Πόσα χρόνια παίρνετε φάρμακα?

Θα ήθελα να ρωτήσω πόσα χρόνια παίρνετε φάρμακα και αν σας έχουν βοηθήσει... παίρνω τελευταία cipralex και πέρα από το ότι έχει πάρει την κατάθλιψη, στο άγχος δεν κάνει τίποτα... Πείτε μου τις εμπειρίες σας.... ευχαριστώ πολύ

Εγώ δυόμιση και έχω δει ελάχιστη διαφορά.
Θα ήθελα να με έχει βοηθήσει περισσότερο, αλλά δυστυχώς δεν.

Να πω ότι έχω άγχος και θλίψη κυρίως.

Εναμιση χρονο, εχω δει την σωστη διαφορα,βεβαιως την εχω δει αφου εχω βρεθει στη σωστη αγωγη και δοσολογια, και εχω αλλαξει πολλες θεραπειες ,απο enlift σε zollotrin με zyprexa σε abilify μετα remeron μετα παλι enlift μετα επιτελους enlift με effexor και μου εβαλε και το topamax που ειναι σταθεροποιητης διαθεσης και απλως ειμαι σταθερος και μπορω να λειτουργω καθε μερα.

Στα 5 χρόνια περίπου, έχω δει κάποια διαφορά είναι η αλήθεια.

Quote:

---

Originally Posted by Elendar123

Θα ήθελα να ρωτήσω πόσα χρόνια παίρνετε φάρμακα και αν σας έχουν βοηθήσει... παίρνω τελευταία cipralex και πέρα από το ότι έχει πάρει την κατάθλιψη, στο άγχος δεν κάνει τίποτα... Πείτε μου τις εμπειρίες σας.... ευχαριστώ πολύ

---

Αλήθεια; Τι δόση παίρνεις; Εγώ παίρνω cipralex 10mg πέντε μήνες και βλέπω διαφορά κυρίως στο άγχος και στην ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή, στη διάθεση λιγότερο. Παίρνω πολλά χρόνια αντικαταθλιπτικά, από το 1998 έως το 2007 remeron, το 2011 seropram, το 2012 valdoxan, το 2018 cipralex, 2019 Lyrica και από το 2020 έως σήμερα remeron και από τον Οκτώβρη που μας πέρασε μαζί με cipralex. Το ότι έβγαλα την πενταετία 2013 με 2017 χωρίς φάρμακα με ξεπερνά. Ένας θεός ξέρει πώς. Όχι ότι ήμουν καλά βέβαια.

Σχεδον 3 χρονια και συνεχιζω ακαθεκτος :)

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Αλήθεια; Τι δόση παίρνεις; Εγώ παίρνω cipralex 10mg πέντε μήνες και βλέπω διαφορά κυρίως στο άγχος και στην ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή, στη διάθεση λιγότερο. Παίρνω πολλά χρόνια αντικαταθλιπτικά, από το 1998 έως το 2007 remeron, το 2011 seropram, το 2012 valdoxan, το 2018 cipralex, 2019 Lyrica και από το 2020 έως σήμερα remeron και από τον Οκτώβρη που μας πέρασε μαζί με cipralex. Το ότι έβγαλα την πενταετία 2013 με 2017 χωρίς φάρμακα με ξεπερνά. Ένας θεός ξέρει πώς. Όχι ότι ήμουν καλά βέβαια.

---

Τελευταία παίρνω 20mg αλλά παραμένω με άγχος...

Συνολικα περιπου 5 χρονια.... Για λιγα χρονια τα ειχα κοψει και η υποτροπη ηταν αναποφευκτη.... θεμα χρονου ηταν.

Τα φάρμακα απλά μπαγλαρώνουν, γίνεσαι σαν σε αφασία, χαλαρώνει το σώμα ιδίως οι εγκεφαλικές λειτουργίες, μπορεί να προκαλούν και κόπωση υπό μορφή πτώσης σωματικών δυνάμεων και υπνηλίας, μπορεί να καταβάλλεις κόπο ενώ είσαι υπό την επήρρεια τους να αρθρώσεις λόγο με ειρμό και βάθος σκέψης, διότι το φάρμακο απομακρύνει, αναστέλλει από τον εγκέφαλο σε πολύ σημαντικό βαθμό (ανάλογα και με τη δόση που παίρνεις) το συναίσθημα ως μια οργανική λειτουργία πχ μελαγχολία, ένταση, λύπη, δηλαδή τις εγκεφαλικές ουσίες που το προκαλούν. Όμως, κάποιο υπόλειμμα αυτού του συναισθήματος μπορεί να μένει και νοείται οι σκέψεις που προακλούν αυτό το συναίσθημα δεν φεύγουν, μπορεί να ναι και στο προσκύνιο απογυμνωμένες όμως από το συναίσθημα. Αν δεν βρεις εξωτερικά ερεθίσματα, δηλαδή πράγματα να κάνεις στη ζωή σου που σε γεμίζουν ή που σου είναι η αλλαγή που θες ή που σου είναι μικρες έστω επιτυχίες, η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται, κι ίσως η σκέψη απογυμνωμένη από το συναίσθημα λόγω των φαρμάκων να χειροτερεύει, αφού δεν χάνεις ποτέ την αντίληψη του προς τα που σε πάει η ζωή σου.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Τα φάρμακα απλά μπαγλαρώνουν, γίνεσαι σαν σε αφασία, χαλαρώνει το σώμα ιδίως οι εγκεφαλικές λειτουργίες, μπορεί να προκαλούν και κόπωση υπό μορφή πτώσης σωματικών δυνάμεων και υπνηλίας, μπορεί να καταβάλλεις κόπο ενώ είσαι υπό την επήρρεια τους να αρθρώσεις λόγο με ειρμό και βάθος σκέψης, διότι το φάρμακο απομακρύνει, αναστέλλει από τον εγκέφαλο σε πολύ σημαντικό βαθμό (ανάλογα και με τη δόση που παίρνεις) το συναίσθημα ως μια οργανική λειτουργία πχ μελαγχολία, ένταση, λύπη, δηλαδή τις εγκεφαλικές ουσίες που το προκαλούν. Όμως, κάποιο υπόλειμμα αυτού του συναισθήματος μπορεί να μένει και νοείται οι σκέψεις που προακλούν αυτό το συναίσθημα δεν φεύγουν, μπορεί να ναι και στο προσκύνιο απογυμνωμένες όμως από το συναίσθημα. Αν δεν βρεις εξωτερικά ερεθίσματα, δηλαδή πράγματα να κάνεις στη ζωή σου που σε γεμίζουν ή που σου είναι η αλλαγή που θες ή που σου είναι μικρες έστω επιτυχίες, η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται, κι ίσως η σκέψη απογυμνωμένη από το συναίσθημα λόγω των φαρμάκων να χειροτερεύει, αφού δεν χάνεις ποτέ την αντίληψη του προς τα που σε πάει η ζωή σου.

---

πρώτη φορά το ακούω αυτό με το βάθος και τον ειρμό της σκέψης.σου έχει συμβεί με τα χαπια;εγώ παίρνω cipralex και το παρατηρώ αυτό που γραφεις

Quote:

---

Originally Posted by Elendar123

Τελευταία παίρνω 20mg αλλά παραμένω με άγχος...

---

Άρα πρόσφατα έκανες την αύξηση της δόσης. Η αύξηση μπορεί να φέρει επανεμφάνιση των παρενεργειών μέχρι να συνηθίσει ο οργανισμός. Δώστου λίγο χρόνο

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Τα φάρμακα απλά μπαγλαρώνουν, γίνεσαι σαν σε αφασία, χαλαρώνει το σώμα ιδίως οι εγκεφαλικές λειτουργίες, μπορεί να προκαλούν και κόπωση υπό μορφή πτώσης σωματικών δυνάμεων και υπνηλίας, μπορεί να καταβάλλεις κόπο ενώ είσαι υπό την επήρρεια τους να αρθρώσεις λόγο με ειρμό και βάθος σκέψης, διότι το φάρμακο απομακρύνει, αναστέλλει από τον εγκέφαλο σε πολύ σημαντικό βαθμό (ανάλογα και με τη δόση που παίρνεις) το συναίσθημα ως μια οργανική λειτουργία πχ μελαγχολία, ένταση, λύπη, δηλαδή τις εγκεφαλικές ουσίες που το προκαλούν. Όμως, κάποιο υπόλειμμα αυτού του συναισθήματος μπορεί να μένει και νοείται οι σκέψεις που προακλούν αυτό το συναίσθημα δεν φεύγουν, μπορεί να ναι και στο προσκύνιο απογυμνωμένες όμως από το συναίσθημα. Αν δεν βρεις εξωτερικά ερεθίσματα, δηλαδή πράγματα να κάνεις στη ζωή σου που σε γεμίζουν ή που σου είναι η αλλαγή που θες ή που σου είναι μικρες έστω επιτυχίες, η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται, κι ίσως η σκέψη απογυμνωμένη από το συναίσθημα λόγω των φαρμάκων να χειροτερεύει, αφού δεν χάνεις ποτέ την αντίληψη του προς τα που σε πάει η ζωή σου.

---

Δεν συμβαινει παντα αυτο. Η οποια χαλαρωση και υπνηλια (το πρωι κυριως) μου φερνει το Εφεξορ, το καταπολεμω με καφε.... Η λιμπιντο παραμενει σε επιπεδα ηλικιας 20 ετων.... Ειναι αναλογα με την παθηση και το φαρμακο που παιρνεις.

Quote:

---

Originally Posted by crixus95

πρώτη φορά το ακούω αυτό με το βάθος και τον ειρμό της σκέψης.σου έχει συμβεί με τα χαπια;εγώ παίρνω cipralex και το παρατηρώ αυτό που γραφεις

---

Quote:

---

Originally Posted by Thessalonian

Δεν συμβαινει παντα αυτο. Η οποια χαλαρωση και υπνηλια (το πρωι κυριως) μου φερνει το Εφεξορ, το καταπολεμω με καφε.... Η λιμπιντο παραμενει σε επιπεδα ηλικιας 20 ετων.... Ειναι αναλογα με την παθηση και το φαρμακο που παιρνεις.

---

crixus95 Έχω δει ή πάθει πολλά στη ζωή μου, γι αυτό εκφέρω γνώμες για πολλά, παρά το ότι η ζωή με κράτησε άσημο κι άγνωστο.

Thessalonian, δεν είμαι ειδικός σε φάρμακα. Έχω ακούσει για το xanax ότι ρίχνει τη λίμπιντο. Τουλάχιστον αξιοποίησε τη λίμπιντο σου διότι πάντα ανεβάζει τη ψυχολογία.

Κανένα φάρμακο δεν παίρνω και έχω περάσει πολύ δύσκολες καταστάσεις. Σε περίοδο πένθους έχω πάρει μόνο βότανα και με έχουν κάνει καλά.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Τα φάρμακα απλά μπαγλαρώνουν, γίνεσαι σαν σε αφασία, χαλαρώνει το σώμα ιδίως οι εγκεφαλικές λειτουργίες, μπορεί να προκαλούν και κόπωση υπό μορφή πτώσης σωματικών δυνάμεων και υπνηλίας, μπορεί να καταβάλλεις κόπο ενώ είσαι υπό την επήρρεια τους να αρθρώσεις λόγο με ειρμό και βάθος σκέψης, διότι το φάρμακο απομακρύνει, αναστέλλει από τον εγκέφαλο σε πολύ σημαντικό βαθμό (ανάλογα και με τη δόση που παίρνεις) το συναίσθημα ως μια οργανική λειτουργία πχ μελαγχολία, ένταση, λύπη, δηλαδή τις εγκεφαλικές ουσίες που το προκαλούν. Όμως, κάποιο υπόλειμμα αυτού του συναισθήματος μπορεί να μένει και νοείται οι σκέψεις που προακλούν αυτό το συναίσθημα δεν φεύγουν, μπορεί να ναι και στο προσκύνιο απογυμνωμένες όμως από το συναίσθημα. Αν δεν βρεις εξωτερικά ερεθίσματα, δηλαδή πράγματα να κάνεις στη ζωή σου που σε γεμίζουν ή που σου είναι η αλλαγή που θες ή που σου είναι μικρες έστω επιτυχίες, η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται, κι ίσως η σκέψη απογυμνωμένη από το συναίσθημα λόγω των φαρμάκων να χειροτερεύει, αφού δεν χάνεις ποτέ την αντίληψη του προς τα που σε πάει η ζωή σου.

---

εσυ περιγραφεις τα κατασταλτικα,ηρεμιστικα,οπ ως ανεφερες το ζαναξ σε αλλο σχολιο.Εχεις δει πολλα ισως και εκφερεις γνωμες για ολα,δεν θα πω οτι κανεις καλα,καλυτερα να τις κρατας για σενα γιατι γινεσαι ρεζιλι,οσο χρονων και να εισαι φιλε μου κανε το καλο στην ζωη πριν να εκφερεις την γνωμη σου αμα θες να πας να ψαξεις πρωτα και μετα να μιλας.Εξαρταται προφανως αναλογα το τι φαρμακο παιρνεις και τι τυπος ειναι,υπαρχουν αντικαταθλιπτικα που σου αυξανουν την ενεργεια και δεν σε ριχνουν υπαρχουν και το αναποδο που σε ριχνουν,ειναι μια μεγαλη ποικιλια,λειτουργουν στους νευροδιαβιβαστες (σεροτονινη,ντοπαμινη,νορα� �ρεναλινη,gaba κλπ) αυξανοντας η μειωνοντας την δραση τους . Δεν θα κατσω να σου αναλυσω και να σου μαθω ομως ενα ενα για τα αντικαταθλιπτικα ψαξου μονος σου.