Σκυλος - σκέψεις - προβλήματα

Καλησπέρα. Είχα γράψει πριν λίγες μέρες στο "τι σκέφτεστε" για τον σκύλο μου και μου πρότειναν να ανοίξω ένα θέμα όπου θα μπορώ να συζητάω ότι σκέφτομαι σχετικά με αυτό το θέμα. Οι λόγοι που ανοίγω το θέμα όμως είναι πολλοί. Ας πω συνοπτικά πρώτα για τον σκύλο μου και μετά θα πω το πως με επηρέασε.

Έχω ένα θηλυκό σκυλο το οποίο είναι 12χρονων και έχει φυσημα αλλά είναι στο αρχικό στάδιο. Πριν 3 χρόνια εβγαλε όγκους στο στήθος και έπρεπε να αποφασίσω για το τι θα κάνω. Εγχείρηση ή όχι. Ο τότε γιατρός μου είχε πει τα δεδομένα και το ρίσκο που θα είχε η κάθε επιλογή. Τότε θυμάμαι μου έδωσε σαν παράδειγμα μια προσωπική του εμπειρία και έτσι δεν προχώρησα στην εγχείρηση. Πριν ένα μήνα περίπου την πήγα γιατρό γιατί ο ένας όγκος μεγάλωσε και άνοιξε και έτσι κάναμε εξετάσεις. Ο γιατρος μίλησε για μετάσταση στους πνεύμονες και έδωσε περιθώριο 6 - 12 μήνες ζωής. Την πήρα σε άλλον γιατρό κι αυτός είπε ότι δεν βλέπει όγκους στον θώρακα και ότι καλό είναι να γίνει εγχείρηση με ρίσκο να μην ξυπνήσει. Έστειλα τις ακτινογραφιες της σε 2 γιατρούς στην Ελλάδα όπου είπαν τα ίδια με τον δεύτερο. Κάναμε αναλύσεις αίματος για να δούμε αν είναι εντάξει, υπέρηχο κοιλιάς και όλα βγήκαν θετικά. Άρα είναι έτοιμη για εγχείρηση. Οι πιθανότητες να ξυπνήσει είναι 90%. Αυτές δίνουν όμως σε όλα τα ζώα αφού δεν έχει να κάνει η ηλικία αλλά ο οργανισμός. Ο σκύλος είναι δραστήριος, έχει πολύ ενέργεια μεσα του και αυτό είναι που με κάνει να σκέφτομαι να μην κάνει την εγχείριση. Να την βάλω στο χειρουργείο και να μην ξανά ξυπνήσει? Αν την αφήσω όμως έτσι οι όγκοι θα μεγαλώσουν και θα ανοίγουν ή δεν ξέρω τι. Πριν λίγες μέρες είχα πει θα γίνει η εγχείρηση αλλά το ξανά σκέφτομαι. Ο σκύλος έχει φλεγματα και αρχίζω και σκέφτομαι αυτό που είπε ο πρώτος γιατρος, για μετάσταση. Την έχω τόσα χρόνια και πότε δεν αρρώστησε. Ο κτηνίατρος λέει πως είναι κρυολόγημα και να μην σκέφτομαι την μετάσταση γιατί δεν εμφανίζονται τόσο γρήγορα τα συμπτώματα. Στις ακτινογραφιες για να δείξει ογκους θα πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο μέγεθος άρα μπορεί να έχει.
Εσείς τι θα κάνατε?

Ο δεύτερος λόγος που άνοιξα το θέμα είναι για να πω σε τι με επηρέασε όλο αυτό όσο αφορά την ψυχολογία και την συμπεριφορά μου. Σαν άνθρωπος γενικά πάντα ήμουν σκληρός και ανυπόμονος. Με την ψυχοθεραπεία κατάφερα να μειώσω αρκετά και τα δυο θέματα και ομολογώ ότι ηρέμησα. Από την στιγμή που άκουσα την πρόταση "μετάσταση, 6-12 μήνες ζωής" τότε σταμάτησαν όλα. Ξαφνικά συνειδητοποιω ότι η ψυχή που κράτησε την ευαίσθητη μου πλευρά ξύπνια θα πεθάνει.. Ναι το ήξερα ότι κάποια στιγμή θα γίνει αλλά δεν ήμουν προετοιμασμενος.. Πρέπει να αποφασίσω για την ζωή αλλού.. Πρέπει να είμαι προετοιμασμενος για το χειρότερο. Μου είχαν πει κάποια παιδιά εδώ στο φόρουμ ότι τώρα είναι ευκαιρία να της δώσω όλη την αγάπη και την προσοχή που της χρειάζεται και λέω "δεν το κάνω ήδη? Μήπως πρέπει να κάνω και κάτι άλλο?" Άρχισαν να με ενοχλούν τα πάντα, να μην έχω υπομονή, να γίνομαι σκληρός, απόλυτος και να φερομαι άσχημα στους άλλους.. Να έχω αμφιβολίες για τα πάντα και να βγαίνει στην επιφάνεια η "απόρριψη" που κουβαλάω τόσα χρόνια. Σκέφτομαι συνέχεια έτσι ώστε να πάρω την πιο σωστή απόφαση για να κρατήσω αυτή την ψυχή περισσότερο καιρό στην ζωή μου. Οι αρνητικές σκέψεις πάντα εχουν πρωταγωνιστικο ρολο. Ξέρω πως ότι σε όλα ήμουν και θα είμαι μόνος. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει το ποσό δύσκολο είναι αυτό μου γίνεται. Ένα σκυλάκι είναι άλλωστε, έξω οι άνθρωποι πεθαίνουν. Βλέπουν μόνο την άσχημη συμπεριφορά μου και μένουν εκεί. Πριν ένα χρόνο έχασα ένα δικό μου άνθρωπο και μου στοίχησε πάρα πολύ και δεν είμαι έτοιμος να χάσω για δεύτερη φορά κάτι που αγαπάω τόσο. Θέλω να ηρεμήσω, να γίνω αυτός που ήμουν πριν ακούσω αυτή την φράση (μετάσταση). Θέλω να σταματήσω να γίνομαι σκληρός και θέλω για μια φορά να έρθει κάποιος και να μου πει "Ξέρω τι περνάς και είμαι εδώ".
Συγνώμη για τα δύο μεγάλα κείμενα αλλά αφού πήρα την απόφαση να τα πω είπα να τα γράψω ακριβώς όπως μου βγαίνουν. Αν δεν βγάζετε σε κάποιο σημείο νόημα ζητώ συγνώμη αλλά δεν είμαι πολύ καλα..

Κοίτα, από ιατρικής απόψεως δεν ξέρω σίγουρα τι να σου πω αλλά νομίζω πως αν ήμουν στη θέση σου θα διάλεγα την εγχείριση για να μην υποφέρει από τους όγκους... Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι σε καταλαβαίνω γιατί κι εγώ έχασα τον ένα γατούλη μου από καρκίνο στον πνεύμονα και ξέρω πως είναι... Ελπίζω να μπορέσω να βοηθήσω κάπως...

Αυτό σαν επιλογή ναι είναι η καλύτερη αλλά το γεγονός ότι υπάρχει πιθανότητα να μου την δώσουν πίσω πεθαμενη με κάνει να τρελαινομαι. Από την άλλη τα φλεγματα που έχει είναι όντως κρύωμα? Αν υπάρχει πιθανότητα να έγινε μετάσταση στους πνεύμονες η εγχείρηση είναι αχρείαστη..

Καλησπέρα!!
Κατα αρχάς καλή δύναμη σε όλο αυτό που περνάς!! Αν κατάλαβα καλά οι θέσεις των γιατρών είναι διαφορετικές δηλαδή ο ένας λέει να κάνει την εγχείρηση και ο άλλος όχι και επίσης κάποιος σου είπε ότι δεν βλέπει όγκους. Σωστά κατάλαβα;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ο δεύτερος λόγος που άνοιξα το θέμα είναι για να πω σε τι με επηρέασε όλο αυτό όσο αφορά την ψυχολογία και την συμπεριφορά μου. Σαν άνθρωπος γενικά πάντα ήμουν σκληρός και ανυπόμονος. Με την ψυχοθεραπεία κατάφερα να μειώσω αρκετά και τα δυο θέματα και ομολογώ ότι ηρέμησα. Από την στιγμή που άκουσα την πρόταση "μετάσταση, 6-12 μήνες ζωής" τότε σταμάτησαν όλα. Ξαφνικά συνειδητοποιω ότι η ψυχή που κράτησε την ευαίσθητη μου πλευρά ξύπνια θα πεθάνει.. Ναι το ήξερα ότι κάποια στιγμή θα γίνει αλλά δεν ήμουν προετοιμασμενος.. Πρέπει να αποφασίσω για την ζωή αλλού.. Πρέπει να είμαι προετοιμασμενος για το χειρότερο. Μου είχαν πει κάποια παιδιά εδώ στο φόρουμ ότι τώρα είναι ευκαιρία να της δώσω όλη την αγάπη και την προσοχή που της χρειάζεται και λέω "δεν το κάνω ήδη? Μήπως πρέπει να κάνω και κάτι άλλο?" Άρχισαν να με ενοχλούν τα πάντα, να μην έχω υπομονή, να γίνομαι σκληρός, απόλυτος και να φερομαι άσχημα στους άλλους.. Να έχω αμφιβολίες για τα πάντα και να βγαίνει στην επιφάνεια η "απόρριψη" που κουβαλάω τόσα χρόνια. Σκέφτομαι συνέχεια έτσι ώστε να πάρω την πιο σωστή απόφαση για να κρατήσω αυτή την ψυχή περισσότερο καιρό στην ζωή μου. Οι αρνητικές σκέψεις πάντα εχουν πρωταγωνιστικο ρολο. Ξέρω πως ότι σε όλα ήμουν και θα είμαι μόνος. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει το ποσό δύσκολο είναι αυτό μου γίνεται. Ένα σκυλάκι είναι άλλωστε, έξω οι άνθρωποι πεθαίνουν. Βλέπουν μόνο την άσχημη συμπεριφορά μου και μένουν εκεί. Πριν ένα χρόνο έχασα ένα δικό μου άνθρωπο και μου στοίχησε πάρα πολύ και δεν είμαι έτοιμος να χάσω για δεύτερη φορά κάτι που αγαπάω τόσο. Θέλω να ηρεμήσω, να γίνω αυτός που ήμουν πριν ακούσω αυτή την φράση (μετάσταση). Θέλω να σταματήσω να γίνομαι σκληρός και θέλω για μια φορά να έρθει κάποιος και να μου πει "Ξέρω τι περνάς και είμαι εδώ".
Συγνώμη για τα δύο μεγάλα κείμενα αλλά αφού πήρα την απόφαση να τα πω είπα να τα γράψω ακριβώς όπως μου βγαίνουν. Αν δεν βγάζετε σε κάποιο σημείο νόημα ζητώ συγνώμη αλλά δεν είμαι πολύ καλα..

---

Γιωργο περίπου ξέρω τι περνας.έχω και εγώ ένα σκυλακι 9 χρόνια και σκέφτομαι καμία φορά τι θα κάνω αν συμβει κάτι. Το λατρευω.κάνεις δέν μπορεί να καταλαβει αν δεν έχει ο ίδιος ενα κατοικιδιο.εγώ δεν βλέπω κανέναν σκληρό ανθρωπο.βλέπω έναν πολύ ευαισθητο που νοιάζεται για τα ζώα που για αλλους όπως λες τέτοιες μέρες είναι εντελως ασημαντα.
Εγώ πάντως θα συμβουλευομουν όπως εκανες και εσύ διάφορους γιατρούς. Τελικά δεν καταλαβα ο ένας σου είπε να μη του κάνεις εγχειριση και ο άλλος να την κανεις?

Quote:

---

Originally Posted by fanh

Καλησπέρα!!
Κατα αρχάς καλή δύναμη σε όλο αυτό που περνάς!! Αν κατάλαβα καλά οι θέσεις των γιατρών είναι διαφορετικές δηλαδή ο ένας λέει να κάνει την εγχείρηση και ο άλλος όχι και επίσης κάποιος σου είπε ότι δεν βλέπει όγκους. Σωστά κατάλαβα;

---

Οι όγκοι στους μαστούς υπάρχουν. Είναι 8. Ο ένας από τους 8 μεγάλωσε, ανοίγει συχνα και βγάζει υγρό και αίμα. Κάναμε ακτινογραφιες και ο πρώτος γιατρός είπε ότι έγινε μετάσταση στους πνεύμονες οπότε δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για εγχείρηση και έδωσε 6-12 μηνες ζωής. Ο δεύτερος είπε ότι δεν βλέπει όγκους στις ακτινογραφιες και ότι το καλύτερο που έχω να κάνω είναι εγχείρηση. Τις ακτινογραφιες τις έστειλα και σε δύο άλλους γιατρούς και συμφώνησαν με τον δεύτερο. Ο πρώτος και ο δεύτερος είπαν και οι δύο πως μόνο με μαγνητική μπορούμε να δουμε 100% αν υπάρχουν όγκοι στους πνεύμονες γιατί αν είναι μικροί στις ακτινογραφιες δεν φαίνονται (αν και ο πρώτος είδε σκιές που μάλλον είναι ογκοι). Την μαγνητική για να την κάνει ο σκύλος θα πρέπει να τον κοιμήσουν άρα ο κίνδυνος να μην ξυπνήσει είναι ο ίδιος με την εγχείριση. Ο γιατρός είπε πως αν αποφασίσω να της βαλουν αναισθησία καλύτερα να κάνει εγχείρηση παρα μαγνητική.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αυτό σαν επιλογή ναι είναι η καλύτερη αλλά το γεγονός ότι υπάρχει πιθανότητα να μου την δώσουν πίσω πεθαμενη με κάνει να τρελαινομαι. Από την άλλη τα φλεγματα που έχει είναι όντως κρύωμα? Αν υπάρχει πιθανότητα να έγινε μετάσταση στους πνεύμονες η εγχείρηση είναι αχρείαστη..

---

Πριν είπες ότι η πιθανότητα να ξυπνήσει είναι 90%, σωστά;

Τώρα γι' αυτό με τα φλέματα πρέπει να σιγουρευτείς πριν αποφασίσεις, ρώτα το γιατρό αν είναι σίγουρος...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Πριν είπες ότι η πιθανότητα να ξυπνήσει είναι 90%, σωστά;

Τώρα γι' αυτό με τα φλέματα πρέπει να σιγουρευτείς πριν αποφασίσεις, ρώτα το γιατρό αν είναι σίγουρος...

---

Είπε κρυολόγημα και κάνουμε 10 μέρες θεραπεία. Αλλά δεν με βοηθάει ο σκύλος. Χθες δεν ήπιε το βράδυ το χάπι, ούτε σήμερα το πρωί . Πως θα κάνουμε ολοκληρωμένη θεραπεία για να γίνει καλά από το κρυολόγημα? Είναι όντως κρυολόγημα ή είναι μετάσταση και άρχισαν τα συμπτώματα? Εγώ από το άγχος μου θα πάω.

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Γιωργο περίπου ξέρω τι περνας.έχω και εγώ ένα σκυλακι 9 χρόνια και σκέφτομαι καμία φορά τι θα κάνω αν συμβει κάτι. Το λατρευω.κάνεις δέν μπορεί να καταλαβει αν δεν έχει ο ίδιος ενα κατοικιδιο.εγώ δεν βλέπω κανέναν σκληρό ανθρωπο.βλέπω έναν πολύ ευαισθητο που νοιάζεται για τα ζώα που για αλλους όπως λες τέτοιες μέρες είναι εντελως ασημαντα.
Εγώ πάντως θα συμβουλευομουν όπως εκανες και εσύ διάφορους γιατρούς. Τελικά δεν καταλαβα ο ένας σου είπε να μη του κάνεις εγχειριση και ο άλλος να την κανεις?

---

Έχω σχολιάσει αυτό που ρωτάς σε ένα άλλο ποστ πιο πάνω. Δες το και πες μου.

Είμαι σκληρός με τους κοντινούς μου ανθρώπους. Το είχα φτιάξει σχετικά αυτό και με όλο αυτό πηγα στο μηδεν πάλι.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Οι όγκοι στους μαστούς υπάρχουν. Είναι 8. Ο ένας από τους 8 μεγάλωσε, ανοίγει συχνα και βγάζει υγρό και αίμα. Κάναμε ακτινογραφιες και ο πρώτος γιατρός είπε ότι έγινε μετάσταση στους πνεύμονες οπότε δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για εγχείρηση και έδωσε 6-12 μηνες ζωής. Ο δεύτερος είπε ότι δεν βλέπει όγκους στις ακτινογραφιες και ότι το καλύτερο που έχω να κάνω είναι εγχείρηση. Τις ακτινογραφιες τις έστειλα και σε δύο άλλους γιατρούς και συμφώνησαν με τον δεύτερο. Ο πρώτος και ο δεύτερος είπαν και οι δύο πως μόνο με μαγνητική μπορούμε να δουμε 100% αν υπάρχουν όγκοι στους πνεύμονες γιατί αν είναι μικροί στις ακτινογραφιες δεν φαίνονται (αν και ο πρώτος είδε σκιές που μάλλον είναι ογκοι). Την μαγνητική για να την κάνει ο σκύλος θα πρέπει να τον κοιμήσουν άρα ο κίνδυνος να μην ξυπνήσει είναι ο ίδιος με την εγχείριση. Ο γιατρός είπε πως αν αποφασίσω να της βαλουν αναισθησία καλύτερα να κάνει εγχείρηση παρα μαγνητική.

---

Ακούγοντάς το αυτό χωρίς να είμαι γιατρός όντως αν κάνει την αναισθησία καλύτερα να κάνει εγχείρηση, τουλάχιστον κάνεις κάτι... Με τη μαγνητική για να δεις αν και μήπως έχει και να μπεις σε ρίσκο δεν ξέρω πόσο καλό είναι.
Κοίτα από ιατρική άποψη τι είναι καλύτερο θα στο πουν οι γιατροί.. Προσωπικά θα έκανα αυτό που είναι καλύτερο για το σκυλάκι που σημαίνει ότι θα υποφέρει λιγότερο.. Η πιθανότητα να μην ξυπνήσει μετά την εγχείρηση είναι μικρή-σου είπαν γύρω στο 10%. Όμως και μετάσταση να μην έχει κάνει και να είναι μόνο κρύωμα, οι όγκοι στους μαστούς ήδη είπες ο ένας μεγάλωσε. αύριο μεθαύριο αν μεγαλώσουν και οι άλλοι και ανοίγουν, θα υποφέρει απίστευτα το ζωντανό και κατ' επέκταση θα υποφέρεις και εσύ αφενός να την φροντίζεις και αφετέρου να τη βλέπεις να πονάει.

Από την άλλη σκέφτομαι...δεν είναι λίγο εγωιστικό που λες να την κρατήσεις όσο περισσότερο γίνεται κοντά σου? Ναι συμφωνώ την αγαπάς, αλλά να υποφέρει?? Και επίσης γιατί δε σκέφτεσαι την προοπτική να κάνει την εγχείρηση, να πάνε όλα καλά και να γίνει καλά.,,

Δεν ξέρω αν είναι σωστή η άποψη μου μπορεί να λέω και χαζομάρες. Όμως μην απελπίζεσαι μη χάνεις τις ελπίδες σου ζυγισε τα πράγματα και πιστεύω με ήρεμο μυαλό θα αποφασίσεις.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Έχω σχολιάσει αυτό που ρωτάς σε ένα άλλο ποστ πιο πάνω. Δες το και πες μου.

Είμαι σκληρός με τους κοντινούς μου ανθρώπους. Το είχα φτιάξει σχετικά αυτό και με όλο αυτό πηγα στο μηδεν πάλι.

---

Αναλογα με τι ανθρώπους έχεις να κάνεις εκφράζεις και τα αντιστοιχα συναισθήματα.
Όσο για το χειρουργειο είναι ρίσκο για όλα τα ζώα σε αυτή την ηλικια.εγώ προσφατα εκανα ένα καθαρισμό δοντιών στον σκύλο μου με ναρκωση και μου είπαν ότι σε αυτές τις ηλικίες υπάρχει και η πιθανότητα να μη ξυπνησει.αλλά πολύ μικρη πιθανοτητα.οπότε και το έκανα. Βέβαια εσένα είναι και πιο μεγαλο και έχει πιο πολλούς κινδυνους.αλλά μπροστά στην υγεία του ίσως θα ήταν καλό να το κάνεις. Βέβαια ο καθένας σου λέει τα δικά του και είναι δυσκολο να αποφασισεις ποιο είναι το σωστό.

Quote:

---

Originally Posted by fanh

Ακούγοντάς το αυτό χωρίς να είμαι γιατρός όντως αν κάνει την αναισθησία καλύτερα να κάνει εγχείρηση, τουλάχιστον κάνεις κάτι... Με τη μαγνητική για να δεις αν και μήπως έχει και να μπεις σε ρίσκο δεν ξέρω πόσο καλό είναι.
Κοίτα από ιατρική άποψη τι είναι καλύτερο θα στο πουν οι γιατροί.. Προσωπικά θα έκανα αυτό που είναι καλύτερο για το σκυλάκι που σημαίνει ότι θα υποφέρει λιγότερο.. Η πιθανότητα να μην ξυπνήσει μετά την εγχείρηση είναι μικρή-σου είπαν γύρω στο 10%. Όμως και μετάσταση να μην έχει κάνει και να είναι μόνο κρύωμα, οι όγκοι στους μαστούς ήδη είπες ο ένας μεγάλωσε. αύριο μεθαύριο αν μεγαλώσουν και οι άλλοι και ανοίγουν, θα υποφέρει απίστευτα το ζωντανό και κατ' επέκταση θα υποφέρεις και εσύ αφενός να την φροντίζεις και αφετέρου να τη βλέπεις να πονάει.

Από την άλλη σκέφτομαι...δεν είναι λίγο εγωιστικό που λες να την κρατήσεις όσο περισσότερο γίνεται κοντά σου? Ναι συμφωνώ την αγαπάς, αλλά να υποφέρει?? Και επίσης γιατί δε σκέφτεσαι την προοπτική να κάνει την εγχείρηση, να πάνε όλα καλά και να γίνει καλά.,,

Δεν ξέρω αν είναι σωστή η άποψη μου μπορεί να λέω και χαζομάρες. Όμως μην απελπίζεσαι μη χάνεις τις ελπίδες σου ζυγισε τα πράγματα και πιστεύω με ήρεμο μυαλό θα αποφασίσεις.

---

Ο σκύλος τρέχει, παίζει, τρώει μια χαρά και γενικά έχει συμπεριφορά ενός μικρού σκύλου.. Αν ήταν χάλια, να πονούσε κτλ τότε όντως θα ήταν εγωιστικό να την θέλω κοντά μου πάρα το γεγονός ότι βασανίζεται.
Με τα δεδομένα που αναφέρω πιο πανω σκέφτομαι "να βάλω στο χειρουργείο ένα σκύλο που τρέχει και παίζει και να μου το βγάλουν πεθαμένο?"
Όσο για τις αρνητικές σκέψεις συμφωνώ ότι τις περισσότερες φορές αυτές κάνουν παιχνιδι. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που άκουγα μόνο αρνητικά σχόλια, ποτε δεν με ενθάρρυναν για κατι και πάντα είχα 2 ματιά να με κοιτάνε περιμένοντας να κάνω το επόμενο λάθος..

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Αναλογα με τι ανθρώπους έχεις να κάνεις εκφράζεις και τα αντιστοιχα συναισθήματα.
Όσο για το χειρουργειο είναι ρίσκο για όλα τα ζώα σε αυτή την ηλικια.εγώ προσφατα εκανα ένα καθαρισμό δοντιών στον σκύλο μου με ναρκωση και μου είπαν ότι σε αυτές τις ηλικίες υπάρχει και η πιθανότητα να μη ξυπνησει.αλλά πολύ μικρη πιθανοτητα.οπότε και το έκανα. Βέβαια εσένα είναι και πιο μεγαλο και έχει πιο πολλούς κινδυνους.αλλά μπροστά στην υγεία του ίσως θα ήταν καλό να το κάνεις. Βέβαια ο καθένας σου λέει τα δικά του και είναι δυσκολο να αποφασισεις ποιο είναι το σωστό.

---

Πιστευα ότι έχει να κάνει με την ηλικία αλλά όταν πήγα τελευταία φορά ρώτησα συγκεκριμένα.. "όταν λέτε μπορεί να μην ξανά ξυπνήσει εχει να κάνει με την ηλικία της? Είναι 12 χρόνων". Μου λέει αν οι εξετάσεις (αναλυσεις και υπέρηχος κοιλιας) είναι καλές τότε δεν επηρεάζει κάπου η ηλικία της. Τις κάναμε και βγήκαν όλες καλές. Απλά δεν ξέρουμε πως θα αντιδράσει ο οργανισμός της με την αναισθησία. Τώρα αν αυτό που είπε με τις αναλύσεις και την ηλικία ισχύει δεν το ξέρω.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ο σκύλος τρέχει, παίζει, τρώει μια χαρά και γενικά έχει συμπεριφορά ενός μικρού σκύλου.. Αν ήταν χάλια, να πονούσε κτλ τότε όντως θα ήταν εγωιστικό να την θέλω κοντά μου πάρα το γεγονός ότι βασανίζεται.
Με τα δεδομένα που αναφέρω πιο πανω σκέφτομαι "να βάλω στο χειρουργείο ένα σκύλο που τρέχει και παίζει και να μου το βγάλουν πεθαμένο?"
Όσο για τις αρνητικές σκέψεις συμφωνώ ότι τις περισσότερες φορές αυτές κάνουν παιχνιδι. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που άκουγα μόνο αρνητικά σχόλια, ποτε δεν με ενθάρρυναν για κατι και πάντα είχα 2 ματιά να με κοιτάνε περιμένοντας να κάνω το επόμενο λάθος..

---

Χωρίς να ξέρω, ρωτώντας για να καταλάβω...όταν ανοίγει ο όγκος δεν πονάει; δεν έχει κάποια ενόχληση;
Και επίσης τώρα λες είναι καλά, αργότερα όμως δεν θα την επηρεάσει αυτό; Σου έχουν πει κάτι οι γιατροί; Αν είναι έτσι τότε ναι ισχύει αυτό που λες δηλαδή να μην παει για εγχείρηση ένα συμπεριφορικά τουλάχιστον υγιές σκυλί.

Για τις αρνητικές σκέψεις και σχόλια, να πάνε στο καλό... και αυτοί που τις προκαλούν. δεν τους μπορώ άλλο... Είμαστε εμείς και αποφασίζουμε εμείς με σωστές και λάθος αποφάσεις, έχουμε τη ζωή στα χέρια μας.