κουραστικες εμμονες σκεψεις

καλησπερα δεν θα γραψω ακριβως τι σκεφτομαι αλλα θα αναφερθω στο θεμα γενικα...
ενω ξερω την αληθεια για ενα θεμα το μυαλο μου συνεχιζει να κανει συνεχεια τις ιδιες επιμονες σκεψεις γι αυτο το θεμα..αλλα το προβλημα ειναι οτι δε σκεφτεται την αληθεια απλα ειναι σαν εγκλωβισμενο σε ψεματα
που δεν εχουν γινει...και νιωθω σαν να εχουν γινει αλλα δεν εχει γινει ...πολλες φορες τις περναω απαρατηρητες τις σκεψεις αλλες φορες γινονται βουνο στο κεφαλι μου...ενω δεν υπαρχει λογος ..προσπαθω να τις προσπερναω πλεον και να σκεφτομαι την πραγματικοτητα αλλα δε την νιωθω οπως θα επρεπε γιατι νιωθω την ψευτικη κατασταση ..δλδ σαν να μη με αφηνει το μυαλο να σκεφτω την πραγματικοτητα αλλα να τριγυρναει σε ψευτικες καταστασεις

Καλησπέρα!
Αν κατάλαβα σωστά στην αρχή ξεκίνησες να αμφιβάλεις για κάτι αν είναι αλήθεια ή ψέμα. Αλλά γνωρίζεις ότι είναι ψέμα αλλά το μυαλό συνεχίζει να είναι κολλημένο στη ψεύτικη κατάσταση.
Στην αρχή υπήρχε κάποια αμφιβολία αν είναι όντως ψέμα ή αλήθεια;

ναι υπηρχε πλεον δεν υπαρχει αμφιβολια γιατι ξεκαθαριστηκε αλλα το μυαλο δε με αφηνει να σκεφτω τα θετικα και σκεφτεται ψευτικα σεναρια

Αν σου πήρε χρόνο όμως από πριν, δηλαδή αν αμφιβαλες αρκετό καιρό, ο εαυτός σου χρειάζεται λίγο χρόνο τώρα να το αποβάλει.
Οπότε έρχονται οι σκέψεις να λες δεν είναι έτσι, να το ακτικρουεις κάθε φορά και πιστεύω πως είναι θέμα λιγου χρόνου τώρα να το αποβάλεις.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω αυτή η αμφιβολία που είχες βασίζονταν σε κάποια ανάμνηση στο παρελθόν;

εε σκεψου σχεδον απο το πασχα ειχε ξεκινησει με τις αμφιβολιες και τις σκεψεις και τελικα τωρα αποδειχτηκε οτι ηταν ψεμα ...εε μπορει απο αναμνησεις παλιοτερες με αλλο ατομο και μου βγαινουν στο τωρινο..αλλα κυριως οχι δικες μου αναμνησεις ....περιγραφες απο αλλο ατομο (για το παρελθον περιγραφες εννοω)
αλλα πιστευω οτι ναι θελει χρονο αλλα ποσο? με εχει κουρασει θελω να συγκεντρωθω σε καποια πραγματα

Μήπως η πραγματικότητα είναι ωραία και εσύ πιστεύεις ότι δεν σου αξίζει και προσπαθείς να βρεις κάτι αρνητικό;

ωραια ειναι σιγουρα αλλα γιατι να μη τη σκεφτομαι και να ψαχνω κατι αρνητικο?τοσο περιεργο μου φαινεται? μου αξιζει εννοειται αλλα και το παραμικρο ασημαντο που ξερω θα με κανει χαλια δλδ θα μου φανει βουνο
και να σκεφτομαι συνεχεια τα απλα και να προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου οτι πρεπει να συνεχισει και να μη σκεφτεται ασημαντα

Κατάλαβα, και εγώ έχω κάτι παρόμοιο, αλλά ακόμη αμφιβάλω..
Πιστεύω πως αλήθεια αφού τώρα έμαθες την αλήθεια πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, προσπάθησε να το σβήσεις από το μυαλό, ξεκίνησε καινούργιες ασχολίες που θα σε κάνουν να αισθάνεσαι χαρά..
Εγώ αμφιβάλω για μια άσχημη μνήμη που μου ήρθε στο μυαλό χωρίς να ξέρω αν είναι πραγματική ή ψευδής μνήμη.

Είναι πολύ σημαντικό που έμαθες την αλήθεια. Αλλά ίσως τώρα χρειάζεσαι να το αποβάλεις αυτό όλο που είχες στο μυαλό σου και μάλλον θα χρειάζεται λίγο χρόνο.
Είναι θέμα χρόνου πλέον Δημήτρη, βοήθησε όμως τον εαυτό σου, να σκέφτεσαι αλλά πράγματα, βρες μια καινούργια ασχολία.

Γράψε κάτω την πραγματικότητα πολλές φορές στο χαρτί, ίσως να σε βοηθούσε και αυτό..

Ίσως επειδή πέρασες άσχημα να σου φαίνεται λίγο παράξενο /ξένο προς εσένα να σκεφτείς τώρα το αντίθετο.
Το βρίσκω αρκετά φυσιολογικό να σου πω την αλήθεια!

ναι εχεις δικιο σε ολα χρονος πιστευω χρειαζεται και αλλαγη σκεψεων αλλα με πολλη προσπαθεια

Ναι έτσι είναι!
Επειδή οι ιδεοληψιες είναι πολύ επίμονες.. δηλαδή και ο Θεός να κατέβει να μας απαντήσει, πάλι θα έρθει η αρνητική σκέψη, σε τέτοιο βαθμό λόγου χάρη..

αρα δε θελω ψυχιατρο? :P δλδ ειναι πολυ κουραστικο πια και να με αγχωνει το ψεμα τραγικο ρε παιδι μου και το καταλαβαινω οτι ειναι οτι να ναι ολα αυτα

Quote:

---

Originally Posted by dimitrisgr

ωραια ειναι σιγουρα αλλα γιατι να μη τη σκεφτομαι και να ψαχνω κατι αρνητικο?τοσο περιεργο μου φαινεται? μου αξιζει εννοειται αλλα και το παραμικρο ασημαντο που ξερω θα με κανει χαλια δλδ θα μου φανει βουνο
και να σκεφτομαι συνεχεια τα απλα και να προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου οτι πρεπει να συνεχισει και να μη σκεφτεται ασημαντα

---

Είχα μια συζήτηση με την ψυχολόγο και της λέω, όταν τα πράγματα κυλούν ήρεμα, εγώ δεν νιώθω καλά. Ψάχνω να βρω το "αλλά ", δεν γίνεται να πηγαίνουν όλα καλά. Με ρώτησε αν θυμάμαι ποτε τον εαυτό μου, όταν ήμουν παιδί, να έπαιζα μόνος, χωρίς να με διακόψουν και της είπα όχι.. Μου λέει Δεν έχεις μάθει να ζεις στην ηρεμία, δεν πιστεύεις ότι σου αξίζει γιαυτό και την φοβάσαι..
Εσένα Δημήτρη (?) τα παιδικά σου χρόνια ήταν ωραια;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Είχα μια συζήτηση με την ψυχολόγο και της λέω, όταν τα πράγματα κυλούν ήρεμα, εγώ δεν νιώθω καλά. Ψάχνω να βρω το "αλλά ", δεν γίνεται να πηγαίνουν όλα καλά. Με ρώτησε αν θυμάμαι ποτε τον εαυτό μου, όταν ήμουν παιδί, να έπαιζα μόνος, χωρίς να με διακόψουν και της είπα όχι.. Μου λέει Δεν έχεις μάθει να ζεις στην ηρεμία, δεν πιστεύεις ότι σου αξίζει γιαυτό και την φοβάσαι..
Εσένα Δημήτρη (?) τα παιδικά σου χρόνια ήταν ωραια;

---

ε ενταξει αλλα απο οσο με θυμαμαι ποτε δεν πετουσα απο τη χαρα μου..κι οπως το ειπες ψαχνω να βρω οτι κατι κακο θα ακολουθησει..αν ολα πανε καλα

Quote:

---

Originally Posted by dimitrisgr

αρα δε θελω ψυχιατρο? :P δλδ ειναι πολυ κουραστικο πια και να με αγχωνει το ψεμα τραγικο ρε παιδι μου και το καταλαβαινω οτι ειναι οτι να ναι ολα αυτα

---

Πιστεύω οι συνεδρίες με ψυχολόγο θα βοηθούσαν!