Αν θα μπορούσατε να φτιάξετε την ζωή σας και την καθορισετε όπως ονειρευεστε από παιδί μέχρι την ηλικία που είστε τώρα η για όλη την υπόλοιπη ζωή σας τι θα κάνατε; πως θα την ονειρευοσασταν;
Printable View
Αν θα μπορούσατε να φτιάξετε την ζωή σας και την καθορισετε όπως ονειρευεστε από παιδί μέχρι την ηλικία που είστε τώρα η για όλη την υπόλοιπη ζωή σας τι θα κάνατε; πως θα την ονειρευοσασταν;
Αυτό είναι όντως συζήτηση να περάσει η ώρα..Quote:
Originally Posted by deneimaikala
Μόνο μια λεπτομέρεια να αλλάξει, αλλάζει αυτόματα όλη η ροή..
Πχ ΑΝ είχα σκεφτεί τον κίνδυνο την σωστή στιγμή δεν θα είχε καταστραφεί η ζωή μου.
ΑΝ δεν είχα σταματήσει το πανεπιστήμιο δεν θα πήγαινα στην δουλειά που πήγα κάποτε..Οπότε δεν θα είχα γνωρίσει την κολλητή μου..Δεν θα είχα γνωρίσει τον άντρα μου..Άρα δεν θα είχα παντρευτεί..
Και πολλά ΑΝ....
Αυτό το "ΑΝ" όμως, θα άλλαζε πολλά όπως το λες. Μακαρι να μας δινοταν ευκαιρία να την φτιαχναμε όπως θέλουμε. Θα ήταν όλα πιο καλά! Το φαντάζεσαι;Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Εγω θα γραφομουνα από μικρη σε πολεμικές τέχνες ιδιαίτερα (King boxing) που το λατρεύω, και χορό. Θα συνεχιζα για καιρό μέχρι να γινόμουν ενήλικη και να μπορούσα μετά να γινω δασκάλα στις πολεμικές τέχνες και να διδασκω σε παιδιά! Δεν θα άφηνα κανέναν να με πληγωσει και να με στεναχωρεσει, θα ήμουν δυνατή και σκληρή. Θα έκανα πράγματα που με ευχαριστουν και θα ασχολιομουν πιο πολύ με αυτά. Δεν θα έδινα σημασία σε μικρό πράγματα και δεν θα με πληγωνε τίποτα θα με ένοιαζε μόνο η πάρτη μου και η οικογένεια μου! Θα έκανα σωστές παρέες και λογικές που να θέλουν το καλό μου και να με εκτιμανε να με προστατεύουν και όχι να με ωθουν να κάνω λαθος πράγματα και επικίνδυνα! Ύστερα θα γνώριζα τον πρώτο και μοναδικό άνθρωπο στην ζωή μου θα κάναμε πολλά πράγματα μαζί, θα ζούσαμε την αληθινή αγάπη και θα απολαμβαναμε την ζωή σαν ένα παραμύθι! Όταν θα τα έχουμε δοκιμάσει πλέον όλα (έχουμε κάνει τα ταξίδια μας, τις τρελές μας) θα ήθελα στα 25 περίπου να μείνω έγκυος και να κάνω το πρώτο μου παιδί. Να το μεγαλώσω σωστά και να μην του λείψει τίποτα. Στα 27 θα έκανα άλλο ένα παιδάκι. Όταν μεγαλωσουν να έχουν μεγαλώσει σωστά με όμορφο χαρακτήρα να με σέβονται και να εκτιμήσουν τον τρόπο που τα ανεβρεψα! Μετά που θα έφτιαχναν πλέον την ζωή τους θα έπερνα τον άντρα μου και θα ξανά κάναμε όσα κάναμε όταν ήμασταν νέοι. Να είχαμε μια ευτυχισμένη ζωή και όμορφη οικογένεια. Να υπάρχει μόνο αγάπη, σεβασμός, υγεία, καλή ψυχολογία, και καλοπέραση. Αυτα!!!
Πιο πλουσιος σιγουρα με μια αξιοπρεπη δουλεια και ανθρωπους διπλα μου .... και να μην ειχα ακουσει ποτε για ασθενειες του μυαλου....
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές..Αυτό με τον κίνδυνο πχ το είχα δει σε όνειρο μερικές μέρες πριν..Και εκείνη τη μέρα ήξερα ότι κάτι θα συμβεί αλλά σαν κάτι να με εμπόδιζε να το δω καθαρά.. ΑΝ όμως έμενα σπίτι δεν θα είχε συμβεί τίποτα.. Δεν έμεινα...Quote:
Originally Posted by deneimaikala
Αλλά αν ξέραμε τα βήματα που πρέπει να κάνουμε δεν ξέρω αν θα είχε ενδιαφέρον η ζωή...
Θα είχε ενδιαφέρον πιστεύω σε πολλά πράγματα! Δεν θα κάναμε λάθοι τα οποία να μας φέρουν στην κατάσταση που ήμαστε τώρα! Η ψυχολογία μας έτσι θα ήταν πιο καλή και καθαρή!Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Όλα οκ..ΑΛΛΆ χωρίς να πονάς δεν γίνεσαι δυνατή και σκληρή με το κουμπί..Quote:
Originally Posted by deneimaikala
Άσχετο: από αυτά που είπες έχω κάνει το χορό και την πρώτη εγκυμοσύνη στα 25 μου..
Από κει καταλαβαίνεις πως στην ζωή έχεις έρθει για να επιβιωνεις με χίλια προβλήματα στο κεφάλι σου και στην ψυχή σου, δεν έχεις έρθει για να ζήσεις ένα "παραμύθι" όπως το θέλεις και όλα να είναι τέλεια!Quote:
Originally Posted by keep_walking
Για την ψυχολογία μου ευθύνονται λάθη άλλων κυρίως..Εννοείται έχω κάνει και εγώ τα δικά μου..Αλλά κάπως έπρεπε να επιβιώσω..Quote:
Originally Posted by deneimaikala
Δεν παραπονιεμαι ιδιαιτερα ... αλλοι αντιμτωπιζουν πιο αντιξοες συνθηκες και δεν τα παρατανε ποτε. Χωρις την ταλαιπωρια και σε ενα απολυτο νιρβανα δεν γινεται νομιζω για κανεναν μας.Quote:
Originally Posted by deneimaikala
Με κάποιον τρόπο να είχα αποκτησει έναν σκληρό χαρακτηρα και να μου είχαν μιλήσει για πολλά που θα μπορούσαν να μου συμβούν (κινδυνους)τα οποία να με πληγωναν και να με στιχιωναν για την υπόλοιπη ζωή μου! Να ήξερα δηλαδή τι να κάνω και πως να πραξω σε κάθε τι ώστε να μην κάνω λάθοι η κάτι το οποίο να έχει μεγάλες συνέπειεςQuote:
Originally Posted by Αλεξία10
Για όλους τους ανθρώπους μιλάω. Ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό! Όμως δυστυχώς η ευτυχώς έτσι είναι η ζωή. Κάποιοι όμως δεν είναι τόσο δυνατοί για να επιβιωσουν και να μην τα παρατησουν. Πόσοι έχουν αυτοκτονήσει; ποσοι σκεφτονται συνεχώς την αυτοκτονία; Αυτοί που έχουν δύναμη τα προσπερνανε, αυτοί που δεν έχουν όμως;Quote:
Originally Posted by keep_walking
Πολλές οι στιγμές που θα ήθελα να αλλάξω για να έχω μια διαφορετική ζωή, για να είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος.
Αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι ισως αν ημουν διαφορετικος να μην ήμουν και κάτι το ιδιαίτερο..
Δεν ειναι ζητημα μονο δυναμης. Ειναι και πως αντιλαμβανεται ο καθενας την ιδεα του θανατου και ποσο ισχυρα ειναι τα ενστικτα επιβιωσης μεσα του. Εαν καποιος για παραδειγμα πιστευει πραγματι σε κατι ... μπορει να γινει και καμικαζι.Quote:
Originally Posted by deneimaikala