει και το σασπενς , μας γεμιζει τις ατελιοτες στιγμες βαρεμαρας? Αποδιξη αυτου ειναι η ανοια κι βαρεμαρα οπου οδηγη στην πληξη οσους εχουν τα παντα λιμενα στην ζωη τουε, οσους δεν εχουν ουτε οικονομικα προβληματα, ουε κανενα αλλο προβλημα! αυτοι ειναι οι πιο δυστηχισμενοι εντελη!
Ορέστη, γνώμη μου είναι ότι πρέπει να κάνεις μικρά βήματα προς την ελευθερία σιγά-σιγά... Θυμάμαι ας πούμε το θέμα που είχες ανοίξει με τις διακοπές κι ότι τελικά πέρα από τους δικούς σου προβληματισμούς,δεν σε αφήσανε να πας. Να σε ρωτήσω κάτι; Αν π.χ. έπαιρνες την βαλίτσα σου κι έβγαινες από το σπίτι, έμπαινες σε ένα λεωφορείο για το λιμάνι ή το αεροδρόμιο και ξεκινούσες τις διακοπές σου, τι θα μπορούσαν να κάνουν; Αν κατάλαβα καλά πιο πολύ έχεις θέμα με την μάνα σου στο σπίτι. Τι θα έκανε; Θα σε εμπόδιζε με φυσική βία; Δεν νομίζω. Κι εκεί που πήγαινες, ακόμα και να μην αισθανόσουν εντελώς καλά και νωρίτερα να γύριζες πίσω, δεν θα ήταν κάτι έστω ότι το τόλμησες;
Αν δεν αποφασίσεις να παλέψεις ο ίδιος και να πιστέψεις στον εαυτό σου, ποιός θα το κάνει για εσένα;
Οι εμβοες. Στα αυτια μου ακουγεται ενα σφυριγμα 24 ωρες το 24ωρο που προσφατα πηρε τη μορφη σειρηνας ασθενοφορου ενω πριν ηταν σταθερος ηχος. Με τρελαινει και δε μπορω να κανω τιποτα. Με εμποδιζει να βγω απ το σπιτι γιατι οι θορυβοι του δρομου επιδεινωνουν την ενταση, με εμποδιζει να εργαστω, να διαβασω, να κοιμηθω... Οι γιατροι λενε οτι δεν υπαρχει θεραπεια. Με πιανει απελπισια ωρες ωρες.Quote:
Originally Posted by EmaFil
Υπαρχουν και αλλα προβληματα απο παλαιοτερα. Τις εμβοες τις εχω ενα χρονο. Συνεχεια προστιθεται και ενα νεο προβλημα, ειδικα οποτε κανω μια προσπαθεια να ξεφυγω ή να λυσω ενα προηγουμενο
Ναι, αυτο που λες ειναι σοβαρο και οντως δεν σε αφηνει να κανεις πραγματα.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Δηλαδη, απο οτι καταλαβαινω ειναι καθαρα παθολογικο το προβλημα η κανω λαθος.....Εχεις αποκλεισει την πιθανοτητα να προερχεται απο καποιο ψυχολογικο θεμα (ας πουμε εντονο αγχος, κλπ.....).
Υπαρχουν ατομα που ν τα νιωθεις κοντα σου κ να μοιραστεις τους προβληματισμους σου...?? Σε καταλαβαινουν...??? Γονείς??
Εχεις καποια σχεση...?
Ναι ειναι παθολογικο δυστυχως.Quote:
Originally Posted by EmaFil
Δε νιωθω κανεναν κοντα μου.
Μαλιστα πριν 2 χρονια συνεβησαν καποια πολυ ασχημα γεγονοτα. Η κοινωνια στραφηκε εναντιον μου με ασχημα αποτελεσματα. Δεν ξερω αν εχει νοημα να ζησω στην Ελλαδα. Δε με συνδεει τιποτα με τον τοπο και τους ανθρωπους του αλλα και στο εξωτερικο ειναι δυσκολο εως αδυνατον να παω.
Αν ειχα την υγεια μου τουλαχιστον....
Εχεις δικιο σε ολα οσα λες. Μου το ειχες γραψει και τοτε οτι η προσπαθεια ειναι απο μονη της σημαντικη. Ειναι διαφορες οι σκεψεις μου. Ουτε δρομο βλεπω, ουτε σκοπο βλεπω, ουτε πιστευω οτι μου αξιζει κατι καλυτερο.Quote:
Originally Posted by Sonia
Αν κ δεν ξερω ουτε ποσο χρονων εισαι, αν εχειςς σπουδασει κατι, αν εχεις καποια συγκεκριμενη ικανοτητα αλλαQuote:
Originally Posted by Ορέστης
Πρεπει σιγα σιγα να αρχισεις ν κανεις μικρα βηματα...να αρχισεις ν βαζεις μικρους στοχους κ να τους πετυχαινεις σιγα σιγα...να βρεις καποιο σκοπο...Κανεις δε θα το κανει για σενα αν δεν το κανεις εσυ για τον εαυτο σου...Μπορει ολα αυτα να σου φαινονται κλισε αλλα ετσι ειναι
Επισης πρεπει να σταματησεις να αυτομαστιγωνεις τον εαυτο σου...κ βεβαια αξιζεις κατι καλυτερο, ολοι αξιζουν ....γιατι ν μην το αξιζεις
Γιατι δεν προσπαθεις να κανεις καποια βηματα ωστε να φυγεις εξω αφου εδω βλεπεις οτι δεν υπαρχει ελπιδα...?
Oρεστη
Θα χαρακτηριζες τον εαυτο σου, ταυτοχρονα καλοψυχο αλλα και τελειομανη ανθρωπο ?
Γιατι σε ρωταω και για τα δυο ? Γιατι μπορει να εισαι καλοψυχος αλλα αρκετα ταπεινος
ωστε να ΜΗΝ εξεταζεις δυνατοτητες (και επιδοσεις). Απο την αλλη πλευρα μπορει να εισαι
τελειομανης αλλα οχι (ιδιαιτερα) καλοψυχος οποτε δεν σ'ενδιαφερουν (σε βαθμο λοβοτομης)
οι επιπτωσεις της τελειομανιας σου πανω στους αλλους. Απλα σ'ενδιαφερει η τελειοτητα.
Οταν ομως εχεις και τα δυο .... μην περιμενεις να βγεις απο την σπειρα που περιδινιζεσαι.
Εαν θες πιστεψε με σ'αυτο που θα σου πω : μεγαλωσα σε ενα σπιτι πατερα στρατιωτικου
και μανας καθηγητριας. Στον καθρεφτη ακομα και σημερα, δεν βλεπω εμενα ! Βλεπω
ολες τις απαιτησεις (δυνατοτητες) που ΠΟΤΕ δεν ικανοποιησα. Και ειμαι 52 ετων (......)
Απο την μανα μου πηρα (κυριως) την απαιτηση για καλοψυχια. Απο τον πατερα πηρα
(κυριως) την απαιτηση για επιδοση. ΚΑΙ απο τους δυο μαζι, πηρα την τελειομανια
σε οτι και αν επιλεξω.
Ειμαι απεραντα δυστυχισμενος .... δεν θα σου πω ψεμματα : μακαρι να εχεις μονο το ενα
απο τα δυο. Αν εχεις και τα δυο, τοτε εχεις πεσει σε μαυρη τρυπα. ΠΟΤΕ δεν θα αποδρασεις.
Και ας πεσουν ολοι πανω μου να με φανε. Βρες ανθρωπους (και πως να το πετυχεις αυτο ?)
που αντιλαμβανονται απο ποσο βαθυ πηγαδι τους μιλας. Οι περισσοτεροι (οχι εδω μεσα,
εκει εξω) ηταν αρκετα τυχεροι ωστε καποια στιγμη (στην εφηβεια τους) να ξεπερασουν
τους γονεις τους.
Γιατι ΔΕΝ ηταν ΠΛΑΤΑΝΟΙ οι γονεις ... που δεν αφηναν καμια ηλιαχτιδα περηφανιας να
φτασει μεχρι το χορταρακι κατω .... που ησουν εσυ, φιλε μου Ορεστη. ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ !
Αν πεφτω εξω σε οσα γραφω .... προσπερνα τα. Δεν ειναι η πρωτη φορα που εκτιμω
λαθος καποια πραγματα. Αλλα ετσι οπως γραφεις για καταληξη σε φυλακες, παγκακια
και ψυχιατρεια ... φιλε μου ... ποσο καλα σε νιωθω. ΠΟΣΟ ΚΑΛΑ ΣΕ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ !
Το γραψες και σε ενα αλλο νημα : οτι καποιος σου εκλεψε τα χρονια σου, την ζωη σου.
Και ο χρονος δεν γυριζει πισω ... να απαιτησεις δικαιοσυνη. Μονο μπροστα τρεχει ....