Μετά τον θάνατο της μητέρας μου, δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τον πατέρα μου!
Γειά σας και συγχωρέστε με για το σεντόνι, θέλω να τα γράψω να ξεσπάσω!
Αφού πέρασαν κάποιοι μήνες μετά την απώλεια της μανούλας μου, άρχισαν να ξεσκεπάζονται τα προβλήματα χρόνων που κάλυπτε η παρουσία της μητέρας μου. Εννοώ το ότι ποτέ δεν επικοινωνούσα με τον πατέρα μου και τώρα ξαφνικά πρέπει να μιλήσω και δεν μπορώ να βρω δίαυλο επικοινωνίας! Νιώθω πως τώρα γνωρίζω έναν άγνωστο!
Δεν είχαμε ποτέ θέματα, ούτε μαλώναμε, πολύ απλά επειδή ήταν μια ζωή αδιάφορος ως προς τα προβλήματά μας.Όλα τα συζητούσα με τη μητέρα μου, ποτέ δεν μας ρώτησε ως παιδιά του "τι έχεις" όταν έκλαιγα ο πατέρας μου, μου έλεγε " δε μπορώ έχω άλλα στο κεφάλι, πήγαινε στη μαμά". Είχα συνηθίσει. Δεν λέω ότι δεν μας αγαπούσε ή δεν μας αγαπάει. Απλά δεν ήταν ποτέ εκδηλωτικός, δεν μιλούσαμε, δεν συζητούσαμε τίποτα, δεν ήθελε να έχει βάρη στο μυαλό του και ευθύνες! Μια ζωή ήταν ανεύθυνος! Απο τότε που έφυγε η μητέρα μου πασχίζω να βρω τρόπο επικοινωνίας μαζί του
Με νευριάζει που δεν μπορεί να πει τίποτα. Λογικό, μετά απο τόσα χρόνια τι να πεις με κάποιον που γύριζε απο τη δουλειά και απλά ξάπλωνε στη τηλεόραση μέσα στο δωμάτιο όλη μέρα; Είχε επαναπαυτεί, τα είχε αφήσει όλα στη μητέρα μου, δεν κουνούσε το μικρό του δαχτυλάκι για τίποτα, ένα καρφί δεν έβαζε στον τοίχο, με τη δικαιολογία, όλη μέρα δουλεύω είμαι κουρασμένος. Τώρα γιατί νιώθω κι εγώ κουρασμένη να τον παρηγορήσω; Θυμάμαι γυρνούσα με κλάματα γιατί με χτυπούσε ή με κοροιδευε κάποιος στο σχολείο και δεν ασχολιόταν καν. Θυμάμαι ποτέ δεν ήρθε σχολείο να ρωτήσει για μένα, ή να πάρει τους βαθμούς! Ερχόταν η μαμά όταν δεν δούλευε αλλιώς οι παππούδες και οι γιαγιάδες!
Εκείνος έχασε τη σύντροφο της ζωής του κι εγώ έχασα τη μανούλα μου που είμασταν φίλες αλλά και μάνα με κόρη, αλλά ζω σε άλλο σπίτι, έχω οικογένεια , δουλεύω, βγαίνω κάνω διάφορα και ξεχνιέμαι. Ο πατέρας μου δεν μπορεί να το ξεπεράσει και είναι βυθισμένος. Λέει ότι δεν θα αντέξει και θα θα πάθει καρδιά ή εγκεφαλικό. Προσπαθώ να τον βοηθήσω λέγοντάς του ότι πρέπει να πάει σε έναν γιατρό να του δώσει κάποια αγχολυτικά αφού είναι τόσο χάλια! Η απάντηση; "Μην μου ξανα πεις άλλη φορά τέτοιο πράγμα. Δεν είμαι τρελός μια χαρά είμαι!" Βρίσκεσαι σε θλίψη του λέω!! Είσαι όλη μέρα σπίτι, όχι ότι πριν έβγαινες, και πριν όλη μέρα σπίτι ξάπλα ήσουν απλά ήταν και η μαμά εκεί να σε προσέχει και να σου τα φέρνει όλα έτοιμα! Χάπια αγχολυτικά σου είπα να πάρεις για τη θλίψη σου!
Τίποτα, δεν θέλει να του ξανα πω! Άκρη δεν μπορώ να βρω. Δεν μπορώ να μιλήσω, δεν έχω να του πω τίποτα. Νιώθω πως είμαι αναγκασμένη να μιλάω και να παρηγορώ έναν άγνωστο στην ουσία που δεν είχα γνωρίσει ποτέ μου! Είναι σκληρό αλλά είναι η αλήθεια! Βαριόταν μια ζωή. Το μόνο που έκανε, έφερνε τα λεφτά στο σπίτι και νόμιζε πως αυτό ήταν αρκετό. Δεν ένιωθε πως είχε υποχρέωση να ασχοληθεί με τα προβλήματα του σπιτιού ή των παιδιών του, τα άφηνε όλα στη μητέρα μου. Τώρα που έφυγε, γκρεμίστηκε όλο αυτό που είχε χτίσει η μητέρα μου.
Δεν έχω καθόλου χημεία μαζί του, θα μου πείτε πατέρας σου είναι, τι χημεία θες; Δεν είπα να είναι φίλος αλλά λέμε μόνο τα βασικά. Τι κάνεις, τι έφαγες, θες να σου φέρω τίποτα; Μέχρι εκεί! Σοβαρά θέματα ακόμη και τώρα δεν μπορούμε να συζητήσουμε! Με νευριάζει που δεν ασχολείται ακόμη και σήμερα με τίποτα! Δεν μπορώ να συζητήσω τίποτα μαζί του, ούτε καν με ρωτάει, για τη δουλειά, για την οικογένεια, για το σπίτι, για την υγεία μου, για τίποτα! Το ρίχνει όλο ότι δεν είναι καλά λόγω της απώλειας της μητέρας μου. Ελάτε όμως που όλα τα χρόνια ήταν αυτός ακριβώς ο χαρακτήρας απλά τώρα ξεγυμνώθηκε! Ποτέ δεν με ρώτησε τι κάνεις. Τώρα ξεσκεπάστηκε αυτό που κάλυπτε η παρουσία της μητέρας μου! Πάω σπίτι και δεν λέμε τίποτα, έρχεται σπίτι και νιώθω απίστευτη αμηχανία σαν να μην ξέρω τι να του πω. Με νευριάζει που έχτιζε έναν χαρακτήρα τόσες δεκαετίες χωρίς να σκεφτεί ποτέ τι θα γίνει στο ενδεχόμενο που φύγει πρώτα η μητέρα μου και να που έφυγε! Ήταν σίγουρος πως κάποια στιγμή θα φύγει πρώτος.
Μου σπάει τα νεύρα και όποτε μιλάμε ειδικά στο τηλέφωνο σφίγγω τη γροθιά μου απο τα νεύρα να μην φωνάξω!
Εκτός απο την απώλεια της μητέρας μου και τη προσπάθεια να συνεχίσω να παλεύω στη ζωή, έχω να αντιμετωπίσω και έναν πατέρα που δεν μπορώ να βρω τόσους μήνες μετά έναν δίαυλο επικοινωνίας!
