Υπάρχουν γυναίκες που τους αρέσει αυτός ο τύπος άντρα;
Γεια σας.
Παρακολουθώ το φόρουμ εδώ και λίγο καιρό και αποφάσισα να σας πω το πρόβλημά μου, ζητώντας τη γνώμη σας. Θα προσπαθήσω να σας παραθέσω το θέμα ψυχρά για να πετύχω μία κατά το δυνατόν αμερόληπτη και αντικειμενική απάντηση, που τόσο χρειάζομαι. Γνώρισα τον άντρα μου 25 ετών. Ήταν επίσης 25. Παντρευτήκαμε σε 5 χρόνια. Είμαστε 10 χρόνια παντρεμένοι με 2 παιδιά.
Όταν γνωριστήκαμε ήμασταν και οι 2 ανεξάρτητοι οικονομικά. Εκείνος έμενε με τους γονείς του ενώ εγώ μόνη μου. Ο έρωτας αμοιβαίος. Στην αρχή μου έκανε εντύπωση πόσο προσκολλημένοι ήταν οι γονείς του σ’ αυτόν. Τον ξυπνούσε κάθε πρωί η μητέρα του και μάλιστα επειδή ξυπνούσε δύσκολα, μετά τις 5-6 προσπάθειες του έτριβε και την πλάτη. Του πήγαινε και στο κρεβάτι τη φρεσκοστυμένη πορτοκαλάδα. Δεν δίσταζε να το κάνει ακόμα και όταν ήμουν και εγώ στο κρεβάτι του μετά από διανυκτέρευση στο σπίτι του. Έχω ακούσει ότι του έτριβε την πλάτη και όταν έκανε το μπάνιο του. Μετά του ετοίμαζε το πρωϊνό του που ήταν φρουτόκρεμα δηλαδή αλεσμένα όλα τα φρούτα εποχής στο μπλέντερ, μαζί με γιαούρτι, μέλι και ξηρούς καρπούς, ακόμα και καρότα. Συχνά συνοδεύονταν και από αυγό μελάτο που του το είχε ξεφλουδίσει και το είχε εμποτίσει με ελαιόλαδο για να είναι θρεπτικό.
Το βράδυ που γυρνούσε από τη δουλειά πάλι η ίδια μητρική και πατρική φροντίδα. Ο άντρας μου ξάπλωνε για να ξεκουραστεί, αποκοιμιόταν και μετά τον ξυπνούσαν πάλι με δυσκολία οι γονείς του για να φάει. Πάλι το φαγητό ήταν θρεπτικό, συνήθως φρέσκα ψάρια και λαχανικά και οι γονείς όρθιοι από πάνω του έτοιμοι να εκπληρώσουν κάθε επιτραπέζια επιθυμία του. Η δικαιολογία για όλη αυτή τη φροντίδα ήταν ότι ο γιος τους κουραζόταν πολύ λόγω της υπεύθυνης δουλειάς που είχε. Όταν του τηλεφωνούσα το βραδάκι, πιστεύοντας ότι έφτασε η ώρα να μιλήσουμε και να κανονίσουμε τι θα κάνουμε, επειδή όπως σας είπα την έπεφτε για βραδινή σιέστα, απαντούσε ο πατέρας του στο τηλέφωνο και μου έλεγε ένα ξερό «κοιμάται». Και εγώ περίμενα, πότε θα ξυπνήσει, πότε θα τον ταϊσουν, για να μου δώσει ένα στίγμα και να βρεθούμε. Ηλπιζα κάθε φορά ότι σήμερα θα είμαι πιο τυχερή και δεν θα γίνουν τα ίδια, πως θα μου τηλεφωνήσει από τη δουλειά για να φάμε μαζί το βράδυ ή να πάμε σινεμά μιας και εγώ ήμουν εργαζόμενη και δεν μπορούσα να κανονίζω τη βραδινή μου έξοδο με το φίλο μου τα μεσάνυχτα. Αλλά αυτό δεν γινόταν ποτέ.
Ο φίλος μου με αγαπούσε πολύ, είχαμε πολλά κοινά, ο έρωτας είναι και τυφλός και παντρευτήκαμε. Οι γονείς του έκαναν ότι μπορούσαν για να τον εμποδίσουν. Το θέμα είναι ότι μέχρι σήμερα επιμένει στη πρωινή φρουτόκρεμα και πορτοκαλάδα, με μεγάλη ευλάβεια. Του έχω κάνει λιανά επανειλημμένα ότι αυτό με ξενερώνει πολύ, νιώθω ότι είναι μπούλης και δεν το καταλαβαίνει καθόλου. Δεν είναι ότι επωμίζομαι τον κόπο, είμαστε επιχειρηματίες και οι 2 και έχουμε οικιακό προσωπικό, είναι όμως ότι ξενερώνω. Γκρεμίζεται σαν άντρας στα μάτια μου κάθε μέρα. Και επειδή είναι και πανέξυπνος μου βγάζει το άσπρο μαύρο και δυσκολεύομαι στην επιχειρηματολογία μαζί του για το θέμα. Μία συνηθισμένη του απάντηση είναι ότι δεν δικαιούμαι να γκρινιάζω αφού κουράζεται πολύ στη δουλειά και επί πλέον πληρώνει το οικιακό προσωπικό που του κάνει τη καθημερινή φρουτόκρεμα. Στην αρχή του γάμου μας μάλιστα υποχρέωνε την οικιακή βοηθό να του πηγαίνει την πρωινή πορτοκαλάδα στην τουαλέτα όπου περνούσε πολύ ώρα το πρωί για την ανάγκη του. Εκεί έβαλα τις φωνές και ευτυχώς τουλάχιστον αυτό σταμάτησε. Τα υπόλοιπα όμως δεν σταματάνε με τίποτα. Εκτιμώ το μυαλό του, τις επαγγελματικές του ικανότητες, την αγάπη που μου δείχνει, τη συμπεριφορά του στα παιδιά, αλλά αυτό το θέμα κάθε πρωί έρχεται να μου θυμίζει ότι δεν είναι άντρας αλλά ένα παιδί. Του είχα πει ότι αυτό με πειράζει τόσο ώστε φοβάμαι ότι θα ξενερώσω σεξουαλικά, αλλά δεν το κατάλαβε ποτέ. Τελικά συνέβη βέβαια και αυτό.
Είναι εμμονή μου που έχω συνδέσει τη φρουτόκρεμα και την πρωινή πορτοκαλάδα, με την έλλειψη αντρισμού ή φυσιολογική αντίδραση κάθε θηλυκού; Πάντως βλέπω ότι ακόμα και το οικιακό προσωπικό κρυφογελάει.
Θέλω τη γνώμη όλων. Αντρών, γυναικών, ψυχολόγων αν υπάρχουν εδώ, όλες οι γνώμες είναι πολύ σημαντικές για μένα.
Συγνώμη για το τεράστιο post. Πάντως νιώθω ήδη καλύτερα που τα έγραψα.
