SURVIVORS ενωθείτε !

Λοιπόν, ανοίγω αυτό το θέμα για να γράψουν όσοι είναι ή θεωρούν πως είναι survivors , δηλαδή επιβιώσαντες από
ναρκίσσους και οριακούς. Δηλώνω τέτοια και μάλιστα από την παιδική μου ηλικία, από τους γονείς μου
δηλαδή.

Αυτό βέβαια με καθιστά μάλλον ιδανικό "θύμα" τέτοιων ανθρώπων και στην ενήλικη ζωή μου.

Βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά, γιατί δεν αισθάνομαι και τόσο θύμα. Δηλαδή έμαθα να ζω έτσι,
να κάνω αυτά που θέλουν οι άλλοι από μένα (τα πιάνω στον αέρα), να γίνομαι ο καθρέφτης τους,
να μην εκφράζομαι και να μην ξέρω τι ακριβώς θέλω εγώ. Αλλά έτσι έχω μάθει να ζω, δεν
ξέρω πως είναι να ζεις αλλιώς, εδώ που τα λέμε.

Σε όλη μου τη ζωή πάντα κάποιος μου λέει τι να κάνω, πάντα κάποιος με πιέζει, πάντα κάποιον πρέπει
να ευχαριστήσω. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ πως θα μπορούσα να κάνω πράγματα που να θέλω εγώ και
να μην χρειαστεί να ρωτάω κανέναν τι να κάνω. Ωστόσο αυτό μόνο ξέρω ως ζωή.


Ας τα συζητήσουμε.

θεωρώ ότι τα χαρ/κά που αναφέρεις πράγματι σε καθιστούν ιδανικό θύμα αφού εσύ έμαθες να δίνεις και αυτοί μόνο να παίρνουν.

Νομίζω ότι καλό είναι να ενημερώσουμε τους φίλους που μπορεί να πάσχουν από οριακή ή άλλη διαταραχή προσωπικότητας ότι εδώ μπορεί να ειπωθούν πράγματα τα οποία μπορεί να μην είναι ευχάριστα για αυτούς.

Επίσης η συμπεριφορά μου (δεν θα πω η προσωπικότητα, αλλά αυτό που βγάζω προς τα έξω κάθε φορά) αλλάζει ανάλογα με το ποιόν έχω απέναντί μου. Επειδή ως παιδί ήμουν υποχρεωμένη να συμφωνήσω και με τη μητέρα και με τον πατέρα μου, που σε όλα σχεδόν τα θέματα πίστευαν αντίθετα πράγματα, έχω συνηθίσει να συμφωνώ με όλους.

Συζητάω με τον Α και μου λέει "άσπρο" , ναι λέω, φυσικά άσπρο.
Συζητάω μετά με τον Β και λέει "μαύρο", ναι λέω, μα φυσικά μαύρο, έτσι είναι.

Αν με ρωτήσεις μετά, δεν θυμάμαι ούτε το θέμα της συζήτησης ούτε με τι ακριβώς συμφώνησα. Κι αν
με ρωτήσεις τι πιστεύω εγώ, θα σου πω δεν ξέρω, μάλλον πορτοκαλί.

Αυτό συμβαίνει σε όλες τις σχέσεις μου και στις φιλικές δηλαδή.
Και ίσως είναι και ένας λόγος που αποφεύγω τους ανθρώπους και δεν με ευχαριστούν οι παρέες.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

θεωρώ ότι τα χαρ/κά που αναφέρεις πράγματι σε καθιστούν ιδανικό θύμα αφού εσύ έμαθες να δίνεις και αυτοί μόνο να παίρνουν.

Νομίζω ότι καλό είναι να ενημερώσουμε τους φίλους που μπορεί να πάσχουν από οριακή ή άλλη διαταραχή προσωπικότητας ότι εδώ μπορεί να ειπωθούν πράγματα τα οποία μπορεί να μην είναι ευχάριστα για αυτούς.

---

Ας έχουμε και ένα ποστ όπου θα πούμε κι εμείς αυτά που σκεφτόμαστε στ' αλήθεια γι΄αυτούς. Γιατί εγώ ποτέ δεν τους τα λέω. Σε κανέναν δεν λέω αυτά που σκέφτομαι, σχεδόν ούτε στον εαυτό μου.

Επίσης αυτά που σκέφτομαι αλλάζουν. Κι εγώ εξιδανικεύω και υποτιμώ και μπορεί να το κάνω και από τη μια στιγμή στην άλλη. Η μητέρα μου, για την οποία πιστεύω πια ότι είναι οριακή, μπορεί μέσα στην ίδια πρόταση να σου πει ότι είσαι τέλειος και σκουπίδι ταυτόχρονα, ότι σε αγαπάει και σε μισεί επίσης. Εμαθα να το βλέπω ως φυσιολογικό. Να βλέπω τον εαυτό μου ως ηθοποιό που παίζει ρόλους μέσα στη μέρα, πολλές φορές μέσα στη μέρα.

το ότι η συμπεριφορά σου αλλάζει ανάλογα με το ποιόν έχεις απέναντί σου είναι μία συμπεριφορά που πράγματι συχνά υιοθετούν οι οριακές προσωπικότητες. Άλλα σηκώνει συζήτηση τι ακριβώς εννοείς. Όλοι μας προσαρμοζόμαστε ανάλογα με το ποιον έχουμε απέναντί μας. Όταν μιλάμε όμως για mirroring μιλάμε για πραγματικές μεταμορφώσεις, συμπεριφορά που έχει να κάνει με την προσπάθεια απόκτησης ταυτότητας μέσω του άλλου. Από την άλλη λες ότι δεν έχεις φόβο εγκατάλειψης. Επίσης δεν θεωρείς ότι είσαι μόνιμα το θύμα! Αυτό είναι σημαντικό διότι οι οριακές προσωπικότητες γενικά έχουν μία μεγάλη δυσκολία να καταλάβουν ότι τα αίτια της μιζέριας τους είναι εσωτερικής προέλευσης και όχι εξωτερικής. Γι αυτό και αποδίδουν τις ευθύνες της κακής τους διάθεσης στους άλλους, και κατά συνέπεια δεν θεωρούν ότι κάτι λάθος τρέχει με αυτούς ώστε να ζητήσουν βοήθεια. Πάντα φταίνε οι άλλοι και πάντα αυτοί είναι τα θύματα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι οριακοί θα απευθυνθούν σε ψυχολόγο μετά από έναν δύσκολο χωρισμό, κι εκεί ίσως βγει στην επιφάνεια η διαταραχή. όλα αυτά όμως από ότι καταλαβαίνω δεν ισχύουν στην περίπτωσή σου. Επίσης, πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι και μόνο που κάποιος αναρωτιέται αν είναι ο ίδιος οριακός ή νάρκισσος, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για αυτές τις διαταραχές να δουν κατάματα τον πραγματικό εαυτό που κρύβεται πίσω από τον πλασματικό εαυτό. Εσύ δεν φαίνεται ότι φοβάσαι να δεις αυτό που είσαι. Ένας νάρκισσος θα έτρεμε μόνο με την ιδέα. Ένας οριακός δεν έχει εαυτό και προσπαθεί να αποκτήσει μέσω του άλλου. Απλά μοιράζομαι κάποιες σκέψεις μαζί σου.

Θέλω να παρακαλέσω τους διαχειριστές του forum να κλείσουν το παρών ποστ γιατι το θεωρώ ρατσιστικό.
Τι να πάει να πει «θύματα των οριακών και των νάρκισσων'';;
Δλδ οι ψυχικα ασθενείς είναι Θύτες, όταν υποφέρουν τόσο πολύ απ'την πάθηση τους;;
Αυτό είναι ρατσισμός και συκοφαντική δυσφήμιση των ΑμεΑ.
Παρακαλώ το forum να κλείσει το συγκεκριμένο αλλά και παρόμοια πόστ, κρινω ότι παραβιάζονται τα ανθρωπινα
δικαιώματα των ΑμεΑ.
Ας δούμε πρώτα πόση κακοποίηση έχουν δεχθεί οι «Οριακοί» και οι «Νάρκισσοι» αλλά και «Διπολικοί, Σχιζοφρενείς κτλ»
και αφού το λύσουμε αυτό ας κάνουμε τα συγκεκριμένα θύματα και θύτες ΑΛΛΑ ο ΑμεΑ δεν είναι θύτης. Ειδικά ο ψυχικά
πάσχων που ΔΕΝ ευθύνεται για την διαταραχή της συμπεριφοράς του σωστά; Δεν το κάνει επίτηδες, πάθηση εχει.
Αλλά αν το είχατε καταλαβει δεν θα γράφατε αυτά που γράφετε, δεν νομίζω οτι έχετε ιδέα απο ψυχιατρική επιστήμη.
Παρακαλώ τους διαχειριστές να δούν το αίτημα μου παρακαλώ.

Quote:

---

Originally Posted by YokoChoco

Ειδικά ο ψυχικά
πάσχων που ΔΕΝ ευθύνεται για την διαταραχή της συμπεριφοράς του σωστά; Δεν το κάνει επίτηδες, πάθηση εχει.
Αλλά αν το είχατε καταλαβει δεν θα γράφατε αυτά που γράφετε, δεν νομίζω οτι έχετε ιδέα απο ψυχιατρική επιστήμη.
Παρακαλώ τους διαχειριστές να δούν το αίτημα μου παρακαλώ.

---

Αυτό ακριβώς! Σε ευχαριστώ Υοκο που επιβεβαιώνεις αυτά που γράφω στο προηγούμενο post. Εσείς ποτέ δεν φταίτε! Η διαταραχή σας φταίει όχι εσείς. Πουθενά προσωπική ευθύνη της συμπεριφοράς σας!!! Και ναι, αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν σε πονάει. Τα άτομα που ανήκουν στην κατηγορία διαταραχών πλέγματος Β είναι αυτοί κυρίως που κακοποιούν τους άλλους, συναισθηματικά, νοητικά και πολλές φορές και σωματικά. Τι να κάνουμε τώρα? πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτή την αλήθεια. Αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους. Όχι εσυ!

Φίλε μου Γιόκο,

αν διαβάσεις σε κάποιο άλλο σημείο έχω γράψει ότι εγώ έχω κακοποιηθεί σεξουαλικά ως παιδί.

Ναι, πιθανότατα αυτός που με κακοποίησε είχε κάποια διαταραχή για να το κάνει αυτό. Αυτό τον κάνει λιγότερο θύτη;
Ναι, επί 40 χρόνια διαβάζω διαρκώς και προσπαθώ να τον συγχωρήσω γι' αυτό που έκανε. Ναι, κάποιες φορές
καταφέρνω να τον συγχωρώ (αν και κάθε μέρα πονάω, αν και ποτέ δεν ξεχνάω, αν και όλοι οι ψυ που επισκέφτηκα μου
είπαν ότι είμαι πολύ δυνατή και δεν έχω ( ? ) κατάλοιπα, τουλάχιστον όχι τόσα για να οδηγηθώ σε ψυχοθεραπεία.

Δεν λέω ότι είναι το ίδιο η παιδική κακοποίηση με το να είναι κάποιος οριακός και να έχουμε σχέση μαζί του.

Λέω όμως ότι κανείς δεν θέλει να πληγώνει τους άλλους, αλλά κάποιοι το κάνουν. Και είναι πολύ δύσκολο όταν
είσαι θύμα να πεις "δεν πειράζει, ξέρω ότι δεν φταίει ο ίδιος αλλά η διαταραχή του".

Ωστόσο, είναι κρίμα να παίρνεις προσωπικά τη συζήτηση που κάνουμε με τον Αίολο, γιατί κανείς από τους δυο μας
δεν τα είχε μαζί σου και δεν κατηγόρησε εσένα για κάτι. Και εσύ δεν είσαι όλοι οι οριακοί της Ελλάδας. Ισα ίσα που
σου είπαμε πολλές φορές ότι εσύ προσωπικά φαίνεσαι να έχεις δουλέψει και να έχεις παλέψει την κατάστασή σου
και σου έχουμε δώσει μπράβο και συγχαρητήρια για όσα κάνεις.

@silver

Κάνε μία αναζήτηση στο google το "comlex PTSD". Ίσως πάρεις κάποιες απαντήσεις. Πολύ συχνά συγχέεται με την οριακή. Να πω και κάτι ακόμα. Όταν μετά από το τελικό τέλος της διαταραγμένης μου σχέσης ένοιωσα την ανάγκη να απευθυνθώ σε ψυχολόγο αυτό που συνέβει είναι ότι δεν ένοιωσα ότι με κατανοεί κάποιος πραγματικά. Δεν καταλάβαιναν τι λέω. Αυτό που κατάλαβα τελικά είναι ότι για να διαχειριστεί ένας ειδικός περίπτωση συναισθηματικής κακοποίησης θα πρέπει να έχει ειδικευτεί σε αυτό αλλά και να το έχει βιώσει. Σε διαφορετική ο ειδικός μπορεί να είναι και επικίνδυνος για τον πελάτη του, να τον γεμίσει με ενοχές και ευθύνες, ή να τον πιέσει για ενδοσκόπηση ενώ δεν είναι έτοιμος. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό πολλοί ψυχολόγοι-συμβουλοι-coatch, ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αυτό το θέμα και σχεδόν όλοι από αυτούς είναι ή πρώην νάρκισσοι-οριακοί που θεραπεύτηκαν, ή survivors. Εδώ στην Ελλάδα και ειδικά στην επαρχία, λυπάμαι που θα το θέσω έτσι, οι περισσότεροι δεν ξέρουν την τύφλα τους πάνω στην ναρκισσιστική κακοποίηση, και όταν λέω ναρκισσιστική εννοώ όλη της γκάμα cluster b διότι είναι όλοι νάρκισσοι.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

@silver

Κάνε μία αναζήτηση στο google το "comlex PTSD". Ίσως πάρεις κάποιες απαντήσεις. Πολύ συχνά συγχέεται με την οριακή. Να πω και κάτι ακόμα. Όταν μετά από το τελικό τέλος της διαταραγμένης μου σχέσης ένοιωσα την ανάγκη να απευθυνθώ σε ψυχολόγο αυτό που συνέβει είναι ότι δεν ένοιωσα ότι με κατανοεί κάποιος πραγματικά. Δεν καταλάβαιναν τι λέω. Αυτό που κατάλαβα τελικά είναι ότι για να διαχειριστεί ένας ειδικός περίπτωση συναισθηματικής κακοποίησης θα πρέπει να έχει ειδικευτεί σε αυτό αλλά και να το έχει βιώσει. Σε διαφορετική ο ειδικός μπορεί να είναι και επικίνδυνος για τον πελάτη του, να τον γεμίσει με ενοχές και ευθύνες, ή να τον πιέσει για ενδοσκόπηση ενώ δεν είναι έτοιμος. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό πολλοί ψυχολόγοι-συμβουλοι-coatch, ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αυτό το θέμα και σχεδόν όλοι από αυτούς είναι ή πρώην νάρκισσοι-οριακοί που θεραπεύτηκαν, ή survivors. Εδώ στην Ελλάδα και ειδικά στην επαρχία, λυπάμαι που θα το θέσω έτσι, οι περισσότεροι δεν ξέρουν την τύφλα τους πάνω στην ναρκισσιστική κακοποίηση, και όταν λέω ναρκισσιστική εννοώ όλη της γκάμα cluster b διότι είναι όλοι νάρκισσοι.

---

Συμφωνώ με αυτό που λες. Οχι τόσο γι αυτά που βιώνω το τελευταίο εξάμηνο με τον φίλο μου, αλλά για όσα βίωσα ως παιδί. Γίνεται να σου λέει κάποιος ότι έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά ως παιδί, ότι είχε αυτοκτονικές σκέψεις κλπ (αυτά πριν 30 χρόνια) και να απαντάς ότι εφόσον δεν αυτοκτόνησε τελικά είναι πολύ δυνατός και δεν βλέπεις να έχει ανάγκη ψυχοθεραπείας; Γενικά μονίμως μου λένε πόσο δυνατή είμαι, αλλά εγώ δεν αισθάνομαι έτσι. Και δεν αισθάνομαι ότι με κατανοούν οι θεραπευτές και γενικά κανείς. Κατά περίεργο τρόπο όμως ο φίλος μου με καταλαβαίνει με μισή πρόταση. Η εγώ έχω την ανάγκη να πιστεύω ότι γίνεται αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Αυτό ακριβώς! Σε ευχαριστώ Υοκο που επιβεβαιώνεις αυτά που γράφω στο προηγούμενο post. Εσείς ποτέ δεν φταίτε! Η διαταραχή σας φταίει όχι εσείς. Πουθενά προσωπική ευθύνη της συμπεριφοράς σας!!! Και ναι, αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν σε πονάει. Τα άτομα που ανήκουν στην κατηγορία διαταραχών πλέγματος Β είναι αυτοί κυρίως που κακοποιούν τους άλλους, συναισθηματικά, νοητικά και πολλές φορές και σωματικά. Τι να κάνουμε τώρα? πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτή την αλήθεια. Αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους. Όχι εσυ!

---

Έγραψες: «Και ναι, αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν σε πονάει»

Συγχαρητήρια κοι και κες διαχειριστές του φόρουμ που επιτρέπετε τέτοιες εκφράσεις, περαστικά σε σένα που την έγραψες.
Είσαι σε φάση υποτροπής και χρειάζεσαι ψυχίατρο και άμεσα κιόλας, έχεις σοβαρό ψυχιατρικό πρόβλημα, δεν μπορώ να σε
βοηθήσω, άλλο διάλογο δεν θα κάνουμε, είναι κουραστικό να αντιπαρατίθεμαι με έναν που είναι σε φάση ψύχωσης και συνεχές
παραλλήρημα και επίσης έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι «ειδικός» στο θέμα.
Περαστικά σου εύχομαι και να πάνε όλα καλά.

Καλέ μου Γιόκο, εγώ δεν θα ξαναγράψω στο δικό σου θέμα. Θέλεις να συμφωνήσουμε να μην γράφουμε εγώ και ο Αίολος στο δικό σου και να μην γράφεις κι εσύ στο δικό μας;

Αφού χρειαζόμαστε τον ψυχίατρο, άσε μας να τα πούμε εδώ εγώ με τον Αίολο, τι λες;

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

το ότι η συμπεριφορά σου αλλάζει ανάλογα με το ποιόν έχεις απέναντί σου είναι μία συμπεριφορά που πράγματι συχνά υιοθετούν οι οριακές προσωπικότητες. Άλλα σηκώνει συζήτηση τι ακριβώς εννοείς. Όλοι μας προσαρμοζόμαστε ανάλογα με το ποιον έχουμε απέναντί μας. Όταν μιλάμε όμως για mirroring μιλάμε για πραγματικές μεταμορφώσεις, συμπεριφορά που έχει να κάνει με την προσπάθεια απόκτησης ταυτότητας μέσω του άλλου. Από την άλλη λες ότι δεν έχεις φόβο εγκατάλειψης. Επίσης δεν θεωρείς ότι είσαι μόνιμα το θύμα! Αυτό είναι σημαντικό διότι οι οριακές προσωπικότητες γενικά έχουν μία μεγάλη δυσκολία να καταλάβουν ότι τα αίτια της μιζέριας τους είναι εσωτερικής προέλευσης και όχι εξωτερικής. Γι αυτό και αποδίδουν τις ευθύνες της κακής τους διάθεσης στους άλλους, και κατά συνέπεια δεν θεωρούν ότι κάτι λάθος τρέχει με αυτούς ώστε να ζητήσουν βοήθεια. Πάντα φταίνε οι άλλοι και πάντα αυτοί είναι τα θύματα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι οριακοί θα απευθυνθούν σε ψυχολόγο μετά από έναν δύσκολο χωρισμό, κι εκεί ίσως βγει στην επιφάνεια η διαταραχή. όλα αυτά όμως από ότι καταλαβαίνω δεν ισχύουν στην περίπτωσή σου. Επίσης, πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι και μόνο που κάποιος αναρωτιέται αν είναι ο ίδιος οριακός ή νάρκισσος, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για αυτές τις διαταραχές να δουν κατάματα τον πραγματικό εαυτό που κρύβεται πίσω από τον πλασματικό εαυτό. Εσύ δεν φαίνεται ότι φοβάσαι να δεις αυτό που είσαι. Ένας νάρκισσος θα έτρεμε μόνο με την ιδέα. Ένας οριακός δεν έχει εαυτό και προσπαθεί να αποκτήσει μέσω του άλλου. Απλά μοιράζομαι κάποιες σκέψεις μαζί σου.

---

Αυτό το θέμα μου έδειξε περίτρανα και πέραν πάσης αμφιβολίας ότι δεν είμαι borderline αλλά survivor με μετατραυματική διαταραχή. Ετσι, μοιάζω πολύ στο borderline αλλά έχω και τις διαφορές που λες. Πράγματι, εγώ θέλω και επιζητώ να μάθω τι ακριβώς είμαι και αν μπορώ να το βελτιώσω- θεραπεύσω και πράγματι όχι μόνο δεν έχω φόβο εγκατάλειψης, αλλά αντιθέτως επιζητώ τη μοναξιά μου γιατί φοβάμαι τους ανθρώπους και νιώθω πιο καλά μόνη μου. Οταν είμαι μόνη μου πιστεύω έχω σταθερό εαυτό και σκέψεις, όταν όμως είμαι με άλλους σπεύδω να συμφωνήσω με όσα λένε και να κάνω ό,τι μπορώ για να τους κάνω να νιώσουν καλύτερα. Αυτό με κάνει να "αδειάζω" όμως και να επιζητώ καλύτερα να είμαι μόνη. Φόβο μοναξιάς έχω, όχι απαραίτητα ερωτικό, αλλά επειδή αισθάνομαι ότι δεν έχω ούτε φίλους πραγματικούς, από αυτούς που να με καταλαβαίνουν. Ο φίλος μου, αν και μάλλον borderline αισθάνομαι ότι με καταλαβαίνει και έτσι συντηρείται αυτή η παράξενη φιλία.

μπραβο τα πετυχεσ ολα