καταθλιψη και πεινα..

οι βασικες αναγκες του ανθρωπου ειναι τροφη -στεγαση , αυτο ειναι γνωστο..... αν δεν ειχατε να φατε θα μιλουσατε για καταθλιψη ? φυσικα βαζω και τον εαυτο μου μεσα, εχω μια οικ. ανεση , που εχω φτιαξει νεωτερος , αφου στα 42-43 και μετα αρχισα να παθαινω καταθλιψη ....... θα μιλαγατε-γα για καταθλιψη αν δεν ειχα-τε ουτε καν να φαω , δλδ. αναφερομαι σε λιμοκτονια , η θα εβγαινα με οποιοδηποτε κοστος να βρω φαγητο ? μαλλον θα ξεχναγα την καταθλιψη , και θαβαζα σε πρωτη προτεραιοτητα την εξευρεση τροφης , δλδ. την εργασια την οποιαδηποτε ......δεν εχω διαβασει για καποιον καταθλιπτικο να αυτοκτονει απο λιμοκτονια ....... εχουν πεσει στην αντιληψη μου πολλα μελη, που εμφανως εχουν καλυψει την αναγκη αυτην , και λενε /συζητουν για καταθλιψη η αλλου ειδους προβληματα συνυφασμενα με αυτην ......λοιπον , τουλαχιστον ειμαι με τον εαυτο μου ειλικρινης , εσεις τι γνωμη εχετε ?

Εξαρτάται κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Αλλά το πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν την "πολιτελεια" των ψυχολογικών θεματων. Κάθε ένας πέφτει σε κατάθλιψη για διαφορετικούς λόγους για άλλους ο λόγος μπορεί να είναι η μοναξιά που είναι σοβαρός κ πραγματικός λόγος που προκαλεί θλίψη για άλλους μπορεί να είναι που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά που κατά την γνώμη μου για έναν ώριμο άνθρωπο αυτό δεν είναι λόγος για θλίψη. Για άλλους είναι ο χαμός ενός αγαπημένου προσώπου που είναι λόγος για θλίψη αλλά όχι για κατάθλιψη για άλλους είναι επειδή έχασαν τα λεφτά τους που κι αυτό δεν είναι λόγος για κατάθλιψη. Άλλοι έχουν μια άνετη ζωή οικονομικά έχουν οικογένεια ανθρώπους που τους νοιάζονται κ παθαίνουν κατάθλιψη ε αυτή η τελευταία κατηγορία είναι οι αγνώμονες οι απληστοι.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

οι βασικες αναγκες του ανθρωπου ειναι τροφη -στεγαση , αυτο ειναι γνωστο..... αν δεν ειχατε να φατε θα μιλουσατε για καταθλιψη ? φυσικα βαζω και τον εαυτο μου μεσα, εχω μια οικ. ανεση , που εχω φτιαξει νεωτερος , αφου στα 42-43 και μετα αρχισα να παθαινω καταθλιψη ....... θα μιλαγατε-γα για καταθλιψη αν δεν ειχα-τε ουτε καν να φαω , δλδ. αναφερομαι σε λιμοκτονια , η θα εβγαινα με οποιοδηποτε κοστος να βρω φαγητο ? μαλλον θα ξεχναγα την καταθλιψη , και θαβαζα σε πρωτη προτεραιοτητα την εξευρεση τροφης , δλδ. την εργασια την οποιαδηποτε ......δεν εχω διαβασει για καποιον καταθλιπτικο να αυτοκτονει απο λιμοκτονια ....... εχουν πεσει στην αντιληψη μου πολλα μελη, που εμφανως εχουν καλυψει την αναγκη αυτην , και λενε /συζητουν για καταθλιψη η αλλου ειδους προβληματα συνυφασμενα με αυτην ......λοιπον , τουλαχιστον ειμαι με τον εαυτο μου ειλικρινης , εσεις τι γνωμη εχετε ?

---

Εξαρτάται από τις περιστάσεις. Σπίτι υπάρχει; Φίλοι ή γνωστοί υπάρχουν ή είναι μονος του κάποιος; Λοιπόν αν έχεις φίλους δεν μένεις να λιμοκτονείς ούτε καν άστεγος δεν μένεις, αν δεν έχεις τότε αλλάζουν τα πράγματα. Εγώ για παράδειγμα πες πως είμαι μόνος μου στην κοινωνία και δεν έχω να φάω καν, δεν θα έκανα το βήμα να βρω δουλειά θα πήγαινα στην αυτοκτονία γιατί δεν θα είχε νόημα για εμένα να ζω ώστε να πηγαίνω σε μία δουλειά μετά να γυρνάω σε ένα σπίτι μονος μου για να φάω ένα πιατο φαί και όποτε είναι πάλι να ξαναπάω δουλειά. Θα έλεγα μέσα μου αυτή θα είναι η ζωή σου για τα επόμενα 20 ή 30 ή 60 χρόνια την θέλεις; Σε ικανοποιεί; Αν μου έλεγα όχι άντε γεια... για αυτό σου λέω είναι θεμα προσωπικό είναι θέμα γιατί εχει κάποιος κατάθλιψη και αν η αιτία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Να το πάω και διαφορετικά έστω βρισκω δουλειά και φαί αλλά συνεχίζω να έχω κατάθλιψη μετά τι;

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

οι βασικες αναγκες του ανθρωπου ειναι τροφη -στεγαση , αυτο ειναι γνωστο..... αν δεν ειχατε να φατε θα μιλουσατε για καταθλιψη ? φυσικα βαζω και τον εαυτο μου μεσα, εχω μια οικ. ανεση , που εχω φτιαξει νεωτερος , αφου στα 42-43 και μετα αρχισα να παθαινω καταθλιψη ....... θα μιλαγατε-γα για καταθλιψη αν δεν ειχα-τε ουτε καν να φαω , δλδ. αναφερομαι σε λιμοκτονια , η θα εβγαινα με οποιοδηποτε κοστος να βρω φαγητο ? μαλλον θα ξεχναγα την καταθλιψη , και θαβαζα σε πρωτη προτεραιοτητα την εξευρεση τροφης , δλδ. την εργασια την οποιαδηποτε ......δεν εχω διαβασει για καποιον καταθλιπτικο να αυτοκτονει απο λιμοκτονια ....... εχουν πεσει στην αντιληψη μου πολλα μελη, που εμφανως εχουν καλυψει την αναγκη αυτην , και λενε /συζητουν για καταθλιψη η αλλου ειδους προβληματα συνυφασμενα με αυτην ......λοιπον , τουλαχιστον ειμαι με τον εαυτο μου ειλικρινης , εσεις τι γνωμη εχετε ?

---

Όντως, όποιος έχει βιοποριστικά προβλήματα σπάνια έχει κατάθλιψη, ας πούμε οι σκλάβοι παλιότερα είχαν τραγικές συνθήκες ζωής αλλά δεν πάθαιναν κατάθλιψη, γιατί αν έλεγαν "έχω κατάθλιψη και βαριέμαι να δουλέψω" θα τους τσακίζανε στο μαστίγωμα.

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Εξαρτάται από τις περιστάσεις. Σπίτι υπάρχει; Φίλοι ή γνωστοί υπάρχουν ή είναι μονος του κάποιος; Λοιπόν αν έχεις φίλους δεν μένεις να λιμοκτονείς ούτε καν άστεγος δεν μένεις, αν δεν έχεις τότε αλλάζουν τα πράγματα. Εγώ για παράδειγμα πες πως είμαι μόνος μου στην κοινωνία και δεν έχω να φάω καν, δεν θα έκανα το βήμα να βρω δουλειά θα πήγαινα στην αυτοκτονία γιατί δεν θα είχε νόημα για εμένα να ζω ώστε να πηγαίνω σε μία δουλειά μετά να γυρνάω σε ένα σπίτι μονος μου για να φάω ένα πιατο φαί και όποτε είναι πάλι να ξαναπάω δουλειά. Θα έλεγα μέσα μου αυτή θα είναι η ζωή σου για τα επόμενα 20 ή 30 ή 60 χρόνια την θέλεις; Σε ικανοποιεί; Αν μου έλεγα όχι άντε γεια... για αυτό σου λέω είναι θεμα προσωπικό είναι θέμα γιατί εχει κάποιος κατάθλιψη και αν η αιτία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Να το πάω και διαφορετικά έστω βρισκω δουλειά και φαί αλλά συνεχίζω να έχω κατάθλιψη μετά τι;

---

Όπως το λες, είναι προσωπική άποψη του καθένα μας. Αλλά η τελευταία ερώτηση τι θα πει? Τι εννοείς μετά τι? Μετά θα έκανες τα βήματα που έπρεπε να κάνεις. Δεν θα πει ότι η ζωή σου θα ήταν ίδια για τα επόμενα 20 ή 30 χρόνια. Η κατάθλιψη όμως αν την είχες θα υπήρχε και πάλι.
Η διαφορά είναι ότι όποιος έχει πολλές υποχρεώσεις δεν έχει την πολυτέλεια να παραπονιέται για την κατάθλιψη. Και αυτο βέβαια είναι θέμα χαρακτήρα, δεν λέω ότι όποιος έχει λυμένα τα οικονομικά του όλο θα παραπονιέται, αλλά θα μπορούσε. Ενώ όποιος χτυπάει 12ωρα δουλειάς, και να θέλει να βάλει τα κλάματα δεν έχει την πολυτέλεια.

Nομιζω ένας τρόπος υπάρχει να το μάθουμε αυτό..Εγώ προσωπικά στις πιο μαύρες, δύσκολες και μοναχικές φάσεις της ζωής μου, είχα μια αδικαιολόγητη δύναμη εσωτερική, διαύγεια και ψυχικό σθένος,που μου λείπουν τώρα.Αν υπάρχει κάτι που υπερκαλύπτει τα πάντα είναι η ικανοποίηση των βασικών μας αναγκών.Η κατάθλιψη ίσως έχει να κάνει με άλλες ανάγκες που μένουν στο ανικανοποίητο.Ισως..Ποιος ξέρει..

οπως ειχα γραψει σε αλλο θεμα γραφω και δω για την περιπτωση της 22χρονης κοπελας που ξερω εχει τα παντα καλη σχολη ζουν και οι δυο της γονεις με καλες δουλειες πανω απο 1000 ευρω εκαστος και με καλη υγεια.οι γονεις της ειναι στο δημοσιο αρα εχουν εξασφαλισει και καλη συνταξη εχουν πανω απο 10 διαμερισματα στο ενα μενει αυτη που δηλωνει καταθλιψη με την αδελφη της στο αλλο μενουν οι γονεις της και παιρνουν πανω απο 10 ενοικια το μηνα.η μανα σε λιγο καιρο θα κανει και το εμβολιο για τον κορονοιο αρα δε θα κινδυνευει και απο αυτον.εχουν ολα τα καλα του κοσμου οπως χωραφι και τρωνε φρουτα και λαχανικα βιολογικα χωρις φαρμακα που ολοι εμεις που τα αγοραζουμε κινδυνευουμε θανασιμα απο καρκινο. ολη η οικογενεια της δεν καπνιζει (μαζι με την καταθλιπτικη) ειναι κανονικοι στο βαρος αρα δεν εχουν περιττα κιλα προσεχουν την διατροφη τους μαζι με την καταθλιπτικη γυμναζονται αυτη με την καταθλιψη και η μανα της δεν παιρνουν ουσιες εχουν διωροφη μονοκατοικια και μια ολοκληρη πολυκατοικια δικια τους.δεν εχει περασει ποτε βιαιο μπουλινγκ στο σχολειο η 22χρονη περα απο λεκτικα πειραγματα

πως γινεται να εχει καταθλιψη αυτη που τα εχει ολα προσεχουν ολοι οικογενειακως την υγεια τους δεν θα πεινασουν ποτε οι γονεις της ειναι παντρεμενοι δεν εχουν χωρισει και δεν εχουν ασκησει ποτε σωματικη βια στην κορη τους δηλαδη δεν ειναι βιαιοι και δηλωνει καταθλιψη η δεσποινιδα.

τι να πουν οι ελευθεροι επαγγελματιες που εχουν κλειστες τις επιχειρησεις και οι υποχρεωσεις τρεχουν και κινδυνευουν με τον πτωχευτικο νομο να χασουν ολη την περιουσια της κινητη και ακινητη.τι να πουν τα παιδια που δουλευουν στον ιδιωτικο τομεα για λιγα χρηματα οταν αυτη η κορη το ονειρο της ειναι να μπει στο δημοσιο και να παρει μισθαρα.τι να πουν τα παιδια στην αφρικη που πεινανε τι να πουν στη Συρια που χανουν γονεις και σπιτια απο βομβαρδισμους τι να πουν οι ανθρωποι που πολεμαγαν στο β παγκοσμιο πολεμο κα στον α παγκοσμιο πολεμο και πεθαιναν μαζικα .ειδικα στον πρωτο παγκοσμιο πολεμο οσοι γλιτωσαν απο τον πολεμο βγηκε η ισπανικη γριπη το 1918 με το τελος του πρωτου παγκοσμιου πολεμου και θερισε νεους 20 30 και 40 ετων καμια σχεση με τον κορονοιο που η μεση ηλικια θανοντων ειναι τα 79 ετη.η μεση ηλικια θανοντων απο την ισπανικη γριπη ηταν κατω απο 30 ετων δηλαδη οσοι γλιτωσαν απο τον πολεμο πεθαιναν απο αυτη την πανδημια.


απλα πιστευω οτι αυτη η 22χρονη ειναι μια κακομαθημενη που δεν εχει δουλεψει μεχρι στιγμης σε καμια δουλεια και οταν βρει δουλεια θα κοιταξει δημοσιο για σιγουρο μισθο οπως οι γονεις της αλλωστε που και τωρα με τον κορονοιο πληρωνονται κανονικα οχι σαν τους ελευθερους επαγγελματιες που εχουν μηδενικα εσοδα.

πρεπει να ειμαστε ρεαλιστες αν δηλωνει αυτη καταθλιψη και ιδεοψυχαναγκασμο τι να πουν ολες οι παραπανω κατηγοριες συν αλλες τοσες ευαλωτες κατηγοριες παγκοσμιως.

εσυ magyver μπορει να μην ειχες οικονομικο προβλημα αλλα κατεστρεφες την υγεια σου με το αλκοολ και οδηγουσες μηχανακι υπο την επηρρεια του.οι ουσιες δυναμωνουν και πυροδοτουν καταθλιψη αυτη ομως η κοπελα προσεχει μην παχυνει πολυ δεν καπνιζει δεν πινει.ο καταθλιπτικος κανει και μια ζωη αυτοκαταστροφικη οπως να πινει αλκοολ να παιρνει ουσιες να μην γυμναζεται να τρωει πολυ να μην προσεχει την εμφανιση του.αυτη περα απο τα οικονομικα προσεχει την ζωης της δεν κανει καταχρησεις και αυτη και η οικογενεια της η μανα της θα εμβολιαστει αμεσα απο τον κορονοιο χωρις να εχει υποκειμενα νοσηματα.

αν ειναι ετσι τοτε ολοι χρειαζομαστε ψυχιατρο πχ. προσωπικα επαιρνα ουσιες και γω παλια γι αυτο επαθα και την ψυχωση αλλο που τα εκοψα τωρα οπως και magyver με το αλκοολ καναμε μια αυτοκαταστροφικη ζωη.αυτη η οικογενεια εχει λυσει το οικονομικο της θεμα και προσεχουν ολοι την υγεια τους

απλα μια κακομαθημενη το ξαναλεω για να το τονισω που τα εχει ολα και θελει την προσοχη ολων με το να δηλωνει ψυχολογικα προβληματα και οποιοσδηποτε μπορει να παει σε εναν ψυχιατρο κα να λεει οτι αισθανεται μια στεναχωρια και αμεσως ο γιατρος θα του βγαλει διαγνωση καταθλιψη δεν σημαινει οτι εχει οντως.

αν ειναι ετσι τοτε ολοι εχουμε ψυχολογικα θεματα με τοσες δυσκολιες που μας βρισκουν ολους

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Εξαρτάται κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Αλλά το πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν την "πολιτελεια" των ψυχολογικών θεματων. Κάθε ένας πέφτει σε κατάθλιψη για διαφορετικούς λόγους για άλλους ο λόγος μπορεί να είναι η μοναξιά που είναι σοβαρός κ πραγματικός λόγος που προκαλεί θλίψη για άλλους μπορεί να είναι που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά που κατά την γνώμη μου για έναν ώριμο άνθρωπο αυτό δεν είναι λόγος για θλίψη. Για άλλους είναι ο χαμός ενός αγαπημένου προσώπου που είναι λόγος για θλίψη αλλά όχι για κατάθλιψη για άλλους είναι επειδή έχασαν τα λεφτά τους που κι αυτό δεν είναι λόγος για κατάθλιψη. Άλλοι έχουν μια άνετη ζωή οικονομικά έχουν οικογένεια ανθρώπους που τους νοιάζονται κ παθαίνουν κατάθλιψη ε αυτή η τελευταία κατηγορία είναι οι αγνώμονες οι απληστοι.

---

δεν παθαινεις την ασθενεια καταθλιψη για συγκεκριμενους λογους , απλα την παθαινεις χωρις να ξερεις γιατι την επαθες ......ενας οριτζιναλ κτθλπτος δεν αισθανεται καθολου θλιψη ....

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Όπως το λες, είναι προσωπική άποψη του καθένα μας. Αλλά η τελευταία ερώτηση τι θα πει? Τι εννοείς μετά τι? Μετά θα έκανες τα βήματα που έπρεπε να κάνεις. Δεν θα πει ότι η ζωή σου θα ήταν ίδια για τα επόμενα 20 ή 30 χρόνια. Η κατάθλιψη όμως αν την είχες θα υπήρχε και πάλι.
Η διαφορά είναι ότι όποιος έχει πολλές υποχρεώσεις δεν έχει την πολυτέλεια να παραπονιέται για την κατάθλιψη. Και αυτο βέβαια είναι θέμα χαρακτήρα, δεν λέω ότι όποιος έχει λυμένα τα οικονομικά του όλο θα παραπονιέται, αλλά θα μπορούσε. Ενώ όποιος χτυπάει 12ωρα δουλειάς, και να θέλει να βάλει τα κλάματα δεν έχει την πολυτέλεια.

---

εδω θα συμφωνησω απολυτως ........η ασθενεια κτθλψη μπορει να εξακολουθει να υπαρχει αλλα οποιος εχει υποχρεωσεις η προβληματα επιβιωσης καλυτερα , οιουδηποτε τυπου , ειναι πολυτελεια γι αυτον η κτθλψη...........

θα παραθεσω παραδειγμα , για να γινω κατανοητος , ο οργανισμος μπορει να διαχειριστει μονο μια δυσαρεστη κατασταση ανα φορά , αποβαλλοντας την κατ αυτον υποδεεστερη , την κτθλψη δλδ. ...... οταν νοσηλευομουν στο νοσοκομειο, τον 7/20 , ειχα παθει επιληπτικη κριση/εγκεφαλιτιδα , αφηνω κατα μερος οτι εκ τυχης ανεκτησα επαφη με την πραματικοτητα ( την ειχα χασει για για 1 βδομαδα ) , που σημαινει οτι βιωνα μια εξαιρετικα δυσαρεστη κατασταση, του τυπου, ( αφηνω κατα μερος το οτι εκ τυχης παρεμειν ζωντανος , κυριολεκτικα ) ειχα συγχυση/αμνησια , δεν μπορουσα καν να θυμηθω που μενω , το τηλεφωνο του σπιτιου μου , το νοσοκομειο που νοσηλευομουν ( τοχα γραψει σενα χαρτι , για να το θυμαμαι ) , κουναγα το δεξι μου χερι ρυθμικα οταν παθαινα κριση χωρις να μπορω να σταματησω , δεν μπορουσα να περπατησω ευθεια , ουτε καν να σταθω στα ποδια μου, τομαθα ξανα με φυσιοθεραπειες , με σηκωνε η νοσηλευτρια για να παω τουαλετα ουτε αυτο δεν μπορουσα να κανω , πονους ισχυρους στις αρθρωσεις κλπ. ......δεν ηξερε κανεις αν θα συνερχομουν απο αυτην την κατασταση .....ε, λοιπον τοτε δεν αισθανομουν κτθλψη , ειχε να διαχειριστει το μυαλο τις συνεπειες της επιληπτικης κρισης ......και ποσο αυτες θα κρατουσαν , και αν θα συνερχομουν ......αρα αν ο οργανισμος εχει να διαχειριστει την πεινα και την κτθλψη, προφανως θαπεβαλλε την κτθλψη ....οταν γυρισα σπιτι, αρα την γλυτωσα απ την επιληπτικη κριση, ( βεβαια η αμνησια συνεχιζε, οπως κι οι πονοι στις αρθρωσεις , που ταχω και τα δυο ακομη , η μνημη εχει βελτιωθει πολυ ) ξαναενιωσα την κτθλψη ......δεν φοβομουν μην ξαναπαθω επιληπτικη κριση, ουτε θυμομουν τα δυσαρεστα του νοσοκομειου, δεν μενδιεφεραν, δεν ειμαι φοβικος , απλα επασχα και πασχω απο την ασθενεια κτθλψη ....

η οικον. ανεση ειναι αδιαφορη, μπροστα στο να μεινεις ουσιαστικα αναπηρος ......και δεν ειμαι κακομαθημενος , απλα εχω μαθει να ζω χωρις αναπηριες .....λογικη απαιτηση .....

Quote:

---

Originally Posted by NaYa

Nομιζω ένας τρόπος υπάρχει να το μάθουμε αυτό..Εγώ προσωπικά στις πιο μαύρες, δύσκολες και μοναχικές φάσεις της ζωής μου, είχα μια αδικαιολόγητη δύναμη εσωτερική, διαύγεια και ψυχικό σθένος,που μου λείπουν τώρα.Αν υπάρχει κάτι που υπερκαλύπτει τα πάντα είναι η ικανοποίηση των βασικών μας αναγκών.Η κατάθλιψη ίσως έχει να κάνει με άλλες ανάγκες που μένουν στο ανικανοποίητο.Ισως..Ποιος ξέρει..

---

Σωστο κι αυτο, αγνωστη η αιτια της καταθλιψης , της ασθενειας κτθλψης παντα ......κανεις δεν ξερει, εχω επαλειμμενως ακουσει την θεωρια της πολυπαραγοντικης κτθλψης , υπαρχει κι αλλη μια ομως , της φλεγμονης του εγκεφαλου , οπως αναφερω στο #9 ποστ μου , η επιληψια/αυτοανοση εγκεφαλιτιδα οφειλεται σε φλεμονη του εγκεφαλου

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Όντως, όποιος έχει βιοποριστικά προβλήματα σπάνια έχει κατάθλιψη, ας πούμε οι σκλάβοι παλιότερα είχαν τραγικές συνθήκες ζωής αλλά δεν πάθαιναν κατάθλιψη, γιατί αν έλεγαν "έχω κατάθλιψη και βαριέμαι να δουλέψω" θα τους τσακίζανε στο μαστίγωμα.

---

κι αυτο σωστο ειναι, πολυ καλο παραδειγμα εφερες ......

Quote:

---

Originally Posted by makaris90

απλα πιστευω οτι αυτη η 22χρονη ειναι μια κακομαθημενη που δεν εχει δουλεψει μεχρι στιγμης σε καμια δουλεια και οταν βρει δουλεια θα κοιταξει δημοσιο για σιγουρο μισθο οπως οι γονεις της αλλωστε που και τωρα με τον κορονοιο πληρωνονται κανονικα οχι σαν τους ελευθερους επαγγελματιες που εχουν μηδενικα εσοδα.
εσυ magyver μπορει να μην ειχες οικονομικο προβλημα αλλα κατεστρεφες την υγεια σου με το αλκοολ και οδηγουσες μηχανακι υπο την επηρρεια του.

αν ειναι ετσι τοτε ολοι χρειαζομαστε ψυχιατρο πχ. προσωπικα επαιρνα ουσιες και γω παλια γι αυτο επαθα και την ψυχωση αλλο που τα εκοψα τωρα οπως και magyver με το αλκοολ καναμε μια αυτοκαταστροφικη ζωη.αυτη η οικογενεια εχει λυσει το οικονομικο της θεμα και προσεχουν ολοι την υγεια τους

---

μην το προσωποιεις , makaris , δεν ξερω τι εχει η 22χρονη που ( παλι ) αναφερεις .........ουτε ξερω απο ψυχωση.....το αλκοολ το επινα οχι για αυτοκαταστοφη, αλλωστε δεν επινα ποσοτητες που θα μου ελιωναν το σηκωτι, ξεροπινα κρασι, ολημερίς , με ανακουφιζε απ την φρικη της κτθλψης , ποτε δεν κατεφυγα σε ΄σκληρα ' ποτα ... αρα ειχα καποιον υποτυπωδη ελεγχο..ας πουμε .... τωρα που εχω 6 μηνες να πιω , αισθανομαι πιο εντονη την κτθλψη, κι εχω να βγω εστω για μια βολτα με ταμαξι, παλι 6 μηνες ......που και τις 3 που βγηκα με ταξι παντα , πηγα στον γιατρο.....για την εγκεφαλιτιδα/επιληψια ......

δεν ξερω αν επεσε στην αντιληψη σου , εγραφα στην Αλεξία δημοσιως , οτι και ο Μπετοβεν , στο απογειο της δοξας του, το 1801 , αρχισε να παθαινει κτθλψη, για αγνωστο λογο , μεχρι που το 1806 ειχε κλιμακωθει η καταναλωση κρασιου, τον ανακουφιζε η καταναλωση κρασιου απ την φριχτη αυτη ασθενεια , και πεθανε το 1826 , ηλικια 56 ετων , οχι απο το πολυ κρασι, αλλα επειδη τοτε εβαζαν πολυ μολυβδο στο κρασι, για να μην ειναι ξυνο η πικρο, δεν θυμαμαι, και βρεθηκαν στα μαλλια του, απο το πτωμα του , 100 φορες πανω απο το φυσιολογικο οριο ποσοτητες μολυβδου στον οργανισμο του, το 2010 εγινε αυτο.....παραυτα , ειχε οικον. ανεση μεγαλη, οπως και δοξα , και συνεθετε μεχρι το τελος του μουσικη....αυτοκαταστροφικο ς ? κακομαθημενος ? δεν νομιζω ......

για να επαναδιατυπωσω το ποιντ μου, ισως δεν το εκανα σαφες , δεν θελω παρηγορια στο ποστ μου #9 , αλλα να γινει κατανοητο οτι αν το μυαλο η οργανισμος , αν θελετε , εχει δυο δυσαρεστες καταστασεις να διαχειριστει, ειτε η 1η λεγεται καταθλιψη , ειτε η 2η λεγεται αναπηρια ακεραιοτης , ειτε η 2η πεινα/λιμοκτονια , θα αποβαλλει την υποδεεστερη , που δεν αφορα την επιβιωση, δλδ. την καταθλιψη.....

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Όπως το λες, είναι προσωπική άποψη του καθένα μας. Αλλά η τελευταία ερώτηση τι θα πει? Τι εννοείς μετά τι? Μετά θα έκανες τα βήματα που έπρεπε να κάνεις. Δεν θα πει ότι η ζωή σου θα ήταν ίδια για τα επόμενα 20 ή 30 χρόνια. Η κατάθλιψη όμως αν την είχες θα υπήρχε και πάλι.
Η διαφορά είναι ότι όποιος έχει πολλές υποχρεώσεις δεν έχει την πολυτέλεια να παραπονιέται για την κατάθλιψη. Και αυτο βέβαια είναι θέμα χαρακτήρα, δεν λέω ότι όποιος έχει λυμένα τα οικονομικά του όλο θα παραπονιέται, αλλά θα μπορούσε. Ενώ όποιος χτυπάει 12ωρα δουλειάς, και να θέλει να βάλει τα κλάματα δεν έχει την πολυτέλεια.

---

Καποιος μπορεί να έχει υποχρεώσεις και να βράζει μέσα του παράλληλα. Δηλαδή να έχει ένα προβληματισμό που να του δυσκολεύει τη ζωή και πολλές φορές δεν υπάρχει μαγική συνταγή ή κάποια πεπατημένη για να έχει αυτό που θέλει. Και 12ωρο να δουλεύει κάποιος δεν σημαίνει πως μέσα του δεν λιώνει ή δεν βράζει επειδή δουλεύει 12 ώρες. Εντάξει ίσως να μην κλαίγεται μπροστά στους άλλους και να τα κρατάει μέσα του, αλλά όπως και να έχει βράζει μέσα του γιατί το μυαλό του το ίδιο τον βάζει στην λογική διαδικασία να σκεφτεί τι θέλει, γιατί το θέλει, γιατί δεν το έχει, αν μπορεί να το έχει και πως μπορεί να το έχει. Και ότι και να κάνεις όσες ώρες και να δουλεύεις η επιθυμία που είναι λογικό συναίσθημα όταν σου λείπει κάτι σε οδηγεί σε αυτή την κατάσταση.

Να σου πω κάτι που το κατάλαβα τώρα; Ο συμβιβασμός στα θέλω όταν αυτά δεν είναι εξωπραγματικά στην κατηγορία των υλικών πχ θέλω Φερράρι ή Λαμποργκινι, έχει ημερομηνία λήξεως. Οταν θα τελειώσει ο χρόνος τότε θα επέλθει και το μοιραίο, γιατί ο χρόνος τρέχει εις βάρος μας, Αν για παράδειγμα εγώ δεν βρω μία γυναίκα από τώρα μέχρι τα 50 μου σύμφωνα με τα δικά μου πρότυπα θα μου είναι πιο εύκολο να την βρώ από τα 50 μου μέχρι τα 57 μου; Σε λογικά πλαίσια όχι, έτσι δεν είναι; Για αυτό λεω άντε βρήκα δουλειά βρήκα φαί μετά τι; Καποια στιγμή ευνόητο είναι να πω ότι φίλε δεν είσαι με τον άνθρωπο που θέλεις, καθέ μέρα μέσα σου μαραζώνεις ποιο το νόημα να ζεις; Απαξ και το πει αυτό κάποιος εκεί τελειώνει και ο χρόνος του. Απλώς είναι το πότε θα του έρθει η στιγμή στον εγκέφαλο που θα σκέφτει αυτό το πράγμα και θα εγκλωβιστεί! Και λογικό γιατί θα σου πει οκ να προσπαθήσω να επιβιώσω στη ζωή για ποιο λόγο; Για να είμαι δυστυχισμένος; Ας το κάνει κανα άλλος, εγώ κουράστηκα γεια σας!

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Καποιος μπορεί να έχει υποχρεώσεις και να βράζει μέσα του παράλληλα. Δηλαδή να έχει ένα προβληματισμό που να του δυσκολεύει τη ζωή και πολλές φορές δεν υπάρχει μαγική συνταγή ή κάποια πεπατημένη για να έχει αυτό που θέλει. Και 12ωρο να δουλεύει κάποιος δεν σημαίνει πως μέσα του δεν λιώνει ή δεν βράζει επειδή δουλεύει 12 ώρες. Εντάξει ίσως να μην κλαίγεται μπροστά στους άλλους και να τα κρατάει μέσα του, αλλά όπως και να έχει βράζει μέσα του γιατί το μυαλό του το ίδιο τον βάζει στην λογική διαδικασία να σκεφτεί τι θέλει, γιατί το θέλει, γιατί δεν το έχει, αν μπορεί να το έχει και πως μπορεί να το έχει. Και ότι και να κάνεις όσες ώρες και να δουλεύεις η επιθυμία που είναι λογικό συναίσθημα όταν σου λείπει κάτι σε οδηγεί σε αυτή την κατάσταση.

Να σου πω κάτι που το κατάλαβα τώρα; Ο συμβιβασμός στα θέλω όταν αυτά δεν είναι εξωπραγματικά στην κατηγορία των υλικών πχ θέλω Φερράρι ή Λαμποργκινι, έχει ημερομηνία λήξεως. Οταν θα τελειώσει ο χρόνος τότε θα επέλθει και το μοιραίο, γιατί ο χρόνος τρέχει εις βάρος μας, Αν για παράδειγμα εγώ δεν βρω μία γυναίκα από τώρα μέχρι τα 50 μου σύμφωνα με τα δικά μου πρότυπα θα μου είναι πιο εύκολο να την βρώ από τα 50 μου μέχρι τα 57 μου; Σε λογικά πλαίσια όχι, έτσι δεν είναι; Για αυτό λεω άντε βρήκα δουλειά βρήκα φαί μετά τι; Καποια στιγμή ευνόητο είναι να πω ότι φίλε δεν είσαι με τον άνθρωπο που θέλεις, καθέ μέρα μέσα σου μαραζώνεις ποιο το νόημα να ζεις; Απαξ και το πει αυτό κάποιος εκεί τελειώνει και ο χρόνος του. Απλώς είναι το πότε θα του έρθει η στιγμή στον εγκέφαλο που θα σκέφτει αυτό το πράγμα και θα εγκλωβιστεί! Και λογικό γιατί θα σου πει οκ να προσπαθήσω να επιβιώσω στη ζωή για ποιο λόγο; Για να είμαι δυστυχισμένος; Ας το κάνει κανα άλλος, εγώ κουράστηκα γεια σας!

---

Στην πρώτη παράγραφο το ίδιο λέμε. Αν έχεις κατάθλιψη έχεις. Δεν αλλάζει. Αλλάζει η πολυτέλεια του να παραπονιέσαι. Συμφωνούμε σε αυτό.

Για το άλλο που λες, είναι κι αυτό θέμα χαρακτήρα. Προσωπικά δεν συμφωνώ. Δεν το δέχομαι ότι η ζωή μου και η διάθεσή μου θα εξαρτάται από το αν έχω αυτά/αυτόν που θέλω. Αν δεν έχω αυτά θα έχω κάτι άλλο. Το να μου περνάει από το μυαλό η αυτοκτονία μου έχει περάσει. Αλλά λόγω κατάθλιψης και όχι επειδή μου έλειπε κάτι.