ψύχωση και μίσος

Η ερώτησή μου είναι η σαφής

είναι κατάλοιπο της ψύχωσης ή σημάδι υποτροπής το μίσος ή η απέχθεια για συγκεκριμένες ομάδες ή ακόμη και έθνη? Είναι θέμα του χαρακτήρα πέρα απο τη ψύχωση ή μπορεί να παίζει ρόλο και η ψύχωση, όταν μάλιστα αυτές οι ομάδες ή έθνη έπαιξαν τον ρόλο τους κατά την εκδήλωση της ψύχωσης? Μίλησα στο γιατρό μου για τέτοιες περιπτώσεις, ότι δηλαδή αισθάνομαι μεγάλο θυμό απέναντι σε ομάδες ή έθνη σε περιόδους που νιώθω ότι οι προκλητικές τους δραστηριότητες οξύνονται και τον είδα προβληματισμένο, ενώ δηλαδή είχαμε ραντεβού ανά τρίμηνο, μου έκλεισε άμεσο ραντεβου να με δει σε 2 βδομάδες πάλι και όταν τον ρώτησα τον λόγο μου είπε ότι την άνοιξη προς καλοκαίρι αυξάνονται οι υποτροπές. Αυτό που αισθάνομαι μπορεί να φτάσει ακόμη και σε ανοχή ή χαρά όταν εκδηλώνονται τρομοκρατικές- δολοφονικές ενέργειες ενταντίον τους ή όταν υφίστανται ήττα στα πεδία των μαχών.

Τι λέτε? είναι κάτι φυσιολογικό και απλό ανθρώπινο χαρακτηριστικό? ή ενισχύει το στερεότυπο ότι οι ψυχωσικοί είναι επιρρεπείς στο έγκλημα?

χρήζει ψυχοθεραπείας ή είναι απλά παγιωμένες θεμιτές απόψεις που μπορεί να τις έχει ο οποιοσδήποτε?

ΑΠΟ ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΜΙΣΟΣ Κ ΨΥΧΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ Κ ΤΟ ΑΥΤΟ...

Quote:

---

Originally Posted by ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

ΑΠΟ ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΜΙΣΟΣ Κ ΨΥΧΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ Κ ΤΟ ΑΥΤΟ...

---

Αν κατάλαβα καλά θες να πεις οτι υπάρχει πολύ μίσος πριν τη ψύχωση και όταν εκδηλώνεται η ψύχωση το μίσος αυτό είναι που ρίχνει το νερό στο μύλο της ψύχωσης? Άρα η ψύχωση προκαλείται απο το μίσος?

SE MENA NAI ΠΑΝΤΩΣ(ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΟΥ)

Σε ένα ντοκιμαντερ που είδα έλεγε πως οι serial killers πολλές φορές έχουν αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας (δηλαδή ψυχοπαθείς) ή ψυχωσικοί και έψαχναν να δουν σε ποια "κλίμακα του κακού" να τους κατατάξουν. Αν έχεις κάνει εγκλήματα όντας σε ψύχωση όπου κάποιος άλλος ας πούμε σε προστάζει να το κάνεις ή δεν έχεις επαφή με την πραγματικότητα, αυτόματα έχεις μικρότερο σκορ στην κλίμακα. Οι περισσότεροι ψυχωτικοί και ψυχοπαθείς που έκαναν τις συνεντεύξεις με τους ειδικούς, είχαν παιδικά τραύματα και βιώματα που τους έκαναν από μικρή ηλικία να έχουν μίσος και χαμηλή ενσυναίσθηση. Αυτό όσο περνάνε τα χρόνια, αν δεν το "διορθώσεις" ή δεν επέμβει κάποιος, και αν δεν έχεις ούτε βοηθητικό περιβάλλον, σε κάνει να λειτουργείς "περίεργα". Επίσης έλεγε πως οι άντρες έχουν ένα τμήμα στον εγκέφαλο που παίρνει μικρότερο χώρο από των γυναικών. Σε αυτό το τμήμα ελέγχονται οι παρορμήσεις, γι' αυτό και οι γυναίκες είναι λιγότερο παρορμητικές και είναι περισσότερο σε θέση να ελέγξουν την βίαιη συμπεριφορά τους σε μια κρίσιμη στιγμή ασπούμε ή και γενικά. Μου ακούστηκαν λογικά όλα αυτά αλλά δεν συγκράτησα επιστημονικές ορολογίες κτλ.

Υπάρχουν και ψυχωσικοί άνθρωποι πάντως που δεν εκδηλώνουν το κλασικό μοτίβο συμπεριφοράς. Όπως γενικά όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε ίδιοι.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Σε ένα ντοκιμαντερ που είδα έλεγε πως οι serial killers πολλές φορές έχουν αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας (δηλαδή ψυχοπαθείς) ή ψυχωσικοί και έψαχναν να δουν σε ποια "κλίμακα του κακού" να τους κατατάξουν. Αν έχεις κάνει εγκλήματα όντας σε ψύχωση όπου κάποιος άλλος ας πούμε σε προστάζει να το κάνεις ή δεν έχεις επαφή με την πραγματικότητα, αυτόματα έχεις μικρότερο σκορ στην κλίμακα. Οι περισσότεροι ψυχωτικοί και ψυχοπαθείς που έκαναν τις συνεντεύξεις με τους ειδικούς, είχαν παιδικά τραύματα και βιώματα που τους έκαναν από μικρή ηλικία να έχουν μίσος και χαμηλή ενσυναίσθηση. Αυτό όσο περνάνε τα χρόνια, αν δεν το "διορθώσεις" ή δεν επέμβει κάποιος, και αν δεν έχεις ούτε βοηθητικό περιβάλλον, σε κάνει να λειτουργείς "περίεργα". Επίσης έλεγε πως οι άντρες έχουν ένα τμήμα στον εγκέφαλο που παίρνει μικρότερο χώρο από των γυναικών. Σε αυτό το τμήμα ελέγχονται οι παρορμήσεις, γι' αυτό και οι γυναίκες είναι λιγότερο παρορμητικές και είναι περισσότερο σε θέση να ελέγξουν την βίαιη συμπεριφορά τους σε μια κρίσιμη στιγμή ασπούμε ή και γενικά. Μου ακούστηκαν λογικά όλα αυτά αλλά δεν συγκράτησα επιστημονικές ορολογίες κτλ.

Υπάρχουν και ψυχωσικοί άνθρωποι πάντως που δεν εκδηλώνουν το κλασικό μοτίβο συμπεριφοράς. Όπως γενικά όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε ίδιοι.

---

Ευχαριστώ που σχολίασες


Θα μιλήσω για τον εαυτό μου, θα κρατήσω τη λέξη ενσυναίσθηση που είπες, η αλήθεια είναι ότι πέρα απο τον αδερφό μου που είναι αμεα και τους γονείς μου δευτερευόντως επιδεικνύω χαρακτηριστική αδιαφορία όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τον ανθρώπινο πόνο ή με ανθρώπινες ευαισθησίες. ίσως και να τις υποτιμώ κιόλας ή να τις βαριέμαι. Η αλήθεια όμως είναι ότι Γίνομαι πολύ σκληρός και δεν συγχωρώ στους άλλους τη παραμικρή εκδήλωση κάποιας αδυναμίας. Για πάσχοντα από ψυχική νόσο ίσως ακούγεται ειρωνεία αλλά έτσι είμαι. Παλιά βέβαια δεν ήμουν καθόλου έτσι, στα 18 μου ήμουν ο καλύτερος ψυχολόγος στις παρέες μου και μοιραζόμουν τα προβλήματα των άλλων και άκουγα. Παρόλο που είχα πολλά παιδικά τραύματα και βιώματα, αφουγκραζόμουν τους άλλους και δεν είχα αυτό που λες αντικοινωνική συμπεριφορά. Με τα χρόνια έπαθα μετάλλαξη. Μπορεί να είναι το περιβάλλον και οι εμπειρίες.

Quote:

---

Originally Posted by petros81

Ευχαριστώ που σχολίασες


Θα μιλήσω για τον εαυτό μου, θα κρατήσω τη λέξη ενσυναίσθηση που είπες, η αλήθεια είναι ότι πέρα απο τον αδερφό μου που είναι αμεα και τους γονείς μου δευτερευόντως επιδεικνύω χαρακτηριστική αδιαφορία όταν έρχομαι αντιμέτωπος με τον ανθρώπινο πόνο ή με ανθρώπινες ευαισθησίες. ίσως και να τις υποτιμώ κιόλας ή να τις βαριέμαι. Η αλήθεια όμως είναι ότι Γίνομαι πολύ σκληρός και δεν συγχωρώ στους άλλους τη παραμικρή εκδήλωση κάποιας αδυναμίας. Για πάσχοντα από ψυχική νόσο ίσως ακούγεται ειρωνεία αλλά έτσι είμαι. Παλιά βέβαια δεν ήμουν καθόλου έτσι, στα 18 μου ήμουν ο καλύτερος ψυχολόγος στις παρέες μου και μοιραζόμουν τα προβλήματα των άλλων και άκουγα. Παρόλο που είχα πολλά παιδικά τραύματα και βιώματα, αφουγκραζόμουν τους άλλους και δεν είχα αυτό που λες αντικοινωνική συμπεριφορά. Με τα χρόνια έπαθα μετάλλαξη. Μπορεί να είναι το περιβάλλον και οι εμπειρίες.

---

Με τον εαυτό σου πως είσαι; Θέλω να πω όταν νοσείς ή παρατηρείς στον εαυτό σου κάποιες αδυναμίες, πως αντιδράς; Αυτομαστιγώνεσαι ή είσαι ανεκτικός; Ίσως επειδή δεν αντέχεις κάποια πράγματα στον εαυτό σου, όταν τα δεις στους άλλους εκνευρίζεσαι περισσότερο και δεν μπορείς να τους συγχωρέσεις; Σαν να μην μπορείς να συγχωρήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό δηλαδή. Αυτό σκέφτηκα μόλις το διάβασα και γι' αυτό σε ρώτησα. Γενικά θέλει πολλύ δύναμη η συγχώρεση και η ανοχή, όπως και πολλύ δουλειά με τον εαυτό μας. Μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο και η ηλικία. Όσο μεγαλώνουμε βλέπουμε και βιώνουμε τόσα πράγματα, παρατηρούμε τόσες συμπεριφορές και είναι πιο εύκολο να αποδεχτούμε τις αδυναμίες των άλλων, αφού ούτως ή άλλως δεν έχει νόημα να κρατάμε κακίες γιατί έτσι κάνουμε κακό στον ίδιο μας τον εαυτό. "Μετάλλαξη" δεν ξέρω αν έπαθες, αλλά σίγουρα πρέπει να σκεφτείς τι άλλαξε από τότε και κατά πόσο σε επηρεάζουν σαν άνθρωπο αυτά που έζησες και ζεις. Πάντως σε μια ψυχική ασθένεια σίγουρα παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας του νοσούντα, κυρίως στο πώς θα διαχειριστεί το όλο θέμα. Στο ντοκιμαντέρ οι ειδικοί ήθελαν να μιλήσουν με τους εγκληματίες για να διαπιστώσουν αν κατά την διάρκεια του εγκλήματος έπαιξε ρόλο η ψυχική διαταραχή ή αν ήταν αποτέλεσμα του κακού τους χαρακτήρα.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Με τον εαυτό σου πως είσαι; Θέλω να πω όταν νοσείς ή παρατηρείς στον εαυτό σου κάποιες αδυναμίες, πως αντιδράς; Αυτομαστιγώνεσαι ή είσαι ανεκτικός; Ίσως επειδή δεν αντέχεις κάποια πράγματα στον εαυτό σου, όταν τα δεις στους άλλους εκνευρίζεσαι περισσότερο και δεν μπορείς να τους συγχωρέσεις; Σαν να μην μπορείς να συγχωρήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό δηλαδή. Αυτό σκέφτηκα μόλις το διάβασα και γι' αυτό σε ρώτησα. Γενικά θέλει πολλύ δύναμη η συγχώρεση και η ανοχή, όπως και πολλύ δουλειά με τον εαυτό μας. Μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο και η ηλικία. Όσο μεγαλώνουμε βλέπουμε και βιώνουμε τόσα πράγματα, παρατηρούμε τόσες συμπεριφορές και είναι πιο εύκολο να αποδεχτούμε τις αδυναμίες των άλλων, αφού ούτως ή άλλως δεν έχει νόημα να κρατάμε κακίες γιατί έτσι κάνουμε κακό στον ίδιο μας τον εαυτό. "Μετάλλαξη" δεν ξέρω αν έπαθες, αλλά σίγουρα πρέπει να σκεφτείς τι άλλαξε από τότε και κατά πόσο σε επηρεάζουν σαν άνθρωπο αυτά που έζησες και ζεις. Πάντως σε μια ψυχική ασθένεια σίγουρα παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας του νοσούντα, κυρίως στο πώς θα διαχειριστεί το όλο θέμα. Στο ντοκιμαντέρ οι ειδικοί ήθελαν να μιλήσουν με τους εγκληματίες για να διαπιστώσουν αν κατά την διάρκεια του εγκλήματος έπαιξε ρόλο η ψυχική διαταραχή ή αν ήταν αποτέλεσμα του κακού τους χαρακτήρα.

---

η αλήθεια είναι ότι με τον εαυτό μου είμαι ακριβώς όπως με τους άλλους, σκληρός. Δεν αφήνω περιθώρια στον εαυτό μου να νιώσει αδυναμίες και συναισθηματισμούς, ούτε καν έρωτα! Τα θεωρώ όλα ποταπά πάθη που ένας ανώτερος χαρακτήρας δεν πρέπει να ασχολείται για τον απλούστατο λόγο ότι όλες αυτές οι καταστάσεις διαλύουν τις προσωπικότητες, τις κάνουν να νοσούν και να άγονται και να φέρονται από άλλους παράγοντες καθώς και να χάνουν την ανεξαρτησία τους. Βέβαια πέρασα απο πολλά κύματα μέχρι να φτάσω σε αυτό τον τρόπο σκέψης, και όντως κάποιες παλίοτερες ατέλειες του εαυτού μου που δεν μπόρεσα να τις διαχειριστώ, δεν αντέχω να τις βλέπω στους άλλους, εκνευρίζομαι. Βασικά το βρήκες πολύ στοχευμένη η παρατήρησή σου

Τώρα στη ψύχωση νομίζω βγήκε ο χαρακτήρας μου αλλά στη σφαίρα του ψυχωσικού ονείρου, ό,τι μισώ έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο και θα σου πω με ποιο τρόπο.
αυτοί που μισώ με κατείχαν απόλυτα και αποδείκνυαν την "τεχνολογική τους" υπεροπλία στις λειτουργίες του εγκεφάλου μου. τράβηξα μαρτύρια ασύλληπτα στον ανθρώπινο νου. Μου έλεγαν ότι μου βάζουν εμφυτεύματα στον εγκέφαλό μου για να μου κάνουν ψυχολογικό πόλεμο. ήταν το απόλυτο κολαστήριο. Καθόριζαν τη σκέψης μου, τις εικόνες τις ιδέες που ξεπηδούσαν με αυτοματοποιημένη μορφή και τις κατέγραφαν σε έναν υπερυπολογιστή με τον οποίο ήμουν συνδεδεμένος. Ασκούσαν bullying, εναντίον μου, με έβριζαν, με ταπείνωναν, με εξευτέλιζαν, με απειλούσαν και με εκβίαζαν ενώ υπεροπτικά επεδείκνυαν την απόλυτη δύναμή τους.

Μου έκαναν τεστ αλήθειας αλλά έπειτα ακολουθούσε η απειλή ότι δεν καταγράφεται η αλήθεια αλλά κάτι άλλο, κάτι που ήταν μια στρεβλή πραγματικότητα. Δηλαδή μου απέδιδαν ψευδείς ομολογίες οι οποίες θα διακινηθούν με σκοπό την καταστροφή τη δική μου και της οικογένειας μου. Άλλοτε υπήρχε ένας προγραμματισμός, δηλαδή αυτοί που μισώ με συγκεκριμένες λέξεις κλειδιά προκαλούσαν αύξηση του άγχους μου, κλιμάκωση της ψυχολογικής βίας ώστε στο τέλος να καταγραφεί το περεχόμενο μιας νοσηρής σκέψη που αμφέβαλα αν ήταν δική μου πραγματικά!

Μίλησες όμως για συγχώρεση και ανεκτικότητα

όταν στράφηκα όντας ακόμη στη ψύχωση προς τον χριστιανισμό και άρχισα να ακολουθώ τα διδάγματά του αυτοί που μισώ εξαφανίστηκαν

αλλα τώρα διαπιστώνω ότι ακόμα τους μισώ, αφού τη φάση με τη θρησκεία την ξεπέρασα απο τη στιγμή που έλαβα φαρμακευτική αγωγή

φιλε Πετρο, πρωτα απο ολα σο αξιζουν ευσημα συνηδεισεως λογο του οτι αυτο που σου περναει απο το μυαλο ως ιδεωδη, ως αντιληψεις καταλαβαινεις οτι ειναι σχεδον αρρωστο και απεφθηνεσαι σε καποιον ειδικο θεραπευτη !! σε αντιθεση με καποιον αλλον που απλα θα τα πιστευαι και θα ψιφιζαι ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!! ,απλα θα ηταν δλδ ενας ακομη φασιστας! αρα αξιζεις συγχαρητηρια .
Οσο για την ψυχωση καθε αυτου, απο τα λιγα οπου γνωριζω σχετικα με την ψυχωση και το μισος προς κοινωνικες η μη ομαδες - οτι θυμαμαι απο τα νεανικα μου χρονια επειδη υπηρξα ενταγμενος σε αντιφασιστικες ομαδες - απο αυτα που θυμαμαι λοιπον υπαρχουν ουσιαστικα δυο κυρια ρευματα. Το πρωτο πιστευει οτι δεν υπαρει καμια σχεση με ψυχικες ασθενειες ,με ψυχολογικο προβλημα γενικα! η γνωμη τους ειναι οτι ειναι καθε αυτου σταση και αναγκη για να κυριευσουν στην κοινωνια και βρισκουν τα χαρακτηριστικα ξεχωρισμου ως αποδηξεις αυτου! και διαφορες πραξεις ως αφορμες για αυτο.Δλδ αποσκοπουν στο να δικαιολογηθει το μισος για παραδηγμα των λευκων ντοπιων στους αλλοδαπους σκουροδερμους στο οτι πρωτειστος μεταφερουν ασθενειες, μετα οτι δεν εχουν ηθικους φραγμους αρα υποκειπτουν σε βιασμους λευκων γυναικων.Μας πσιρνουν τις θεσεις εργσσιας αφου δουλευουν με πολυ χαμηλο μισθο και με υπουλους τροπους εργασιας, κλεβουν τα σπιτια μας το βραδυ! ολα αυτα λοιπον ειναι αιτειες για να προκυψει μισος και ψυχωση.
Το αλλο ρευμα υιοθετει την αποψη οτι η ψυχωση προκαλει το μισος! δλδ η παναρχαια αναγκη του ανθρωπου να ανηκει σε ομαδες, και η ακολουθος απο αυτο φοβια του στο διαφορετικο του προκαλει μια ειδους ψυχωση, οπου με τον καιρο και με διαφορεςς προστριβες ,ειτε με την συγκρουση των δυο αυτων κοινωνικων ομαδων για λογους που εχουν να κανουν με παροχη πορων διαβιωσεις, η ενεργειας, με την διαμαχη για την καλητερη τοποθεσια της κοινωτητας -ολα αυτα ειναι παραδηγματα της αρχαιας κοινωτητας και τα παραθετω για την ευκολια του πραγματος - η ακομη και με την αυθωνια στον γυναικειο πλυθησμο οπου αυτο καπωτες θεωρουταν πολυ σημαντικο αφου μια γυναικα ειναι αναγκαια για την διονιση της φυλης σε αντιθεση με εναν ανδρα που δεν ειχε τοσο αξια! Ολα αυτα λοιπον απο την ψυχωση μετατρεποταν σε μισος .
Επανερχωντας στο σημερα, θα ειχα μεγαλη περιεργεια την ιατρικη γνωματευση του θεαμτος περι της ψυχοσυνθεσης του φασισμου ουσιαστικα, θα εισαν πολυ ενδιαφερον.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

φιλε Πετρο, πρωτα απο ολα σο αξιζουν ευσημα συνηδεισεως λογο του οτι αυτο που σου περναει απο το μυαλο ως ιδεωδη, ως αντιληψεις καταλαβαινεις οτι ειναι σχεδον αρρωστο και απεφθηνεσαι σε καποιον ειδικο θεραπευτη !! σε αντιθεση με καποιον αλλον που απλα θα τα πιστευαι και θα ψιφιζαι ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!! ,απλα θα ηταν δλδ ενας ακομη φασιστας! αρα αξιζεις συγχαρητηρια .
Οσο για την ψυχωση καθε αυτου, απο τα λιγα οπου γνωριζω σχετικα με την ψυχωση και το μισος προς κοινωνικες η μη ομαδες - οτι θυμαμαι απο τα νεανικα μου χρονια επειδη υπηρξα ενταγμενος σε αντιφασιστικες ομαδες - απο αυτα που θυμαμαι λοιπον υπαρχουν ουσιαστικα δυο κυρια ρευματα. Το πρωτο πιστευει οτι δεν υπαρει καμια σχεση με ψυχικες ασθενειες ,με ψυχολογικο προβλημα γενικα! η γνωμη τους ειναι οτι ειναι καθε αυτου σταση και αναγκη για να κυριευσουν στην κοινωνια και βρισκουν τα χαρακτηριστικα ξεχωρισμου ως αποδηξεις αυτου! και διαφορες πραξεις ως αφορμες για αυτο.Δλδ αποσκοπουν στο να δικαιολογηθει το μισος για παραδηγμα των λευκων ντοπιων στους αλλοδαπους σκουροδερμους στο οτι πρωτειστος μεταφερουν ασθενειες, μετα οτι δεν εχουν ηθικους φραγμους αρα υποκειπτουν σε βιασμους λευκων γυναικων.Μας πσιρνουν τις θεσεις εργσσιας αφου δουλευουν με πολυ χαμηλο μισθο και με υπουλους τροπους εργασιας, κλεβουν τα σπιτια μας το βραδυ! ολα αυτα λοιπον ειναι αιτειες για να προκυψει μισος και ψυχωση.
Το αλλο ρευμα υιοθετει την αποψη οτι η ψυχωση προκαλει το μισος! δλδ η παναρχαια αναγκη του ανθρωπου να ανηκει σε ομαδες, και η ακολουθος απο αυτο φοβια του στο διαφορετικο του προκαλει μια ειδους ψυχωση, οπου με τον καιρο και με διαφορεςς προστριβες ,ειτε με την συγκρουση των δυο αυτων κοινωνικων ομαδων για λογους που εχουν να κανουν με παροχη πορων διαβιωσεις, η ενεργειας, με την διαμαχη για την καλητερη τοποθεσια της κοινωτητας -ολα αυτα ειναι παραδηγματα της αρχαιας κοινωτητας και τα παραθετω για την ευκολια του πραγματος - η ακομη και με την αυθωνια στον γυναικειο πλυθησμο οπου αυτο καπωτες θεωρουταν πολυ σημαντικο αφου μια γυναικα ειναι αναγκαια για την διονιση της φυλης σε αντιθεση με εναν ανδρα που δεν ειχε τοσο αξια! Ολα αυτα λοιπον απο την ψυχωση μετατρεποταν σε μισος .
Επανερχωντας στο σημερα, θα ειχα μεγαλη περιεργεια την ιατρικη γνωματευση του θεαμτος περι της ψυχοσυνθεσης του φασισμου ουσιαστικα, θα εισαν πολυ ενδιαφερον.

---

Σε ευχαριστώ για τη καλή σου πρόθεση αλλά στη προσπάθειά σου να με "εξωραίσεις" έβγαλες κάποια βιαστικά συμπεράσματα για μένα, γιατί ίσως δεν με ξέρεις. Ακόμη και στη ψύχωση μου ήμουν ένας δεινός παρατηρητής και είχα μια κριτική ματιά σε ότι μου συνέβαινε γιαυτό όλος αυτός ο οδοστρωτήρας δεν με κατάπιε. Αυτή είναι η άποψη του γιατρού που διάβασε τις σημειώσεις μου για το επεισόδιο. Έτσι λοιπόν το γεγονός ότι μισώ και το κοινοποιώ εκθέτοντας ακόμη και τον εαυτό μου, δεν σημαίνει ότι το θεωρώ άρρωστο ή ζητάω συμπαράσταση και κατανόηση απλά προσπαθώ να βρω την αλήθεια με κριτική ματιά. Μπράβο ωστόσο που ενώ δεν έχεις ψυχωσική εμπειρία προσπαθείς έστω θεωρητικά να προσεγγίσεις το θέμα

όλα ξεκίνησαν όταν ο γιατρός με ρώτησε αν έχω μέσα μου θυμό. Εγώ απάντησα οτι δεν έχω αλλα το μετάνιωσα. η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ μεγάλο θυμό. Στην επόμενη συνάντηση του είπα ότι είμαι πολύ θυμωμένος με τους Εβραίους. Με ρώτησε εάν γνώρισα κανέναν και του απάντησα όχι. Με ρώτησε αν έχω κάποιες προσωπικές εμπειρίες στις οποίες εδράζεται ο θυμός. Είπα ότι στο μακρινό 2006 οι Εβραίοι με βομβάρδισαν στο Λίβανο, ισοπέδωσαν τη χώρα χωρίς καν να κηρύξουν πόλεμο επειδή είχαν γίνει 3 απαγωγές απο τη χεζμπολαχ. ένιωθα σαν ποντίκι που προσπαθούσε να ξεφύγει απο τις σφαίρες, αεροδρόμιο λιμάνια δρόμοι όλα βομβαρδισμένα. Τελικά κατάφερα να διαφύγω αλλά η σκέψεις μου ήταν συνέχεια στην έρημη εκείνη χώρα.

δύο χρόνια πριν, το 2004, μιλούσα με έναν Εβραίο στο ιντερνετ σε ένα πολιτικό φορουμ. Μόλις έμαθε ότι είμαι Έλληνας αφηνίασε έβγαλε απίστευτη χολή, χαιρεκακία και άρχισε να απειλεί και να επιτίθεται ότι απο τη θέση του (υπάλληλος στη Goldman Sachs) ετοιμάζει για την Ελλάδα έναν αρμαγεδώνα. Σε λίγα χρόνια μου είπε η οικονομία σας θα καταρρεύσει, θα γίνετε οι γύφτοι της Ευρώπης και ο κόσμος θα βγει στους δρόμους και θα διαδηλώνει και στο τέλος θα ξεχάσετε ποιοι είστε, ότι είστε έλληνες και θα πάτε στον σκουπιδοντενεκέ της ιστορίας.

Αυτές ήταν οι προσωπικές μου εμπειρίες για τους Εβραίους. Τότε είπα και στο γιατρό και το άλλο, ότι αυτός ο λαός πραγματικά συγκεντρώνει την πιο σκαιώδη συμπεριφορά . Ενώ η Γερμανία μάζεψε και περιέθαλψε όλους τους Εβραίους που εκδιώχθησαν απο την Τσαρική Ρωσία και τους έδωσε μεγάλη ισχύ στη χώρα, εκείνη ανταπέδωσαν με προδοσία. η Γερμανία έχασε τον α παγκοσμιο πόλεμο χωρίς να ηττηθεί στο πεδίο της μάχης με προδοσία εκ των έσω, γιατί εκείνη τη περίοδο οι Εβραίοι σύναψαν με τη Μ Βρετανία τη συμφωνία Μπαλφούρ βάση της οποίας θα έπαιρναν τα εδάφη της Παλαιστίνης. Φυσικά είπα στο γιατρό ότι ήταν επόμενο μετά απο όλα αυτά να τα βάλει ο Χίτλερ με τους Εβραίους. ο γιατρός επίσης αναφέρθηκε στις τυφλές επιθέσεις που γίνονται στους Εβραίους σε συναγωγές στην Αμερική λ.χ και εγώ απάντησα ότι όταν το ακούω είναι σαν να παίρνω εκδίκηση και χαίρομαι για τις τρομοκρατικές επιθέσεις

στη ψύχωση μου οι Εβραίοι και οι αναρχικοί - που τους θεωρώ συγκινωνούντα δοχεία- είχαν μια ανίερη συμμαχία και με κυνηγούσαν γιατί εγώ αισθανόμουν ότι δεχόμουν προφητείες για ένα μέλλον ειδυλλιακό όπου οι Εβραίοι δεν θα είχαν τον πρώτο λόγο και ρόλο. όσο για την τελευταία σου πρόταση για την ιατρική γνωμάτευση επι του θέματος,α κόμη είναι η αρχή μάλλον θα συνεχίσω να διαπραγματεύομαι το θέμα με τους γιατρούς και θα δούμε που θα πάει. Εγώ αυτό που θέλω είναι να μου κατέβει η πίεση αλλά δεν κατεβαίνει, λίγο τα γεγονότα με το Ιράν λίγο η Παλαιστίνη, εγώ βράζω

Quote:

---

Originally Posted by petros81

η αλήθεια είναι ότι με τον εαυτό μου είμαι ακριβώς όπως με τους άλλους, σκληρός. Δεν αφήνω περιθώρια στον εαυτό μου να νιώσει αδυναμίες και συναισθηματισμούς, ούτε καν έρωτα! Τα θεωρώ όλα ποταπά πάθη που ένας ανώτερος χαρακτήρας δεν πρέπει να ασχολείται για τον απλούστατο λόγο ότι όλες αυτές οι καταστάσεις διαλύουν τις προσωπικότητες, τις κάνουν να νοσούν και να άγονται και να φέρονται από άλλους παράγοντες καθώς και να χάνουν την ανεξαρτησία τους. Βέβαια πέρασα απο πολλά κύματα μέχρι να φτάσω σε αυτό τον τρόπο σκέψης, και όντως κάποιες παλίοτερες ατέλειες του εαυτού μου που δεν μπόρεσα να τις διαχειριστώ, δεν αντέχω να τις βλέπω στους άλλους, εκνευρίζομαι. Βασικά το βρήκες πολύ στοχευμένη η παρατήρησή σου

Τώρα στη ψύχωση νομίζω βγήκε ο χαρακτήρας μου αλλά στη σφαίρα του ψυχωσικού ονείρου, ό,τι μισώ έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο και θα σου πω με ποιο τρόπο.
αυτοί που μισώ με κατείχαν απόλυτα και αποδείκνυαν την "τεχνολογική τους" υπεροπλία στις λειτουργίες του εγκεφάλου μου. τράβηξα μαρτύρια ασύλληπτα στον ανθρώπινο νου. Μου έλεγαν ότι μου βάζουν εμφυτεύματα στον εγκέφαλό μου για να μου κάνουν ψυχολογικό πόλεμο. ήταν το απόλυτο κολαστήριο. Καθόριζαν τη σκέψης μου, τις εικόνες τις ιδέες που ξεπηδούσαν με αυτοματοποιημένη μορφή και τις κατέγραφαν σε έναν υπερυπολογιστή με τον οποίο ήμουν συνδεδεμένος. Ασκούσαν bullying, εναντίον μου, με έβριζαν, με ταπείνωναν, με εξευτέλιζαν, με απειλούσαν και με εκβίαζαν ενώ υπεροπτικά επεδείκνυαν την απόλυτη δύναμή τους.

Μου έκαναν τεστ αλήθειας αλλά έπειτα ακολουθούσε η απειλή ότι δεν καταγράφεται η αλήθεια αλλά κάτι άλλο, κάτι που ήταν μια στρεβλή πραγματικότητα. Δηλαδή μου απέδιδαν ψευδείς ομολογίες οι οποίες θα διακινηθούν με σκοπό την καταστροφή τη δική μου και της οικογένειας μου. Άλλοτε υπήρχε ένας προγραμματισμός, δηλαδή αυτοί που μισώ με συγκεκριμένες λέξεις κλειδιά προκαλούσαν αύξηση του άγχους μου, κλιμάκωση της ψυχολογικής βίας ώστε στο τέλος να καταγραφεί το περεχόμενο μιας νοσηρής σκέψη που αμφέβαλα αν ήταν δική μου πραγματικά!

Μίλησες όμως για συγχώρεση και ανεκτικότητα

όταν στράφηκα όντας ακόμη στη ψύχωση προς τον χριστιανισμό και άρχισα να ακολουθώ τα διδάγματά του αυτοί που μισώ εξαφανίστηκαν

αλλα τώρα διαπιστώνω ότι ακόμα τους μισώ, αφού τη φάση με τη θρησκεία την ξεπέρασα απο τη στιγμή που έλαβα φαρμακευτική αγωγή

---

Quote:

---

Ακόμη και στη ψύχωση μου ήμουν ένας δεινός παρατηρητής και είχα μια κριτική ματιά σε ότι μου συνέβαινε γιαυτό όλος αυτός ο οδοστρωτήρας δεν με κατάπιε.

---

Διαβάζοντας την εμπειρία σου με την ψύχωση σκέφτηκα να σε ρωτήσω κάτι που νόμιζα πως ήταν χαζό και τελικά είδα και την επόμενη απάντησή σου. Θα σε ρωτούσα λοιπόν αν μέσα σε όλο αυτό τον πανικό με τους εχθρούς σου είχες έστω κάποια επίγνωση και αυτό είναι όντως πολύ σημαντικό ειδικά για έναν ψυχωσικό που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.

Για το πόσο σκληρός είσαι με τον εαυτό σου εξαρτάται και από τον χαρακτήρα αλλά και από τα βιώματά σου. Αν είχες δηλαδή υπερπροστατευτικούς γονείς, αν σε έκριναν συνεχώς, αν είσαι από μόνος σου σαν άνθρωπος πολύ υπεύθυνος και "αυστηρός". Αν σε βοηθάει, καλώς, αλλά οτιδήποτε ξεπερνάει τα όρια και επηρεάζει και την σχέση μας με τους άλλους, δεν είναι καλοδεχούμενο. Γιατί βλέπω ήδη από τα μηνύματά σου πως σε τρώει όλο αυτό. Στον εαυτό σου κάνεις ζημιά. Οι άλλοι δεν ενοχλούνται καν. Εγώ έφαγα πολλά χαστούκια (από τον εαυτό μου κυρίως) για να σταματήσω να με κρίνω τόσο αυστηρά, οπότε όταν αυτό έγινε, αυτόματα έγινα και πιο "επιεικής" με τους υπόλοιπους. Παρατήρησα λοιπόν πως ενώ συγχωρούσα και δικαιολογούσα συνεχώς τους άλλους από πριν, πάντα μέσα μου υπήρχε μια ενόχληση, ένα παράπονο, ένα γιατί. Δεν μου άρεσε η συμπεριφορά πολλών ανθρώπων. Δεν την καταλάβαινα. Δεν μπορούσα να "εγκρίνω" διάφορα πράγματα σε σημείο που έπεφτα πολύ ψυχολογικά και βασανιζόμουν μόνη μου γιατί ούτε καν το έδειχνα στους άλλους ενώ μπορεί να (μου) έκαναν κάτι άσχημο. Μετά το αποδέχτηκα, όπως αποδέχτηκα και τον εαυτό μου και ηρέμησα κατά πολύ μπορώ να σου πω. Όλοι άνθρωποι είμαστε με αδυναμίες. Αν δεν το αποδεχτείς θα τα βάζεις πάντα με όλους. Δεν είπαμε να γίνεσαι θύμα ή να συγχωρείς τα αδικαιολόγητα, αλλά τουλάχιστον για την ηρεμία σου πρέπει να χαλαρώσεις λίγο.

Θέλω να σε ρωτήσω σ' αυτό το σημείο αν μισείς γενικά ανθρώπους ή συγκεριμένα άτομα όπως π.χ τους Εβραίους λόγω των εμπειριών που είχες και της γνώσης σου γύρω από το θέμα. Ως ένα σημείο μπορεί να δικαιολογηθεί αλλά εξαρτάται και από την έντασή του και πού μπορεί να σε οδηγήσει όλο αυτό. Εγώ βλέπω πως έχεις επίγνωση, οπότε μπορείς να προλάβεις κάποιο βίαιο ξέσπασμα ή ψυχωσικό επεισόδιο. Μπορεί κάποια πράγματα να είναι θέμα απόψεων όπως λες στο αρχικό μήνυμα, αλλά οι απόψεις μας πως διαμορφώνονται; Και αφού εκδηλώνεις κάποια ασθένεια που σε επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, είναι ένας λόγος για να προσέξεις ακόμα περισσότερο.

Πάνω κάτω γι' αυτά μιλουσαν οι ειδικοί στο ντοκιμαντέρ. Έκαναν συνέντευξη σε ασθενείς και οι δεύτεροι τους έλεγαν για κάποια τραγικά γεγονότα που πέρασαν. Με την πάροδο των χρόνων ο ασθενής ανέπτυσσε περίεργες συμπεριφορές, όχι κάτι τραγικό δηλαδή αλλά ας πούμε μοναξιά, μια ελαφριά κατάθλιψη και μετά μπορούσε να έβρισκε ευχαρίστηση με το να μαλώνει στο σχολείο με παιδιά κτλ, να βασανίζει ζώα και ένας συγκεκριμένος φαντασιωνόταν πως σκότωνε την μάνα του με μαχαίρι. Την μισούσε γιατί τον είχε απειλήσει πως θα τον σκοτώσει επειδή της είπε στην ηλικία των 5 πως θέλει την ξαδέρφη του. Ε όλα αυτά διαιωνίζονται όπως καταλαβαίνεις και για όλα υπάρχει μια αιτία. Δεν είναι όλοι οι ασθενείς σε θέση να καταλάβουν πώς και γιατί ή να αναρωτηθούν. Οπότε ναι, πιστεύω πως ειδικά σε τέτοια θέματα η συζήτηση με κάποιο ειδικό ΠΡΙΝ γίνει το οποιοδήποτε κακό (εννοώ και στον ίδιο τον ασθενή με ένα ξέσπασμα επεισοδίου ασπούμε) είναι αναγκαία. Και πριν φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο. (Δεν μιλάω για σένα, για να μην παρεξηγηθώ. Γράφω γενικά για το θέμα και για το ντοκιμαντέρ που είδα).

Ένα συγγενικό μου πρόσωπο έχει βιώσει ψυχωσικό επεισόδιο. Αυτό το άτομο είναι από τα πιο καλοσυνάτα που ξέρω. Το πρόβλημα είναι ότι έπαθε την ψύχωση όταν έμπλεξε φανατικά με την θρησκεία. Κανονική πλύση εγκεφάλου, τρελές εμμονές σε σημείο που έδωσε τα μισά του υπάρχοντα και καλά "για να αγιάσει". Οκ. Χάρηκα που διάβασα πως εξαφανίστηκαν όσοι μισούσες λόγω του χριστιανισμού, αλλά για να έχει κάτι πραγματικό αποτέλεσμα πρέπει να υιοθετείς μόνο όσα σε βοηθάνε απ' αυτό. Ξέχνα κόλαση, παράδεισο, αγγέλους και δαίμονες. Ο χριστιανισμός διδάσκει την αγάπη. Δεν χρειάζεται καν να είσαι χριστιανός για να αγαπάς και να συγχωρείς, ούτε υπάρχει κανένας τιμωρός που θα σε κρίνει. Υιοθέτησε απλά αυτά που θα βοηθήσουν εσένα να ζεις καλύτερα. Τα ψυχωτικά εννοείται πως θα εξαφανιστούν με μια φαρμακευτική αγωγή. Το θέμα είναι να είσαι ήρεμος γενικά και να προλαβαίνεις επεισόδια γιατί είναι γνωστό πως τα επεισόδια προκαλούνται σε περιόδους με έντονο στρες και στεναχώριες. Το μίσος και ο θυμός σίγουρα μπορεί να πυροδοτήσει κάτι τέτοιο.

Δεν ξερω την θερΑπεια στην οποια εισαι με τον γιατρο σου, αυτο που σου ευχομαι ειναι να απαλλαγης απο καθε ειδους μισος και ρατσισμο ειτε για εβραιους, ειτε για Πακιστανους ειτε για οποια αλλη φιλη η κοινωνικη ομαδα της ανθρωποτητας! διοτις αυτο ειναι ψυχωση και τουμπαλη μισος.
Οπως εσυ ειχες ασχημη εμπειρια απο εβραιους αντιστοιχα εγω ειχ μια πολυ καλη εμπειρια απο ισραηλιτες εβραιους που μου εκανε μεγα εντυπωση και θα την θυμαμαι για παντα.
Αυτο που εχει ημασια Πετρο ειναι οτι -εαν βεβαια καταλαβα σωστα - οτι εσυ εχεις αντιληφθει το λαθος το πραγματος οσον αφορα το μισος, τον ρατσισμο, την μισαλοδοξια και εντελη οπως πολυ σωστα γραφεις την ψυχωση προς ανθρωπινες ομαδες!

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Διαβάζοντας την εμπειρία σου με την ψύχωση σκέφτηκα να σε ρωτήσω κάτι που νόμιζα πως ήταν χαζό και τελικά είδα και την επόμενη απάντησή σου. Θα σε ρωτούσα λοιπόν αν μέσα σε όλο αυτό τον πανικό με τους εχθρούς σου είχες έστω κάποια επίγνωση και αυτό είναι όντως πολύ σημαντικό ειδικά για έναν ψυχωσικό που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.

Για το πόσο σκληρός είσαι με τον εαυτό σου εξαρτάται και από τον χαρακτήρα αλλά και από τα βιώματά σου. Αν είχες δηλαδή υπερπροστατευτικούς γονείς, αν σε έκριναν συνεχώς, αν είσαι από μόνος σου σαν άνθρωπος πολύ υπεύθυνος και "αυστηρός". Αν σε βοηθάει, καλώς, αλλά οτιδήποτε ξεπερνάει τα όρια και επηρεάζει και την σχέση μας με τους άλλους, δεν είναι καλοδεχούμενο.

---

Ναι έχεις δίκιο και εδώ, είναι κάτι που το σκέφτομαι. η μητέρα μου είναι άτομο του καθήκοντος και τελειομανής. Εγώ απο αντίδραση έδειχνα οτι δεν ήμουν και πάντα μου ασκούσε κριτική και πολλές φορές με έκανε να νιώθω σκουπίδι. Δεν αναγνώριζε ποτέ ότι και εγώ είχα έναν προγραμματισμό και πάλευα να πετύχω τους στόχους μου με σχέδιο. Ενώ στο τέλος τα κατάφερνα πάντα Θα έβρισκε κάτι άλλο να με κρίνει. Αν προσθέσω ότι στα χρόνια της εφηβείας μου το πρότυπο μου ήταν ένας άνθρωπος ιδιαίτερα ευφυής και πετυχημένος αλλά ολίγον αυταρχικός - ό,τι δηλαδή δεν ήμουν εγώ, το ακριβώς αντίθετο- σιγά σιγά περνώντας τα χρόνια ένιωθα ό,τι του μοιάζω.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Εγώ έφαγα πολλά χαστούκια (από τον εαυτό μου κυρίως) για να σταματήσω να με κρίνω τόσο αυστηρά, οπότε όταν αυτό έγινε, αυτόματα έγινα και πιο "επιεικής" με τους υπόλοιπους. Παρατήρησα λοιπόν πως ενώ συγχωρούσα και δικαιολογούσα συνεχώς τους άλλους από πριν, πάντα μέσα μου υπήρχε μια ενόχληση, ένα παράπονο, ένα γιατί. Δεν μου άρεσε η συμπεριφορά πολλών ανθρώπων. Δεν την καταλάβαινα. Δεν μπορούσα να "εγκρίνω" διάφορα πράγματα σε σημείο που έπεφτα πολύ ψυχολογικά και βασανιζόμουν μόνη μου γιατί ούτε καν το έδειχνα στους άλλους ενώ μπορεί να (μου) έκαναν κάτι άσχημο. Μετά το αποδέχτηκα, όπως αποδέχτηκα και τον εαυτό μου και ηρέμησα κατά πολύ μπορώ να σου πω. Όλοι άνθρωποι είμαστε με αδυναμίες. Αν δεν το αποδεχτείς θα τα βάζεις πάντα με όλους. Δεν είπαμε να γίνεσαι θύμα ή να συγχωρείς τα αδικαιολόγητα, αλλά τουλάχιστον για την ηρεμία σου πρέπει να χαλαρώσεις λίγο.

---

Είσαι τυχερή που χαλάρωσες χωρίς να υποστείς επικίνδυνη ζημιά. Εγώ έπρεπε να περάσω ψύχωση για να χαλαρώσω. Μετά τη ψύχωση τίποτα δεν είναι το ίδιο, η οικογένεια μου είναι πολύ προσεκτικοί απέναντί μου, γενικά δεν εμπλέκομαι σε κοκορομαχίες αλλά που και που αναβιώνει ο θυμός αλλά πλέον δεν έχω την ενέργεια που είχα ως άνθρωπος. Και ο θυμός αναβιώνει όταν τροφοδοτείται με νέα περιστατικά, δεν έχει σχέση με τον παλιό θυμό.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Θέλω να σε ρωτήσω σ' αυτό το σημείο αν μισείς γενικά ανθρώπους ή συγκεριμένα άτομα όπως π.χ τους Εβραίους λόγω των εμπειριών που είχες και της γνώσης σου γύρω από το θέμα. Ως ένα σημείο μπορεί να δικαιολογηθεί αλλά εξαρτάται και από την έντασή του και πού μπορεί να σε οδηγήσει όλο αυτό. Εγώ βλέπω πως έχεις επίγνωση, οπότε μπορείς να προλάβεις κάποιο βίαιο ξέσπασμα ή ψυχωσικό επεισόδιο. Μπορεί κάποια πράγματα να είναι θέμα απόψεων όπως λες στο αρχικό μήνυμα, αλλά οι απόψεις μας πως διαμορφώνονται; Και αφού εκδηλώνεις κάποια ασθένεια που σε επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, είναι ένας λόγος για να προσέξεις ακόμα περισσότερο.

---

Δεν μισώ ανθρώπους (μπορεί αν γνώριζα και εβραίους απο κοντά να μην ένιωθα την παγιωμένη απέχθεια ανάλογα τη περίπτωση του ανθρώπου που έχω δίπλα μου) απλά δεν μπορώ να γίνω σπλαχνικός και ευαίσθητος. Ακόμα και και με τους ξένους, μπορεί να συνεργαστώ ή να κάνω παρέα αλλά όταν επιστρέφω σπίτι πάντα λέω αυτός γιατί ήρθε εδώ, έγινε απο τυχοδιωκτισμό ή απο ένα παγκόσμιο συνωμοσιολογικό σχέδιο που επιτίθεται στο status quo της χώρας και όλο αυτό γίνεται υπαρξιακό ζήτημα για μένα.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Πάνω κάτω γι' αυτά μιλουσαν οι ειδικοί στο ντοκιμαντέρ. Έκαναν συνέντευξη σε ασθενείς και οι δεύτεροι τους έλεγαν για κάποια τραγικά γεγονότα που πέρασαν. Με την πάροδο των χρόνων ο ασθενής ανέπτυσσε περίεργες συμπεριφορές, όχι κάτι τραγικό δηλαδή αλλά ας πούμε μοναξιά, μια ελαφριά κατάθλιψη και μετά μπορούσε να έβρισκε ευχαρίστηση με το να μαλώνει στο σχολείο με παιδιά κτλ, να βασανίζει ζώα και ένας συγκεκριμένος φαντασιωνόταν πως σκότωνε την μάνα του με μαχαίρι. Την μισούσε γιατί τον είχε απειλήσει πως θα τον σκοτώσει επειδή της είπε στην ηλικία των 5 πως θέλει την ξαδέρφη του. Ε όλα αυτά διαιωνίζονται όπως καταλαβαίνεις και για όλα υπάρχει μια αιτία. Δεν είναι όλοι οι ασθενείς σε θέση να καταλάβουν πώς και γιατί ή να αναρωτηθούν. Οπότε ναι, πιστεύω πως ειδικά σε τέτοια θέματα η συζήτηση με κάποιο ειδικό ΠΡΙΝ γίνει το οποιοδήποτε κακό (εννοώ και στον ίδιο τον ασθενή με ένα ξέσπασμα επεισοδίου ασπούμε) είναι αναγκαία. Και πριν φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο. (Δεν μιλάω για σένα, για να μην παρεξηγηθώ. Γράφω γενικά για το θέμα και για το ντοκιμαντέρ που είδα).

---

Ευχαριστώ εδώ απαντάς ξεκάθαρα στο πρωταρχικό μου ερώτημα, αν ο θυμός μπορεί να είναι καμπάνα για ενδεχόμενο υποτροπής. όμως να διευκρινίσω ότι τώρα ακολουθώ και ομοιοπαθητική θεραπεία και ο γιατρός αυτής τη θεραπείας θέλει να βγάλει απο μέσα μου όλα τα αρνητικά συναισθήματα που κουκουλώνονται απο το αντιψυχωσικό και μου έδωσε τα σχετικά ομοιοπαθητικά. Έτσι και εγώ για να βοηθήσω λίγο αυτή τη διαδικασία έγραψα στο φορουμ.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Ένα συγγενικό μου πρόσωπο έχει βιώσει ψυχωσικό επεισόδιο. Αυτό το άτομο είναι από τα πιο καλοσυνάτα που ξέρω. Το πρόβλημα είναι ότι έπαθε την ψύχωση όταν έμπλεξε φανατικά με την θρησκεία. Κανονική πλύση εγκεφάλου, τρελές εμμονές σε σημείο που έδωσε τα μισά του υπάρχοντα και καλά "για να αγιάσει". Οκ. Χάρηκα που διάβασα πως εξαφανίστηκαν όσοι μισούσες λόγω του χριστιανισμού, αλλά για να έχει κάτι πραγματικό αποτέλεσμα πρέπει να υιοθετείς μόνο όσα σε βοηθάνε απ' αυτό. Ξέχνα κόλαση, παράδεισο, αγγέλους και δαίμονες. Ο χριστιανισμός διδάσκει την αγάπη. Δεν χρειάζεται καν να είσαι χριστιανός για να αγαπάς και να συγχωρείς, ούτε υπάρχει κανένας τιμωρός που θα σε κρίνει. Υιοθέτησε απλά αυτά που θα βοηθήσουν εσένα να ζεις καλύτερα. Τα ψυχωτικά εννοείται πως θα εξαφανιστούν με μια φαρμακευτική αγωγή. Το θέμα είναι να είσαι ήρεμος γενικά και να προλαβαίνεις επεισόδια γιατί είναι γνωστό πως τα επεισόδια προκαλούνται σε περιόδους με έντονο στρες και στεναχώριες. Το μίσος και ο θυμός σίγουρα μπορεί να πυροδοτήσει κάτι τέτοιο.

---

Έχεις δίκιο, εγώ χριστιανός έγινα βρισκόμενος σε ψύχωση ως άμυνα. Έλεγα ότι η ασθένεια μου είναι ευλογημένη απο τον Θεό, γιατί αν υπάρχει Θεός, τότε η ψυχή μετά θάνατον θα διέλθει απο τη μερική κρίση των τελωνείων. Αν η ψυχή είναι εκμαυλισμένη και κυριαρχείται απο δαίμονες, τότε κανένας άγγελος δεν θα σε σώσει. έλεγα ότι ο Θεός σε αφήνει να πάρεις μια πρόγευση της κολάσεως για να αγωνιστείς και να κερδίσεις την αιώνια λύτρωση και σωτηρία. η ζωή εδώ είναι εφήμερη και μικρή για να έχει σημασία, το παν είναι η προετοιμασία που κάνουμε για την αιώνια γαλήνη και η ψυχή μου έπρεπε να καθαρίσει. Έτσι σκεφτόμουν και αρνούμουν την αγωγή για 6 μήνες. όπως βλέπεις η ψύχωση σε μένα ήταν ένα γρανάζι κυλιόμενων φαινομένων, απαλλασσόμουν απο το ένα με τιτανοτεράστια προσπάθεια, έρχονταν το άλλο. Είναι αδύνατον να βγεις απο το φάσμα της ψύχωσης χωρίς φάμακο. Απλά όταν αντιμετωπίζεις με ό,τι ψυχικό απόθεμα υπάρχει το ένα φαινόμενο κάποιο άλλο φαινόμενο έρχεται να πάρει τη θέση του.

ευχαριστώ πολύ και σενα και τον giorgo, εκτιμώ που κάθησες και έγραψες τόσα πολλά, μου γέμισες τη μέρα

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Δεν ξερω την θερΑπεια στην οποια εισαι με τον γιατρο σου, αυτο που σου ευχομαι ειναι να απαλλαγης απο καθε ειδους μισος και ρατσισμο ειτε για εβραιους, ειτε για Πακιστανους ειτε για οποια αλλη φιλη η κοινωνικη ομαδα της ανθρωποτητας! διοτις αυτο ειναι ψυχωση και τουμπαλη μισος.
Οπως εσυ ειχες ασχημη εμπειρια απο εβραιους αντιστοιχα εγω ειχ μια πολυ καλη εμπειρια απο ισραηλιτες εβραιους που μου εκανε μεγα εντυπωση και θα την θυμαμαι για παντα.
Αυτο που εχει ημασια Πετρο ειναι οτι -εαν βεβαια καταλαβα σωστα - οτι εσυ εχεις αντιληφθει το λαθος το πραγματος οσον αφορα το μισος, τον ρατσισμο, την μισαλοδοξια και εντελη οπως πολυ σωστα γραφεις την ψυχωση προς ανθρωπινες ομαδες!

---

καταρχάς είναι μεγάλο θέμα αν η ψύχωση είναι απλώς μια αρρώστια ή αν έχει στοιχεία πνευματικής αφύπνισης. Εμένα ψυχίατρος που έχει ολοκληρωμένη εικόνα του επεισοδίου μου και που του αρέσουν και οι εναλλακτικές ανατολίτικες θεραπείες και φιλοσοφίες μου είπε ότι η ψύχωση μου είχε στοιχεία πνευματικής αφύπνισης

Άρα όπως ο μύθος έχει βαθιά μέσα του μια ιστορική αλήθεια, και η ψύχωση κρύβει πολλές αλήθειες και απελευθερώνει ένα συνειδησιακό φως, μέσα από το οποίο οι εμπειρίες, οι σκέψεις και τα συναισθήματα αληθινά ή κίβδηλα έρχονται και παρέρχονται. Αποκαλύπτει τον βαθύτερο εαυτό, και αυτό είναι μια κατάκτηση.

Επίσης άλλος ψυχίατρος μου είχε πει στις πρώτες συνεδρίες ότι πολλές εμπειρίες ψυχωσικών αποδεδειγμένα προβλέπουν το μέλλον. πράγματα που περιέγραφαν οι ψυχωσικοί πριν πολλές δεκαετίες μετά απο χρόνια υλοποιούνται. Η άποψή του με επιβεβαίωσε. η δική μου ψυχωσική εμπειρία ήταν μια κραυγή αγωνίας για το ενδεχόμενο στο μέλλον η ιατρική και η τεχνολογία να ρυθμίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά και να τιμωρούνται οι αντιφρονούντες με ποικίλες μεθόδους, γιατί στην διάρκεια του επεισοδίου μου πολλές φορές ένιωσα ότι με ακραία βία επιχειρείται να αλλάξω πεποιθήσεις και κοσμοθεωρία σαν να έτρεχε ένα λογισμικό μέσα μου που με απάνθρωπες μεθόδους επιζητούσε τη συνθηκολόγησή μου. Δεν λέω ότι ο κόσμος θα τρελένεται. ίσως η διαδικασία αυτή θα γίνεται με υπόγειο τρόπο, με υποσυνείδητα μηνύματα.

Και επειδή πολιτικοποίησες κάπως τη συζήτηση οφείλω μια απάντηση στο τελευταίο που είπες
Για μένα ο αντιρατσισμός είναι ο πιο σκοτεινός φασισμός και επιβάλλεται στις μάζες με πακτωλό χρημάτων, με χρηματισμούς, με fake news, με πλύση εγκεφάλου στα ΜΜΕ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα πανεπιστήμια και παντού . Είναι κάτι που παράγεται απο τις εξουσιαστικές δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, άρα για την ψύχωση αυτοί είναι υπεύθυνοι, ούτε ο φασισμός, ούτε ο ρατσισμός, ούτε η μισαλλοδοξία

Στα θετικά συμπτώματα μπορεί να έχεις στοιχεία πνευματικής αφύπνισης.Καποιοι το λένε λανθάνουσα ξύπνημα κατάστασης της κουνταλινης.
Όσο αφορά το μίσος με την ψύχωση, μην το συγχέετε, και ο απλός ο άνθρωπος που δεν πέρασε ψύχωση μπορεί να εμφανίσει μεγάλο μίσος, σε αντίθεση με μας που έχουμε περάσει ψυχωση, νομίζω είμαστε πιο ευσθητοποιημενοι απέναντι στον συνάνθρωπο μας.Αυτο και μόνο αποκλειστικα της πάθησης μας.Τωρα όσο περνάνε τα χρόνια καταλαγιάζει και η ψύχωση, μας απομένουν τα δυσφορητα, αρνητικά συμπτώματα.Οπως η συνεχής χαμηλή λειτουργικότητα.Αυτο είναι απόρροια των φαρμάκων αλλά και της ηλικίας βέβαια.
Μετά από 20 χρόνια με αυτή την πάθηση, έχω καταλήξει ότι θέλει πολύ προσπάθεια να είσαι κάπως λειτουργικός, γιατί τα πρώτα χρόνια πραγματικά είσαι ασυνείδητος, δεν ξέρω αν τα χάπια σε κάνουν χαζό η το νεαρό της ηλικίας.
Τέλος πάντων όλα είναι κύκλος θα αγαπήσεις και θα μισήσεις στον ίδιο βαθμό, μέσα στη ζωή είναι όλα αυτά, ανεξάρτητως ψύχωσης η όχι!.
Λένε μετά τα 40 ξεπερνας όλα αυτά τα κοινωνικά επινοήματα, αριστερά, δεξιά ,φασισμός ρατσισμός και τούμπαλιν.Ολα αυτά είναι ταμπέλες που βάζουν και τρώγεσαι με τον διπλανό σου, και η εξουσία των λίγων τρίβει τα χεράκια της.Για μένα όλα αυτά είναι παπαριές,και να αφυπνιστεις, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα μόνος σου, ένας κούκος δεν φέρνει ποτέ την άνοιξη.Κοιταξε παρατήρησε τον εαυτό σου, αγαπά τον όσο μπορείς, κάνε ένα καλό στον διπλανό σου, και ζήσε τη ζωή σου ήσυχα ήρεμα και χαλαρά σαν να ξέρεις από πάντα, ότι εδώ που είμαστε, περαστικοί είμαστε!.....