Καρδιοφοβια- Εμμονές για φόβο υγείας

Γεια σας, με λένε Μάγια και είμαι 34. Εδώ και πολλά χρόνια παλεύω με κάποιες φοβίες μου που όσο μεγαλώνω επανέρχονται και μου φέρνουν περισσότερο φόβο και ανησυχία για την υγεία μου. Μήπως το ένα , μήπως το άλλο....Κι αν πάθω κ εγώ αυτό? Κι αν πάθω κ εγώ το άλλο;;; Κι αν πεθάνω ξαφνικά;;;
Έχασα μικρή τον μπαμπά μου από καρδιά. Έμφραγμα μυοκαρδίου. Από εκεί μου έχει δημιουργηθεί Ίσος αυτός ο φόβος που έχω κ με την καρδιά αλλά κ γενικά. Το να μη πάθω κάτι ξαφνικά σε τόσο νέα ηλικία. Κατά καιρους το ξεπερνούσα με γυμναστική διάφορες άλλες ασχολίες και με τη δουλειά... Όμως γίνεται κάτι , και τσουπ νατες πάλι οι φοβίες. Ο τρομος που παίρνω κάποιες φορές μου δημιουργεί κρίσεις πανικού. Έχω στραμμένη συνεχώς την προσοχή μου στους παλμούς. Πήγα έκανα εξετάσεις όλα καλά. Συνεχιζω ακόμα όμως να το κάνω αυτό κ να δημιουργώ πανικό χωρίς λόγο στον εαυτό μου. Όσο μου λένε ότι δεν έχω κάτι, εγώ πιστεύω το αντίθετο. Ότι η καρδιά δε χτυπάει σωστά κ ότι θα μείνω στον τόπο. Πολλές φορές διαβάζω στο φόρουμ αυτά που γράφεται και νιώθω λίγο καλύτερα, ήθελα να μηραστω μαζί σας τις ανησυχιες μου. Δεν έχω κάνει ακόμα παιδιά και λέω πως θα φτάσω σε αυτό το σημείο να περάσω κ μια εγκυμοσύνη αν με το παραμικρό φοβάμαι για την υγεία μου? Ένας ψυχολόγος λέτε θα βοηθούσε;;; Παρακαλώ αν έχετε κάποια προσωπική εμπειρία θα εκτιμούσα να δω τη γνώμη σας.

Γεια σου Μάγια,
Αυτό που έχεις και περιμένεις να ακούσεις ειναι καθαρα ψυχολογικό.Αν εχεις ενα πρόβλημα δεν γίνετε να έρθει και να φυγή ιδικά στιν καρδιά.
Όταν λες δεν νιώθεις τιν καρδιά σου να χτυπά σωστά τι εννοείς;Έχεις κανει εξετάσεις; εαν οχι μπορει να εχεις έκτακτες συστολές που ειναι ακίνδυνες.

Μπορεί να είναι και στο μυαλό μου ξεκάθαρα.. Έχω εμμονή ότι χάνει χτύπους η καρδιά. Σα να έχω αυξομειώσεις.. Και εκεί που κάνω πχ μια κίνηση λίγο με ένταση και σταματήσω εκεί ειδικά νιώθω την καρδιά μου πως θα σπάσει τόσο έντονα που χτυπάει. Όχι τόσο γρήγορα αλλά έντονα,την αισθάνομαι "ντούπ" "ντούπ" λες και δεν είναι ρυθμικό. Εκεί τρομάζω πάρα πολύ λες και θα μείνω ... Έχω βέβαια να αθληθω πέντε χρόνια λόγω δουλειάς.. Ήμουν ποδηλατρια και τότε δεν είχα ρε παιδιά τέτοιες φοβίες παρόλο που η καρδιά ανέβαζε αρκετούς παλμους. Δε με φοβηζε να τους αισθάνομαι. Τώρα φοβάμαι που τους αισθάνομαι έντονα.. Έκανα εξαιταση τον Αύγουστο. Η καρδιά δεν έχει κάτι. Μου είπε η γιατρός να αθληθω λιγάκι αλλά φοβάμαι γι'αυτό το λογο.
Ένα βράδυ ξύπνησα Ίσος από εφιάλτη ,και είχα παλμούς πάνω από 190 το λεπτό. Φοβήθηκα τόσο πολύ , το είπα στο γιατρό και μου είπε "Και κατάφερες να τους ρίξεις μόνη σου??" Λέω προσπάθησα να μη μου φέρω πανικό και μετά από λίγο άρχισαν να πέφτουν.... Την είδα τη γιατρό να παραξενευεται αλλά δε μου είπε όμως κάτι πάνω σε αυτο.. Κινδυνεύω;; Δε κινδυνευω;; Τι να πω....

Καλησπέρα ! Σε καταλαβαίνω κι εγώ τέτοια φοβία έχω πολλά χρόνια. Σήμερα είχα πάει αξονική κ με έπιασε πανικός έκτακτες ταχυπαλμια λέω αυτό είναι εδώ θα μείνω αλλά ευτυχώς δε κράτησε πολύ. Νομίζω το μυστικό για σένα είναι να ξανακάνεις αθλητισμό!!

Στην ιδέα ότι θα καταλαβαίνω την καρδιά να χτυπάει γρήγορα Παναγία μου θα νομίζω ότι θα πάθω ανακοπή... !!! :Ο

Αν εχεις κανει τεστ κοπωσεως και τα σχετικα ειναι σχεδον σιγουρο οτι δεν εχεις καρδιολογικο προβλημα. Αοο οσα γραφεις ισως θα σε βοηθουσε ο ψυχολογος εντοπιζοντας την αιτια της ανασφαλειας.

Αν όντως εχεις κανει τεστ κοποσεως υπέρηχο καρδιογράφημα και αιματολογικές ειναι σχεδόν σίγουρο οτι δεν εχεις κατι. Και εγω τον Μάρτιο έκανα όλες αυτές τις εξετάσεις και παρόλο που δεν βγήκε τιποτα εγω ακομα εχω συμπτώματα. Οτι σύμπτωμα θέλεις εχω με την καρδιά δεν εχω αφήσει τιποτα.

Παιδιά εδώ στην περιοχή μου πολλά νέα παιδιά έχουν φύγει το ένα μετά το άλλο , δηλ έχουμε πάθει πλάκα... Εκτως από τα τροχαία,το άλλο που ακούς είναι ανακοπή και παθολογικα αίτια..
Φοβάμαι τους πολύ γρήγορους παλμούς... Σίγουρα θα πάω σε έναν ψυχολόγο αλλά σκέφτομαι μήπως εκμεταλλευτούν την ψυχική μου υγεία και πληρώνω συνέχεια. Έχει πάει κάποιος για τετοιους λόγους;;; Να μου πείτε μια ιδέα από την εμπειρία σας;;;
Οι φόβοι μου πάντως δεν είναι μόνο για την καρδιά, κάποιες φορές παθαίνω ινιακες νευραλγίες. Διαγνωστηκα με σκολίωση στον αυχένα και αυτό το νεύρο χτυπάει κάποιες φορές σα σφυρί,σαν ηλεκτρισμός άλλοτε σαν ημικρανία.... Μου κόλλησε στο μυαλό ότι θα έχω κανένα ανεύρυσμα που δε θα προλαβω. Το ξέρω έχω ξεφύγει πέσανε πολλά μαζεμένα ...

Αυτοι δεν ειχαν κανει εξετασεις. Πες μας δυο λογια για τη δουλεια σου αν θες.

Η δουλειά μου είναι λίγο στρεσογόνα... Δουλεύω σε εργοστάσιο. Παραγωγή... Και κάποιες φορές στις αποθηκες... Χρησιμοποιώ πολύ τα χέρια μου ,κουράζομαι περισσότερο στον αυχένα και νιώθω όλη την πίεση εκεί παρά στο ότι είμαι όρθια ώρες.

Quote:

---

Originally Posted by Μάγια

Γεια σας, με λένε Μάγια και είμαι 34. Εδώ και πολλά χρόνια παλεύω με κάποιες φοβίες μου που όσο μεγαλώνω επανέρχονται και μου φέρνουν περισσότερο φόβο και ανησυχία για την υγεία μου. Μήπως το ένα , μήπως το άλλο....Κι αν πάθω κ εγώ αυτό? Κι αν πάθω κ εγώ το άλλο;;; Κι αν πεθάνω ξαφνικά;;;
Έχασα μικρή τον μπαμπά μου από καρδιά. Έμφραγμα μυοκαρδίου. Από εκεί μου έχει δημιουργηθεί Ίσος αυτός ο φόβος που έχω κ με την καρδιά αλλά κ γενικά. Το να μη πάθω κάτι ξαφνικά σε τόσο νέα ηλικία. Κατά καιρους το ξεπερνούσα με γυμναστική διάφορες άλλες ασχολίες και με τη δουλειά... Όμως γίνεται κάτι , και τσουπ νατες πάλι οι φοβίες. Ο τρομος που παίρνω κάποιες φορές μου δημιουργεί κρίσεις πανικού. Έχω στραμμένη συνεχώς την προσοχή μου στους παλμούς. Πήγα έκανα εξετάσεις όλα καλά. Συνεχιζω ακόμα όμως να το κάνω αυτό κ να δημιουργώ πανικό χωρίς λόγο στον εαυτό μου. Όσο μου λένε ότι δεν έχω κάτι, εγώ πιστεύω το αντίθετο. Ότι η καρδιά δε χτυπάει σωστά κ ότι θα μείνω στον τόπο. Πολλές φορές διαβάζω στο φόρουμ αυτά που γράφεται και νιώθω λίγο καλύτερα, ήθελα να μηραστω μαζί σας τις ανησυχιες μου. Δεν έχω κάνει ακόμα παιδιά και λέω πως θα φτάσω σε αυτό το σημείο να περάσω κ μια εγκυμοσύνη αν με το παραμικρό φοβάμαι για την υγεία μου? Ένας ψυχολόγος λέτε θα βοηθούσε;;; Παρακαλώ αν έχετε κάποια προσωπική εμπειρία θα εκτιμούσα να δω τη γνώμη σας.

---

ο μπαμπας μου αυτοκτονησε στα 42 χρονια. οποτε και εγω φοβαμε μην κανω καμια μαλακια. αλλα προσεχω.

Hlia λυπάμαι πολύ!!!! Αυτό είναι σοκαριστικό... Τραυματίζει την ψυχή... Εσύ γιατί φοβάσαι όμως;; Πιστεύεις πως έγινε από θέμα ψυχικής υγείας κ ότι είναι κλιρονομικο;

Quote:

---

Originally Posted by Μάγια

Hlia λυπάμαι πολύ!!!! Αυτό είναι σοκαριστικό... Τραυματίζει την ψυχή... Εσύ γιατί φοβάσαι όμως;; Πιστεύεις πως έγινε από θέμα ψυχικής υγείας κ ότι είναι κλιρονομικο;

---

δεν ξερω γιατι το εκανε. οι γονεις μου ειχαν χωρισει οταν ημουν πολυ μικρος.
απο οτι εμαθα επερνε και αυτος χαπια. τωρα δεν ξερω εαν ειναι κληρονομικο. οσο και να λεμε για τους ψυχιατρους μερικες φορες βοηθανε . νιωθεις μια ασφαλεια!

Quote:

---

Originally Posted by Μάγια

Γεια σας, με λένε Μάγια και είμαι 34. Εδώ και πολλά χρόνια παλεύω με κάποιες φοβίες μου που όσο μεγαλώνω επανέρχονται και μου φέρνουν περισσότερο φόβο και ανησυχία για την υγεία μου. Μήπως το ένα , μήπως το άλλο....Κι αν πάθω κ εγώ αυτό? Κι αν πάθω κ εγώ το άλλο;;; Κι αν πεθάνω ξαφνικά;;;
Έχασα μικρή τον μπαμπά μου από καρδιά. Έμφραγμα μυοκαρδίου. Από εκεί μου έχει δημιουργηθεί Ίσος αυτός ο φόβος που έχω κ με την καρδιά αλλά κ γενικά. Το να μη πάθω κάτι ξαφνικά σε τόσο νέα ηλικία. Κατά καιρους το ξεπερνούσα με γυμναστική διάφορες άλλες ασχολίες και με τη δουλειά... Όμως γίνεται κάτι , και τσουπ νατες πάλι οι φοβίες. Ο τρομος που παίρνω κάποιες φορές μου δημιουργεί κρίσεις πανικού. Έχω στραμμένη συνεχώς την προσοχή μου στους παλμούς. Πήγα έκανα εξετάσεις όλα καλά. Συνεχιζω ακόμα όμως να το κάνω αυτό κ να δημιουργώ πανικό χωρίς λόγο στον εαυτό μου. Όσο μου λένε ότι δεν έχω κάτι, εγώ πιστεύω το αντίθετο. Ότι η καρδιά δε χτυπάει σωστά κ ότι θα μείνω στον τόπο. Πολλές φορές διαβάζω στο φόρουμ αυτά που γράφεται και νιώθω λίγο καλύτερα, ήθελα να μηραστω μαζί σας τις ανησυχιες μου. Δεν έχω κάνει ακόμα παιδιά και λέω πως θα φτάσω σε αυτό το σημείο να περάσω κ μια εγκυμοσύνη αν με το παραμικρό φοβάμαι για την υγεία μου? Ένας ψυχολόγος λέτε θα βοηθούσε;;; Παρακαλώ αν έχετε κάποια προσωπική εμπειρία θα εκτιμούσα να δω τη γνώμη σας.

---

Καλησπέρα σας. Κατανοώ από τα λίγα λόγια που αναφέρετε ότι βιώνετε έντονο άγχος, το οποίο έκαναν πιο “έντονο“ οι απώλειες των ανθρώπων του περιβάλλοντός σας. Αποτέλεσμα είναι το άγχος να “εκδηλώνεται“ κυρίως στον τομέα της υγείας σας. Θα ήθελα άμεσα, για τυπικούς λόγους, μια και διαισθάνομαι ότι η υγεία σας είναι μια χαρά, τυπικά όμως πρέπει να περιγράψετε έστω τηλεφωνικά τα θέματα αυτά που φοβάστε της υγείας, σε έναν ψυχολόγο. Είναι ο καλύτερος τρόπος να μεωθεί άμεσα το άγχος σας, γιατί λόγω αυτού ακριβώς, σας έρχονται μόνο αρνητικές σκέψεις για την υγεία σας. Προχωρείστε και όλα θα πάνε καλά.

αυτο που περιγραφεις δεν ειναι κληρονομικο οφειλετε στο οτι η εποχη αυτη εφερε καποιες αλαγες στο σωμα σας και μια απ αυτη ειναι να εχετε την εντυπωση οτι παει πιο βαριεστημενα απο πριν αλλα κατα τη γνωμη μου η πιστη στο θεο ειναι απαραιτητη στην εποχη αυτη για να μη ζειτε με το φοβο.