Για πολλά χρόνια δεν μπορούσα να καταλάβω τι και πώς και γιατί. Πώς φτάνει κάποιος να γίνεται εγωκεντρικός
και να μη νιώθει ενοχές γι αυτό; Από τι φτιάχτηκα και δε με νοιάζει;
Printable View
Για πολλά χρόνια δεν μπορούσα να καταλάβω τι και πώς και γιατί. Πώς φτάνει κάποιος να γίνεται εγωκεντρικός
και να μη νιώθει ενοχές γι αυτό; Από τι φτιάχτηκα και δε με νοιάζει;
Για να άνοιξες το θέμα φαίνεται ότι όλο αυτό σου δημιουργεί προβλήματα.. Ή κάνω λάθος;
Δημιουργεί αίσθηση αποξένωσης από τους περισσότερους γύρω μου, σχεδόν τους πάντες. Νιώθω ότι δε με ξέρει κανείς πραγματικά. Το πρόβλημα είναι ότι δε βρίσκω το χώρο μου, αν υπάρχει αυτός ο χώρος, αν υπάρχει αυτό το κομμάτι μέσα στους ανθρώπους, που θα νιώθω άνετα, ο εαυτός μου, χωρίς να πρέπει να δικαιολογήσω το ότι οταν κάτι αισθανθώ ότι δε με αφορά, το πετάω στην άκρη. Χωρίς ενοχές. Σκληρότητα, αναισθησία, εγωισμός, έχω ακούσει πολλούς χαρακτηρισμούς τέτοιους.
Οι άνθρωποι θα δουν την συμπεριφορά που έχεις απέναντι τους, δεν θα ρωτήσουν "τι πέρασε άραγε αυτή η γυναίκα για να φέρεται έτσι;".. Άσε που κι να γνωρίζεις την ιστορία του άλλου από ένα σημείο και μετά σταματάς να τον δικαιολογείς.. Φαίνεται πως όλο αυτό είναι μια άμυνα που εχτισες για να μπορείς να επιβιώσεις και να αντέχεις κάποιες καταστάσεις και σίγουρα υπάρχει μια αιτία (το λιγότερο μια). Ίσως θα ήταν καλό να δουλέψεις την αιτία με κάποιον ψυχολόγο, να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα και έτσι θα σταματήσεις να έχεις "ανάγκη" οποιοδήποτε τείχος.
Θέλεις να μας πεις περισσότερα γι αυτό....? Για να καταλάβουμε σε τι αναφέρεσαι....το να βάζεις απλώς μια ταμπέλα για τον εαυτό σου προσπαθώντας να σε αυτοπροδιορισεις δεν θα βοηθήσει τα πράγματα.....άσε που μπορεί να έχεις αυτοπροσδιοριστει και λάθος ως εγωκεντρική
Σε όλα η αναφορά πρέπει να είναι σε μένα. Ο αυτοπροσδιορισμός που ανέφερες είναι πολύ σημαντικός, γιατί αφορά εμένα. Δική μου πρωτοβουλία και απόφαση. Ο αλληλοπροσδιορισμός δε νιώθω να με αφορά. Το τείχος δε με νοιάζει πάντα, κάποιες φορές το επιθυμώ, τις περισσότερες. Είναι δύσκολο να λειτουργείς ισορροπημένα όταν τίποτε δε μοιάζει ισορροπημένο γύρω σου. Κι όμως τις λεπτές ισορροπίες είναι που ζητώ να απολαμβάνω, να καταφέρω. Το ταξίδι προς τον εαυτό δε γίνεται να σταματήσει ποτέ george, γιατί κι εμείς δεν είμαστε ίδιοι πάντοτε και αλλάζουμε μέσα στο ταξίδι αυτό, τόσο από το τι γνωρίζουμε για εμάς και τους άλλους στην πορεία. Οι άνθρωποι φυσικά και θα κρίνουν από το τι βλέπουν απέναντί τους, ίσως και αυτό να είναι το ευάλωτό σημείο τους. Η αχίλλειος πτέρνα του στέκομαι και κρίνω δίχως να σκέφτομαι το παρακάτω ή το παραμέσα. Μπορεί να είναι άμυνα, ωστόσο μπορεί να είναι και επίθεση, δεν το γνωρίζω αυτό, μπορεί να προστατεύω το τι είναι σημαντικό γιατί το χρειάζομαι περισσότερο από τη δική τους κρίση.
Παντως απο οτι εχω καταλαβει στος μέρες μας καλύτερα να είσαι εγωκεντρικος αναίσθητος και να τα πετας απλα στην άκρη...
Κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο εχει δυσανασχετισει με το εγωκεντρισμο σου?
Καμία σχέση με την αναισθησία. Έχει να κάνει με το πού τοποθετείς τον εαυτό σου. Είναι πολύ βαθύτερο και έχει να κάνει όχι μόνο με φιλοσοφική θεώρηση αλλά και με στάση ζωής, και άλλων πεδίων. Πολλοί έχουν, αλλά δε με νοιάζει (το ξαναέγραψα παραπάνω, αν δεν ήμουν έτσι θα με ένοιαζε και θα ένιωθα ενοχές. Ενοχές μπορεί να νιώσω όταν παραβιάζω λεπτές γραμμές που μου έχω χαράξει εγώ, όχι οι άλλοι). Τότε θα διορθώσω, αλλά όχι αν δεν το αισθανθώ. Έχει φυσικά επιπτώσεις (το νήμα σηματοδοτούσε κάτι για εμένα, που δεν θα εξηγήσω εδώ).
καλησπερα κι απο μενα, αλλα αν δεν καμω λαθος ο εγωκεντρικος δεν ειναι και εν μερη ναρκισσος? Απο αυτα που λς για σενα, ειναι λογικα εαν εισαι εγωκεντρικη! αφου θα πρεπει να ενδιαφερεσαι μονο για τα δικα σου προβληματα! θα πρεπει να θελεις να εισαιεσυ το επικεντρο καθε παρεας! Αν εχεις τυψεις και ενδιασμους τωτες δεν εισαι.Quote:
Originally Posted by BlackCoral
Οσο για το πως σε εχει επιρεασει αυτο ψυχολογικα ,θα ελεγα οτι δυστυχως αλλα σε εναν κοσμο γεματο εγωπαθιες! σε μια κοινωνια οπου ο καθης κοιτα την παρτυ του μημπως τελικα το να εισαι εγωκεντρικος ειναι μια φυσικη μεταλαξ του συγγρονου ανθρωπου ωστε να μπορεσει να επιβιωσει ?
Εν συντομία, όχι σε όλα. Δεν θέλω ούτε να είμαι το κέντρο της παρέας, ούτε να με θαυμάζει η υφήλιος, ούτε ερωτευμένη με τον εαυτό μου είμαι. Θα έλεγα μάλιστα ότι είμαι αντικοινωνική σαν χαρακτήρας, αν αποζητούσα το θαυμασμό και οτιδήποτε από άλλους θα ήθελα να βρίσκομαι ανάμεσα σε πολλούς.
Πώς φαίνεται ή εκδηλώνεται τότε ο εγωκεντρισμός για τον οποίο μιλάς στην αρχή; Μπερδεύτηκα λίγο.Quote:
Originally Posted by BlackCoral
Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να πετάνε κάποιοι μια ταμπέλα για τη πάρτυ τους...να γράφουν και δύο ξερολογα από κάτω και να κάθονται να περιμένουν οι άλλοι να μυρισουν τα νύχια τους για να μπουν στο θέμα τους. Συν του ότι η ταμπέλα μπορεί να είναι και λανθασμένη για το πρόβλημα τους. Εφοσον δεν ξέρουν πως να το περιγραψουν. Η θεματοθετρια μάλλον έχει απελπιστεί από τη κοινωνία και της άρεσε να βλέπει τον εαυτό της ως εγωκεντρική. Την ανεβάζει. Γι αυτό και δεν επιδέχεται κουβέντα το θέμα
αν ισχυει αυτο που γραφεις ΒΟΞ,τωτες ειναι χειροτερα τα πραματα, δλδ δεν ειναι εγωκεντρικη αλλα θελει και φανταζεται τον εαυτο της ετσι ωστε να αποκτησει καποια αξια,καποια διαφοροποιηση εντος της κοινωνιας!! Ειναι σαν να πσχει απο καποια ψυχωση οπου εχει λανθασμενη εικονα του "ψυχικου της καθρεφτη"!
Οτι κι να ειναι ,το συγουρο ειναι οτι ειναι πολυ μπερδεμενα τα κειμενα της θεματοθετριας, θα παρακαλουσα ,εαν βεβαια κι -πρωτα απο ολα θελει να καταθεσω την γνωμη μου -να γινοταν λιγακι πιο ξεκαθαρη.
Υ.Γ. οσο για την ψυχωση οπου αναφερω πιο πριν δεν ειναι με προσβλιτικη προδιαθεση,απεναντιας ειναι χαρακτηρισμος που δειχνει οτι δεν φταις εσυ για μερικα απο τα ελλατοματα σου .
γιώργο αποπάνου, πάρε αυτό το "τώτες" και μετά τα ξαναλέμε. Πονάνε τα μάτια μου και δεν μπορώ να δω καθαρά τον ψυχικό καθρέφτη μου, γιατί τα ορθογραφικά σου κάνουν τους οφθαλμούς μου να καίνε, να βγάζουν καπνούς και να λιώνουνε. Meditation, άντε κάνε άλλο ένα session αυτοσυγκέντρωσης και ξαναπέρνα με τον κηδεμόνα σου.
Vox, είσαι ο μόνος που αξίζεις απάντηση. Εκδηλώνεται ως αντινομία.
εχω δυσλεξια! μου πειρε πολλα χρονια γιανα καταφερω να καμωαυτο που μου ελεγε ο γιατρος μου- θεραπευτης μου- να σταματησω να ενδιαφερομαι για το πως θα με χαρακτηριζουν τα λαθη μου! ,για το πως θα με κοροιδευουν οσοι την "βλεπουν" μου πειρε καιρο να παψωνα βαζω προγραμματα αυτοματης διορθωσης !Αρα μην πιστευεις πως θα με κανεις να νιωσω ασχημα ,εσυ ενα κοριτσακι που δεν ξερεις ουτε καν ποια εισαι! που φοβασαι να διαβασεις απο αλλους την γνωμη τους για εσενα! που τρομαζεις να κοιταξεις τον καθρεφτη της ψυχης σου! διοτις πολυ απλα κατα βαθος γνωριζεις οτι υπαρχει μεγα προβλημα!
Το φορουμ -για να ξερεις κι εσυ - ειναι ενας χορος οπου ελευθερα μπορει ο καθε ενας να γραφει με ευγενεια βεβαια , την γνωμη του γιατο προβλημα του αλλου αφου ο αλλος το κανει θεμα! αν δεν ηθελεςας μην το εκανες θεμα! , εαν περιμενεις να διαβασεις αυτα που θες σε λαθος μερος εισαι!
Προσπαθησαι να δεις την αληθεια και μονο ετσι θα γινεις καλητερος ανθρωπος