αποριες...

Χαίρετε!
Το θέμα που με απασχολεί (εδώ και αρκετό καιρό) μπορεί να φανεί εντελώς ηλίθιο άσε που κι εγώ η ίδια ντρέπομαι που αποφάσισα να κάνω την ερώτηση.
Είμαι 24 χρ., παντρεμένη, δεν μπορώ να πω ότι είχα μεγάλη ερωτική εμπειρία πριν παντρευτώ, - το αντίθετο μάλλον, αλλά από τη στιγμή που συνάντησα τον άνθρωπο που αγαπώ, δηλ. τον άντρα μου, συχνά αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μαζί του κάποιες ιδιαίτερες ερωτικές στιγμές (διευκρινίζω, το "συχνα" είναι περιπου 3 φορές την εβδομάδα, αν έχω καλή διάθεση τότε και 4). Στην αρχή το θεωρούσα τελείως φυσιολογικό, αλλα η ανταπόκρισή του ήταν ελάχιστη. Είναι 37 χρονών και βέβαια συνειδητοποιω ότι μπορεί να μην έχει τόση όρεξη για έρωτα όσο εγώ,. το θέμα είναι όμως ότι θα δεχόμουν άνετα την έλλειψη σωματικής ικανοποίησης και μάλλον δεν θα τη σκεφτόμουν αν ένιωθα επιθυμητή έστω και αυτή την μία φορά την εβδομάδα, ενώ για κάποιον λόγω αυτό δεν συμβαίνει, ποτέ δεν συνέβηκε,. ποτέ δεν άκουσα ούτε ένα "σε θέλω" :-/ . Καταλαβαίνω και πάλι ότι ο καθένας εκφράζεται με τον δικό του τρόπο.. καποιοι άνθρωποι μπορεί και να μην εκφράζονται καθόλου, κι όμως αυτό μου δημιουργεί ένα τεράστιο σύμπλεγμα, νιώθω τελείως άσχημη και άχρηστη (ενώ αντικειμενικά δεν είμαι.. και σίγουρα υπήρχαν άντρες που μου το έδειξαν, απλώς δεν τους ήθελα εγώ ;), θυμώνω με τον εαυτό μου, κλαίω σαν τη χαζή, και το χειρότερο είναι ότι όταν θυμώνω δεν συγκρατιέμαι με τπτ και λέω απίστευτες σαχλαμάρες και στον άνθρωπο που αγαπώ.. τώρα τελευταία όλο και πιο συχνα σκεφτομαι ότι ίσως είμαι άρρωστη, διεστραμμενη ή κάτι τέτοιο, ότι είναι βλακεία να ασχολούμαι τόσο με αυτό το θέμα αλλά όσο πιο πολύ ζορίζω τον εαυτό μου προσπαθώντας να το ξεχάσω τόσο πιο πολύ με τρωει.
Η ερώτησή μου λοιπόν αποτελείται από 2 ερωτήσεις -
α' αν είμαι εντάξει ή πρέπει επειγόντως να με κλείσουν μέσα
και β' πως να αντιμετωπίσω αυτό το χάλι μου χωρίς να στεναχωρήσω τον άντρα μου και χωρίς να απελπιστώ η ίδια?..
συγνώμη για το "σεντόνι" και μεγάλο ευχαριστώ..

Μια χαρά υγιεστατη είσαι!!!
Έχεις φυσιολογικές ανθρώπινες ανάγκες!!!
Ο σύζυγος σου πάντα έτσι φερόταν?
Πάντως το ότι νιώθεις άσχημη κ άχρηστη δε συμβαίνει έτσι χωρίς λόγο.Αλλωστε επιβεβαιονόμαστε μέσα απ\'την ερωτική μας ζωή.Αν δε νιώθεις ποθητή απ\'το σύντροφό σου πως να νιώσεις όμορφη γυναίκα...

Πάντα έτσι ναι.. Εντάξει δεν θα τον αδικήσω υπήρχαν και πράγματι όμορφες στιγμές.. όταν μου φερόμουν πολύ θερμά... μα ήταν μετρημένες.. Βασικά σε αυτόν το τομέα είναι πολύ συγκρατημένος άνθρωπος και αυτές τις εκφράσεις του δικού μου συναισθήματος μάλλον τις θεωρεί κατι τρελό ή απαράδεκτο..
σε όλα τα υπόλοιπα θέματα είναι ο πιο τρυφερός αντρας του κόσμου νομίζω..

Το έχετε συζητήσει σοβαρά κ όχι υπό ένταση?Του έχεις εξηγήσει πως νιώθεις?Αν ναι τι σου απάντησε?Αν είναι τρυφερός και σ\'αγαπάει με το σωστό τρόπο κουβέντας πιστεύω θα σε καταλάβει,θα σου εξηγήσει κ τη δική του πλευρά κ θα βρείτε λύσεις.

Εξακόσιες φορές το έχουμε συζητήσει.. Οι 598 ήταν βέβαια υπό ένταση :( Του έχω εξηγήσει αλλά μου λέει \"μόνο αυτό σκέφτεσαι\", \"δεν σε νοιάσζει τπτ άλλο\" κλπ ενώ ξέρει ότι έχει άδικο. Σε κάποια θέματα παραδέχτηκα ότι έφταιξα εγώ η ίδια, π.χ, στο ότι έκλαιγα, θύμωνα κλπ. Νταξ, δεν διαφωνώ, δεν ήταν καθόλου σωστο μα πολλές φορές έρωτας+εγωισμός (στη συγκεκριμένη περίπτωση εγωισμός δικαιολογημένος από τη φύση...) σε κάνουν και τρελλαίνεσαι κυριολεκτικά.
Στα λόγια οι λύσεις βρέθηκαν, στην ουσία όμως δεν αλλάζει τπτ και απ\' ο, τι βλέπω δεν πρόκειται να αλλαχτεί.. έτσι είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος, αναρωτιέμαι τι μπορώ να αλλάξω εγώ στον δικό μου χαρακτήρα.. άμα υπήρχαν χάπια για ανθρώπους σαν κι αυτά που δίνουν στα σκυλιά και δεν θέλουν τπτ... θα\'παιρνα καμια 10 συσκευασίες και θα λυνόταν το πρόβλημα :P

υ.γ. φαίνεται ότι με θεωρεί απλά ψυχικά άρρωστη, νυμφομανής.. πρόσφατα πήγε σε κάποιον γιατρό (ψυχίατρο προφανώς) και τον ρώτησε αν είναι επιτρεπτό το να αφήνει μια γυναίκα τον άντρα να τελειώσει στο στόμα της (συγνώμη για τις λεπτομέριες! :( ) και μετά μου είπε ότι πρέπει να είμαι εντελώς διεφθαρμένο πλάσμα. Το ποσο ηλίθια ένιωσα δεν περιγράφεται.. ήθελα να τον ευχαριστήσω και άκουσα .. αυτό..

εσενα τι σε οδηγησε να παρεις μια τοσο σοβαρη αποφαση οπως ο γαμος,σε τοσο μικρη ηλικια με εναν τοσο μεγαλυτερο σου αντρα εφοσον απο την αρχη δεν ησουν απολυτα ικανοποιημενη σεξουαλικα? εντυπωση μου κανει...
φοβηθηκες μη χασεις την ευκαιρια? εαν υπηρχε περιπτωση να διορθωθει η κατασταση, μπορουσες να περιμενεις πρωτα να το δεις να συμβαινει....δεν τελειωσαν οι αντρες, ουτε κερδιζεις το βραβειο αν παντρευτεις απ τα 24 καποιον ανθρωπο που δεν ταιριαζετε..
και οχι, το θεμα σου δεν ειναι καθολου ηλιθιο...ειναι παρα πολυ σημαντικο να ειναι ικανοποιημενος κανεις σεξουαλικα σε μια σχεσηωκι εσυ δεν εισαι....ουτε ανωμαλη εισαι ουτε νυμφομανης...αλλα ουτε κι αυτος εχει καποιο προβλημα...ο συνδυασμος σας εχει το προβλημα..θελετε αλλα πραγματα στο σεξ κι αυτο πρεπει να σου πω, οτι δεν διορθωνεται....
αργα η γρηγορα θα εισαι δυστυχισμενη απο τον τροπο που σε αντιμετωπιζει η θ αρχισεις τις εξωσυζυγικες σχεσεις..
δεν ειναι καλυτερα να χωρισεις ?

τι με οδήγησε.. η αγάπη βέβαια, τι άλλο... η αλήθεια είναι ότι πάντα έβλεπα τη σχέση σαν συνδιασμό \"έρωτας+φιλία\".. κ ήθελα να έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο με τον οποίο πρώτα απ\'ολα θα είμαστε φίλοι.. να υπάρχουν δηλ. κατανόηση στην αντιμετώπιση όλων των καθημερινών προβλημάτων, κοινά ενδιαφέροντα, κοινά γούστα.. κοινή πνευματική αναζήτηση... και όλα αυτά ΥΠΑΡΧΟΥΝ! είμαι αφάνταστα ευτυχισμένη όταν μιλάμε, όταν κάνουμε κάτι μαζί, όταν βγαίνουμε έξω, όταν ασχολούμαστε με το σπίτι μας, με το μέλλον μας.. δεν μπορώ ούτε καν να σκεφτώ το χωρισμό.. και η ηλικία βέβαια δεν με ενδιέφερε καθόλου..

Συγνώμη ...προκαταβολικά αν αυτό που θα σου πω είσαι σίγουρη πως δεν αφορά την δική σου περίπτωση.
Έχω ακούσει πολλές φορές περιπτώσεις, γνωρίζω μάλιστα προσωπικά 3 τέτοιες, που ο άντρας είναι ομοφυλόφιλος και παντρεύεται και κάνει και παιδιά μόνο και μόνο για τα μάτια του κόσμου, για την κοινωνία κσι τους γονείς του. Για να κλείσει τα στόματα σε υποψίες κλπ. Και όπως πάντα πρώτα το μαθαίνουν οι μακρινοί γνωστοι, και η οικογένεια το μαθαίνει τελευταία.
....Ισως γιατί είναι βαρύ και δεν θέλει να συνειδητοποιήσει το θέατρο που παίχτηκε.
Υπάρχει τέτοια περίπτωση στη δική σου σχέση?

οπως καταλαβες η αγαπη δεν λεει τιποτα απο μονη της.
Δεν υπαρχει κατι να σχολιαστει σαν συμπεριφορα.
Απλα σε αυτο κομματι εχετε εντελως αλλες σκεψεις και θελω.

Μου εκανε εντυπωση βεβαια οτι ενδιαφερθηκε ο συζυγος σου να τεκμηριωσει επιστημονικα το \"προβλημα\" σου.
Τωρα το αν θα συνεχισεις την ζωη σου με αυτα τα δεδομενα αυτο ειναι καθαρη δικη σου αποφαση.
Ενα παντως ειναι δεδομενο, εισαι 24 και ο συζυγος σου 37.
Μην περιμενεις να αναπροσαρμοσει τις αποψεις του, το πιο ευκολο θα ηταν αυτο να το κανεις εσυ.
Βεβαια η γνωμη μου ειναι οτι δεν πρεπει να κανεις κατι τετοιο, αλλα οπως ειπα αυτο ειναι δικη σου αποφαση.






ΥΓ βρε συ Nature.... Ελεος!

Quote:

---

Originally posted by nature
Συγνώμη ...προκαταβολικά αν αυτό που θα σου πω είσαι σίγουρη πως δεν αφορά την δική σου περίπτωση.
Έχω ακούσει πολλές φορές περιπτώσεις, γνωρίζω μάλιστα προσωπικά 3 τέτοιες, που ο άντρας είναι ομοφυλόφιλος και παντρεύεται και κάνει και παιδιά μόνο και μόνο για τα μάτια του κόσμου, για την κοινωνία κσι τους γονείς του. Για να κλείσει τα στόματα σε υποψίες κλπ. Και όπως πάντα πρώτα το μαθαίνουν οι μακρινοί γνωστοι, και η οικογένεια το μαθαίνει τελευταία.
....Ισως γιατί είναι βαρύ και δεν θέλει να συνειδητοποιήσει το θέατρο που παίχτηκε.
Υπάρχει τέτοια περίπτωση στη δική σου σχέση?

---

θα προτιμούσα να ήταν έτσι, τουλάχιστον θα\'μουν σίγουρη ότι εγώ η ίδια είμαι εντάξει! :P Αλλά σίγουρα τπτ τέτοιο δεν υπάρχει :cool:

Quote:

---

Originally posted by krino
Μην περιμενεις να αναπροσαρμοσει τις αποψεις του, το πιο ευκολο θα ηταν αυτο να το κανεις εσυ.

---

Ε αυτό είναι το θέμα... πως;;;;;;;;;
Πόσο δηλ πρέπει να τυραννιέμαι.. 2 χρονια; 5; μέχρι να γεράσω; η να ασχοληθώ με κανένα άθλημα για να επιστρέφω κάθε βράδυ ιδρωμένη κ σακατεμένη κ να μην έχω δυνάμεις για έρωτα; κτ τέτοιες ιδέες μου έρχονται...

Quote:

---

Originally posted by krino

........................

ΥΓ βρε συ Nature.... Ελεος!

---

Γιατί? Δεν είναι μία πραγματικότητα? Από το μυαλό μου νομίζεις ότι το κατέβασα?

δεν ειπα αυτο,
αλλα οπως παντα σεναριολογεις....

Quote:

---

Originally posted by k_thessal
τι με οδήγησε.. η αγάπη βέβαια, τι άλλο... η αλήθεια είναι ότι πάντα έβλεπα τη σχέση σαν συνδιασμό \"έρωτας+φιλία\".. κ ήθελα να έχω δίπλα μου έναν άνθρωπο με τον οποίο πρώτα απ\'ολα θα είμαστε φίλοι.. να υπάρχουν δηλ. κατανόηση στην αντιμετώπιση όλων των καθημερινών προβλημάτων, κοινά ενδιαφέροντα, κοινά γούστα.. κοινή πνευματική αναζήτηση... και όλα αυτά ΥΠΑΡΧΟΥΝ! είμαι αφάνταστα ευτυχισμένη όταν μιλάμε, όταν κάνουμε κάτι μαζί, όταν βγαίνουμε έξω, όταν ασχολούμαστε με το σπίτι μας, με το μέλλον μας.. δεν μπορώ ούτε καν να σκεφτώ το χωρισμό.. και η ηλικία βέβαια δεν με ενδιέφερε καθόλου..

---

ωραιο και σωστο το ερωτας+φιλια, αλλα εδω μας μιλας μονο για την φιλια...
ο ερωτας που ειναι????
δεν ειναι πικρο φαρμακο η ζωη σου για να την καταπιεις με κλειστη τη μυτη και να μας μιλας για αθληματα που θα σε εξαντλουν για να μη σκεφτεσαι τοσεξ!!!
ελεος!!
αν ο κυριος δεν αρεσκεται στο συχνο σεξ μαζι σου να εισαι σιγουρη οτι υπαρχουν χιλιαδες αντρες που θα τρελαινονταν..
εφτασες στον παραλογισμο να απαντας οτι θα προτιμουσες να ξερεις οτι ειναι ομοφυλοφιλος για να σιγουρευτεις οτι εσυνεισαι φυσιολογικη κι οχι ανωμαλη!!!ελεος!!!!!!
η ανασφαλεια σου σε κραταει ερμαιο της αταιριαστης αυτης σχεσης και η συνηθεια..
φυγε οσο γρηγοροτερα μπορεις και προς θεου μη κανεις κανενα παιδι μαζι του οσο η κατασταση ειναι οπως την περιγραφεις.
εχεις μια ζωη μπροστα σου, μη την πετας στα σκουπιδια.. λαθη κανουν ολοι

κοιταξε.. από κάποια άποψη έχεις δίκιο... όντως αυτό που βλέπω είναι φιλία, ίσως \"αδελφική\" αγάπη, ίσως κάποιο άλλο πολύ ανώτερο είδος αγάπης που εγώ η φτωχή τω πνεύματι πολλές φορες δε μπορώ να το καταλάβω... γι αυτό βασικά νιώθω χαζή κ ανώμαλη,. κ άχρηστη όπως είπα αλλά και αχάριστη,. επειδή λόγω της ερωτικής μου επιθυμίας δεν μπορώ να εκτιμήσω την αγάπη που μου δίνει... ούτε να του δώσω τη δική μου γτ όταν τα έχω συνέχεια με τον εαυτό μου δεν μπορώ ούτε να είμαι ούτε να φαίνομαι ήρεμη και ευτυχισμένη..
δεν ξέρω αν είμαι σαφής,. πολύ μπερδεμένα είναι τα πράγματα,.
κι ομως το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα τον αφήσω,.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την Remedy..Αν στα 37 του , θεωρεί πως το σεξ για να είναι μέσα στα δικά του στερεότυπα από ηθική ή βιολογική άποψη, πρέπει να γίνεται μόνο όταν..βρέχει και θεωρεί τα δικά σου θέλω - που είναι φυσιολογικότατα για την ηλικία σου - ανωμαλία ή νυμφομανία, τότε αναρωτιέμαι σε 10 χρόνια που κατά τα φαινόμενα θα μειωθούν ακόμη περισσότερο οι δικές του επιθυμίες και εσύ θα είσαι στα..ντουζένια σου που λένε, τι θα πρέπει να κάνεις ??

Οι σκέψεις σου για να σώσεις μια σχέση που πάσχει από τα θεμέλια, προδίδουν πως είσαι διατεθειμένη να κάνεις εκπτώσεις στις δικές σου ανάγκες, αλλά κατά την άποψη μου κάτι τέτοιο θα ήταν ένα λάθος για το οποίο αργότερα δεν θα συγχωρούσες τον εαυτό σου...