Me aformh ton erxomo twn xristougennwn kai ths neas xronias pws niw8ete..Sas erxetai mia melagxolia?Mia apogohteush oti den boreite na apolausete tis giortres opws oi alloi?
Printable View
Me aformh ton erxomo twn xristougennwn kai ths neas xronias pws niw8ete..Sas erxetai mia melagxolia?Mia apogohteush oti den boreite na apolausete tis giortres opws oi alloi?
Εχετε σκεφτει πως το να ασχολειστε τοσο πολυ με το τι κανουν οι αλλοι σας κανει πολυ χειροτερα;
μια γλυκια προσμονη..για αρκετους λογους..γιατι τις μερες αυτες θα παρω την υπολοιπη αδεια,θα τις περασω(ελπιζω) με καποιον που αγαπω ....γενικως..τα χριστουγεννα μ αρεσουν πολυ ..τα λαμπακια τα φωτακια ο στολισμος..δινουν μια αλλη νοτα στην καθημερινοτητα..θα λεγα οτι μελαγχολια με πιανει μετα την νεα χρονια..που τελειωνουν οι γιορτες..που ξαναγυρναμε στα ιδια..και τα ιδια..και τα ιδια..
για φετος ειδικα .θα λεγα οτι με αγχωνει λιγακι τι θα γινει σε ενα θεμα επαγγελματικο μετα την πρωτοχρονια..αλλα θα δειξει ..που λενε
παντως ο μαν δεν εχει και αδικο ε..μηπως αυτες οι συγκρισεις μας κανουν κακο τελικα?
καθολου δεν με νοιαζει αν θα μαι με παρεα να ανταλλασσω δωρα και ευχες η μονη μου να βλεπω ταινιες και να τρωω μπακλαβαδες..
ΟΙ ΡΗΜΑΔΕΣ ΟΙ ΑΡΓΙΕΣ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΔΟΥΛΕΥΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !
μου την δίνουν οι γιορτές γενικά κ με πιάνει μεγάλη στεναχώρια που πρέπει να υπομένω τους άλλους κ αυτα τα κωλοέθιμα κ ποιος εχει ορεξη να καθαριζει να στολιζει κ να μαγειρεύει; άσε οι αργίες, προτιμώ να δουλεύω, παρα να τρώω την διπλή κούραση μες το σπίτι. κ προσπαθω να μην σκέφτομαι αρνητικά κ μου χαλάω απο πριν την όρεξη, αλλα συνήθως, έτσι γίνεται, ασε που μαζευονται πολυ κ μαζι φορτώνονται κ τα νεύρα. πολλά θελω; ηρεμία, ένα ζεστο σπίτι μπροστα στο τζακι, απλωμενη στο καναπέ, άντε να πιεις κ κανα τσιπουρακι, να φας κ κανα μεζεδακι, χαλαρα.. ειναι αναγκη κ μες τις γιορτες να τρέχεις να τα προλάβεις όλα; μετα ξύπνησα κ κουβάλαγα κουτσουρα για το τζακι...
πολλοι \"αλλοι\" νοιωθουν το ιδιο με σενα λοστρε.βλεπε και τα ασχημα οχι μονο αυτα που πλασαρει η τηλεοραση που ολοι χαμογελαν.απλα εκεινες τις μερες ειναι εντονο γιατι ολοι μιλαν για αγαπη και συντροφικοτητα και οι μονοι νοιωθουν καπως.αν οχι αυτα τα χριστουγεννα τα επομενα μπορει να περνας εσυ ομορφα και καποιοι αλλοι να σε ζηλευουν,ουδεις ξερει .....
δεν θυμαμαι ποτε γιορτες Χριστουγεννων να τις περασα μεσα στη ζεστη αγκαλια αγαπημενου προσωπου η να διασκεδαζω και να ειμαι χαρουμενη......μαλλον μελαγχολικη ημουν παντα η τσακωμενη η κλεισμενη μεσα στο σπιτι μου μονη μου!...... δεν θελω πια αλλο τετοιες γιορτες!!....φετος που βρηκα δουλεια και εχω ενα μισθο, λεω να αρχισω να βγαινω συχνοτερα τις μερες αυτες και να μην καθομαι μεσα, αλλα αυτη η μελαγχολια δεν παλευεται με τιποτα!!!...
Οι συγκρίσεις με τους \'άλλους\' φυσικά και δεν βοηθούν. Το βάζω όμως σε εισαγωγικά γιατί πολλές φορές το ότι οι άλλοι περνούν καλά είναι μόνο μια υπόθεση που κάνουμε, βλέποντας τα χαμόγελα και τα στολίδια, η πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ διαφορετική. Χωρίς αυτό να αποκλείει ότι υπάρχουν άνθρωποι που περνούν μια καλή περίοδο της ζωής τους (ρόδα είναι και γυρίζει....) και άνθρωποι που παρά τα προβλήματα απολαμβάνουν την ατμόσφαιρα των γιορτών.
Προσωπικά θυμάμαι χρονιά που είχα περάσει τις γιορτές εντελώς μόνη καθώς ένιωθα μεγάλη απογοήτευση και στενοχώρια. Η επόμενη όμως πρωτοχρονιά ήταν πάρα πολύ καλή κι αυτό είχε σχέση με όσα είχαν προηγηθεί τη χρονιά που πέρασε (κι ας είχε ξεκινήσει τόσο στραβά και θλιβερά...)
Να καταθεσω ενα δικο μου κομματι...οσον αφορα τις γιορτες....
1988... εγω 21 χρονων παντρεμενη περιπου 6 μηνες και μια κορη κοντα 2 μηνων...
παραμονη χριστουγεννων απογευμα προς βραδακι...ζουσα σε ενα σπιτι 45 τμ...ημουν σε μια φαση που το καθαριζα...και καποια στιγμη...χαζευω στην απεναντι πολυκατοικια...ανθρωποι ντυμενοι στολισμενοι να καθονται σε μια τραπεζαρια...ενιωσα σταχτοπουτα και πολυ μονη...απο τοτε και οσο μπορω προσπαθω το σπιτι μου να εχει καλους φιλους την παραμονη τα Χριστουγεννα
Lostre opws oi alloi ... ta paidia twn fanariwn ... ta paidia tis afrikis ... anaphroi polemu ... tus anergus ... tus metanastes twn gketo ... ax file mu min koitas mono pros ta fwta gyrise ligo to kefali kai stis skwtines gwnies ... kai tha anakalypseis poly pono ... opote anti na sygkrinese kalytera na breis logus na xairese ne afta pou exeis... yparxei mia parimia pou tin thoimamai panta otan blepw tus allus pou les ... min epitrepeis se osa den exeis na su sterisun tin xara gia osa exeis ... tin akolouthw pysta kai teleika xerwmai gia osa exw ... pantws egw su efxwmai aftes tis giortes na breis aformes na gemiseis tin psyxula su me xara esy kai ola ta padia tu forum :)Quote:
Originally posted by LOSTRE
Me aformh ton erxomo twn xristougennwn kai ths neas xronias pws niw8ete..Sas erxetai mia melagxolia?Mia apogohteush oti den boreite na apolausete tis giortres opws oi alloi?
χαζευα τα νέα κ κοιτάξτε τι βρήκα ως Αρθρο της Εβδομάδας: Τα αρνητικά συναισθήματα των Εορτών
http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=152624
Με έρχεται μια μελαγχολία όταν δεν μπορώ να ξεφαντώσω με το εκάστοτε χριστουγεννιάτικο hit... \"Χριστούγεννα, χριστούγεννα... ευτυχισμένα, δεν γίνονται καρδούλα μου, χωρίς εσένα!\" Μπλιαχ... Τέσπα όλα φτιάχνονται με ένα η και περισσότερα ποτηράκια κρασί. Μελαγχολία που τα χριστούγεννα έχουν χάσει την αθωότητα των παιδικών μου χρόνων. Μελαγχολία που μεγαλώνω χωρίς την ανάλογη πρόοδο στην ζωή μου. Μελαγχολία που αυτός που τα σπάει δίπλα μου στα μπουζούκια (λέμε τώρα!:p) μπορεί να έχει σκοτώσει άνθρωπο, να έχει κάνει την μεγαλύτερη κομπίνα ή να αυτοκτονήσει όταν γυρίσει σπίτι του. Μελαγχολία που ο κόσμος πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, που έχω αυτή την γνώση, που δεν κάνω κάτι να αλλάξω την κατάσταση. Γιορτές είναι θα περάσουν...
΄Νομίζω οτι οι γορτές είναι ένα σημείο,
διαφορετικό απο τα τόσα άλλα, όμοια και ίδια σημεία της καθημερινότητάς μας.
Ενα σημείο ορόσημο.
Σταματαμε, κανουμε μια παύση. Βγαίνουμε για λίγο απο τη συνήθη ρουτίνα, κοιτάμε πίσω, τι κάναμε.
Κοιτάμε μπροστά, τι σχέδια έχουμε...
ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ το πεπερασμένο του χρόνου και το πόσο γρήγορα κυλάει.
Αναπολούμε τα παιδικά μας χρόνια, οπου τέτοια σημεία ορόσημα χαράκτηκαν σαν κάτι το ξεχωριστό, τόσο βαθιά μέσα μας.
Αναζητούμε, παλιές και νέες αγάπες, πρόσωπα που χάσαμε, προσωπα που μας ενδιαφέρουν αλλα χαθήκαμε.
Θυμόμαστε οτι στο βάθος βάθος, αυτοί που πέθαναν, όσος καιρός κι αν πέρασε, στοιχειώνουν το μέσα μας....
Τις στιγμές των γιορτών και ειδικά των Χριστουγέννων,
ο καθημερινός χρόνος ( εκείνος του ρολογιού) σταματα και ξεκινά να τρέχει ο χρόνος της καρδιάς, που είναι πιο άχρονος, πιο ακίνητος, είναι ο χρόνος των συναισθημάτων.
Αν μπορούσα να δώσω ένα όνομα στο συναίσθημα που με καταλαμβάνει αυτό είναι χαρμολύπη.
Χάρα και λύπη, τόσο ανάκατα, μέσα σε ένα πλαισιο εορταστικό.
Λύπη για αυτά που έφυγαν,
λυπη για όσα έχασα,
λύπη για όσα δεν έζησα,
λύπη για όσα έζησα και δεν μπορώ να ξαναζήσω( όπως την καθαρότητα, το αγνό συναίσθημα των παιδικών χρόνων κι εκεινη την μεγάλη αγκαλιά οικογένειας που ένιωθα γυρω μου, ανέμελη απο ευθύνες)
Λύπη για τον πόνο του κόσμου όλου,
λύπη για την θνητότητα,
λύπη για το πεπερασμένο...
Χαρά,
για το νέο που έρχεται,
για τις ελπίδες που μπορούν ακόμα να γίνουν όνειρα,
για τα όνειρα που μπορούν ακόμα να γίνουν αλήθειες,
για την ευκαιρία να ερθω πιο κοντα σε μενα και σε κεινουνς που αγαπω,
χαρά για τα μικρά παιδιά που ανυποψίαστα τραγουδούν τα κάλαντα,
Χαρά για το οτι είμαι ζωντανή,
χαρά για όσα κατάφερα ( οσα κι αν ηταν ) τον χρόνο που πέρασε,
χαρα που μπορώ να βγω λίγο απο τη μίζερη ρουτίνα και να αναρωτηθώ,
που παω
και να θέσω στόχους.
Χαρά που μπορώ να παω στο Χιονοδρομικό και να παίξω με το χιόνι!
Χαρα που μπορώ να προσφέρω ενα δωρο σε καποιον που αγαπω...
Θα μπορούσε αληθεια να είναι κάτι άλλο πέρα απο χαρμολύπη?
Παντα υπάρχουν και οι δύο όψεις του νομίσματος, ασχέτως αν κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να κοιτούν μόνο τη μία.
ΚΑΛΑ Χριστουγεννα σε όλους μας.
Ο καθενας, ας παρει κατιτις απο αυτες τις γιορτες:)
weird μου...
Δύο ακριβώς δάκρυα τρέξαν από τα μάτια μου....
Ένα για τη λύπη και ένα για τη χαρά...
Ο νέος χρόνος να είναι για τον καθένα ένα ακόμη σημαντικό μάθημα ζωής...
Αντε, βρε παιδια!! Ολα μια ιδεα ειναι....
Θα περασει κι αυτο:)
Και του χρονου...καλυτερα!