Μοναξιά

Πόσοι από εμάς θέλουμε να δώσουμε πολλά σε μια σχέση, αλλά δεν βρίσκουμε τον/την κατάλληλο/η σύντροφο και νιώθουμε μοναξιά;

Έφτασα σε σημείο να ντρέπομαι να φλερτάρω φοβούμενος την απόρριψη.

Να το σκέφτομαι κάθε μέρα αν κάποτε θα βρεθεί το κατάλληλο άτομο να περάσω τη ζωή μου. Να ερωτευτώ με όλο μου το είναι. Είμαι 27 και λέω μέσα μου αμάν περνάνε τα χρόνια μόνος θα μείνεις..

Και πιστεύω ότι πολλά από τα ψυχοσωματικά μου οφείλονται εκεί.
Δεν ξέρω πως να το διαχειριστω πλέον.
Μένω μόνο με την ελπίδα ότι ίσως και κάποτε γίνει αυτό που ζητάω..

Καλησπέρα.. Δεν θεωρώ ότι είμαι ο κατάλληλος να σχολιάσω αυτό ακριβώς που ρωτάς γιατί δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να είναι χωρίς σχέση για μεγάλο διάστημα.. Που αυτό δεν είναι και καλό ομως.
Είμαι όμως της άποψης πως είναι καλό να ρισκάρουμε για κάτι που θέλουμε και μας αρέσει κι ας υπάρχει πιθανότητα να μας απορριψει. Το να μη κάνουμε κίνηση για να είμαστε με κάποια που μας αρέσει υπάρχει πιθανότητα να χάσουμε ένα άνθρωπο που μπορεί να θέλει να είναι κι αυτος στην ζωή μας..
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες δυστυχώς.. Πρώτα να βρεις καποια να νιώθει όπως εσύ, δεύτερο να έχετε τις ίδιες προσδοκίες για αυτή την σχέση, τρίτο να κάνετε μαζί υποχωρήσεις για να κρατήσει η σχέση κτλ.. Αλλά δεν σημαινει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι για να κάνουν όλα αυτά.
Είχες κάποια σχέση στην ζωή σου γενικά?

Είχα πολλές σχέσεις στη ζωή μου αλλά από τα 23 μου μέχρι και σήμερα αναζητώ αυτό το μόνιμο.

Ίσως είναι λίγο δύσκολο αλλά όσες σχέσεις έχω κάνει μέχρι τώρα είδα ότι δεν τραβούσε... Και από μεριά μου και από μεριά τους πολλές φορές.

Δεν θέλω το τέλειο η το απόλυτο η το ιδανικό. Θέλω τις ίδιες προσδοκίες. Τίποτα παραπάνω.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλησπέρα.. Δεν θεωρώ ότι είμαι ο κατάλληλος να σχολιάσω αυτό ακριβώς που ρωτάς γιατί δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να είναι χωρίς σχέση για μεγάλο διάστημα.. Που αυτό δεν είναι και καλό ομως.
Είμαι όμως της άποψης πως είναι καλό να ρισκάρουμε για κάτι που θέλουμε και μας αρέσει κι ας υπάρχει πιθανότητα να μας απορριψει. Το να μη κάνουμε κίνηση για να είμαστε με κάποια που μας αρέσει υπάρχει πιθανότητα να χάσουμε ένα άνθρωπο που μπορεί να θέλει να είναι κι αυτος στην ζωή μας..
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες δυστυχώς.. Πρώτα να βρεις καποια να νιώθει όπως εσύ, δεύτερο να έχετε τις ίδιες προσδοκίες για αυτή την σχέση, τρίτο να κάνετε μαζί υποχωρήσεις για να κρατήσει η σχέση κτλ.. Αλλά δεν σημαινει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι για να κάνουν όλα αυτά.
Είχες κάποια σχέση στην ζωή σου γενικά?

---

Quote:

---

Originally Posted by venom

Είχα πολλές σχέσεις στη ζωή μου αλλά από τα 23 μου μέχρι και σήμερα αναζητώ αυτό το μόνιμο.

Ίσως είναι λίγο δύσκολο αλλά όσες σχέσεις έχω κάνει μέχρι τώρα είδα ότι δεν τραβούσε... Και από μεριά μου και από μεριά τους πολλές φορές.

Δεν θέλω το τέλειο η το απόλυτο η το ιδανικό. Θέλω τις ίδιες προσδοκίες. Τίποτα παραπάνω.

---

Καλημέρα φίλε μου.. Μίλησες για φόβο απόρριψης και ότι πλέον δεν θες να κάνεις κίνηση για αυτό τον λόγο..
Δεν θεωρώ "απόρριψη" αν δεν πετύχει μια σχέση, ούτε αν πιαστώ κορόιδο σε μια σχέση.. Τα παίρνω σαν μάθημα και προχωράω παρακάτω μέχρι να βρω αυτο που ταιριάζει σε μένα κι αυτό που σέβεται εμένα..

Quote:

---

Originally Posted by venom

Πόσοι από εμάς θέλουμε να δώσουμε πολλά σε μια σχέση, αλλά δεν βρίσκουμε τον/την κατάλληλο/η σύντροφο και νιώθουμε μοναξιά;

Έφτασα σε σημείο να ντρέπομαι να φλερτάρω φοβούμενος την απόρριψη.

Να το σκέφτομαι κάθε μέρα αν κάποτε θα βρεθεί το κατάλληλο άτομο να περάσω τη ζωή μου. Να ερωτευτώ με όλο μου το είναι. Είμαι 27 και λέω μέσα μου αμάν περνάνε τα χρόνια μόνος θα μείνεις..

Και πιστεύω ότι πολλά από τα ψυχοσωματικά μου οφείλονται εκεί.
Δεν ξέρω πως να το διαχειριστω πλέον.
Μένω μόνο με την ελπίδα ότι ίσως και κάποτε γίνει αυτό που ζητάω..

---

Τα ίδια κι εγώ στα 26 μου....

Είμαι 34 ετών γυναίκα και είμαι μόνη μου επίσης. Έχω ανάγκη να γευτώ την αγάπη και να δώσω αγάπη επίσης. Δεν είστε οι μόνοι και οι μόνες σε αυτή τη θέση. Είστε όπως αναφέρετε όλοι σας κάτω των 30 μέχρι στιγμής. Αν φτάσετε στα 30 ή τα ξεπεράσετε χωρίς να έχετε βρει σύντροφο, τι θα κάνετε; Θα πέσετε στο γκρεμό; Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αρκετά δύσκολες, αλλά η απελπισία δεν βοηθά και τα κάνει χειρότερα. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να κλαίει και να απογοητεύεται, αλλά δεν οδηγεί πουθενά. Κάποιοι μπορεί να πονούν και να προβληματίζονται και για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, που γνωρίζω καλά από αυτόν τον πόνο. Το θέμα είναι να αγαπάμε εμάς πρώτα.

Είσαι 26 και τέτοια απελπισία κρίμα!

Δεν ωφελεί να δίνεσαι στον οποιονδήποτε καλό είναι να περιμένεις, οπότε μάθε να περιμένεις.

Και πάνω από όλα αγάπησε τον εαυτό σου πρώτα. Μετά έρχονται και οι άλλοι.

Quote:

---

Originally Posted by dinar93

Τα ίδια κι εγώ στα 26 μου....

---

Quote:

---

Originally Posted by broken heart 1985

Είμαι 34 ετών γυναίκα και είμαι μόνη μου επίσης. Έχω ανάγκη να γευτώ την αγάπη και να δώσω αγάπη επίσης. Δεν είστε οι μόνοι και οι μόνες σε αυτή τη θέση. Είστε όπως αναφέρετε όλοι σας κάτω των 30 μέχρι στιγμής. Αν φτάσετε στα 30 ή τα ξεπεράσετε χωρίς να έχετε βρει σύντροφο, τι θα κάνετε; Θα πέσετε στο γκρεμό; Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αρκετά δύσκολες, αλλά η απελπισία δεν βοηθά και τα κάνει χειρότερα. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να κλαίει και να απογοητεύεται, αλλά δεν οδηγεί πουθενά. Κάποιοι μπορεί να πονούν και να προβληματίζονται και για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, που γνωρίζω καλά από αυτόν τον πόνο. Το θέμα είναι να αγαπάμε εμάς πρώτα.

---

Πολυ σωστη σε βρισκω!

Σωστή και πονεμένη. :)

μπραβο νεαρε ερωτευσου με ολο σου το ειναι να στην κανει για αλλεσ πολιτειεσ να μην ξερεισ σε ποιο τοιχο να χτυπησεισ το κεφαλι σου

https://youtu.be/bEBZK4kZ5o0

Quote:

---

Originally Posted by venom

Πόσοι από εμάς θέλουμε να δώσουμε πολλά σε μια σχέση, αλλά δεν βρίσκουμε τον/την κατάλληλο/η σύντροφο και νιώθουμε μοναξιά;

Έφτασα σε σημείο να ντρέπομαι να φλερτάρω φοβούμενος την απόρριψη.

Να το σκέφτομαι κάθε μέρα αν κάποτε θα βρεθεί το κατάλληλο άτομο να περάσω τη ζωή μου. Να ερωτευτώ με όλο μου το είναι. Είμαι 27 και λέω μέσα μου αμάν περνάνε τα χρόνια μόνος θα μείνεις..

Και πιστεύω ότι πολλά από τα ψυχοσωματικά μου οφείλονται εκεί.
Δεν ξέρω πως να το διαχειριστω πλέον.
Μένω μόνο με την ελπίδα ότι ίσως και κάποτε γίνει αυτό που ζητάω..

---

Παθούσα κι εγώ. Σιγουρα τα ψυχοσωματικα οφειλονται εκει. Το περασα κι εγω αυτο. Τι πιστευεις οτι φταιει; Εχεις αναρωτηθει ποτε; Αν ναι,και εχεις βρει την αιτια,εκανες κατι για να αλλαξει ολο αυτο;

και γω 28 χρονων μια απο τα ιδια...μαλλον οπως ηρθαμε μονοι μας στην ζωη ετσι θα φυγουμε κιολας...

Quote:

---

Originally Posted by gianis16

και γω 28 χρονων μια απο τα ιδια...μαλλον οπως ηρθαμε μονοι μας στην ζωη ετσι θα φυγουμε κιολας...

---

Και σχέση να έχει κάποιος.. Πάλι μόνος του φεύγει..

Τι κάνεις για να γνωρίσεις γυναίκες?

Quote:

---

Originally Posted by Dxr

Είσαι 26 και τέτοια απελπισία κρίμα!

Δεν ωφελεί να δίνεσαι στον οποιονδήποτε καλό είναι να περιμένεις, οπότε μάθε να περιμένεις.

Και πάνω από όλα αγάπησε τον εαυτό σου πρώτα. Μετά έρχονται και οι άλλοι.

---

Συγγνώμη, γιατί να "δωθεις"? Τι σημαίνει αυτό? Δεν κάνεις σχέση για να δωθεις σε κάποιον, ούτε περιμένεις χρόνια να δωθεις ολοκληρωτικά στον "ιδανικο" διότι αυτό θα σε οδηγήσει στην καταστροφή δηλ στο άλλο άκρο στην ψυχρα την απάθεια και στην ακύρωση κάθε ελπίδας, πολλες φορες μεταφραζομενο σε αγαπη για τον εαυτο μου, ενω θα ειναι απομονωση του εαυτου μου επειδη δωθηκα κσι προδωθηκα. Καλώς ήρθες δηλαδή στον κόσμο των ψυχολογικών.
Επειδη πολλοι ανθρωποι τετοιου ειδους την πατανε και βιώνουν μεγάλη αχαριστία και προδοσία, να γνωρίζετε ότι τελικά όχι δεν πρόκειται για τόση αχαριστία ούτε και προδοσία.
Κανεις όσο ευάλωτος και να είναι δεν θέλει καταβαθος ούτε νταντεμα, ούτε ολοκληρωτικά δεσιματα, ούτε λυπηση, ούτε κανέναν που θα εξαρτάται η ψυχική του υγεία από τον ίδιο. Αυτό θα το νοιώθει σαν βάρος και όχι σαν σχέση, θα κουράσει, θα φύγει και θα μεταφραστεί σαν αχαριστία.
Επίσης αυτό το περιμένω να δωθω, φαίνεται και θα το εκμεταλλευτούν οι εξπερ, ναρκισσοι, κομπλεξικοι κτλ. και ξέρουν καλά πως να το κάνουν.