ΤΕΛΙΚΑ ΕΝΙΩΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ;

Κατά περιόδους μπαίνω σε αυτή τη σελίδα να διαβάσω τις μαρτυρίες και τις εμπειριες απο ανθρώπους που βιώνουν ψυχιατρικά θέματα και κυρίως αναφέρομαι στις αγχώδεις διαταραχές (καθώς έχω και εγώ ΓΑΔ). Παρατηρώ ότι κανεις από όσους γράφουν (ή μάλλον σχεδόν κανεις) δεν είδε ποτέ στη ζωή του βελτίωση.
Έχω σκεφτεί ότι ίσως αυτοί που είδαν βελτίωση δεν ξανά μπήκαν σε αυτή τη σελίδα να αναλωθούν ώστε να γράψουν ότι στο σήμερα είναι καλά ή έστω καλύτερα.
Δεν ξέρω κατά ποσο αυτή η σελίδα κάνει καλό στους ανθρώπους που πρωτοσυναντανε θέματα άγχους κρίσεων κλπ και μπαίνουν εδώ να κατατοπιστούν τι τους συμβαίνει γιατί μόνο φόβος, ανασφαλεια, μαυρίλα και απαισιοδοξία δημιουργείται, διαβάζω δε πολλά σχόλια απο ανθρώπους που απορώ αν γνωρίζουν τι πίνουν γιατί το πίνουν, πόσο καιρό πρέπει να το πίνουν μέχρι να νιώσουν αλλαγή… Ειλικρινά αν υπάρχει κάποιος που ένιωσε έστω και λίγο καλύτερα στη ζωή του ας το γράψει.
Στον έξω κόσμο έχω συζητήσει με πολλούς ανθρώπους που ξεπέρασαν τη ΓΑΔ με σωστή αγωγή και ψυχοθεραπεία, φοβόντουσαν να πάνε ως το περιπτερο κ τώρα ζουν κανονικά.
Πείτε μου γιατί σε αυτή τη σελίδα κανεις δεν έγινε έστω και λίγο καλά;

Quote:

---

Originally Posted by Marina Q92

Έχω σκεφτεί ότι ίσως αυτοί που είδαν βελτίωση δεν ξανά μπήκαν σε αυτή τη σελίδα να αναλωθούν ώστε να γράψουν ότι στο σήμερα είναι καλά ή έστω καλύτερα.

---

Καλησπέρα, πιστεύω ότι ισχύει κατά πολύ αυτό που έχεις σκεφτεί εδώ. Κάποιοι δε θέλουν να το μοιραστούν η γενικά θέλουν να αφήσουν όλο αυτό το διάστημα της ζωής τους πίσω. Εδώ δε ξαναμπαίνουν άνθρωποι που έχουν ανοίξει thread, τους δίνουν απαντήσεις μέλη, δεν ξαναγράφουν και εξαφανίζονται στο υπερπέραν... (ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό ειλικρινά...) Είναι φορές που πιστεύω ότι δε βοηθάει να αναλώνεται κανείς πάρα πολύ σε θέματα αντίστοιχα του δικού του, αν και από την άλλη μεριά αν νιώθεις καλύτερα πχ από μια αγχωδη διαταραχή το να δώσεις λίγη αισιοδοξία, υποστήριξη η να αναφέρεις σε άλλους ομοιοπαθουντες τι σε βοήθησε είναι κάτι καλό. Νομίζω αρκετοί άνθρωποι εδώ μέσα που απαντούν σε θέματα είναι σχετικά έστω καλύτερα από παλιότερα, αρκετοί έχουν μάθει να διαχειρίζονται τις καταστάσεις, δε νιώθω ότι όλοι είναι στη μαύρη απελπισία.

Καλησπερα Μαρινα, εγω σιγουρα μποτω να πω οτι ειμαι καλυτερα απο οταν ξεκινουσε η αγχωδης διαταραχη δεν μπορω να πω με βεβαιοτητα αν ειναι απο τα φαρμακα ή απο αλλαγες στον τροπο σκεψεις θα τολμουσα να πω την ΓΑΔ την εχω ξεπερασει και μου εχει μεινει μονο η αυπνια. Πιστευω πολλοι ειναι αυτοι που εχουν δει βελτιωση με τα φαρμακα αλλοι δεν γραφουν γιατι εχουν μικρη βελτιωση αλλοι που εχουν μεγαλυτερη βελτιωση γυρνανε στην καθημερινοτητα τους και δεν πολυ μπαινουν σε αυτο το φορουμ κοκ.

Εμένα η αγωγή με έσωσε άργησε να με πιάσει στο 6μηνο,είχα άπειρα κ έντονα ψυχοσωματικά πήρα κ άδεια 1 μήνα απο ψυχίατρο απ τη δουλεία μου δεν μπορούσα να τα βγάλω πέρα όλο κάτι είχα μόλις με έπιασαν πέταγα μηδέν άγχος κ ψυχοσωματικά.Τώρα έιμαι 1 χρόνο χωρίς αγωγή αρχίζουν να κάνουν την εμφανισή τους διάφορα ανσγκαίο κακό θα είναι πάλι η αγωγή.

Έχω 2 μήνες να γράψω αλλά έμπαινα και διάβαζα περιστασιακά, εμένα προσωπικά μου κάνει καλό αυτή η σελίδα γιατί καταρχάς δεν αισθάνομαι εξωγήινος, αν οι άνθρωποι μπορούσαμε να μιλάμε τόσο ακομπλεξάριστα για τα προβλήματα μας χωρίς να φοβόμαστε για "τη ταμπέλα του ψυχάκια" θα είμασταν όλοι πιο υγιείς . Επίσης όταν δίνω συμβουλές ή κουράγιο σε κάποιον είναι σαν να δίνω και στον εαυτό μου, όταν λες φωναχτά μια πιθανή λύση που ήδη μέσα σου ξέρεις πιστεύω κάνεις ένα βήμα μπροστά...
Κοινώς είμαι λιγότερο μόνη στο κόσμο...

Απαντάω στο τίτλο. ΝΑΙ ΕΓΩ .ήμουν σε φάση που δεν μπορούσα απο το αγχος ούτε να φάω ( το έκανα αμέσως εμετό) , ούτε να κοιμηθώ ( μια ωρα με 2 υπνοτικά και 4 ζαναξ) και βελτιώθηκα τώρα ένα 90%. Γιατί γράφω εδώ? Γιατί βρήκα ένα μονοπάτι προς την ψυχική υγεία που είναι απλό και αποτελεσματικό και θέλω να το μοιραστώ.

Quote:

---

Originally Posted by The Owl

Απαντάω στο τίτλο. ΝΑΙ ΕΓΩ .ήμουν σε φάση που δεν μπορούσα απο το αγχος ούτε να φάω ( το έκανα αμέσως εμετό) , ούτε να κοιμηθώ ( μια ωρα με 2 υπνοτικά και 4 ζαναξ) και βελτιώθηκα τώρα ένα 90%. Γιατί γράφω εδώ? Γιατί βρήκα ένα μονοπάτι προς την ψυχική υγεία που είναι απλό και αποτελεσματικό και θέλω να το μοιραστώ.

---

Πώς το κατάφερες αυτό; Με ψυχοθεραπεία και χάπια; Η με κάποιο άλλο τρόπο; Και πόσο καιρό σου πήρε;

Quote:

---

Originally Posted by Marina Q92

Κατά περιόδους μπαίνω σε αυτή τη σελίδα να διαβάσω τις μαρτυρίες και τις εμπειριες απο ανθρώπους που βιώνουν ψυχιατρικά θέματα και κυρίως αναφέρομαι στις αγχώδεις διαταραχές (καθώς έχω και εγώ ΓΑΔ). Παρατηρώ ότι κανεις από όσους γράφουν (ή μάλλον σχεδόν κανεις) δεν είδε ποτέ στη ζωή του βελτίωση.
Έχω σκεφτεί ότι ίσως αυτοί που είδαν βελτίωση δεν ξανά μπήκαν σε αυτή τη σελίδα να αναλωθούν ώστε να γράψουν ότι στο σήμερα είναι καλά ή έστω καλύτερα.
Δεν ξέρω κατά ποσο αυτή η σελίδα κάνει καλό στους ανθρώπους που πρωτοσυναντανε θέματα άγχους κρίσεων κλπ και μπαίνουν εδώ να κατατοπιστούν τι τους συμβαίνει γιατί μόνο φόβος, ανασφαλεια, μαυρίλα και απαισιοδοξία δημιουργείται, διαβάζω δε πολλά σχόλια απο ανθρώπους που απορώ αν γνωρίζουν τι πίνουν γιατί το πίνουν, πόσο καιρό πρέπει να το πίνουν μέχρι να νιώσουν αλλαγή… Ειλικρινά αν υπάρχει κάποιος που ένιωσε έστω και λίγο καλύτερα στη ζωή του ας το γράψει.
Στον έξω κόσμο έχω συζητήσει με πολλούς ανθρώπους που ξεπέρασαν τη ΓΑΔ με σωστή αγωγή και ψυχοθεραπεία, φοβόντουσαν να πάνε ως το περιπτερο κ τώρα ζουν κανονικά.
Πείτε μου γιατί σε αυτή τη σελίδα κανεις δεν έγινε έστω και λίγο καλά;

---

Εγώ είμαι τέταρτη μέρα αγωγής.Παιρνω enlift 10mg σε συνδυασμό με xanax.Χθες είχα μια πολύ δύσκολη νύχτα.Εντονο αίσθημα φόβου ,ναυτία, δύσπνοια.Ειναι οι παρενέργειες και ξέρω ότι είναι πολύ νωρίς ακόμα.Θα το παλέψω και θα το νικήσω...

Χάπια + Αυτοβοήθεια (βρήκα ένα ορισμό του αρνητικού συναισθήματο που κλίκαρε και με βοήθησε πολυ) , ποτέ δεν έκαν ψυχοθεραπεία.

Quote:

---

Originally Posted by Behappy

Καλησπέρα, πιστεύω ότι ισχύει κατά πολύ αυτό που έχεις σκεφτεί εδώ. Κάποιοι δε θέλουν να το μοιραστούν η γενικά θέλουν να αφήσουν όλο αυτό το διάστημα της ζωής τους πίσω. Εδώ δε ξαναμπαίνουν άνθρωποι που έχουν ανοίξει thread, τους δίνουν απαντήσεις μέλη, δεν ξαναγράφουν και εξαφανίζονται στο υπερπέραν... (ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό ειλικρινά...) Είναι φορές που πιστεύω ότι δε βοηθάει να αναλώνεται κανείς πάρα πολύ σε θέματα αντίστοιχα του δικού του, αν και από την άλλη μεριά αν νιώθεις καλύτερα πχ από μια αγχωδη διαταραχή το να δώσεις λίγη αισιοδοξία, υποστήριξη η να αναφέρεις σε άλλους ομοιοπαθουντες τι σε βοήθησε είναι κάτι καλό. Νομίζω αρκετοί άνθρωποι εδώ μέσα που απαντούν σε θέματα είναι σχετικά έστω καλύτερα από παλιότερα, αρκετοί έχουν μάθει να διαχειρίζονται τις καταστάσεις, δε νιώθω ότι όλοι είναι στη μαύρη απελπισία.

---

Υποθέτω ότι αυτοί που ανοίγουν thread και εξαφανίζονται είτε δεν είναι κάτι τόσο σοβαρό και βρίσκουν γρήγορα τρόπο αντιμετώπισης είτε αντιμετωπίζουν το φόρουμ όπως πολλοί αντιμετωπίζουν γενικά τα προβλήματα ψυχικής υγείας οπότε το να τα συζητήσουν με αγνώστους δεν το θέλουν και ίσως άνοιξαν το θέμα σε μια στιγμή μεγάλης αδυναμίας

Quote:

---

Originally Posted by The Owl

Χάπια + Αυτοβοήθεια (βρήκα ένα ορισμό του αρνητικού συναισθήματο που κλίκαρε και με βοήθησε πολυ) , ποτέ δεν έκαν ψυχοθεραπεία.

---

Το πιο πιθανο ειναι τα φαρμακα να σε βοηθησανε και οχι η αυτοβοηθεια που λες, με Εφεξορ 300mg και Λαπενζα 10mg σιγουρα θα εισαι καλυτερα

Quote:

---

Originally Posted by The Owl

Χάπια + Αυτοβοήθεια (βρήκα ένα ορισμό του αρνητικού συναισθήματο που κλίκαρε και με βοήθησε πολυ) , ποτέ δεν έκαν ψυχοθεραπεία.

---

Τι χάπια έπαιρνες αν επιτρέπεται;
Γιατί και εγώ παίρνω αγωγή αλλά τίποτα τόσα χρόνια.

Tα χάπια φοηθησαν στη ψυχωση και στα σωματικά προβλήματα , είχαν 0 επιδραση στην ψυχολογία(θετική τουλάχιστον γτ αρνητική είχαν....εχασα τις μανίες μου που με καναν να νιώθω θεος), η αυτόβοήθεια έκανε την δουλεία 3 χρόνια μετα σε ότι αφορά το ακραίο άγχος.
Το ότι δεν τα καταφέρνεις εσύ δεν σημαίνει πως δεν τα κατάφερα εγώ και το αντιστροφο φυσικά.

Πέρνω 'εφεξορ και λαπενζα. Είμαι 90% βελτιωμένος και είμαι εδώ για να βοηθήσω.

Αυτο που λεω ειναι οτι και τα 2 φαρμακα που παιρνεις έχουν ένδειξη για την αντιμετωπιση του αγχους, οποτε το να λες οτι το ελυσες με την αυτοβοηθεια ισως δεν στέκει και αυτα τα γραφω γιατι θα βρεθουν καποιοι διαβάζοντας αυτο το thread και θα βγάλουν το συμπέρασμα οτι η αυτοβοηθεια ειναι αρκετη για την επιλυση της διαταραχης αγχους κατι που κατα το πλείστον δεν ισχυει (αν και αναγνωριζω οτι στα πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις) απλα στην περίπτωση σου δεν φαίνεται να ισχυει αυτο διοτι οπως έγραψα και παραπάνω παιρνεις 2 φαρμακα που εχουν ένδειξη για το αγχος και μάλιστα ισχυρά. Κατα τα αλλα σου λεω μπραβο που τα καταφερες και εισαι κατα 90% καλύτερα αυτο ειναι το πιο σημαντικο.

Ξέρω πως όταν δεν τα καταφέρνεις θες και οι άλλοι να μην τα καταφέρνουν για να μήν νιώθεις μειονεκτικά αλλά στην προκειμένη περίπτωση θα σε στενοχωρήσω γιατί όχι απλά τα κατάφερα αλλά τήν εξάληψα την ψυχική μου αρρώστια. Τώρα αν έτυχε και με έπιασε το φάρμακο 3 χρόνια μέτα , μεσα στίς δύο ώρες που ανακάλυψα την αυτοβοήθεια αύτη. Οκ, υπάρχει και αυτή η μη αρνητική πιθάνότητα που μπορείς να επιλέξεις να πιστεύεις.( κυρίως γιατί σε εξυπηρετει συναισθηματικά.)

Επίσης το ότι εσύ ξέρεις καλύτερα απο μένα τι συμβαίνει στη κοιλά μου (με μερικα ποστ μου) θα πρέπει να σε προβληματίσει γιατί δείχνει μια τεράστια ελλειψη διανοητικής ταπεινότητας(που είναι το μεγαλύτερο αίτιο ψυχική ασθένειας). Σου προτείνω λοιπόν αυτήν την ταπεινότητα που προσωρινά δεν ανακουφίζει αλλά σε βαθος χρόνου μπορεί να σε ελευθερώσει.

Η αυτοβοήθεια δεν είναι ικανή για την επίλυση της διαταραχής άγχους ,με τις υπάρχουσες αυτοβοήθειες, εγω προτείνω κάτι καινούργιο, να δούμε πως θα πάει.