Φοβία/τρόμος για τα πάντα-αίσθημα τρέλλας.. Βοήθεια...
Καλώς σας βρήκα, μιας και μόλις γράφτηκα στο site. Θέλω να πω τον πόνο μου και να ακούσω καμία συμβουλή γιατί πραγματικά πάει να μου στρίψει. Είναι και τόσα πολλά αυτά που μου συμβαίνουν που δεν ήξερα καν που να κατατάξω το topic.
Ειμαι 25 χρονών. Απο μικρο παιδι ειχα πολυ αγχος και κυριως αισθανομουν ασχημα γιατι δεν ειχα φιλους , καθως και για τα παραπανισια κιλα μου.
Στα 18 με επιασε μια καταθλιψη με εμμονες ιδεες σχετικα με τη ζωη και το θανατο, ολα μου φαινοντουσαν ματαια και ενιωθα οτι ζω σε μια γυαλα, μιλια μακρια απο καθε αλλο ανθρωπο.
Πηγα σε ψυχιατρο ο οποιος μου εδωσε ladose και xanax. Μετα απο ενα διαστημα ενιωσα καλυτερα. αλλα καναδυο χρονια μετα με πιασανε κρισεις πανικου, αρχικα σε σημειο να μη μπορω να βγω απο το σπιτι, που εκδηλωνονταν με καθε λογης φοβια. αγοραφοβια, κλειστοφοβια(δεν μπορουσα να μπω στο μετρο), αρρωστοφοβια(σε μεγαλο βαθμο), και παρα πολυ μεγαλο αγχος για οτιδηποτε, καθως και με εντονο φοβο οτι τρελαινομαι η οτι θα πεθανω. Πηγα τοτε παλι σε ψυχιατρο ο οποιος μου εδωσε seroxat και xanax.
Aπο τοτε οι κρισεις με επιαναν και με αφηναν, σταματουσα και ξαναρχιζα λοιπον τα ιδια φαρμακα και αλλαζα ψυχοθεραπευτες παραλληλα. Τελικα βρηκα μια ψυχοθεραπευτρια που μου ταιριαζε και για δυο χρονια ειχα μεν αγχος και διαφορες φοβιες, αλλα οι κρισεις πανικου ειχαν σταματησει και εκοψα και τα φαρμακα.
Πριν λίγες μερες ομως αρχισαν παλι καποιες εμμονες ιδεες με υπαρξιακα κυριως, ο φοβος του θανατου, το μυστηριο της ζωης κλπ κλπ, που αρχισα να τα αναγω σε οτιδηποτε με περιβαλλει, σε βαθμο να ειναι ικανο να με τρομαξει οποιοδηποτε εξωτερικο ερεθισμα! οποτε αρχισαν να με τρομαζουν τα παντα, να νιωθω οτι αποκοπτομαι απο την πραγματικοτητα γυρω μου, οτι ολα ειναι αγνωστα, οτι στην πραγματικοτητα δεν εχω κανενα ελεγχο και οτι θα τρελαθω. Ταυτοχρονα με αυτα, μια αισθηση μονιμης κοπωσης/υπνηλιας, σχεδον σα να ειμαι μισοναρκωμενος, που ενισχυει το αισθημα αποχης απο την πραγματικοτητα/τρελα. Ασχημα ονειρα, ξυπνηματα μεσα στη νυχτα τρομαγμενος, ώσπου ειχα παλι κριση πανικου ενα πρωι, ξυπνωντας και μη μπορωντας να αναπνευσω. Σε αυτο οδηγησαν οπι επαναλαμβανομενες ασχημες σκεψεις μου προφανως.
Φοβηθηκα πολυ και πηγα παλι στον ψυχιατρο. Μου εδωσε παλι τα seroxat και ειπε να κανω υπομονη.
Μου ειπε οτι δεν τρελαινομαι και οτι δεν ειμαι ψυχωτικος, απλα φιλοσοφω τα πραγματα και αντι νατο δω πχ δημιουργικα, για καποιο λογο αυτο αισθανομαι να με απειλει. οτι αν ημουν τρελος δεν θα φοβομουν και αν ημουν ψυχωτικος δεν θα μπορουσα να περιγραψω ετσι αυτο που μου συμβαινει κλπ. Και να κανω υπομονη με τα φαρμακα για να δρασουν.
Αλλα εγω ετσι αισθανομαι. Τις τελευταιες μερες νιωθω οτι βρισκομαι σε μια διαρκη \"ηπια\" κριση πανικου, διαφορετικη απο ολες τις προηγουμενες που με τρελαινει. Νιωθω οτι η λογικη μου κρεμεται απο μια κλωστη. Οτι χανομαι σε μια αβυσσο διαστρεβλωμενης οπτικης της πραγματικοτητας. Με τρομοκρατει η ιδεα οτι το χανω και οτι θα με κλεισουν σε καποια κλινικη, οτι θα χαζεψω να το πω απλα.
Να σημειωσω οτι ειμαι πολυ απομωνομενος, κλεισμενος συνεχως μεσα στο σπιτι, εδω και χρονια. Δηλαδη βγαινω, αλλα σχεδον μονο για τις απαραιτητες υποχρεωσεις και σπανια για διοασκεδαση και εχω μπει σε ενα φαυλο κυκλο προφανως.
Επισης ο υπνος μου δεν ειναι καθολου καλος. Βλεπω εφιαλτες και βλεπω το κρεβατι σαν κατι το απειλητικο. Σαν αναγκαιο κακο. Καθυστερω επισης οσο μπορω να παω για υπνο ωστε να αποκοιμηθω εξαντλημενος, χωρις χρονο για ασχημες σκεψεις πριν.
Επισης αυτο που με τρομαξε ακομα πιο πολυ σημερα ειναι οτι προσεξα πως απο χθες δεν μπορω να φαω! Εγω! Που ξεσπουσα παντοτε στο φαγητο! Νιωθω συνεχως μια ταση για εμετο και δεν μπορω να φαω παραπανω απο δυο μπουκιες. Μηπως ειναι παρενεργεια του seroxat? Tο εχω ξαναπαρει στο παρελθον ομως και δεν παρατηρησα κατι τετοιο... Φοβαμαι, φοβαμαι, φοβαμαι...
Οτι δεν μπορω ν ακανω τιποτα για να σωθω και οτι οδηγουμαι με μαθηματικη ακριβεια στην τρελα! :(
Με συγχωρειτε για το μεγαλο μου μηνυμα, ελπιζω να μη σας κουρασα. Απλα θελω να ακουσω τη γνωμη σας. Δεν είναι ψύχωση ή αρχη σχιζοφρενεις(η κατι τετοιο) το να αισθανομαι οτι σχεδον ζω σε ενα ονειρο και να ειναι ικανο να με τρομαξει κυριολεκτικα το καθε τι(ως μερος αυτης της πραγματικοτητας) ..
Ισως θα μπορούσα απλά να πω ότι είμαι ένας \"φιλόσοφος\", αλλά.. δεν ξέρω..
Ειμαι \"κου-κου, το νιωθω\"... :(
