Printable View
Καλησπέρα παιδιά!Μιας και όλοι εδώ μέσα έχουμε έρθει αντιμέτωποι με το τέρας της αποπρωσοποίησης και αποπραγματοποίησης , αναρωτιέμαι αν έχει ψάξει κανείς γιατί εμφανίζουν κάποιοι άνθρωποι τέτοια συμπτώματα μετά από κρίσεις πανικού ενώ άλλοι όχι;;Υπάρχει κάποια εξήγηση;;
Καλησπερα,
Ο λογος που ειναι τοσο εντονο αυτο το συναισθημα εχει να κανει κυριως με το ποσο ευαλωτος εισαι τη στιγμη που θα παθεις τη κριση πανικου. Απο οσο εχω διβασει λενε πως ειναι μια δικλειδα ασφαλειας του οργανισμου να σε κανει να "αποκοπεις" απο την πραγματικοτητα μεχρι να επανελθει η ισορροπια.
Καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος γιαυτο και καποιοι το παθαινουν ενω αλλοι οχι.
Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.Το έπαθα φέτος μετά από 6 χρόνια αλλά σε πολύ χειρότερο βαθμό.Η αλήθεια είναι ότι η κρίση πανικού καθεαυτή δεν εκδηλώνεται τόσο έντονα σε μένα όσο το γεγονός οτι μετά μου μένει αυτό το αίσθημα της αποσύνδεσης σε συνδυασμό με ό,τι κουλή υπαρξιακή σκέψη μπορείς να φανταστείς.Δεν θέλω να πάρω αντικαταθλιπτικά σε καμία περίπτωση φοβάμαι ότι θα με κάνουν χειρότερα.Μόνο ζάναξ παίρνω αλλά αμηλητέα δόση τύπου 0.5 την μέρα και τώρα μόνο 0,25 το βράδυ ίσα-ίσα για να κοιμάμαι ήρεμα.Πιο πολύ μου έχει μέινει ο φόβος και η αγωνία να μην ξανακυλήσω :( . Εσύ έχεις εμπειρία με αποπροσωποίηση/αποπραγματοποίηση;
Εγω ακομη δεν εχω επανελθει πληρως, εχω ενα νημα ανοικτο για την εμπειρια μου μεχρι στιγμης. Και στη δικη μου περιπτωση καπως ετσι εχουν τα πραγματα, πχ το αγχος μου προκαλει την αποσυνδεση απο το σωμα και λιγοτερο απο το περιβαλλον και εν συνεχεια οι υπαρξιακες σκεψεις του τυπου γιατι υπαρχω, ποιος ο λογος να ζει κανεις, τι υπαρχει μετα το θανατο κτλ. Εχω μιλησει σε 2 ειδικους μεχρι στιγμης και οι 2 εχουν πει πως ολα αυτα ειναι αγχογενει και η αληθεια ειναι πως οντως , απρουσιαζονται μονο μετα απο εντονο αγχος. Υπαρχουν περιπτωσεις στις οποιες τα εχουν περασει απο το μυαλο μου και δεν με εχουν πειραξει καθολου.Quote:
Originally Posted by joy123
Φαρμακα δεν πηρα εκτος απο ταβορ στην αρχη για καμια βδομαδα και το οποιο δεν μου εκατσε και τοσο καλα. Απο κει και περα το καλυτερο για μενα ηταν να παω κοντρα σε αυτο, δηλαδη να ξεκινησω να κανω πραγματα, γυμναστικη, διαβασμα και γενικα να απασχολω το μυαλο μου. Πιστευω πως τα εχω καταφερει αρκετα καλα μεχρι στιμγης.
Ναι διάβασα το νήμα με την εμπειρία σου.Και εγώ το έκοψα το χάπι τελείως τώρα καθώς δεν μου έκανε και πολλά,οι σκέψεις και το αίσθημα της αποσύνδεσης ήταν παρόντα στοιχεία ούτως ή άλλως.Έχω συμφιλιωθεί πλέον και με τις σκέψεις και με την αίσθηση της αποσύνδεσης (ως ένα βαθμό) αλλά μoυ ρουφάει όλη την ενέργεια νιώθω ανήμπορη και μου έχει δημιουργηθεί ένα αίσθημα θλίψης.Λέω αυτή θα είναι η ζωή μου δηλαδή από εδώ και πέρα;Και δεν κάνω και τίποτα, έχω γίνει τελείως αδρανής ενώ ξέρω οτι είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει κάποιος στην αποπ/ση...αλλά με έχει καταβάλλει όλο αυτό...είμαι σχεδόν 6 μήνες έτσι.Πήγα διακοπές και μπορώ να πω οτι είχα νιώσει και στιγμές 100% νορμάλ και πάλι...αλλά με το που γύρισα στην Αθήνα τσουπ τα ίδια...λες και γύρισε ένας διακόπτης.
Σε καταλαβαινω, τα ιδια σκεφτομουν και εγω. Αλλα αποτι μου λες εχεις κανει πολλα θετικα βηματα οπως η συμφιλιωση. Εγω να φανταστεις ειπα στον εαυτο μου "ας ειναι να ζω ετσι, δεν με νιαζει πια". Ενα διασημος καναδος κλινικος ψυχολογος, Jordan Peterson, προτεινει να εχεις κατα τη διαρκεια της ημερας, φτιαξει καποια ρουτινα. (διαβασα κ ενα βιβλιο που εχει γραψει το οποιο μου αλλαξε τη ψυχοσυνθεση κανε πμ αν θελεις τον τιτλο)
Η πλακα ειναι πως φετος εχω κανει οσα δεν ειχα κανει τα τελευταια 5 χρονια. Ανεβηκα σε 2-3 κορυφες βουνων, ξεκινησα να κανω μεγαλες αποστασεις με ποδηλατο, εκανα ταξιδια, ξεκινησα πολεμικες τεχνες πηγα σε συναυλιες... ισως θα πρεπει να δεις την ζωη σου στη Αθηνα οπως τη ζωη και τις δραστηριοτητες που εκανε οσο ησουν διακοπες?
Παιδιά εγώ τώρα, μετά από ένα διάστημα 2 μηνών στο οποίο δουλεύω αρκετά κ δεν προλαβαίνω να σκεφτώ, με έχει πιάσει πάλι ο φόβος ότι θα βγω έξω με κάποιον κ θα νομιζω ότι δεν τον αναγνωρίζω... έχετε αυτό το συναίσθημα εσείς;Quote:
Originally Posted by RandomUser
Και εγώ προσπαθώ να μην του δίνω τόσο σημασία όσο πρίν.Απλά υπάρχουν φορές που με κουράζει η όλη κατάσταση.Ναι θα με ενδιέφερε ο τίτλος του βιβλίου,αν δεν σου κάνει κόπο να μου το έστελνες σε μήνυμα!Άρα θα έλεγες οτι εν τέλει σου βγήκε σε καλό η όλη εμπειρία;Γιατί έκανες πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα σε αυτό το διάστημα...μήπως τελικά είναι ένα είδος αφύπνισης;Επίσης ήθελα να σε ρωτήσω αν είσαι εκ φύσεως άνθρωπος που είχε τέτοιες πνευματικές αναζητήσεις και φιλοσοφικά ερωτήματα.Εμένα για παράδειγμα από μικρή με είχαν απασχολήσει διάφορα ερωτήματα οπότε είναι κάτι που μάλλον ενυπάρχει(;) σε μας....;Tι να πω...Quote:
Originally Posted by RandomUser
Όχι εγώ δεν το έχω αυτό ίσα-ίσα που όταν συναναστρέφομαι με παρέες ξυπνάω λίγο...αλλά είναι κοινό σύμπτωμα της αποπροσωποποίησης αυτό που περιγράφεις νομίζω.Εγώ πιο πολύ αποξένωση απο το περιβάλλον νιώθω ...δηλαδή γνωστικά ξέρω τι είναι τα πάντα αλλά τα αισθάνομαι όλα περίεργα και νιωθω και ένα συναισθηματικό flat πράγμα.Quote:
Originally Posted by DiSI
Καλησπερα,Quote:
Originally Posted by joy123
Ναι υπαρχουν και σε μενα οι στιγμες που κουραζει και νιωθω μια απελπισια αλλα φευγει γρηγορα και οι αρνητικες σκεψεις αντικαθιστονται με θετικες.
Η πλακα ειναι πως οσο δυσβασταχτα ηταν τα συμπτωματα και τα συναισθηματα, νομιζω πως η εμπειρια μου βγηκε σε "θετικο" διοτι συνειδητοποιησα την υπαρξη μου σαν οντοτητα και σαν μορφη ζωης και αυτο με ωθησε στο να ξεκινησω να κανω παραγογικα πραγματα τα οποια με τη σειρα τους μου δινουν και καποιο νοημα.
Οσο για τις αναζητησεις ναι (δυστυχως χαχα), απο μικρος με βασανιζαν καποια φιλοσοφικα ερωτηματα και στη συνεχεια ξεκινησα να σχολουμαι με την πολιτικη, τη φιλοσοφια και τη θρησκεια. Νομιζω πς ειναι δωρο και καταρα την ιδια στιγμη. Απο την αλλη γιαυτον ακριβως το λογο θα ισως θα πρεπει να το εκλαβεις σαν μια προσωπικη και πνευματικη αφυπνιση η οποια ειναι διαφορετικη απο ανθρωπο σε ανθρωπο.
Σου στελνω σε πμ τον τιτλο.
Πακετο, μολις διαβασα οτι δεν γινετια να στειλει κανεις προσωπικο εαν δεν εχει συμπληρωσει τα 50 μυνηματα! (οτι ναναι)
Οποτε το γραφω εδω και αν θελουν οι διαχειριστες ας το διαγραψουν :)
Το βιβλιο λεγεται 12 Rules of life by Jordan Peterson!
Αξιζει!
Κάνεις κάποιο συγκεκριμένο είδος ψυχοθεραπείας;Γιατί εγώ ξεκίνησα εδώ και κάποιους μήνες και με έβαλε σε ομάδα αλλά δεν νομίζω ότι με βοηθάει ιδιαίτερα αυτό το στυλ.Έχεις δίκιο οτι είναι ευχή και κατάρα και εγώ έτσι το βιώνω.Όσο με ενθουσιάζουν τα φιλοσοφικά ερωτήματα της ζωής άλλο τόσο βάσανο μου έχουν γίνει τώρα.Επίσης το άλλο που παθαίνω είναι ότι σαν να συνειδητοποιώ ξαφνικά οτι ζω,ότι υπάρχω...πόσο κουλό;Αμάν αυτός ο εγκέφαλος...τι είναι ικανός να κάνει :P Σ'ευχαριστώ πολύ για τον τίτλο του βιβλίου!Σίγουρα θα το τσεκάρω.Quote:
Originally Posted by RandomUser
Cognitive behavioral therapy και Acceptance and commitment με την ψυχολογο στο εξωτερικο και ψυχαναλυση με τον ψυχολογο Ελλαδα. Στις αρχες με βοηθησε ωστε να φτιαξω μια ρουτινα και να ριξω τα επιπεδα αγχους. Απο εκει και περα ναι αρχιζω και νοιωθω πως δεν με βοηθαει πλεον και λεω να συνεχισω μονο με τον ψυχολογο απο την Ελλαδα 1 φορα το μηνα ξερω γω.Quote:
Originally Posted by joy123
Ναι και γω μετα απο ολα αυτα συνειδητοποιησα πως ζω και υπαρχω, σαν να βγηκα απο τον αυτοματο πιλοτο ενα πραγμα.
Και η προσευχη επισης με εχει βοηθησει! Δοκιμασε τον αν δεν το εχεις κανει, δεν εχεις να χασεις κατι. Επισης οι διατροφικες μας συνηθειες, παρατηρησα πως οταν το στοαχι μου ειναι "καπως", αγχονομαι πιο ευκολα.
Εχω και αλλο υλικο να σου δωσω και το ονομα του Ελληνα ψυχολογου (εχει και καναλι στο γιουτουμπ) αλλα φοβαμαι μην φαω κανα μπλοκ.
Βλέπω κάποιους ξένους που με βοηθάνε,ειδικά Anxiety Ninja.Ο ψυχολόγος που λες είναι αυτός που πηγαίνεις;Βλέπω έναν Έλληνα στο youtube που ανεβάζει και συχνά βιντεάκια...όσο για την διατροφή συμφωνώ παίζει καταλυτικό ρόλο συνδυαστικά με την άσκηση.Αν και σε αυτή την φάση δεν κάνω τίποτα (κακώς) από τα 2 .Προσεύχομαι καθώς πιστεύω και έχω διαπιστώσει ότι με βοηθάει αρκετά.Quote:
Originally Posted by RandomUser
Καλησπερα, αν λεμε για τον ιδιο ναι, ανεβαζει αρκετα βιδεακια πολλα εξ'αυτων και θρησκευτικου περιεχομενου. Ναι με αυτον εχω κανει συνεδριες.Quote:
Originally Posted by joy123
Νομιζω πως ειναι καιροσ να ξεκινησεις με ενα απο τα 2, ειτε ασκηση ειτε διατροφη μιας και θα σε βοηθησει αρκετα