ΚΟΜΠΛΕΞ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ SOS!!!!!!!!!!!

είμαι 30 και είμαι σε μια σχέση εδω και 3 χρόνια. Εκέινος είναι 38 Το προβλήμα είναι οτι αισθάνομαι πως ο σύντροφός μου νιώθει μειονεκτικά απέναντι μου και προσπαθεί να μου δημιουργεί συνεχώς προβλήματα. Δεν με αφήνει να ευχαριστηθώ τίποτα, προσπαθεί να με υποτιμά σε ότι και να κάνω κκαι θέλει εκέινος να φαίνεται πάντα οτι είναι ο πιο έξυπνος και ο καλύτερος.
Είμαι από μια ευκατάστατη οικογένεια και πολύ δεμένη και δουλεύω στην οικογενείακή επιχείρηση
Εκείνος είναι ιδιωτικός υπάλληλος και οι δικόί του έχουν χωρίσει με πολλά προβλήματα και καβγάδες ανέκαθεν. Δεν κάνω κατι για να τον προκαλώ, αλλά ξέρει την αδυναμία μου για εκείνον.
Το θέμα όμως έχει ξεφύγει και δεν αντέχω άλλο την συμπερηφορά του.
Πως να τον χειριστώ και την να κάνω χωρίς να φτάσω στα άκρα,
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη βοήθεία σας.

καλημερα μαιρη καλωσηρθες!Να σε ρωτησω κατι χωρις παρεξηγηση!Μηπως λεω μηπως γινονται συχνες αναφορες απο σενα αθελα σου στην κατασταση σου και την οικονομικη και την οικογενειακη?Απο που αυτος ο ανθρωπος παιρνει την ευκαιρια να σε μειωνει?Εχω κανει το ιδιο λαθος και για αυτο παιρνω το θαρρος να σε ρωτησω...

Καλημέρα,
σε ευχαριστώ κατ αρχήν για το ενδιαφέρον. Αναφορές δεν γίνονται άμεσες, αλλά κάποια πράγματα φωνάζουν μόνα τους,τίποτα δεν γίνεται επίτηδες.
Απλά ότι αφορά εμένα είναι κακό οτι εκείνον καλό. Πολλές φορές σε κάποιες οικογενειακές εκδηλώσεις μας επέιδή γενικά οι δικοί μου είναι της υπερβολής, βρίσκει αιτίες να μου χαλάει την διάθεση, ΛΈΓΟΝΤΑς ΟΤΙ ΕΊΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ οτι όλα τα κάνουμε πλόύσια κτλ
Ν σου πω οτι είμαστε αρραβωνιασμένοι.

την ευκαιρία να με μειώνει την έχει γιατί ξέρει οτι τον λατρεύω και φοβάμαι μην τον χάσω και να σου πω ντρέπομαι που το λέω αυτό κα σε αυτό φταίω εγω

Εγω ειμαι παντρεμενη και ακουω συνεχως \'η μανα σου η πλουσια\'που πλουσια δεν την λες αλλα ειναι και η μανα μου της υπερβολης!Αυτο που εγω κανω και πιανει ειναι να δειχνω απαξιωση σε οτι κανει η μανα μου και καμμια φορα να πεταω και δηθεν τυχαια την μπηχτη μου οτι \"τι το θελε παλι αυτο?\"Ετσι καταφερνω να μην εναντιωνεται σε μενα βλεποντας την μανα μου στο προσωπο μου.Ειναι δυσκολες οι ισσοροπιες οταν ο αλλος αισθανεται ετσι αλλα πιστευω πως ολα ειναι στο χερι σου με τους σωστους χειρισμους μην ξεχνας εσυ τον ξερεις καλυτερα απο τον καθενα!

Να σου πω κάτι? Το έχω κάνει και αυτό, αλλά μετά βλέπω οτι αν του δώσω τέτοιο δικαίωμα μετά οτι και να κάνει κάποιος από τους δικούς μου το σχολιάζει άσχημα και εκεί εκνευρίζομαι πολύ. Σκέφτομαι να συμβουλευτω ψυχολόγο. Είναι και το άλλο με έχει δεδομένη και νομίζει οτι εξαρτόμαι από αυτόν.

Μαίρη καλώς όρισες...
Πιστεύω πως αν σ\' ένα ζευγάρι αρχίζει και τίθεται ζήτημα σύγκρισης, στο ποιος είναι πιο έξυπνος (!) και καλύτερος από τον άλλον, κατά πάσα πιθανότητα έχει χαθεί η επικοινωνία και κατά συνέπεια, η σχέση βρίσκεται σε τέλμα.
Ουσιαστικά δεν το θεωρώ ώριμο, να συμπεριφέρεται κάποιος με κριτήρια σύγκρισης ικανοτήτων, η σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά όσον αφορά την ύπαρξη του ενός για τον άλλον κι όχι με διάθεση \"καπελώματος\"...

Κατά πρώτο και κύριο λόγο το θέμα που σε απασχολεί, κατά την άποψη μου θα πρέπει να το συζητήσεις με ηρεμία και νηφαλιότητα με τον σύντροφο σου. Να του ξεκαθαρίσεις τι σ\' ενοχλεί και να του κάνεις σαφείς τους προβληματισμούς σου για τη πορεία της σχέσης σας.
Θα πρέπει να \"πιάσεις τον ταύρο απ\' τα κέρατα\" αν θέλεις αυτή η σχέση να προχωρήσει.

Ποτέ δεν εξαρτάται μόνο από έναν η ευτυχία των δύο. Θα πρέπει να συζητήσετε σε βαθος το θέμα και να βγάλετε από κοινού συμπεράσματα για το που βαδίζετε. Αν δεν το κάνετε, το τέλμα της σχέσης θα διευρύνεται και το αποτέλεσμα θα είναι να τελειώσει από τη φθορά της σιωπής...

του μίλησα χθες. Αυτό που μου είπε οτι τον αγχώνω και δεν ζω την ζωή μου και οταν τον ρώτησα τι εννοεί δεν απάντησε.Ε\'ιναι άτομο που καπελώνει τα προβλήματα σαν να μην υπάρχουν και δεν προσπαθεί να τα λύσει και φυσικά για όλα φταίνε οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος. Οι ΔΙΚΌΙ ΤΟΥ ΕΊΝΑΙ και εκείνοι στο ίδιο στυλ ο ένας ρίχνει τα προβλήματα στον άλλο και ποτε δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Αναπαραγάγει καταστάσεις της δικής του οικογένειας και μετά κάνουν όλοι σαν να μην τρέχει τιποτα.

Quote:

---

Originally posted by sabb
Μαίρη καλώς όρισες...
Πιστεύω πως αν σ\' ένα ζευγάρι αρχίζει και τίθεται ζήτημα σύγκρισης, στο ποιος είναι πιο έξυπνος (!) και καλύτερος από τον άλλον, κατά πάσα πιθανότητα έχει χαθεί η επικοινωνία και κατά συνέπεια, η σχέση βρίσκεται σε τέλμα.
Ουσιαστικά δεν το θεωρώ ώριμο, να συμπεριφέρεται κάποιος με κριτήρια σύγκρισης ικανοτήτων, η σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά όσον αφορά την ύπαρξη του ενός για τον άλλον κι όχι με διάθεση \"καπελώματος\"...

Κατά πρώτο και κύριο λόγο το θέμα που σε απασχολεί, κατά την άποψη μου θα πρέπει να το συζητήσεις με ηρεμία και νηφαλιότητα με τον σύντροφο σου. Να του ξεκαθαρίσεις τι σ\' ενοχλεί και να του κάνεις σαφείς τους προβληματισμούς σου για τη πορεία της σχέσης σας.
Θα πρέπει να \"πιάσεις τον ταύρο απ\' τα κέρατα\" αν θέλεις αυτή η σχέση να προχωρήσει.

Ποτέ δεν εξαρτάται μόνο από έναν η ευτυχία των δύο. Θα πρέπει να συζητήσετε σε βαθος το θέμα και να βγάλετε από κοινού συμπεράσματα για το που βαδίζετε. Αν δεν το κάνετε, το τέλμα της σχέσης θα διευρύνεται και το αποτέλεσμα θα είναι να τελειώσει από τη φθορά της σιωπής...

---

Σαββα τα λες πολυ ομορφα. Συμφωνω μαζι σου πολυ...

Αν είναι έτσι όπως τα περιγράφεις τα πράγματα, αν δηλ. είναι στη φύση του συντρόφου σου να προσπερνά τα προβλήματα σαν να μην υπάρχουν και να μην τα αντιμετωπίζει εν τη γενέσει τους και να τ\' αφήνει να χρονίζουν, θα πρέπει να του δώσεις να καταλάβει πως αυτή η τακτική δεν σε βρίσκει σύμφωνη.
Κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να επαναπροσδιορίζεις μέσα σου πάνω απ\' όλα αν είσαι διατεθειμένη να ανεχτείς μια τέτοια συμπεριφορά. Ειδάλλως , πιστεύω πως θα πρέπει να επανεξετάσεις τις προσδοκίες σου γι\' αυτή τη σχέση και να προσανατολιστείς αλλού....

Δυστηχως ολοι λιγο πολυ αναπαραγουμε τις συμπεριφορες που βιωναμε στο σπιτι μας.Το κλειδι ειναι η συζητηση και ο τροπος να δειξουμε οτι εμεις διαφερουμε.

μηπως θα έπρεπε να χωρισψ για να καταλάβει και εκείνος και εγω τι πραγματα αντέχουμε και τι οχι????????

νομιζεις πώς με εναν χωρισμο θα λυσεις το προβλημα? αν σου παρουσιαστει πάλι κατι αναλογο στο μελλον τί θα κανεις? θα χωρισεις πάλι?

Θέλω να πω πώς πιθανοτατα ο συντροφος σου να κανει λαθη στη συμπεριφορα του. ομως η φυγη δεν ειναι παντα ουτε η απαντηση στο προβλημα ουτε η λυση.

αυτο το ξέρω και γι αυτό προσπαθώ να βρω μια ακρη. Ξέρω οτι δεν θα το κάνω αλλά πως να μιλήσω παραπάνω σε κάποιον που θεωρεί οτι εκείνος δεν κάνει λάθη και είναι τέλειος. Γιατί να με κάνει να νιώθω οτι φταίω για όλα.........και να απολογούμε γιατι έχω την τύχη να είμαι καλά με τους δικού μου???? Δεν είναι άδικο αυτό????????/

στο κάτω κατω γιατι να νιωθει έτσι όλα μαζί του τα μοιράζομαι ποτέ δεν τον άφησα απέξω από τίποτα