Για πόσο;

Έχω σχέση με μια κοπέλα, με έναν όμορφο άνθρωπο. Το μόνο κακό με την ίδια είναι πως είναι οξύθυμη, λέει η ίδια, νευρική θα έλεγα εγώ (και πολλοί άλλοι). Ενώ στην αρχή ήταν όλα τέλεια, όλος της ο κόσμος ήμουν εγώ, πλέον (ένα χρόνο σίγουρα) μου μιλάει απότομα και με ύφος πολλές φορές κάνοντας με να νιώθω πως υποτιμά τη νοημοσύνη μου. Της έχω πει πολλές φορές πως με κάνει να νιώθω χαζή αλλά εκείνη λέει πως έτσι το παίρνω εγώ . Επίσης πολλές φορές έχω βάλει τα κλάματα γιατί με έχει να κάνει να νιώσω άσχημα και επειδή σκέφτομαι είναι δυνατόν να μου μιλάει έτσι; Είναι δυνατόν να πιστεύει αυτό για μένα μετά από 2 χρόνια; Το θέμα είναι ότι την έμαθα, ότι τη συνήθισα και λέω έτσι είναι. Τη δικαιολογώ συνέχεια, δεν ξέρω όμως αν είναι σωστό αυτό. Και αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι ότι μόνο σε μένα μιλάει έτσι, δεν την έχω ακούσει να μιλάει σε άλλον με αυτόν τον τρόπο. Σκέφτομαι πως μαζί μου νιώθει άνετα, δεν πιέζεται και εκφράζεται ελεύθερα. Αλλά για πόσο; Να σημειώσω πως η σχέση μας είναι σε απόσταση, χωρίς να είχαμε προοπτικές από την αρχή αλλά είπαμε για όσο πάει. Αλλά απ' ότι φαίνεται έχει κουραστεί.

Έχεις σχέση με κορίτσι και εισαι κορίτσι η έχεις διατύπωσει λάθος?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Έχεις σχέση με κορίτσι και εισαι κορίτσι η έχεις διατύπωσει λάθος?

---

Και εγώ αυτό κατάλαβα

Τι σημασία έχει βρε παιδιά τώρα αν είναι γυναίκα και τα έχει με γυναίκα..Εκεί θα κολλήσουμε;;
Αν είναι δυνατόν .....

Χμμ να σε ρωτήσω κάτι; λες ότι για ένα χρόνο...Τον πρώτο χρόνο δλδ της σχέσης σας ......η σχέση σου δεν νευριαζε τόσο έντονα...;; η δεν νευριαζε καθόλου...

Μήπως εκτός από στοιχείο του χαρακτήρα της είναι και η φθορά της σχέσης σιγά σιγά;;;;

Μήπως η σύντροφός σου είναι οξυθυμη εξαιτίας κάποιων γεγονότων στη ζωή της;;; λόγω προσωπικών της θεμάτων ή λόγω οικογενειακού περιβάλλοντος ;;

Μπορεί να έχει ανασφάλειες επίσης από παλιά γεγονότα ή τραύματα ψυχικά που να την έκαναν να έχει πολύ συσσωρευμένο θυμο και να τον ξεσπάει άθελά της ....σε πρόσωπα άσχετα με αυτό που την προβληματίζει ...Όπως σε σένα...

Μίλησε μας λίγο πως είναι σαν άνθρωπος ισχύει κτ από αυτα;

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Τι σημασία έχει βρε παιδιά τώρα αν είναι γυναίκα και τα έχει με γυναίκα..Εκεί θα κολλήσουμε;;
Αν είναι δυνατόν .....

Χμμ να σε ρωτήσω κάτι; λες ότι για ένα χρόνο...Τον πρώτο χρόνο δλδ της σχέσης σας ......η σχέση σου δεν νευριαζε τόσο έντονα...;; η δεν νευριαζε καθόλου...

Μήπως εκτός από στοιχείο του χαρακτήρα της είναι και η φθορά της σχέσης σιγά σιγά;;;;

Μήπως η σύντροφός σου είναι οξυθυμη εξαιτίας κάποιων γεγονότων στη ζωή της;;; λόγω προσωπικών της θεμάτων ή λόγω οικογενειακού περιβάλλοντος ;;

Μπορεί να έχει ανασφάλειες επίσης από παλιά γεγονότα ή τραύματα ψυχικά που να την έκαναν να έχει πολύ συσσωρευμένο θυμο και να τον ξεσπάει άθελά της ....σε πρόσωπα άσχετα με αυτό που την προβληματίζει ...Όπως σε σένα...

Μίλησε μας λίγο πως είναι σαν άνθρωπος ισχύει κτ από αυτα;

---

Από περιεργεια ρώτησα δεν το θεωρώ κακό αν είναι κοπελα

Εμενα με προβληματιζει που το κανει μονο σε εσενα αυτο και μαλιστα εδω και εναν χρονο. Εφοσον δεν το παραδεχεται κιολας, ουσιαστικα εχει δωσει στη σχεση σας ενα χαρακτηρα κακοποιητικο. Απ' τη συντροφο σου θα επρεπε να εισπραττεις θετικα πραγματα, οχι λεκτικη κακοποιηση. Καλο θα ειναι να θεσεις ορια το συντομοτερο δυνατο, αν οχι τελεσιγραφα. Μιας και η σχεση σας ειναι απο αποσταση, καλο θα ηταν και να τη ρωταγες ευθεως και χωρις περιστροφες, αν θα τα ελεγε αυτα που λεει μπροστα σου κι οχι πισω απο μια γραμμη τηλεφωνου η ιντερνετ. Η αποσταση ευκολα μπορει να αποθρασυνει καποιον η και να τον κανει να μας θεωρει δεδομενους.

Γενικότερα στην αρχή της σχέσης μας τα πράγματα ήταν δύσκολα. Αρχικά ήμασταν στην ίδια πόλη, εγώ όμως ήμουν ήδη σε σχέση τότε και αυτό ζόριζε πολύ την όλη κατάσταση και κατά συνέπεια και αυτή ζορίστηκε και ανέχτηκε πολλά. Αυτό το αναγνωρίζω.Όπως και εγώ με τη σειρά μου βέβαια έχω κάνει υποχωρήσεις σε κάποια πράγματα. Παρόλα αυτά όμως δεν έβγαζε νεύρα, δεν μου είχε μιλήσει ποτέ άσχημα. Αφού χώρισα με την τότε κοπέλα μου και συνεχίστηκε το μεταξύ μας, 3 μήνες μετά έφυγε σε άλλη πόλη. Μετά από λίγο καιρό την ακολούθησα επειδή όμως δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο και δεν ήμουν καλά εκει, δεν έκατσα πολύ και επέστρεψα στην πόλη μου. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε. Και ουσιαστικά όλα αυτά τα νεύρα που είχε αρχίσει να βγάζει απέναντι μου ήταν όταν ήμουν στην πολη που είχε πάει. Καυγάδες ειρωνείες, όχι πάντα εννοείται αλλά συχνά. Απλώς και μένα αυτό που με ενοχλεί είναι ότι το κάνει μόνο σε μένα. Σε άλλους δηλαδή φιλτράρει αυτό που θέλει να πει σε μένα όμως απλά το πετάει. Και το θέμα είναι ότι συγκρίνω. Συγκρίνω το τότε με το τώρα. Και δεν έχει καμία σχέση.

Quote:

---

Originally Posted by Lolita

Γενικότερα στην αρχή της σχέσης μας τα πράγματα ήταν δύσκολα. Αρχικά ήμασταν στην ίδια πόλη, εγώ όμως ήμουν ήδη σε σχέση τότε και αυτό ζόριζε πολύ την όλη κατάσταση και κατά συνέπεια και αυτή ζορίστηκε και ανέχτηκε πολλά. Αυτό το αναγνωρίζω.Όπως και εγώ με τη σειρά μου βέβαια έχω κάνει υποχωρήσεις σε κάποια πράγματα. Παρόλα αυτά όμως δεν έβγαζε νεύρα, δεν μου είχε μιλήσει ποτέ άσχημα. Αφού χώρισα με την τότε κοπέλα μου και συνεχίστηκε το μεταξύ μας, 3 μήνες μετά έφυγε σε άλλη πόλη. Μετά από λίγο καιρό την ακολούθησα επειδή όμως δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο και δεν ήμουν καλά εκει, δεν έκατσα πολύ και επέστρεψα στην πόλη μου. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε. Και ουσιαστικά όλα αυτά τα νεύρα που είχε αρχίσει να βγάζει απέναντι μου ήταν όταν ήμουν στην πολη που είχε πάει. Καυγάδες ειρωνείες, όχι πάντα εννοείται αλλά συχνά. Απλώς και μένα αυτό που με ενοχλεί είναι ότι το κάνει μόνο σε μένα. Σε άλλους δηλαδή φιλτράρει αυτό που θέλει να πει σε μένα όμως απλά το πετάει. Και το θέμα είναι ότι συγκρίνω. Συγκρίνω το τότε με το τώρα. Και δεν έχει καμία σχέση.

---

Μάλλον ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος στη σχέση σας, φαίνεται πως δεν τραβάει το πράγμα σύμφωνα με αυτά που μας λες. Μίλησέ της, πες της πως νιώθεις και αν δεν δεις διαφορά, λήξτο τότε.

Quote:

---

Originally Posted by Lolita

Γενικότερα στην αρχή της σχέσης μας τα πράγματα ήταν δύσκολα. Αρχικά ήμασταν στην ίδια πόλη, εγώ όμως ήμουν ήδη σε σχέση τότε και αυτό ζόριζε πολύ την όλη κατάσταση και κατά συνέπεια και αυτή ζορίστηκε και ανέχτηκε πολλά. Αυτό το αναγνωρίζω.Όπως και εγώ με τη σειρά μου βέβαια έχω κάνει υποχωρήσεις σε κάποια πράγματα. Παρόλα αυτά όμως δεν έβγαζε νεύρα, δεν μου είχε μιλήσει ποτέ άσχημα. Αφού χώρισα με την τότε κοπέλα μου και συνεχίστηκε το μεταξύ μας, 3 μήνες μετά έφυγε σε άλλη πόλη. Μετά από λίγο καιρό την ακολούθησα επειδή όμως δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο και δεν ήμουν καλά εκει, δεν έκατσα πολύ και επέστρεψα στην πόλη μου. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε. Και ουσιαστικά όλα αυτά τα νεύρα που είχε αρχίσει να βγάζει απέναντι μου ήταν όταν ήμουν στην πολη που είχε πάει. Καυγάδες ειρωνείες, όχι πάντα εννοείται αλλά συχνά. Απλώς και μένα αυτό που με ενοχλεί είναι ότι το κάνει μόνο σε μένα. Σε άλλους δηλαδή φιλτράρει αυτό που θέλει να πει σε μένα όμως απλά το πετάει. Και το θέμα είναι ότι συγκρίνω. Συγκρίνω το τότε με το τώρα. Και δεν έχει καμία σχέση.

---

Ρωτά τη στα ισα τι έχει..... και ότι απαιτείς να σε σέβεται όπως τη σέβεσαι.......

Τι να πω...Μπορεί να είναι γενικά χαμηλών τόνων και διστακτική στο να εκφράζεται γενικότερα και μπορεί να το κάνει αυτό σε σένα και να ξεσπάει

Ή να κουράστηκε από τη σχέση σας ή από το γεγονός ότι είστε σε απόσταση και να θέλει να το λήξει αλλά χωρίς να πάρει εκείνη τη πρωτοβουλία

(Κοινώς να σε αναγκάσει να την αφήσεις)

Μόνο αν τη ρωτήσεις τι έχει και τι θέλει θα καταλάβεις....

Όχι χαμηλών τόνων για κανένα λόγο. Χαμηλών τόνων είμαι εγω, αλλά έχει καταφέρει να με κάνει και θηρίο. Και γενικότερα δεν είμαι άνθρωπος που μαλώνω, μόνο μαζί της με έχω δει έτσι και αυτό δυστυχώς είναι κακο. Οπως και να χει, θεωρώ πως στον άνθρωπο σου δεν πετάς ειρωνείες, και δεν ξεστομίζεις κουβέντες του τύπου απορώ πως σε ανέχομαι, έχεις ψυχολογικά και άλλα τέτοια ωραία. Απλά όταν είμαστε μαζί δεν έχουμε τέτοια θέματα. Η αλήθεια είναι όμως πως τώρα που βρεθήκαμε μέσα στις γιορτές τις είχαμε τις εντάσεις μας. Τελειώνει και πρέπει να το πάρω απόφαση προφανώς.

Εκ πρώτης όψεως ναι, φαίνονται δύσκολα τα πράγματα, μιλας μια σχέση η οποία ξεκίνησε και με δυσκολίες και με απόσταση. Αλλά για τον αβγ λόγο την επιδιώξατε παρ'ολα αυτα, εσείς ξέρετε τους λόγους, -οπότε επειδή δεν έχω λόγο να σας θεωρήσω μαζοχες και φαντάζομαι ότι κάτι καλό θα ειδατε-, θα ήθελα να εξετάσουμε το ενδεχόμενο που λέει η μιλιβα...μήπως έχει θέματα/προβλήματα δικά της που αντιμετωπίζει, η ειναι λόγω οικογενειακού περιβάλλοντος έτσι η οτιδήποτε άλλο που δεν έχει να κάνει με εσένα; Το ότι παρατηρείς να το κάνει μόνο σε εσένα μπορεί να έχει να κάνει όντως με το ότι αισθάνεται ότι μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα μαζί σου...αλλά επειδή η ιστορία σου μου θυμίζει την δική μου και έχω βρεθεί στη θέση της "οξυθυμης" σκέφτομαι μήπως αυτή η συμπεριφορά έχει να κάνει και με προσδοκίες που πέφτουν στο κενό, και ανατροφοδοτειτε με τις προσδοκίες σας έναν φαύλο κύκλο απογοήτευσης...εσύ έχεις την προσδοκία να είναι γλυκιά και χαλαρή μαζί σου, εκείνη μπορεί να μην αισθάνεται χαλαρή αλλά να είναι στη τσίτα για το τάδε η το δείνα πραγμα και εσύ ως αποτέλεσμα να αποτραβιεσαι, να είσαι πιο απόμακρη/ος, εκείνη να το αισθάνεται, να πέφτει στο κενό η δικιά της προσδοκία ότι εσύ θα είσαι μια καταπραϋντική αγκαλια, με αποτέλεσμα να τσιτωνει πιο πολύ, και ξανά μανα ένας ατελείωτος κύκλος...τουλάχιστον αυτό έχω πάθει εγω, είναι ένας τελείως χαζος κύκλος αμοιβαίας παθητικής επιθετικότητας ενώ και οι δύο θέλουν το ίδιο, να έρθουν πιο κοντα... Και δεν σου λέω ότι πρέπει να αναλάβεις τον ρόλο του "δυνατού", αλιμονο, κάθε άνθρωπος έχει την ευθύνη του εαυτού του και για το να αισθάνεται καλα. Αλλά δεν το βρίσκω παράλογο να έχει κάποιες προσδοκίες κάποιος από μια σχέση, μέσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η αμοιβαία στήριξη. ΑΝ είναι τα πράγματα όπως λέω είμαι σίγουρη ότι και η κοπέλα σου θα έκανε το ίδιο για εσένα...βασικά προσπάθησε να θυμηθείς, το έχει κάνει/εχει δοκιμάσει να το κάνει..;
Και επειδή ξέρω ότι συνήθως παίζουν ρόλο και οι δύο πλευρές, θα ήθελα να σε ρωτήσω παραπάνω για τότε που πήγες στην πόλη της και δεν αισθανόσουν καλά όπως λες...γιατί δεν αισθανόσουν καλά; Αυτά που αισθανόσουν τότε τα αισθάνεσαι ακόμα; Επιλύσετε τα θέματα που σε απασχολούσαν η τα κουβαλάς μέσα σου ακόμα; Μήπως απο αυτά ξεκίνησε ο κύκλος που ανέφερα;
Μπορεί όλο αυτό το μοτίβο που σου περιγράφω να μην εφαρμοζει και καθόλου στη περίπτωση σου, σου περιγράφω το μοτίβο μιας δικιάς μου σχέσης τώρα, απλα ήθελα να σου προσφέρω μια άλλη οπτικη. Αν θεωρείς οτι δεν ισχύουν τα παραπάνω δεν ξέρω τι να σου πω, δεν εχω αρκετές πληροφορίες για να σου πω μια εμπεριστατωμένη γνώμη.
Νομίζω παντως πως είστε ακόμα στο σταδιο της "διαπραγμάτευσης" μιας νέας σχέσης, ίσως λόγω της απόστασης κρατάει παραπάνω από το σύνηθες και σας επιβαρύνει, ίσως φταίνε και οι επιβαρυντικοί παράγοντες στης αρχή της σχέσης όπως ειπες...το στάδιο αυτό είναι το στάδιο λίγο πριν την πραγματική ανεμπόδιστη οικειότητα...η πρεπει να βρεις τροπο να αφήσετε και οι δύο τον εγωισμό σας και τον παιδικό θυμό σας πίσω και να το πάτε στο επόμενο επίπεδο η αν αισθάνεσαι ότι δεν μπορεις/δεν θέλεις άλλο to let it go...είναι πάντως σίγουρα αυτό που λέμε το make it or brake it στάδιο...
Αλήθεια, πέρα από το ότι σου μιλάει όπως λες απότομα η με ύφος, σου δείχνει έμπρακτα ότι σε νοιάζεται;

Ναταλία τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφεις. Της το λέω συνέχεια ότι η συμπεριφορά της μιας τροφοδοτεί τη συμπεριφορά της άλλης και έτσι μαλώνουμε. Και ναι έχεις δίκιο, φαίνεται πως έχει προσδοκίες απτή σχέση μας. Αυτό που μου λέει συνέχεια θέλω να μείνουμε μαζί θέλω να σε ζήσω, μου κάνει συνέχεια παράπονα για πράγματα που ή δε τα καταλαβαίνω ή που τα θεωρώ υπερβολικά. Αν και τώρα που το ξανά σκέφτομαι έχει αντιστραφεί λίγο αυτό, εδώ και 2 μήνες κάνω εγώ μονίμως παράπονα. Σίγουρα πάντως κάπου θα φταίω και εγώ. Επίσης είμαστε πολύ διαφορετικές, αυτή της τάξης, του προγράμματος, της λογικής εγώ πιο χαλαρή δε θέλω πάντα πρόγραμμα. Αλλά παρόλα αυτά έχουμε κοινό πυρήνα, έτσι το αποκαλούμε. Η σχέση μας από την αρχή ξεκίνησε με πολύ πάθος και πολύ όμορφες στιγμές, αυτή είδε σε μένα τον έρωτα και εγώ το πάθος και τη σημασία που δεν είχα στην τότε μου σχέση. Οπότε θέλαμε να το συνεχίσουμε όλο αυτό γιατί πέρα από αυτά η μία έβλεπε στην άλλη έναν όμορφο άνθρωπο. Όταν ήμουν στην πόλη που μετακόμισε, δεν ήμουν έτοιμη γιατί ουσιαστικά δεν είχα ξεπεράσει την πρώην μου και σε συνδυασμό με το ότι δεν έβρισκα δουλειά στον τομέα μου ήρθε και έδεσε. Εκείνη δε με έβλεπε καλά οπότε για πόσο να προσπαθεί να με σηκώσει, εγώ την έβλεπα να είναι στην τσίτα και στα νεύρα, να είναι απότομη μαζί μου και είναι κάτι που απεχθάνομαι και κάπως έτσι τροφοδοτούνταν ο κύκλος που προανέφερες. Όταν γύρισα στην πόλη μου όμως, και μόλις άρχισα να ξεπερνώ την πρώην άρχισα να νιώθω περισσότερα για αυτήν. Και εκείνη με νοιάζεται. Αλλά αυτό που μάλλον συμβαίνει είναι ότι ζητούσε 10 μπορούσα να της δώσω 8 και σε συνδυασμό με την απόσταση την κούρασε. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν νιώθω πράγματα για εκείνη. Επίσης κάποιες φορές, όταν έχει νεύρα με κάποιο άλλο θέμα το καταλαβαίνω και κάνω πίσω. Αλλά αυτό να γίνει 1 2 3, όχι συνέχεια. Απλά έτσι είναι, με το παραμικρό τσιτώνει. Και επειδή τη γνώρισα μέσα από δουλειά, και εκεί έτσι ήταν, και χειρότερη βασικά . Αλλά αυτό που ισχυρίζεται η ίδια είναι ότι δεν έχει νεύρα, φταινε οι άλλοι της τα δημιουργούν. Πάντως αυτό που με προβληματίζει είναι ότι από τη μια την αγαπώ, δεν μπορώ να φανταστώ να την χάσω, όπως και εκείνη, και από την άλλη σκέφτομαι ότι είναι ο μόνος άνθρωπος που μου έβγαλε προς τα έξω έναν άσχημο εαυτό που δεν γνώριζα και ο μόνος άνθρωπος που μου έχει μιλήσει έτσι άσχημα και να με έχει κάνει να κλάψω με τα λόγια του.

Τα πράγματα είναι απλά...βαλε τα όρια σου και γίνε αποφασιστική πες της "αν δεν προσπαθήσεις να το βελτιώσεις αυτό δεν μου μένει αλλη επιλογή από το να χωρίσουμε " εκεί θα την δεις ...αν κάνει προσπάθειες να αλλάξει σήμαινει ότι νοιαζεται για τη σχέση σας ...αν σου πει "εγώ έτσι ειμαι και δέξου το " πρέπει μάλλον να φύγεις.....

Καλά τα λέει η Ναταλία.... απλά νομίζω μένει πολύ στην αρχή της σχέσης....Εγώ δεν διαφωνώ πως σίγουρα κάτι νιώθατε ή κάτι θέλατε η μια από την άλλη γι αυτό και μπήκατε στο κόπο να διατηρήσετε σχέση από απόσταση ....Όμως οι σχέσεις και τα συναισθηματα έχουν και αυτά τη φθορά τους και δεν είναι στατικά...........

Πρέπει να της δείξεις ότι έφτασες στα όρια σου για να καταλάβεις περισσότερα κι για να δεις...αν είναι να δεις ...αλλαγή ..

Το τελευταίο που λες είναι όντως άσχημο, καταλαβαίνω γιατί σε προβληματίζει, αλλά μου θυμίζει κάτι που μου έλεγε η σχέση μου που σου ανεφερα σε μια φάση που με είχε προβληματίσει το ότι τσακωνομασταν. Μου είπε πως είναι σημάδι ότι νοιάζεσαι. Και εν μέρει μου βγάζει νόημα αυτό. Σε πολυ στενές σχεσεις η αγάπη και το "μίσος", η ο θυμός για να το θέσουμε πιο σωστά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Το αντίθετο του θυμού δεν είναι η ηρεμία και η αγαπη, αλλα η αδιαφορία. Στο στάδιο "διαπραγμάτευσης" της σχέσης όπως σου το ανέφερα πριν, στην ουσία παλεύουν μέσα μας η ανάγκη για ελευθερία και η ανάγκη για οικειότητα, και αυτό βγαίνει και στη δυναμική μεταξυ των μελών του ζευγαριού. Εκεί έχεις το λεγόμενο "push-pull" φενομενο, εκεί έχεις τους χαωδεις φαύλους κύκλους προσδοκιών και απογοητεύσεων, εκεί έχεις τις μάχες μεταξύ εγωισμού και ευαλωτοτητας που θα μπορούσε να καλύψει το χάσμα ανάμεσα στους δύο. Εσύ δεν έχεις προσδοκίες; Μόνο εκείνη έχει; Σκέψου το καλά αυτό, θεωρώ πως δεν γίνεται να μην έχετε και οι δύο...όπως μας το παρουσιάζεις είναι σαν εκείνη να ζητάει και εσύ απλά να προσπαθείς να δώσεις. Αλλά αν ήμουν στη θέση της θα τα έπαιρνα στο κρανίο αν ήξερα ότι το βλέπεις έτσι, θα περίμενα να ζητάει και ο σύντροφός μου πράγματα, γιατί αυτό δείχνει ευαλωτοτητα, διάθεση να έρθεις κοντά στον άλλον με ειλικρινια...μήπως ξεσπάει και για αυτό; Γιατί κουράζεται να πρέπει να δρα διαρκώς ως "δυνατή και ανεξάρτητη;" Οτι σε βλέπει παθητική και να προσπαθείς απλά να "μην ταράζεις τα νερά;" και να μην δείξεις ευαλωτη; Να μη δειξεις ότι κι εσύ θες πράγματα από αυτή τη σχέση; Μήπως βγάζεις σαν άμυνα (λόγω του κύκλου που λέγαμε) προς τα εξω το "δεν καίγομαι κι όλας;" Μήπως δεν γουστάρει να είναι "hulk ", θέλει να αισθάνεται γυναικα και αναγκάζεται να γίνεται; Προσωπικα πχ μέσα μου αισθάνομαι χνουδωτό λαγουδάκι, γουστάρω να μπορώ να είμαι ευάλωτη με κάποιον που εμπιστεύομαι, αλλά μου λένε ότι φαίνομαι δυναμική και απότομη και οξύθυμη και απόλυτη και ξέρω τι θέλω και και και...Φιλη; Με κουράζει αυτο. ΔΕΝ το θέλω. Αναγκάζομαι. Μήπως έχει κι αυτή το ίδιο προβλημα; Μήπως δεν έχει υπομονή επειδή κουράζεται να πρέπει να πάρει την κάθε πρωτοβουλία, να οργανώσει το καθετί, να σε πάρει από το χέρι και να σε παρηγορήσει ενώ η ίδια θέλει απλά να κουρνιάσει σα γατούλα στην αγκαλιά σου και να γουργουριζει ανέμελα; Μήπως παίζει αυτή η αντίφαση και για αυτό σου φαίνεται τόσο σκύλα αυτή η κοπέλα για την οποία μας λες ότι νοιάζεσαι;
Νομίζω ότι φοβάστε και οι δύο να δείξετε ευαλωτοτητα και για αυτό προκύπτει η δυσλειτουργία που περιγραφεις..πόσο άνετα αισθάνεσαι με το να είσαι λίγο ευάλωτη σε μια σχέση; Η στη συγκεκριμένη σχέση; Πότε ήταν η τελευταία φορά που της έδειξες ανοιχτά ότι κοιτα, με καίει κι εμένα, το θέλω το "εμείς"" και περιμένω αυτό;
Επίσης δεν κατάλαβα καλά από την περιγραφή σου, η κοπέλα είναι συζητήσιμη, έχεις δοκιμάσει να της μιλήσεις για αυτά; Γιατί δίνεις την εικόνα ότι της έχεις πει ότι είναι οξύθυμη και το ρίχνει στους άλλους, σαν να μην λαμβάνει υπόψη το πως αισθάνεσαι και ότι αποποιείται την ευθυνη..ισχύει αυτό; Η θα είχε την διάθεση να συζητήσει για τον φαύλο κύκλο που λέγαμε; Έχεις δοκιμασει, θα ήθελες να δοκιμάσεις να της μιλήσεις για αυτα; Είσαι έτοιμη να της μιλήσεις ανοιχτά βασικά και να φανείς ευάλωτη όπως φαίνεσαι εδω σε εμάς; Ίσως μπορέσετε να σπάσετε τον φαύλο κύκλο έτσι και να μιλήσετε για τις ανάγκες και τις προσδοκίες σας ανοιχτά, χωρίς φόβο ότι θα σας κρίνει η θα σας αποπαρει ο άλλος...στο κάτω κάτω άμα είναι οντως "make it or brake it" η φάση, και να σε κρίνει τι έχεις να χάσεις;
Νομίζω ότι ο λόγος που είναι ο μόνος άνθρωπος που σε έχει κάνει να νιώσεις τόσο άσχημα είναι πως είναι ο μόνος άνθρωπος που έχει ακουμπήσει σε κάτι μέσα σου που σε ταράζει γιατί πρέπει να σε ταράξει, γιατί θέλει επιλυση, μπορεί και για εκείνη να ισχύει το ίδιο...ίσως μπορείτε να επωφεληθειτε και να λύσετε μαζι κάνα δυο συναισθηματικά μπαγκαζια που μπορεί να έχετε...αν βλέπεις ότι κουράζεσαι όμως και ότι είναι όντως τοσο άκαμπτη οσο μας την περιγράφεις η κοπέλα, εσύ ξέρεις τι θέλεις να κάνεις...

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Τα πράγματα είναι απλά...βαλε τα όρια σου και γίνε αποφασιστική πες της "αν δεν προσπαθήσεις να το βελτιώσεις αυτό δεν μου μένει αλλη επιλογή από το να χωρίσουμε " εκεί θα την δεις ...αν κάνει προσπάθειες να αλλάξει σήμαινει ότι νοιαζεται για τη σχέση σας ...αν σου πει "εγώ έτσι ειμαι και δέξου το " πρέπει μάλλον να φύγεις.....

Καλά τα λέει η Ναταλία.... απλά νομίζω μένει πολύ στην αρχή της σχέσης....Εγώ δεν διαφωνώ πως σίγουρα κάτι νιώθατε ή κάτι θέλατε η μια από την άλλη γι αυτό και μπήκατε στο κόπο να διατηρήσετε σχέση από απόσταση ....Όμως οι σχέσεις και τα συναισθηματα έχουν και αυτά τη φθορά τους και δεν είναι στατικά...........

Πρέπει να της δείξεις ότι έφτασες στα όρια σου για να καταλάβεις περισσότερα κι για να δεις...αν είναι να δεις ...αλλαγή ..

---

Εδώ διαφωνώ...ενα ultimatum θα έκανε χειρότερα τα πράγματα αν ισχύει η θεωρία μου το ότι έχει ανάγκη να μπορεί να είναι πιο ευάλωτη μαζί σου και να το δει και από εσένα αυτο. Γιατί να της ρίξεις το μπαλάκι της ευθύνης του αν θα είστε μαζί η όχι; Αυτό δείχνει ότι εσένα δεν σου κάνει διαφορά και ότι απλά περιμένεις να σου αποδείξει κάτι. Άμα πρέπει ο ένας να αποδείξει κάτι και ο άλλος περιμένει με σταυρωμένα τα χέρια για να βάλει βαθμολογία άστο...σκούρα τα πράγματα.
Θεωρω πιο σωστό να δοκιμάσεις να συζητήσεις μαζί της για να βρείτε τι σας οδηγεί σε αυτές τις συμπεριφορές...και αν δεις ότι καταλαβαίνετε ξεκάθαρα και οι δύο τι μπορείτε να κάνετε για να ξεπεράσετε τα εμπόδια μεταξύ σας καλώς, αν δεις ότι δεν βγαίνει άκρη στο τι μπορείτε να κάνετε και οι δύο τότε πρέπει να πάρεις απλά την απόφαση σου, οποια είναι αυτη, χωρίς ultimatum και χαζα. Έτσι είναι σαν να λες στον άλλον "εσύ φταις άμα χωρίσουμε, εσυ έχεις την ευθυνη". Όχι φίλη, "φταίνε κι οι δυο που ζούνε χωρια". Αν φτάσεις σε απόφαση χωρισμού πρέπει να είναι δικά σου αποφαση. Έτσι θεωρώ εγώ τουλάχιστον πως είναι το σωστό...