Καλησπέρα
Παιδιά τη γνώμη έχετε για την "συγνώμη" στη βία; Δηλαδή είναι σωστό και νορμάλ να συγχωρείς τη βία όταν είναι κάτι που συνέβη πρώτη φορά; Είναι λογικό να δοθεί δεύτερη ευκαιρία;
Printable View
Καλησπέρα
Παιδιά τη γνώμη έχετε για την "συγνώμη" στη βία; Δηλαδή είναι σωστό και νορμάλ να συγχωρείς τη βία όταν είναι κάτι που συνέβη πρώτη φορά; Είναι λογικό να δοθεί δεύτερη ευκαιρία;
Η ερώτηση σου είναι περίπλοκη. Τι εννοείς; Αν σε χαστουκισει κάποιος και ζητήσει συγνώμη;
Αν σε βαράει συνέχεια και μετά ζητά συγνώμη;
Δεν εννοώ να σε βαράει συνέχεια. Εννοώ να σε χαστουκισει ή πιο σωστά να σε χτυπήσει μια φορά πάνω στα νεύρα του, εν θερμό που λέμε.. Και ρωτάω αν είναι σωστό να δόσεις δεύτερη ευκαιρία,να συγχωρείς..Quote:
Originally Posted by george1520
Θεωρώ πως ένας άνθρωπος μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του και να μη βαρέσει. Για μένα είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό και δεν θα εδινα άλλη ευκαιρία..
Δεν ξέρω αν όλοι μπορούν πάντα να συγκρατησουν τα νεύρα τους. Θα έπρεπε.. Αλλά δεν ξέρω αν όλοι τα καταφέρνουν..Quote:
Originally Posted by george1520
Σημασία έχει ότι δεν θα έδινες δεύτερη ευκαιρία..
Δυστυχως , η ευγενεια και η ανοχη , τη σημερον ημερα , εκλαμβανονται ως αδυναμια , και δεν αναφερομαι μονο στο ξυλο , στις παντοειδεις συναλλαγες αναφερομαι .....................παλια δεν ηταν ετσι ........... δεν κοιταγε ο ενας πως θα εκμεταλλευτει τον αλλον ..... αυτα συμβαινουν στην Ελλαδα ειδικα .........σε αλλες χωρες δεν ειναι ετσι ..... δεν ξερω , εχουμε απωθημενα απο την τουρκοκρατια και φερομαστε ετσι ? στην Ελβετια ( εχω ζησει στην Γενευη 9 χρονια , μικρος , πηγαινα νηπιαγωγ. / 3 ταξεις του δημοτικου εκει ) /Γερμανια , δεν σκεφτονται πως θα σε ριξουνε , και σε αλλες χωρες ..... ειδικα στην Ελβετια , εχω δει περιεργα πραματα , τις εφημεριδες , τις εχουν σενα κουτι, χωρις φυλαξη , παιρνεις την ημερ. εφημεριδα , και ΑΝ θελεις ριχνεις το αντιτιμο , δεν υπαρχει κανεις που να διανοηθει να μην το ριξει ......... στο σχολειο ( σε δημοσιο πηγαινα ) , οι δασκαλοι ειναι ευγενεστατοι ( σε καποια φαση , τελος του μαθηματος , διναν την εντολη ' ρελαξ , επρεπε να μην σκεφτομαστε τιποτα , και να χαλαρωσουμε ) αφου οταν ηρθα εδω , και πηγα σε Ελλ. σχολειο, ιδιωτικο, τις πρωτες μερες , γυρισα σπιτι, και εβαλα τα κλαματα .....τι εχεις παιδι μου, τι εχεις ? η δασκαλα μας μιλαει αποτομα, ειπα κλαιγοντας ( δεν μιλαγε αποτομα σε μενα , γενικα ετσι μιλαγε , μαθημενος ομως απο την Γενευη, μουκακοφανηκε ) πηγε ο πατερας μου στο σχολειο, και εβαλε τα πραματα στην θεση τους ........
Εμείς όμως, γενικά είναι χλωμό ν φτάσουμε στα επίπεδα του "ρελαξ". Είμαστε στα επίπεδα του "σκασε"..Quote:
Originally Posted by Macgyver
μιλαμε κυριολεκτικα για δευτερη ευκαιρια; η μπορει να ειναι και τριτη η τεταρτη;Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
απ οτι λενε, πολυ σπανια αυτος που σηκωσε χερι δεν θα ξανασηκωσει.
Και εκει θα μεινουμε για πολυυυυυυυ καιρο ......Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
Quote:
Originally Posted by Remedy
Πολυ σωστα , και θα σηκωσει χερι και στην γυναικα του , ο χειροδικων κατα συστημα ......
Κυριολεκτικά ήταν η πρώτη φορά στα 11 χρόνια..Quote:
Originally Posted by Remedy
Γι αυτό άνοιξα το θέμα.. Συνήθως ακούγεται ότι αυτός που το κάνει μια φορά σίγουρα θα υπάρξει και επόμενη..Quote:
Originally Posted by Macgyver
11 χρονια ειναι πολλα, ωστε να ξερεις αν ειναι βιαιος καποιος. απο την αλλη μπορει τωρα να τουε στριψε η βιδα και να το επαναλαβει.Quote:
Originally Posted by Άντα_Στε87
θα ελεγα, αν αποφασισεις να δωσεις δευτερη ευκαιρια, να μην τον διευκολυνεις. να του δειξεις ποση βαρυτητα εχει για σενα η πραξη αυτη και ποσο ανησυχεις, στελνοντας τον πχ σε ψυχολογο να συζητησει την εκρηξη αυτη, η πηγαινοντας μαζι σε συμβουλο να συζητησετε πως και γιατι εγινε και πως θα ειστε σιγουροι οτι δεν θα επαναληφθει. αν το αφηνετε ετσι η αν χρειαζεται καποια σχετικη θεραπεια (πχ. διαχειρισης θυμου).
Ναι επειδή 11 χρόνια είναι πολλά και δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά τέτοια συμπεριφορά.. Αυτό με έβαλε σε σκέψεις.. Κάποια στιγμή όλοι ξεσπαμε νομίζω.. Αλλά μπορεί και να του έστριψε η βίδα όπως λες..Quote:
Originally Posted by Remedy
Καλησπέρα Άντα! Αν δεν κάνω λάθος έχεις αναφέρει και άλλα προβλήματα σε άλλο θέμα που είχες ανοίξει. Δηλαδή βάσιμες υποψίες εξωσυζυγικής σχέσης και παντελή έλλειψη επικοινωνίας. Και ο λόγος που μένεις σε αυτόν τον γάμο είναι μόνο τα παιδιά.
Ε, λοιπόν κάνεις μεγάλο λάθος αν νομίζεις οτι τα παιδιά είναι εντάξει σε ένα περιβάλλον που νιώθουν τα αρνητικά συναισθήματα και την ψυχρότητα να περιβάλλουν την ατμόσφαιρα. Πόσο μάλλον να βλέπουν και βία... Δεν είμαι υπέρ των διαζυγίων αλλά νομίζω οτι είναι πολύ καλύτερη λύση για τα παιδιά από μιά τέτοια συμβίωση.
Σου το τονίζω αυτό διότι γνωρίζω από την οικογένεια του άντρα μου που υπήρχε μια τέτοια συμβίωση και χωρίς κανένα περιστατικό βίας. Τρία παιδιά και τα τρία με ψυχολογικά προβλήματα σοβαρά. Ο άντρας μου έλεγε χαρακτηριστικά οτι όταν έμπαινε σπίτι ήταν σαν να μπαίνει σε τάφο ζωντανός. Υπήρχε ένα διάχυτο κλίμα ψυχρότητας και αντιπαράθεσης παρόλο που στην συμβίωση δεν υπήρχαν πρακτικά προβλήματα μεταξύ της πεθεράς μου και του πεθερού μου. Χώρια οτι θεώρησαν και οι δύο οτι έκαναν μεγάλη θυσία για τα παιδιά το οτι έμειναν μαζί, για την οποία θυσία τα παιδιά έπρεπε να χρωστούν ευγνωμοσύνη, ενώ αυτό το "σχήμα" ουσιαστικά τα κατέστρεψε.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν ο άντρας σου θα σε ξαναχτυπήσει αλλά το μόνο που γνωρίζω σίγουρα είναι οτι μένοντας σε αυτόν τον γάμο καταστρέφεις την ψυχολογία των παιδιών σου που δεν φταίνε σε τίποτα να σε βλέπουν συνέχεια θλιμένη, απογοητευμένη, τσαντισμένη και δαρμένη.