Είμαι 40 ετών διαζευγμένη εδώ και 2 χρόνια.πριν ενα χρόνο γνώρισα έναν άντρα 48 ετών στην ίδια ακριβώς οικογενειακή κατάσταση με εμένα.Στην πρώτη κοινή μας έξοδο μου εξήγησε ότι ήταν ήδη σε μια σχέση (συμβίωση)διάρκειας 5 χρόνων περίπου που όμως είχε φτάσει σε αδιέξοδο και ουσιαστικά για εκείνον ήταν θέμα χρόνου να τελειώσει και επίσημα.Μου είπε ότι τον ενδιέφερα πολύ σαν γυναίκα όμως θα προτιμούσε να ξεκαθαρίσει την όλη κατάσταση με την άλλη κυρία και μετά να προχωρούσαμε σε μια σχέση μεταξύ μας.Με ενδιέφερε πολύ σαν άτομο και εκτιμώντας την ειλικρίνεια του συμφώνησα να βλεπόμαστε φιλικά και μόνο μέχρι να γίνει αυτό που έλεγε.Και έτσι έγινε μέχρι που μετά από δυο μήνες χωρίς να το καταλάβουμε έγινε το αυτονόητο!!Απο την επόμενη μέρα μπήκαμε στην διαδικασία εκείνος να μου ζητά χρόνο ώστε να τελειώσει με την άλλη γυναίκα με τον πιο ανώδυνο και έντιμο τρόπο κι εγώ να περιμένω υπομονετικά στην αρχή και πιέζοντας τον αργότερα να επισπεύσει την διαδικασία γιατι δεν αντεχα άλλο με αυτό το τρίγωνο.Επιτέλους μετά από 6 μήνες μου ανακοίνωσε ότι χώρισε,έφυγε από το σπίτι της και μετακόμισε στο δικό του.Συνεχίσαμε λοιπόν την σχέση μας υποτίθεται χωρίς να πρέπει πλέον να κρυβόμαστε και να προσέχουμε την κάθε μας κίνηση αφού αντικειμενικά δεν υπήρχε λόγος ποια να το κάνουμε.Πέρασαν 4 μήνες που κατ εκείνον ήταν όλα καλά όπως έλεγε κατ εμένα όμως υπήρχε κάτι που δεν μου άρεσε.Έβλεπα ότι κάτι τον φόβιζε,φρόντιζε επιμελλώς να κυκλοφορούμε μαζί πάντα αργά και σε μέρη που δεν είχαν και τόσο κόσμο.Ώσπου την προηγούμενη εβδομάδα πήρα ένα μήνυμα στο κινητό μου από μια άγνωστη γυναίκα που με έστελνε σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί για να διαπιστώσω με τα μάτια μου όπως έλεγε με τι άτομο είχα μπλέξει!Πήγα και τον είδα με την γυναίκα που είχε την προηγούμενη σχέση κι όταν τον ρώτησα αν είχε να μου πει κάτι γι αυτόμου είπε απλά ότι αποφάσισε να είναι μαζί της.(σημειώνω δε ότι πριν λάβω εκείνο το μήνυμα είχα μιλήσει τηλεφωνικά μαζί του και προφασιζόμενος πονοκέφαλο μου ζήτησε να μην βλεπόμασταν εκείνη την μέρα και κλείσαμε το τηλέφωνο λέγοντας μου ότι με αγαπάει πολύ!!)Από εκείνη την μέρα δεν επικοινώνησε ξανά μαζί μου.Το συναίσθημα που νιώθω αυτή την στιγμή είναι μόνο ενα...Πόνος! Νομίζω ότι θα τρελαθώ προσπαθώντας συνεχεια να δώσω απαντήσεις στα αμέτρητα γιατι που δεν με αφήνουν να βρώ την ψυχική μου ηρεμία και γαλήνη.Θέλω να το μοιραστω μαζί σας και θέλω πραγματικά να ακούσω την γνώμη σας.