Printable View
Dustuxws h monaksia eite apo sxesh eite apo filous den giatreuetai,oses alles axoleies kai hobby na exeis...:(
Καλημερα..Ωραια η ερωτηση σου,μεγαλος ο προβληματισμος.Μονο και μονο που μας προβληματιζει ολους η μοναξια δεν ειμαστε μονοι μας.
Νιωθουμε μονοι απο τον ιδιοι μας τον εαυτο,νιωθουμε μονοι με πληθος κοσμο.Υπαρχουν πολλων ειδων μοναξιας.Μοναξια στον δρομο,στην μουσικη,στον ερωτα,στις μεταξυ μας σχεσεις και τοσα αλλα..Το πιο σημαντικο φιλε μου ειναι να βρισκουμε εκεινες τις μικρες στιγμες που μας κανουν να νιωθουμε οτι γεμιζουμε μεσα μας...και ολοι τις εχουμε αυτες τις στιγμες φτανει να το αντιλαμβανομαστε.Μερικες φορες ειναι και συνηθεια να νιωθουμε μονοι..Ειναι καλα να αφηνουμε μικρα πραγματα να μας γεμιζουν.Οπως ενας στιχος,μια κουβεντα,ενας ανθρωπος..Και εκει που δεν υπαρχει τιποτα ακομη και ο εαυτος μας..Πολλες φορες μας επιβαλουν να νιωθουμε μονοι αλλωτε μας αντιμετωπιζουν σαν μικρα μικρα πλασματακια,κουκιδες..Απο μας εξαρτατε ποσο θα το αφησουμε αυτο να συμβαινει.Αν αγαπησουμε λιγο την μοναξια μας ισως να μην μας φαινεται τοσο βαρια,ισως εχει κατι ομορφο να μας δωσει..
\"Κοιταξε γυρω σου και πες μου τι νομιζεις
δεν ειναι ευκολο καρδιες να αποκοιμιζεις
κι υστερα μονος να πετας στην ερημια σου
και να εχεις παντα συντροφια την μοναξια σου\"
Πιστεύω ότι είναι ακριβώς έτσι όπως τα λες. Από ό,τι καταλαβαίνω το θαύμα δεν έρχεται από μόνο του. Χρειάζεται και προσπάθεια από μέρους μου για να συμβεί.Quote:
Originally posted by kgana
Πως φεύγεις απ΄τη μοναξιά αν ννιώθεις οτι δε βγάζει πουθενά?
κ αν εσύ ο ίδιος δε θές να βγείς? τι κάνεις?
λογικά μένεις εκεί που είσαι.
κ μετά νιώθεις πάλι ακόμη πιο μόνος σου?και νιώθεις μερα με τη μέρα πιο μόνος σου.
kgana,
αν δεν θες να βγεις απο τη μοναξια, απο ενα συναισθημα που νιωθεις κ θες να μεινεις σ αυτο, γιατι να ψαξεις τροπους να βγεις απ αυτη την κατάσταση?
οταν βαλτώνουμε σε μια κατάσταση, ακομα κ δυσάρεστη, συνηθως νομιζω πώς δυσκολευομαστε να φυγουμε απο αυτην. Η συνηθεια μας δινει ασφαλεια.Ακομα κ αν η συνηθεια αυτη περιεχει πονο.
Καθε τί καινουργιο αντιθετα, συνοδευεται απο εναν φοβο. Συνηθως....αυτο το φοβο του αγνωστου, του \"δεν ξέρω που θα οδηγηθω\". Ετσι, πολλες φορες μενουμε σε μια δυσάρεστη κατάσταση, απο φοβο κυριως του να δοκιμασουμε κατι νεο. Ο φοβος δινει αλλωστε κ πολυ μεγαλυτερες διαστασεις σε κατι, απο τις πραγματικες του διαστασεις. Διογκωνει...
Quote:
Originally posted by Sofia
οταν βαλτώνουμε σε μια κατάσταση, ακομα κ δυσάρεστη, συνηθως νομιζω πώς δυσκολευομαστε να φυγουμε απο αυτην. Η συνηθεια μας δινει ασφαλεια.Ακομα κ αν η συνηθεια αυτη περιεχει πονο.
Καθε τί καινουργιο αντιθετα, συνοδευεται απο εναν φοβο. Συνηθως....αυτο το φοβο του αγνωστου, του \"δεν ξέρω που θα οδηγηθω\". Ετσι, πολλες φορες μενουμε σε μια δυσάρεστη κατάσταση, απο φοβο κυριως του να δοκιμασουμε κατι νεο. Ο φοβος δινει αλλωστε κ πολυ μεγαλυτερες διαστασεις σε κατι, απο τις πραγματικες του διαστασεις. Διογκωνει...
πολύ ωραίο ποστ...έχεις πολύ δίκιο...
με συντροφικοτητα αλλα για να υπαρξει συντροφικοτητα πρεπει ολα τα μελη να ανοιξουν την αγκαλια τους.Οσο εχεις τα χερια σου σφιχτα κλεισμενα η οσο τα ατομα με τα οποια συναναστρεφεσαι δεν εχουν απλωμενα τα χερια τους δεν προκειται να ξεφυγεις απο αυτην ... Αν και μεταξυ μας τις μεγαλυτερες ανακαλυψεις για τον εαυτο μας,για το ποιοι ειμαστε και τι θελουμε πραγματικα τις κανουμε σε περιοδους μοναξιας,τη θεωρω μια περιοδο ανασυνταξης ...
Τιποτα δεν σημαινει το οτι με ενα ατομο δεν μιλας ενω κανετε παρεα. Μπορει απλα να μην ειστε η καταλληλη παρεα ο ενας για τον αλλον.
Ειμαι σιγουρος πως εχει συμβει σε πολλους το να ειναι σε μια παρεα και να μην βγαινει κουβεντα απο το στομα τους και μολις ερθει καποιος με τον οποιον ταιριαζουν πραγματικα να μην σταματαει να μιλαει. Ειναι απλα και μονο κακη επιλογη προσωπων.
kgana,
οι σιωπες μπορει να σημαινουν πολλα πραγματα, διαφορετικα για τον καθενα...Αν σκεφτω λοιπον, εμενα σε σιωπες με φιλους, αλλες φορες σημαιναν αμηχανια, αλλες κλεισιμο στον εαυτο μου, φοβο στο να πλησιασω πιο κοντα ή αποφυγη στο να αφησω να με πλησιασουν. Αλλα υπαρχουν κ φορες που η σιωπη, δεν σημαινει τπτ αλλο παρα να θελω να μεινω εκει χωρις να πω κατι, αναγκαστικα. Ειναι καποιες φορες, ιδιως νομιζω με ανθρωπους οπου δεν νιωθουμε πραγματικα οικεια, οπου φοβομαστε τη σιωπη. Ισως φοβομαστε οτι μπορει να αποκαλυψει κατι....κ ετσι προχωραμε σε μια ακατασχετη πολυλογια...αδεια.
Οσο για το τί φταιει ο καθενας να σε βλεπει σιωπηλη, προφανως κ δεν \"φταιει\". Μπορει να μην τον ενοχλουν οι σιωπες, μπορει και να μην ειναι εκει μαζι σου. Καποιο λογο θα εχει που θα ειναι εκει....με σενα.