Μια ερωτησουλα?

Καλη χρονια παιδια, με υγεια σωματικη και ψυχικη!
Κανω lurking στο φορουμ αρκετο καιρο αλλα δεν έκανα εγγραφη γιατι διαβαζα τα ποσταρισματα και ηταν αρκετα για να παιρνω δυναμη! :-)
Αλλα τελευταια εχω πεσει αρκετα και πηρα το θαρρος να εγγραφω. Για να μην κουραζω, ειμαι αρκετα αγχωδης ανησυχω για το οτιδηποτε αλλα μεχρι πριν τρια χρονια το ελεγχα καπως με χομπι, εξοδους κλπ. Στο μεσοδιαστημα αρρωστησε ο πατερας μου με ανοια και επειδη καθομαι στο σπιτι των γονιων λογω οικονομικης καταστασης επρεπε να τον βλεπω να λιωνει και τη μανα μου να παιδευεται. Οταν πεθανε ενιωσα ανακουφιση που ξεκουραστηκε και αυτος και εκεινη αλλα τιποτε αλλο(δεν ηταν ζεστος μπαμπας ή συζυγος). Μετα απο αυτο επρεπε εγω πλεον να επωμειστω τα βαρη του σπιτιου γιατι η μανα ειναι ηλικιωμενη. Προεκυψαν λοιπον δικαστηρια για κληρονομιες, θεματα με ΙΚΑ κλπ που τα ειχε ανοιξει ο μακαριτης και τα ξεχασε. Μετα απεραντο αγχος επειδη για ενα χρονο ημουν απληρωτη στη δουλεια, μετα μια ωραιοτατη ΛΦΠ (λαρυγγοοισοφαγικη παλινδρομηση) που με αφησε με μια μονιμη φαρυγγιτιδα ακομη και με ενα καρο φαρμακα. Επισης με βασανιζει μια υπερακουσια...
Φετος ειχα παλι δικαστηρια και κληρονομικα που δεν τελειωσαν.... Στη δουλεια επιτελους πληρωθηκα αλλα πλεον εχω παγωσει γενικως... Οποτε ερχονται και τα φετινα Χριστουγεννα και ξυπνω μια ωραια πρωια εξουθενωμενη, να μην νοιωθω καλα και γενικως θλιμμενη. Δυναμη να μιλησω δεν εχω και πριν μερικες μερες με επιασαν τα κλαματα...τα εβλεπα ολα μαυρα.... Το αγχος στα υψη με παλμους, κοπωση και στεγνο στομα, ανορεξια, ο λαιμος χειροτερεψε, νομιζω οτι θα πεθανω απο καποια αρρωστια, θλιψη και ματαιοτητα και μονο ο υπνος με λυτρωνει. Ο γιατρος μου μου εγραψε ενα ηπιο αγχολυτικο και μελατονινη για τον υπνο (κοιμαμαι χαλια τον τελευταιο μηνα). Ολα οσα μαζευω τρια χρονια βγαινουν τωρα?
Σημειωτεον εκανα εξετασεις το καλοκαιρι και ημουν σαν μωρο εκτος απο χαμηλο σιδερο και βιταμινη D οποτε και πηρα συμπληρωμα. Ο θυρεοειδης οκ. Γαστροσκοπηση για την ΛΦΠ και δεν εδειξε παθολογικα ευρηματα. Εκανα καλα σαν αρχη να παρω το φαρμακο και νομιζετε οτι μπορω να το παλεψω ή πρεπει να αρχισω να επισκεπτομαι γιατρους και ψυχολογους? Ειμαι 38 btw
Να προσθεσω οτι τα συμπτωματα γινονται πιο ηπια το βραδυ (κορτιζολη?)
Σας ευχαριστω πολυ!! :-)

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Καλη χρονια παιδια, με υγεια σωματικη και ψυχικη!
Κανω lurking στο φορουμ αρκετο καιρο αλλα δεν έκανα εγγραφη γιατι διαβαζα τα ποσταρισματα και ηταν αρκετα για να παιρνω δυναμη! :-)
Αλλα τελευταια εχω πεσει αρκετα και πηρα το θαρρος να εγγραφω. Για να μην κουραζω, ειμαι αρκετα αγχωδης ανησυχω για το οτιδηποτε αλλα μεχρι πριν τρια χρονια το ελεγχα καπως με χομπι, εξοδους κλπ. Στο μεσοδιαστημα αρρωστησε ο πατερας μου με ανοια και επειδη καθομαι στο σπιτι των γονιων λογω οικονομικης καταστασης επρεπε να τον βλεπω να λιωνει και τη μανα μου να παιδευεται. Οταν πεθανε ενιωσα ανακουφιση που ξεκουραστηκε και αυτος και εκεινη αλλα τιποτε αλλο(δεν ηταν ζεστος μπαμπας ή συζυγος). Μετα απο αυτο επρεπε εγω πλεον να επωμειστω τα βαρη του σπιτιου γιατι η μανα ειναι ηλικιωμενη. Προεκυψαν λοιπον δικαστηρια για κληρονομιες, θεματα με ΙΚΑ κλπ που τα ειχε ανοιξει ο μακαριτης και τα ξεχασε. Μετα απεραντο αγχος επειδη για ενα χρονο ημουν απληρωτη στη δουλεια, μετα μια ωραιοτατη ΛΦΠ (λαρυγγοοισοφαγικη παλινδρομηση) που με αφησε με μια μονιμη φαρυγγιτιδα ακομη και με ενα καρο φαρμακα. Επισης με βασανιζει μια υπερακουσια...
Φετος ειχα παλι δικαστηρια και κληρονομικα που δεν τελειωσαν.... Στη δουλεια επιτελους πληρωθηκα αλλα πλεον εχω παγωσει γενικως... Οποτε ερχονται και τα φετινα Χριστουγεννα και ξυπνω μια ωραια πρωια εξουθενωμενη, να μην νοιωθω καλα και γενικως θλιμμενη. Δυναμη να μιλησω δεν εχω και πριν μερικες μερες με επιασαν τα κλαματα...τα εβλεπα ολα μαυρα.... Το αγχος στα υψη με παλμους, κοπωση και στεγνο στομα, ανορεξια, ο λαιμος χειροτερεψε, νομιζω οτι θα πεθανω απο καποια αρρωστια, θλιψη και ματαιοτητα και μονο ο υπνος με λυτρωνει. Ο γιατρος μου μου εγραψε ενα ηπιο αγχολυτικο και μελατονινη για τον υπνο (κοιμαμαι χαλια τον τελευταιο μηνα). Ολα οσα μαζευω τρια χρονια βγαινουν τωρα?
Σημειωτεον εκανα εξετασεις το καλοκαιρι και ημουν σαν μωρο εκτος απο χαμηλο σιδερο και βιταμινη D οποτε και πηρα συμπληρωμα. Ο θυρεοειδης οκ. Γαστροσκοπηση για την ΛΦΠ και δεν εδειξε παθολογικα ευρηματα. Εκανα καλα σαν αρχη να παρω το φαρμακο και νομιζετε οτι μπορω να το παλεψω ή πρεπει να αρχισω να επισκεπτομαι γιατρους και ψυχολογους? Ειμαι 38 btw
Να προσθεσω οτι τα συμπτωματα γινονται πιο ηπια το βραδυ (κορτιζολη?)
Σας ευχαριστω πολυ!! :-)

---

Καλώς ήρθες. Νομίζω τα είπες όλα μόνη σου. Μάζευες, μάζευες όλα αυτά τα χρόνια και ήρθαν και έσκασαν. Έτσι και σε εμένα, χρόνια ταλαιπωρία με τον πατέρα μου με καρκίνο και μια συνεχή θλίψη στο σπίτι, πίεση στη δουλειά, πίεση με την σχέση μου, οπότε μια μέρα κατέρρευσα.
Αν μπορείς να το παλέψεις μόνη σου, έχει καλώς, αλλιώς μην φοβηθείς να πας σε κάποιο ψυχολόγο/ψυχίατρο. Όλοι μας κάποια στιγμή στην ζωή μας χρειαζόμαστε ένα στήριγμα.

Σε ευχαριστω για την απαντηση.. δεν δισταζω να παω σε ψυχολογο αλλα τα οικονομικα μου δεν ειναι καλα και λογω πενιχρης συνταξης της μητερας μου πρεπει να ξεσκιζομαι να πληρωνω εγω τις υποχρεωσεις με τα λεφτα ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΙ οποτε καταλαβαινεις.... Και η δουλεια ειναι αλλο κομματι... Ποτε δεν μου αρεσε αλλα λογω βιοπορισμου την ανεχομουν 14 χρονια.. τωρα με την κριση και την απληρωσια ομως τη βαρεθηκα, με εκνευριζουν οι συναδελφοι οι πελατες, ολοι.. :-(
Στεναχωρω και τη φουκαριαρα τη μανα... Σας τα λεω εδω γιατι οι φιλοι μου δεν θα με καταλαβουν παρα μονο λιγο....

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Σε ευχαριστω για την απαντηση.. δεν δισταζω να παω σε ψυχολογο αλλα τα οικονομικα μου δεν ειναι καλα και λογω πενιχρης συνταξης της μητερας μου πρεπει να ξεσκιζομαι να πληρωνω εγω τις υποχρεωσεις με τα λεφτα ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΙ οποτε καταλαβαινεις.... Και η δουλεια ειναι αλλο κομματι... Ποτε δεν μου αρεσε αλλα λογω βιοπορισμου την ανεχομουν 14 χρονια.. τωρα με την κριση και την απληρωσια ομως τη βαρεθηκα, με εκνευριζουν οι συναδελφοι οι πελατες, ολοι.. :-(
Στεναχωρω και τη φουκαριαρα τη μανα... Σας τα λεω εδω γιατι οι φιλοι μου δεν θα με καταλαβουν παρα μονο λιγο....

---

Καλά κάνεις και τα λες για να τα βγάλεις από μέσα σου. Μπορείς να συνεχίσεις με τον αγχολυτική αγωγή που σου έχει δώσει τώρα ο γιατρός και βλέπεις πως θα πάει.
Αν και συνήθως όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι, θα πρέπει να πάρεις και κάποιο αντικαταθλιπτικό το οποίο πιάνει όλο τα φάσμα (άχχος-κατάθλιψη) για να κάνεις μια σωστή θεραπεία.

Ευχαριστω πολυ για τη στηριξη Δημητρη.. Αρχισα παλι βιταμινη D και μασουλαω αμυγδαλα(μαγνησιο) μηπως και βοηθηθω.
(Να φανταστεις πριν ολη την ιστορια σπανια αρρωσταινα, φετος αρρωστησα 4 φορες!)
Τεσπα... καποια συμβουλη για βοηθητικη διατροφη??? :-)

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Σε ευχαριστω για την απαντηση.. δεν δισταζω να παω σε ψυχολογο αλλα τα οικονομικα μου δεν ειναι καλα και λογω πενιχρης συνταξης της μητερας μου πρεπει να ξεσκιζομαι να πληρωνω εγω τις υποχρεωσεις με τα λεφτα ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΙ οποτε καταλαβαινεις.... Και η δουλεια ειναι αλλο κομματι... Ποτε δεν μου αρεσε αλλα λογω βιοπορισμου την ανεχομουν 14 χρονια.. τωρα με την κριση και την απληρωσια ομως τη βαρεθηκα, με εκνευριζουν οι συναδελφοι οι πελατες, ολοι.. :-(
Στεναχωρω και τη φουκαριαρα τη μανα... Σας τα λεω εδω γιατι οι φιλοι μου δεν θα με καταλαβουν παρα μονο λιγο....

---

Αν εισαι σε καποια μεγαλη πολη μπορεις να πας σε κεντρο ψυχικης υγειας που ειναι δωρεαν.

Θεσσαλονικη βρισκομαι Νικολετα...

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Θεσσαλονικη βρισκομαι Νικολετα...

---

Α πολυ ωραια κι εγω.Αν βρισκεσαι δυτικα εχει ενα στη σταυρουπολη υπαρχει και ανατολικα ενα αλλα δεν ξερω που ακριβως ειναι. Εγω ειχα παει παλια σε αυτο που ειναι δυτικα κι εμεινα πολυ ευχαριστημενη. Το μονο κακο ειναι οτι εχει καποια αναμονη μεχρι να σε δεχτουν.

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Καλη χρονια παιδια, με υγεια σωματικη και ψυχικη!
Κανω lurking στο φορουμ αρκετο καιρο αλλα δεν έκανα εγγραφη γιατι διαβαζα τα ποσταρισματα και ηταν αρκετα για να παιρνω δυναμη! :-)
Αλλα τελευταια εχω πεσει αρκετα και πηρα το θαρρος να εγγραφω. Για να μην κουραζω, ειμαι αρκετα αγχωδης ανησυχω για το οτιδηποτε αλλα μεχρι πριν τρια χρονια το ελεγχα καπως με χομπι, εξοδους κλπ. Στο μεσοδιαστημα αρρωστησε ο πατερας μου με ανοια και επειδη καθομαι στο σπιτι των γονιων λογω οικονομικης καταστασης επρεπε να τον βλεπω να λιωνει και τη μανα μου να παιδευεται. Οταν πεθανε ενιωσα ανακουφιση που ξεκουραστηκε και αυτος και εκεινη αλλα τιποτε αλλο(δεν ηταν ζεστος μπαμπας ή συζυγος). Μετα απο αυτο επρεπε εγω πλεον να επωμειστω τα βαρη του σπιτιου γιατι η μανα ειναι ηλικιωμενη. Προεκυψαν λοιπον δικαστηρια για κληρονομιες, θεματα με ΙΚΑ κλπ που τα ειχε ανοιξει ο μακαριτης και τα ξεχασε. Μετα απεραντο αγχος επειδη για ενα χρονο ημουν απληρωτη στη δουλεια, μετα μια ωραιοτατη ΛΦΠ (λαρυγγοοισοφαγικη παλινδρομηση) που με αφησε με μια μονιμη φαρυγγιτιδα ακομη και με ενα καρο φαρμακα. Επισης με βασανιζει μια υπερακουσια...
Φετος ειχα παλι δικαστηρια και κληρονομικα που δεν τελειωσαν.... Στη δουλεια επιτελους πληρωθηκα αλλα πλεον εχω παγωσει γενικως... Οποτε ερχονται και τα φετινα Χριστουγεννα και ξυπνω μια ωραια πρωια εξουθενωμενη, να μην νοιωθω καλα και γενικως θλιμμενη. Δυναμη να μιλησω δεν εχω και πριν μερικες μερες με επιασαν τα κλαματα...τα εβλεπα ολα μαυρα.... Το αγχος στα υψη με παλμους, κοπωση και στεγνο στομα, ανορεξια, ο λαιμος χειροτερεψε, νομιζω οτι θα πεθανω απο καποια αρρωστια, θλιψη και ματαιοτητα και μονο ο υπνος με λυτρωνει. Ο γιατρος μου μου εγραψε ενα ηπιο αγχολυτικο και μελατονινη για τον υπνο (κοιμαμαι χαλια τον τελευταιο μηνα). Ολα οσα μαζευω τρια χρονια βγαινουν τωρα?
Σημειωτεον εκανα εξετασεις το καλοκαιρι και ημουν σαν μωρο εκτος απο χαμηλο σιδερο και βιταμινη D οποτε και πηρα συμπληρωμα. Ο θυρεοειδης οκ. Γαστροσκοπηση για την ΛΦΠ και δεν εδειξε παθολογικα ευρηματα. Εκανα καλα σαν αρχη να παρω το φαρμακο και νομιζετε οτι μπορω να το παλεψω ή πρεπει να αρχισω να επισκεπτομαι γιατρους και ψυχολογους? Ειμαι 38 btw
Να προσθεσω οτι τα συμπτωματα γινονται πιο ηπια το βραδυ (κορτιζολη?)
Σας ευχαριστω πολυ!! :-)

---

Πιστευω ότι είσαι καταπονημενη από την όλη ιστορία και τις ευθύνες που έχεις. Εγώ πιστεύω αν περάσει καποιο σεβαστό διάστημα θα ηρεμήσει λίγο και θα αναρρωσεις.αν πάλι δεις ότι πιέζεσε πολύ μη διαστάσεις ζητά τη βοήθεια των ειδικών.μπορεί να απευθυνθεις και σε κάποια κέντρα που είναι δωρεαν

Quote:

---

Originally Posted by nikoletta83

Α πολυ ωραια κι εγω.Αν βρισκεσαι δυτικα εχει ενα στη σταυρουπολη υπαρχει και ανατολικα ενα αλλα δεν ξερω που ακριβως ειναι. Εγω ειχα παει παλια σε αυτο που ειναι δυτικα κι εμεινα πολυ ευχαριστημενη. Το μονο κακο ειναι οτι εχει καποια αναμονη μεχρι να σε δεχτουν.

---

Ανατολικα ειμαι, θα το ψαξω ομως, σε ευχαριστω!

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Ανατολικα ειμαι, θα το ψαξω ομως, σε ευχαριστω!

---

Μακαρι να βοηθηθεις και να νιωσεις συντομα καλυτερα:)

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Πιστευω ότι είσαι καταπονημενη από την όλη ιστορία και τις ευθύνες που έχεις. Εγώ πιστεύω αν περάσει καποιο σεβαστό διάστημα θα ηρεμήσει λίγο και θα αναρρωσεις.αν πάλι δεις ότι πιέζεσε πολύ μη διαστάσεις ζητά τη βοήθεια των ειδικών.μπορεί να απευθυνθεις και σε κάποια κέντρα που είναι δωρεαν

---

Μακαρι Αποστολια, θελω να ξαναβρω τον παλιο μου εαυτο που δεν ειναι μουντρουχος και του φταινε τα παντα... :-/

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Μακαρι Αποστολια, θελω να ξαναβρω τον παλιο μου εαυτο που δεν ειναι μουντρουχος και του φταινε τα παντα... :-/

---

Σίγουρα περνας μια φάση και όλα θα πάνε καλά. Να ξέρεις ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Σίγουρα περνας μια φάση και όλα θα πάνε καλά. Να ξέρεις ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός

---

Ναι.. το εχω καταλαβει, αλλα επισης καταλαβα οτι μερικες φορες ψαχνουμε να βρουμε εναν αορατο εχθρο να πολεμησουμε ενω ο πραγματικος εχθρος ειναι αυτος που μας κοιταει στον καθρεπτη!

Quote:

---

Originally Posted by Unicorn80

Ναι.. το εχω καταλαβει, αλλα επισης καταλαβα οτι μερικες φορες ψαχνουμε να βρουμε εναν αορατο εχθρο να πολεμησουμε ενω ο πραγματικος εχθρος ειναι αυτος που μας κοιταει στον καθρεπτη!

---

Έτσι είναι μόνο με τον εαυτο μας πολεμαμε.δεν υπάρχει κάτι άλλο. Αν τα βρούμε μέσα μας θα είμαστε καλά