παιδια νομιζω οτι γνωριζετε απο τη πασχω.
θα θελα να ρωτησω αν εχετε πει το 'γιατι σε μενα'?
εγω το χω πει επειδη με κληρονομικοτητα δεν υπαρχει περιπτωση ναχει σχεση επειδη ολοι ειναι καθαροι.δεν ειναι αδικο να υποφερουμε??
Printable View
παιδια νομιζω οτι γνωριζετε απο τη πασχω.
θα θελα να ρωτησω αν εχετε πει το 'γιατι σε μενα'?
εγω το χω πει επειδη με κληρονομικοτητα δεν υπαρχει περιπτωση ναχει σχεση επειδη ολοι ειναι καθαροι.δεν ειναι αδικο να υποφερουμε??
το εχω πει κ γω.αλλα σεμενα ειναι και κληρονομικο.αλλα δεν παυει να με ποναει αυτο.κανε υπομονη για καλυτερες μερε κυκνουλα ετσι κανω κ γω.ξερεις οτι ολες τις μερες δεν θα ειμαστε στα καλυτερα μας.
όχι, το \"γιατί σε μένα\" δεν το έχω πει ποτέ.
δέχομαι και αποδέχομαι αυτό που μου συμβαίνει....βέβαια τρομάζω μερικές φορές ή απελπίζομαι αλλά αμέσως συνέρχομαι και προσπαθώ να το ξεπεράσω με τον Α ή τον Β τρόπο...
κάνω υπομονή για την ημέρα που δεν θα χρειαστεί να πάρω πάλι φάρμακα.....
έχω καταλάβει πως αυτό που μου συμβαίνει ίσως και να γίνεται επειδή χρειάζεται να βρω λίγο περισσότερο τον εαυτό μου.ίσως τον είχα αφήσει κάπου παραμελλημένο, ίσως τον είχα ξεχάσει τελείως και το σώμα μου και το μυαλό μου βρήκαν αυτόν τον τρόπο για να με ξυπνήσουν και να με αφυπνήσουν......
Λιτσα χαρα στο κουραγιο σου
μην νομίζεις, δεν είχα πάντα κουράγιο.
υπήρξαν στιγμές που δεν άντεχα αλλο ειδικά στην αρχή......
τώρα παρόλο που έχω αυτή την διαταραχή του να μην καταλαβαίνω μερικές φορές που βρίσκομαι και τι κάνω νιώθω πως μπορώ να καταφέρω τα πάντα.....
δεν ξέρω γιατί, απλά μου βγαίνει έτσι αυθόρμητα.....
αύριο δεν ξέρω πως θα είμαι, ίσως να είμαι χειρότερα και να λέω\"φτου και πάλι από την αρχή\", ίσως όμως να είμαι και καλύτερα και να λέω\"δόξα τω Θεό\".....
με το μυαλό ποτέ δεν ξέρεις και για τίποτα δεν είσαι σίγουρη......
απλά προσπαθώ......
συμφωνω. Δεν πιστεύω στο τυχαιο των καταστασεων...όταν ημουν οριακα, νομιζω το χα πει και εγω. Στην πορεια του χρονου, ειδα οτι πολλα γεγονοτα μπορουν να μας βοηθησουν να δουμε τη ζωη διαφορετικα. Κι αυτο τελικα ειναι όφελος.Quote:
Originally posted by λίτσα
έχω καταλάβει πως αυτό που μου συμβαίνει ίσως και να γίνεται επειδή χρειάζεται να βρω λίγο περισσότερο τον εαυτό μου.ίσως τον είχα αφήσει κάπου παραμελλημένο, ίσως τον είχα ξεχάσει τελείως και το σώμα μου και το μυαλό μου βρήκαν αυτόν τον τρόπο για να με ξυπνήσουν και να με αφυπνήσουν......
τον πρωτο καιρο το χω πει απειρες φορες..
δεν ειναι δυνατον να ζω μεσα σε ληθαργο να μη ξερω πια ειμαι κ ολους να τους βλεπω ξενους.
παιδια περασα πολλα κ πλεον φοβαμαι μεχρι κ τη σκια μου:(
Αν μπορείς να χαλιναγωγήσεις τους φόβους σου - κι είσαι πολύ νέα ακόμη για να μη μπορείς να το κάνεις - θα αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά , έτσι όπως θάπρεπε και θάθελες να τα βλέπεις...Quote:
Originally posted by kyknos25
τον πρωτο καιρο το χω πει απειρες φορες..
δεν ειναι δυνατον να ζω μεσα σε ληθαργο να μη ξερω πια ειμαι κ ολους να τους βλεπω ξενους.
παιδια περασα πολλα κ πλεον φοβαμαι μεχρι κ τη σκια μου:(
Πίστεψε στα μότο της υπογραφής σου κι όλα θα είναι καλύτερα :
...Γέλα πουλί μου γέλα, είν\' η ζωή μια τρέλα...
...Ό,τι δε σε σκοτώνει , σε κάνει πιο δυνατό...
...Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράμα..
γιατί είσαι τόσο απαισιόδοξη;
καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι αυτό που περνάς αλλά γιατί δεν προσπαθείς και εσύ λίγο.....
με το να λες συνέχεια δεν μπορώ,δεν είμαι καλά, φοβάμαι, δεν κάνεις τίποτα περισσότερο από το να μεγαλώνεις το ήδη υπάρχον πρόβλημα...
αν αρχίσεις να λες μπορώ, είμαι καλά, δεν φοβάμαι, έστω και αν δεν τα πιστεύεις, δεν νομίζεις πως θα επηρρεαστεί η ψυχολογία σου θετικά;
δεν σου λέω πως με αυτόν τον τρόπο θα γίνεις καλά ούτε πως έτσι μαγικά θα φύγουν όλα....
απλά σου λέω πως θα αισθανθείς εσύ μέσα σου λίγο καλύτερα....
λες σαββα?
Βρε εγώ είμαι σίγουρος, το θέμα είναι κι εσύ να το πιστέψεις...
ξερεις τι εναι να παλευεις να ααποκτησεις τον παλιο εαυτο σου??
τραγικο..κ παααρα πολυ δυσκολο αλλα μακαρι να τα καταφερω
έτσι μπράβο!!!!
πρέπει να λες πως θα τα καταφέρεις και όχι να απελπίζεσαι με το ήδη υπάρχον πρόβλημα..
το ξέρω και το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο. αν δεν προσπαθήσεις όμως δεν θα ξέρεις αν μπορείς να τα καταφέρεις.
προσπάθησε λοιπόν...μόνη σου..με τους δικούς σου ανθρώπους...με τον γιατρό σου...με φάρμακα...με ότι σε βοηθάει περισσότερο...
αλλά απλά προσπάθησε και θα δεις που θα ξεπεράσεις τα πάντα...
κοίτα εμένα...αρχίζω να βγαίνω από το κλουβί μου σιγά σιγά...δεν είναι εύκολο αλλά προσπαθώ...δεν ξέρω αύριο αν θα μπορώ να κάνω το ίδιο αλλά μου αρκεί που έκανα έστω και μισό βήμα προς την ελευθερία της ψυχής μου.....
ρε συ λιτσακι εσυ απορεις γαιτι αυτος ναναι ο αντρασ μου,ο μπαμπασ μου κλπ??
ναι τώρα τελευταία το αισθάνομαι αυτό και περισσότερο με τα παιδιά μου....
σου το έχω ξαναπεί, νιώθω πως ζω ένα όνειρο, θα ξυπνήσω και όλα αυτά θα έχουν χαθεί....
βέβαια δεν είναι συνεχόμενο αλλά δεν παύει να με τρομάζει..
δεν ξέρω κατά πόσο είναι το ίδιο με αυτό που αισθάνεσαι εσύ και σε τι βαθμό το νιώθει η κάθε μία ...
αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι αν τελικά θα φτάσω ποτέ στο τέλος αυτής της δύσκολης διαδρομής....
αλλά δεν θα το βάλω κάτω όσο δύσκολο και αν είναι...
κάποιες φορές ξέρω πως θα με νικήσει κάποιες άλλες πως θα νικήσω εγώ....
που θα πάει όμως θα το εξαλλείψω τελείως, δεν θα του περάσει....
και μαζί με αυτό θα φύγουν και όλες οι φοβίες που έχω, φοβίες που φοβάμαι και να της πω....
και τότε θα είμαι πάλι εγώ....πάλι εγώ...!!!