Υποτροπιαζω μονο οταν ερωτευομαι.

Εχω κοψει την φαρμακευτικη αγωγη μου στο μισο και παω πολυ καλα...αισθανομαι πιο ζωντανος κλπ κλπ.

Αλλα οποτε τυχαινει και ερωτευομαι,υποτροπιαζω δηλαδη αρχισω και φερομαι πολυ ανοητα,ενταξει και αλλοι φερονται ανοητα αλλα εγω δινω νεα εννοια σε αυτο,πλησιαζω επικυνδινα στην ψυχωση.
Ελπιζω να ηταν λογω μεταβατικοτητας το τελευταιο στραπατσο γιατι δεν την παλευω,αν και εχω ξαναδει το εργο πολλαπλες φορες.
Ειμαι μια χαρα και εκει που πρεπει να ειμαι duracell τους δινω μια και τα κανω ολα μανταρα...ποναει πολυ αυτο.
Τεσπα ευτυχως που εφυγε η κοπελλια για ενα διαστημα και μαζι της εφυγε η ψυχωση:)
Next time πιο ωριμος i guess.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Αλλα οποτε τυχαινει και ερωτευομαι,υποτροπιαζω δηλαδη αρχισω και φερομαι πολυ ανοητα,ενταξει και αλλοι φερονται ανοητα αλλα εγω δινω νεα εννοια σε αυτο,πλησιαζω επικυνδινα στην ψυχωση.

---

τί εννοεις Keep?θές να πεις?πώς δλδ καταλαβαινεις οτι πλησιαζεις επικυνδινα στην ψυχωση?

Δηλαδη αρχιζω και σκεφτομαι με πολλες ψευδαισθησεις,ενταξει ερωτας ειναι ως ενα σημειο υπαρχουν σε ολους ψευδαισθησεις αλλα οχι να σε φερνουν σε επιπεδο απιστευτης βλακειας και να φερεσαι εντελως απαραδεκτα σαν 12χρονο παιδι.
Ελεος δηλαδη,μετα αρχιζω και ντρεπομαι για την συμπεριφορα μου...αλλα ολα ειναι κατοπιν εορτης.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
αλλα οχι να σε φερνουν σε επιπεδο απιστευτης βλακειας και να φερεσαι εντελως απαραδεκτα σαν 12χρονο παιδι.

---

θες να πεις ενα παράδειγμα:)?

Δεν σου μιλαω αν δεν μου μιλησεις πρωτος και αλλα τετοια φαιδρα ξερω γω,δεν νομιζω να μπορω να τα μεταφερω lol.

Σαν να ειναι διπλα σου η πηγη και εσυ δημιουργεις τοσα προβληματα στο κεφαλι σου λες και θες να προσεδαφιστεις σε αυτην απο τον πλανητη Αρη θα ηταν ενα ευστοχο παραδειγμα:)

Κάτι που βρήκα σε αποτελέσματα αναζήτησης στο google. \"Ο έρωτας είναι ψύχωση, η αγάπη είναι λογική\" εδώ είναι το link --> http://www.polytexneio.gr/forum/viewtopic.php?f=23&t=10479

Δεν το διάβασα όλο και ούτε νομίζω να δώσω πολύ σημασία γιατί το θεωρώ πολύ άνοστο το να προσπαθούμε να υποβιβάζουμε τέτοια κυρίαρχα συναισθήματα με την ωμότητα της επεξήγησης τους. Γενικά πάντως keep, θα έλεγα πως για να κατανοούν οι άνθρωποι τι σημαίνει έρωτας θα κατανοούν και τι σημαίνει ψύχωση ασχέτως από τον βαθμό ευπάθειας που έχει ο καθένας. Επομένως αν το δεις με παρηγοριά το θέμα λίγο πολύ όλοι οι άνθρωποι έχουν γνωρίσει την ψύχωση.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Δεν σου μιλαω αν δεν μου μιλησεις πρωτος και αλλα τετοια φαιδρα ξερω γω,δεν νομιζω να μπορω να τα μεταφερω lol.

---

:)..χεχε...νομιζω εχει πλάκα, αλλα σιγουρα (υποθετω δλδ) μεχρι καποιο οριο:)

Καπου διαβαζα vince οτι ο χειροτερος εχθρος των ψυχιατρων (ή ισως ο καλυτερος φιλος?) ειναι ο ερωτας γιατι ολοι τρελαινονται...σε λογικα πλαισια:P

οτι κ αν ειναι ο ερωτας, η ζωη θα ήταν ανοστη χωρις αυτον...

Και φτασαμε στην πηγη του προβληματος...εφυγε...τα εκανα μανταρα και ειναι ολα πλεον ανουσια,να δω πως θα την παλεψω τωρα:(

Έτσι είναι αγαπητέ keep. Επειδή το θέμα σου με αγγίζει κατά κάποιο τρόπο θα σου πω κάποια πράγματα. Με καθαρά αιτιολογικά κριτήρια (ανεξάρτητα από το γονιδιακό και ηλικιακό background) ξέρω τι είναι αυτό που με οδήγησε στον ψυχίατρο προ πέντε ετών. Επίσης ξέρω πως αυτό που έγινε τότε δεν έβλαψε μόνο εμένα.

Θα ήταν ανούσιο να σου πω πως το θύμα σε μια υπόθεση είναι πάντα ο πιο αδύναμος της υπόθεσης (προτού το πάθω άλλωστε είχα ερωτευτεί και άλλες φορές στο παρελθόν) και αυτό γιατί μια συναισθηματική αλληλεπίδραση μεταξύ δύο (κυρίως) και στην συνέχεια περισσοτέρων ανθρώπων (η διακλάδωση της αλληλεπίδρασης) δημιουργεί ένα αποτέλεσμα σε συνδυασμό πολλών παραγόντων. Έτσι θα έλεγα πως δεν αρκεί μόνο ο έρωτας για να πληγωθείς στον βαθμό της ψύχωσης αλλά να \"συνωμοτήσει\" το σύμπαν κατά κάποιο τρόπο ώστε η μόνη \"επιλογή\" που να έχει απομείνει να είναι η ψύχωση.

My friend Vince...εχω διαβασει σε αλλο ποστ σου οτι μεσα στην ψυχωση σου ηταν και ο ερωτας.
Να πω οτι και για μενα ηταν το ιδιο,υπηρχε ερωτας,αλλα ειχα αρχισει να τα χανω απο πολυ παλια με αργους ρυθμους,απλως αυτος μου εδωσε μια και με ξαποστειλε.
Μετα το οτι επακολουθησε ηταν απεριγραπτο.

χωρις να εχω ιδεα τί κ πώς εμφανιζεται μια ψυχωση, απο τα οσα εχω συζητησει με διαφορους ανθρωπους που πάσχουν απο κατι διαφορετικο ή και ιδιο ο καθενας, εχω καταλαβει πώς ο ερωτας ή ενα αλλο αισθημα δυνατο ειναι αυτο που μπορει να φερει στην επιφανεια, οτι ειναι να ρθει ετσι κ αλλιως...

Τα συναισθήματα νομίζω πως συνυπάρχουν μαζί με την λογική, ίσως να αλληλεπιδρούν και να παράγουν το αποτέλεσμα. Το ίδιο συναίσθημα μπορεί να δημιουργήσει τον παράδεισο ή την κόλαση επομένως το αποτέλεσμα έχει να κάνει με την εξέλιξη και την επιβολή μιας κυρίαρχης συνάρτησης συναισθημάτων. Κάπως έτσι το βλέπω. Ότι στην ουσία είμαστε τόσο ίδιοι σαν άνθρωποι όσο και διαφορετικοί..

Επίσης να πω ότι συμφωνώ με την Σοφία και συμπληρώνω, ο έρωτας είναι δώρο αλλά και κατάρα θεού και θα ήταν άνοστη η ζωή χωρίς αυτά.