Πονάω σε άκυρα σημεία. Νευροπονοι λογικά. Είμαι σε μια στεναχώρια συνέχεια. Λόγο κρουσμάτων, ανεργίας κτλπ
Τελευταία τα μάτια πονάνε. Και εδώ θολή όραση. Ψυχοσωματικά; Ίδιες εμπειρίες κάνεις;
Printable View
Πονάω σε άκυρα σημεία. Νευροπονοι λογικά. Είμαι σε μια στεναχώρια συνέχεια. Λόγο κρουσμάτων, ανεργίας κτλπ
Τελευταία τα μάτια πονάνε. Και εδώ θολή όραση. Ψυχοσωματικά; Ίδιες εμπειρίες κάνεις;
Όταν λες άκυρα σημεία;
Μπορεί να νιώσω ένα πονακι στο μάτι. Η στο μάγουλο. Η στον λαιμό. Η στον καρπό. Η στο αριστερό χέρι. Η στο δεξί χέρι. Η στο πόδι. Μπορεί να είναι λίγο δυνατός ο πόνος και στιγμιαίος. Μπορεί να γίνει 2 3 φορές και να φύγει. Ανάλογα. Κάπως έτσι.Quote:
Originally Posted by Marios76
Αυτα τα πονακια δεν ειναι τιποτα ολοι τα εχουν που και που.Μπορει να προερχονται απο το στρες ειτε απο τις διαφορες κινησεις του σωματος.Οσο για τη θολη οραση μπορει να ειναι ψυχοσωματικο εκτος αν εχεις μυοπια η κατι τετοιο.
Κάνε ένα τσεκ απ και μετά πηγαινε σε ψυχίατρο.
Οταν ειχα παθει μια αλλεργια στο δεξι ματι ειχα κατι πονακια,αλλα ομως ειχα και ελαφρυ κοκκινισμα εσωτερικα.Πονοι πχ σε διαφορα σημεια της κοιλιας,εαν φυσικα δεν ειναι επιμονοι αλλα ειναι περιστασιακοι οφειλονται σε κινησεις /συσπασεις των εντερων.Αυτη την εξηγηση μου την εδωσαν γιατροι.Γενικα εαν κατι επιμενει πανω απο μερικες μερες θελει το ψαξιμο του.
Check up έκανα πριν κανά μήνα
Καθώς είμαι 25 έχω τέλειες εξετάσεις. Όλα καλά. Νευρολογικό θα είναι. Απλά το κόβω πάλι να πηγαίνω σε νευρολόγο, να με κάνει την απλή νευρολογική εξέταση και μετά ψυχίατρο και τι; Χάπια; Δεν θέλω. Αυτό είναι; Τόσο καταδικασμένος; Χωρίς άλλες επιλογές;
Το πιο πάνω το αναφέρω γιατί και έτσι συνεβει. Απλά δεν δέχτηκα ποτέ αντικαταθλιπτική αγωγή για το άγχος και ούτε θέλω.
Ολα αυτα ειναι ψυχοσωματικα. Θεωρω ουτε νευρολογο ουτε τιποτα δεν χρειαζεσαι. Ο κολλητος μου εχει τετοια προβληματακια και μαντεψε ποτε εμφανιζονται..οταν εχει στρες. Οποτε ολα αυτα απο εκει προερχονται και εσυ απλα τους δινεισ περισσοτερη σημασια απο οτι πρεπει.
To oτι είσαι 25 τι σχέση έχει; Υπαρχουν ένα σωρό ανθρωποι κάτω των 30 που έχουν σοβαρά θέματα υγείας. Οταν λες τσεκ απ ,τι εννοείς; Σε τι γιατρό πηγες και τι εξετάσεις έκανες; Η διατροφή σου πώς είναι; Η καθημερινότητα σου;Quote:
Originally Posted by TryToSurvive
Για ποιο λόγο δεν θέλεις "χαπια"; Και που ξέρεις τι θα σου πει ο ειδικός; Οι ψυχιατροι κάνουν και ψυχοθεραπεια. Αλλιώς πηγαινε σε ένα ψυχολόγο. Αν είναι οικονομικό το θέμα, ψαξε για το δημοσιο.
Εχεις διαγνωστεί ποτε; Και τι θα πει "τόσο καταδικασμένος"; Αν αρνείσαι να δεχτεις το πρόβλημα σου και βλεπεις τα άτομα με θέματα υγείας, ψυχικά ή σωματικά, "καταδικασμένα" ,μάλλον ειναι πιο βαθύ το πρόβλημα. Το να καθυσυχαζεσαι εδώ μέσα δεν ειναι η λύση παντως. Μπαινεις για να ακούσεις ότι όλα ειναι ψυχωσωματικα; Και που το ξέρουμε εμείς; Γιατροι είμαστε; Αν όντως έχεις σοβαρά συμπτωματα,να πας σε γενικό ιατρό και μετά εκείνος θα σε καθοδηγήσει για το ποια ειδικότητα και τι γιατρό πρεπει να δεις,μην παιρνεις πρωτοβουλίες και πηγαινεις σε ασχετες ειδικότητες.
Αν θεωρεις πως επείδη εισαι 25 αποκλειεται να έχεις θέματα (τότε γιατι ανοίγεις τόσα θέματα? Λίγο οξυμωρο), δες το με έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Αν ούτε αυτό θέλεις, τι να σου πω, προφανως δεν επιθυμεις να βοηθηθεις.
Γιατί με αποπηρες έτσι;Quote:
Originally Posted by Antonis8
Αρχικά εγώ ΓΑΔ και λίγο ΙΔΨ. Ήπια προς μέτρια. Κάνω ψυχοθεραπεία. Την παλεύω αλλά τρώω φρικες ανά διαστήματα. Κάνω συχνά τσεκ απ και όλα είναι άψογα. Έχω πάει σε πολλές ειδικότητες. Δεν έχω κάποιο γνωστό πρόβλημα υγείας και τόσο που το ψάχνω θεωρώ γενικά δεν έχω. Ο λόγος που γράφω συχνά είναι επειδή τρώω φρικες και δεν ξέρω ποια συμπτώματα μπορεί να μου κάνει το άγχος και επίσης με βοηθάει να ξέρω εάν καλοί άνθρωποι έχουν ίδιο θέμα. Εσύ δεν ξέρω γιατί το κρίνεις και ανεβάζεις τους τόνους (???)
Το ότι δεν θέλω χάπια το ανέφερα ότι ψυχίατρος με παρέτεινε μια φορά να πάρω αντικαταθλιπτική αγωγή απλά όταν λέω ότι το τρεναρω εννοώ πως αν δω ότι είμαι δυσλειτουργικος τότε θα πάρω αν χρειαστεί. Αλλά προς το παρόν δεν θέλω ειδικά εφόσον ο ίδιος ο γιατρός μου είπε ΑΝ θέλω τότε μπορώ.
Απ' όλη την ιστορία μου κρατά το ότι θέλω να ακούω εμπειρίες από άλλους ανθρώπους που περνάνε τα ίδια γιατί με βοηθάει. Και εάν σε ενοχλεί και αυτό μπορείς σε μελλοντικά μου ποστ να μείνεις εκτός και να τα αγνοήσεις. Ευχαριστώ πολύ.
Απλά δεν έδινε σημασία και έφυγαν; Ναι κι εγώ αυτό κάνω αλλά μετά σκέφτομαι αν φύγανε, τα "ψάχνω" και επιτρέφουνQuote:
Originally Posted by Annbae
Δεν ξέρω αν του εφυγαν η αν τα εχει ακομα. Το θεμα ειναι οτι πλεον δεν είναι εμμονικος με αυτα γιατι καταλαβε οτι δεν σημαινουν κατι αυτα τα πονακια. Κ εσυ αυτο πρεπει να κανεις.Θελει το.χρονο του δεν θα σταματησει η εμμονη σου με τα πονακια απο τη μια μερα στην αλλη. Απλα πρεπει.ν καταλαβεις οτι δεν ειναι κατι παθολογικο ειναι απλα πονακια τα οποια μπορει ν δημιουργουνται ακομα και απο την ακινησια ή κινηση του σωματος.Εμενα που και που με ποναει τ αριστερο μου χερι.Παλια ελεγα οτι εχει παθολογικο παραγοντα..μετα λογικευτικα και καταλαβα οτι ειναι επειδη το παταω στον υπνο μου.Ολα θελουν το χρονο.Αρχισε σιγα σιγα μερα με την μερα να αγνοεισ τα πονακια.Στην αρχη θα ειναι δυσκολο αλλα θα τα καταφερεις.
Έχω παρατηρήσει ότι όταν κάτι το "ξέρω" συμβαίνει. Πχ είχα δει άρθρο ότι το άγχος φέρνει εμβοές. 3 μέρες μετά απέκτησα. Επείγοντα κτλπ 1000 εξετάσεις και όλα καλά. Ψυχοσωματικό. Όταν το σκέφτομαι είναι εκεί και τις ακούω. Αλλιώς τπτ. Πάνω σε αναζήτηση μου σχετικά με τα ψυχοσωματικά διάβασα για το σύνδρομο χρόνιου πόνου που είναι ψυχοσωματικό. Εκ τότε αυτό που διάβασες. Γενικα προσπαθώ να καταλάβω πως και γιατί ο εγκέφαλος τα δημιουργεί αυτά. Που μπορεί να τα διαβάσω, να μη τα δίνω σημασία συνειδητά αλλά υποσεινηδητα; Με τρομάζουν και μετά συμβαίνουν; Και όταν δεν τα σκέφτομαι φεύγουν; Και επίσης γιατί ενώ καταλαβαίνω ότι 99% είναι από το μυαλό γιατί υπερισχύει ο φόβος;Quote:
Originally Posted by Annbae
Γιατι τον αισθανεσαι οτι δεν εχεισ ελεγχο.αυτο του συναισθηματος.Αυτη τη στιγμη που σου μιλαω αισθανομαι ενα βαρος στο στηθος μου.Σαν να εχει κάτσει ενασ ελέφαντας επανω μου. Ολοι μου λενε αγχος εγω ομως φοβαμαι γιατι εχω διαβασει οτι μπορει να ειναι χιλιαδυο πραγματα. Το οτι το διάβασα μεγα λαθος.Και προσπαθω να μην το ξανακάνω. Σε καμια περιπτωση μην μπαίνεις να διαβασεις συμπτώματα. Ειναι μεγαλο λαθος. Το εκανα κ εγω και εγινα χειροτερα. Καταλαβαίνω απολυτα πως αισθάνεσαι γιατι περνάω κ εγω κατι παρόμοιο.
Δεν είναι μονο ότι τα ψσχνω. Αν κάποτε τα έχω διαβάσει η ακούσω κάτι για κάποιον μετά θα το εμφανίζω. Χωρίς να το σκεφτώ. Υποσεινηδητα λογικά λειτουργεί. Ξέρουμε ότι το άγχος φταίει αλλά πάλι φοβόμαστε. Αυτον τον μηχανισμό θέλω να κατανοήσω. Ίσως είναι η "θεραπεία". (?) Εύχομαι ολόψυχα να σου περάσει γρήγορα.Quote:
Originally Posted by Annbae