εμενα ηταν πριν απο 8 χρονια περιπου οταν ημουν 21,τωρα ειμαι σχεδον 30.θυμαμαι οτι ηταν πολυ ωραιο συναισθημα και μακαρι καποια στιγμη να το ξαναζησω.
Printable View
εμενα ηταν πριν απο 8 χρονια περιπου οταν ημουν 21,τωρα ειμαι σχεδον 30.θυμαμαι οτι ηταν πολυ ωραιο συναισθημα και μακαρι καποια στιγμη να το ξαναζησω.
πριν 4 μηνες.Καλα βρε τομας δεν βρεθηκε αλλη γυναικα να σε κανει να νοιωσεις το συναισθημα του ερωτα;
οχι φιλε μου γιατι ολα αυτα τα χρονια ειμαι off δεν με ενδιαφερει και πολλυ να ερωτευτω.το μονο που με ενδιαφερει ειναι να γινω καλα κατι που δεν ξερω αν συμβει τελικα.
στη ζωη ταξιδευουμε.μπορει να χρειαστει μερικες φορες να σπρωξουμε το χαλασμενο αυτοκινητο μας,αυτο δεν σημαινει πως δεν μπορουμε να ριξουμε μια ματια γυρω μας να χαρουμε τη φυση.Αν βλεπουμε μονο το αμαξι μας τοτε χανουμε την διαδρομη.Ας παμε και λιγο πιο αργα στον προορισμο μας δεν πειραζει.Για αλλους ειναι σημαντικοτερο το κυπελο,για αλλους η διαδρομη....
ωραια τα λες φιλε μου αλλα διστυχως δεν μπορω να τα υλοποιησω γενικα λιγα πραγματα μπορω να υλοποιησω
Ας πουμε πως μου ερχεται η ιδεα να γινω γιατρος.Μπορω;οχι δεν μπορω.Αλλα αν το καλοσκεφτουμε αν αφησω την ζωη μου και κατσω να διαβασω ,εξετασεις κλπ κλπ και παιδευτω 10 χρονια με διαβασματα βαζοντας το στοχο,ολο και κατι θα καταφερω.Αλλα ειναι κουραστικο,πολλες φορες θα θελησω να το παρατησω γιατι θα μου λενε να βγω εξω αλλα θα πρεπει να διαβασω,ο δρομος του στοχου ειναι δυσκολος,ενω το να αποφυγω τον στοχο ειναι πιο ευκολο.Βεβαια υπαρχουν και τα ακατορθωτα...ειναι δυσκολο να δαμαζουμε τα συναισθηματα μας,και υπαρχει διαφορα λεγοντας δαμαζουμε με το να καταπιεζουμε.Σιγα σιγα,υπομονη και δουλεια με τον εαυτο μας θελει
μου φενονται ολα βουνο ενω στην πραγματικοτητα δεν ειναι.δεν ξερω πιστευω οτι δεν θα μπορεσω να ξαναερωτευτο ξανα.τα χρονια περνανε και φευγουν φιλε μου και εχω να ζησω 8 ολοκληρα χρονια.αυτο που λες παντως ειναι σημαντικο για το στοχο.αυριο λεω να παω δουλεια ας πουμε πρεπει να τα καταφερω
το πως κοιταζεις μια κατασταση ειναι πολυ σημαντικο.αν θελεις μπορεις να το δοκιμασεις και εσυ.κατσε απεναντι απο την βρυση του σπιτιου σου και λεγε συνεχεια,επι 5 λεπτα,δεν θα καταφερω να ανοιξω την βρυση.Στο τελος θα αρχισεις να πιστευεις πως αμα πας δεν θα καταφερεις να την ανοιξεις.Αν μετα αρχιζεις επι ενα 5 λεπτο και λες μεσα σου,θα παω και θα την ανοιξω τερμα,μπορω και θα το κανω.Θα δεις για ποτε θα πας να την ανοιξεις.Η θετικη σκεψη ειναι πολυ σημαντικο πραγμα.
και ενα αλλο παραδειγμα που δειχνει τα παιχνιδια του μυαλου,πες μια λεξη,πχ \"ηλιος\" και επανελαβε την συνεχεια,στο τελος χανει το νοημα της.
υπαρχει περιπτωση να μην ξεπερασεις ποτε καποιον που ειχες ερωτευτει και εχεις πληγωθει??
καμμια φορα υψωνουμε τειχη γυρω μας ωστε να μην εκτεθουμε στον κινδυνο να πληγωθουμε ξανα..ακομα κι αν δεν νιωθουμε τιποτα για τον υπαιτιο του αρχικου πονου..μενει κατι σαν φοβια σαν αυτοαμυνα..
Quote:
Originally posted by Empneustns
και ενα αλλο παραδειγμα που δειχνει τα παιχνιδια του μυαλου,πες μια λεξη,πχ \"ηλιος\" και επανελαβε την συνεχεια,στο τελος χανει το νοημα της.
Ναι αυτό λέγεται \"εξοικείωση\". Όπως όταν φωράς ένα καινούργιο ρολόι, στην αρχή αισθάνεσαι έντονα την μεταλλική υφή του, μετά από λίγο όμως δεν το καταλαβαίνεις καν χε.
Επίσης όταν βλέπεις, τα μάτια κάνουν συνέχεια μικρο-κινήσεις (σακκαδικές κινήσεις), γιατί το ανθρώπινο μυαλό δημιουργεί την πραγματικότητα δυναμικά, συγκρίνοντας συνέχεια διαφορές. Αν ρίξεις παραλυτικό υγρό στους μυες των ματιών, τότε επέρχεται τύφλωση, επειδή τα κύτταρα του αμφιβληστροειδή \"εξοικειώνονται\"γρήγορα με τις σταθερές πληροφορίες.
Empneustis και σε όλους εδώ μέσα, σας συνιστώ να διαβάσετε ένα φοβερό βιβλίο...το έχω ξαναπροτείνει πολλές φορές, λέγεται
Daniel Gilbert- \"Αναζητώντας Την Ευτυχία- Μαθήματα για τις πλάνες του νου\", Εκδόσεις Κάτοπτρο
και επίσης ένα ακόμα καλό...
Jacques Ninio- \"Η Επιστήμη Των Ψευδαισθήσεων\"
επίσης από τις εκδόσεις Κάτοπτρο.
Συμφωνώ μαζί σου Εμπνευστή. Πολύ όμορφα τα λες... Βαζοντας στόχους δεν μας ωφελεί να μη απολαμβάνουμε τη διαδρομή. Θέτοντας σα στόχο την Ιθάκη μας ας απολαύσουμε τη διαδρομή... Που μπορεί να είναι πολύ απρόβλεπτη...απρόβλεπτα ευχάριστη:)Quote:
Originally posted by Empneustns
στη ζωη ταξιδευουμε.μπορει να χρειαστει μερικες φορες να σπρωξουμε το χαλασμενο αυτοκινητο μας,αυτο δεν σημαινει πως δεν μπορουμε να ριξουμε μια ματια γυρω μας να χαρουμε τη φυση.Αν βλεπουμε μονο το αμαξι μας τοτε χανουμε την διαδρομη.Ας παμε και λιγο πιο αργα στον προορισμο μας δεν πειραζει.Για αλλους ειναι σημαντικοτερο το κυπελο,για αλλους η διαδρομη....
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η
οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Εγώ θα ρωτήσω κάτι άλλο.Πως θα αισθανόσαστε αν δεν είχατε ποτέ ερωτευθεί,δεν είχατε πάει ένα ραντεβουδάκι δεν έίχατε νιώσει ότι έχετε εναν άνθρωπο δίπλα σας αν ακόμη δεν κλάψατε από μια αγάπη που τελείωσε;Αν κατα βάθος θέλατε να ζήσετε κάτι έντονο έστω και αν κράτησε λίγο;Δεν θα νιώθατε συναισθηματική αναπηρία;Θα νιώθατε μια δίψα ένα κενό μια καταπίεση συναισθημάτων.Να χωθείς σε μια αγκαλιά να νιώσεις ασφαλεια να δεις για πότε κόβονται τα αντικαταθλιπτικά.