Περί θεραπείας και άλλες συζητήσεις.
Πετράν σου απαντώ εδώ, στο τελευταίο μήνυμα που μου έστειλες.
Δεν τα συμπέρανα μόνη μου, προς θεού. Με βοήθησε φυσικά η θεραπεύτριά μου, αλλά με έναν πολύ εκπλεπτυσμένο και έξυπνο τρόπο. Φυσικά και κάποιες φορές μου ανέφερε θεωρητικά τι είναι πχ. η προβολή, η ανάκλαση, η ενδοβολή, ο ναρκισσισμός, κτλ. Κυρίως όμως η δουλειά γινόταν και γίνεται βιωματικά. Στην πράξη. Πιστεύω καταλαβαίνεις τι εννοώ με αυτό.
Επίσης ήταν εκπληκτικές οι πολύ δυνατές φράσεις που όμως λέγονταν την κατάλληλη στιγμή και υπό το κατάλληλο, υποβλητικό κλίμα. Φράσεις που χτυπούν κατευθείαν το μυαλό ή μιλούν άμεσα στην συναισθηματική λογική.
Μου λες ποια είναι αυτά τα άλλα.
Αυτά τα άλλα, δεν μπορώ εύκολα να τα ταξινομήσω ή να τα βάλω σε ταμπέλες - ορισμούς. Δεν αναφέρομαι τόσο στον παράγοντα της προσωπικότητας ή της γενετικής προδιάθεσης, αλλά στα άλλα στοιχεία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, δεν είναι μόνο ο εγκέφαλός του αλλά και τα συναισθήματά του, είναι και η ψυχή του και το πνεύμα του, είναι και ο σύνδεσμος που ενώνει τα διάφορα αυτά στοιχεία της ανθρώπινης υπόστασης κάτω από την ίδια προσωπικότητα.
Θεωρώ την θεραπευτική αλληλεπίδραση, το ισχυρότερο μέσο ίασης, καθότι η αληθινή ανθρώπινη επαφή, λειτουργεί θεραπευτικά. Το μοίρασμα, η ανάπτυξη ενός δεσμού εμπιστοσύνης και βαθιάς κατανόησης, η διαχείριση τρυφερών συναισθημάτων, η διερεύνηση βαθύτερων πτυχών του εαυτού, είναι όλα μέρος αυτής της αλληλεπίδρασης. Δεν είναι μόνο προκαταλήψεις και πεποιθήσεις τα συστατικά που εμποδίζουν την ακεραιότητα της ψυχικής δομής ενός ανθρώπου ή αυτά που δρουν κλονιστικά ως προς την ισορροπία του. Για μένα, αγκυλωμένα συναισθήματα, άγχη που δεν βιώθηκαν, ψυχικές δεξιότητες που περιορίστηκαν σαν αποτέλεσμα κάποιας παλιότερης αμυντικής προσπάθειας του οργανισμού, ανεπαρκής συνδεσιμότητα ανάμεσα στα διάφορα σημεία του εαυτού, όπως είναι ο νους και το συναίσθημα ( έλλειψη επαφής) είναι εξίσου καθοριστικά. Όλα όσα θάφτηκαν κάπου στην πορεία, πρέπει να ανακαλυφθούν και να βιωθούν εκ νέου. Η αυτοανακάλυψη και η αυτογνωσία είναι καθοριστικές για την αντιμετώπιση κάθε ψυχικής νόσου.
Συμπερασματικά, τα επίπεδα μιας ολοκληρωμένης, κατά τη δική μου άποψη, θεραπείας, πέρα από το γνωστικό, είναι το βιωματικό «εδώ και τώρα» που προωθεί την βαθιά συνειδητοποίηση και την επαφή και εμπεριέχει την ανάπτυξη υγιούς και βαθιάς σχέσης με τον θεραπευτή, το παρελθοντικό τραύμα που πρέπει να επουλωθεί καθώς και η ανασκαφή για την ανεύρεση των πρωταρχικών αιτιών που οδήγησαν τη δημιουργία πάγιων αντιλήψεων, δράσεων-συμπεριφορών, ψυχικών διαθέσεων – στάσεων και συναισθημάτων, αλλά τέλος και το αβέβαιο μελλούμενο, το υπαρξιακό κομμάτι της θεραπείας. Οπότε ανακύπτει το θέμα της νοηματοδότησης της ζωής του καθενός από τον ίδιο, της απελευθέρωσης, από τα οποιαδήποτε δεσμά της, της κάθε δημιουργικής πηγής ( φορτίο ψυχικού πλούτου) που φέρει μέσα του ο εκάστοτε άνθρωπος. Και τέλος, η λυτρωτική επαφή με τον πυρήνα του είναι του και τον πιο αληθινό και ουσιαστικό εαυτό του είναι κατά τη γνώμη μου ο απώτατος θεραπευτικός στόχος.
Ολα αυτά είναι η προσωπική μου αντίληψη και δεν θέλω φυσικά να την παρουσιάσω ως την μόνη σωστή. Σε κάποιους μπορεί να ταιρίάζει σε άλλους όχι.
Επίσης, πέρα απο κάποια γενικά πλαίσια, δεν υποστηρίζω οτι η δομή, η πορεία ή η μορφή της θεραπείας είναι συγκεκριμένη αλλά το σχήμα της δίνεται στην πορεία, ανάλογα με τον εκάστοτε θεραπευόμενο.
