ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΥΓΑ.
ΕΚΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ. ΜΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΤΟΣΟ ΠΙΣΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΡΥΖΩ! ΔΕΝ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
Η ΜΟΝΗ ΕΠΑΦΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΕΝΑ ΜΝΜ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ (ΑΚΡΩΣ ΤΥΠΙΚΟ).
ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΦΙΛΟΥΣ (ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑ ΜΑΘΩ) ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙ ΠΟΛΥ ΜΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΓΥΡΝΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΙΣΩ. ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ (3 ΜΗΝΕΣ) ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ... ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΑΔΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ... ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΩ. ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΝΩ.
ΚΡΕΜΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ...

εαν οντως και δεν περναει καλα και ηθελε να το μαθεις, ειναι πολυ πιθανο να βρισκεται στην ιδια κατασταση με σενα..
αν περιμενεις μια κουβεντα η μια κινηση του, ειναι φανερο οτι το θεμα δεν εχει κλεισει για σενα...προφανως θελεις μια συνεχεια..
δυο πραγματα μπορεις να κανεις.
η να συνεχισεις να περιμενεις ποτε θα κανει αυτος μια κινηση, η να την κανεις εσυ.
θα μπορουσες για παραδειγμα ενα ωραιο πρωι να του πεις καλημερα...

Thanks για την απάντηση!
Το θέμα είναι ότι έχει κάνει χοντράδα και δεν θέλω να κάνω την πρώτη κίνηση. Τον αγαπάω, είμαι ακόμα \"εκεί\" αλλά δεν θα κάνω την κίνηση.
Οπότε απλα θα τρώγομαι με τα ρούχα μου και θα περιμένω να δω....
Έπιασε τις προάλλες τον γαμπρό μου και του έλεγε ότι έχω τα δίκια μου και ότι τον βλέπει ως τον συνδετικό κρίκο. Αλλά τίποτα άλλο πέρα απο αυτό.
Και επειδή πριν τον οριστικό χωρισμό, είχαμε ξαναχωρίσει άλλη μία φορά και είχα γυρίσει εγώ, πιστεύω ότι κάνει κόλπα για να με αναστατώσει και να κάνω κίνηση.

καλα κανεις μιμι ενοειται πως δεν κανει εσυ την πρωτη κινηση για δευτερη φορα....αν θελει να στε μαζι θα γυρισει 100%.

Το θέμα είναι ότι νιώθω ότι δεν με αφήνει ήσυχη... αλλά χωρίς να έχει το θάρρος ή την μαγκιά να ξεκαθαρίσει μία κατάσταση!!!!
Δλδ δεν μιλάμε πόσο καιρό αλλά στα γενέθλια μου, μου έστειλε μήνυμα τα ξημερώματα!! Ναι μεν ξημερώματα αλλά από την άλλη, τελείως τυπικό και ψυχρό μήνυμα.
Ή στην δουλειά ρίχνει το κάρφωμα του! Ή ενημέρωσε κοινούς γνωστούς ότι δεν έχει κάνει κάτι.
Από την άλλη, εκεί που πάει να ξεκινήσει κάτι, το σταματάει.
Και χω μείνει εγώ να τυραννιέμαι.

Είναι άτομο που ζητάει συγγνώμη γενικά? Εσύ πιστεύεις οτι θα ήταν απαραίτητη προϋπόθεση να μετανοήσει για την χοντράδα που έκανε ή θα τον συγχωρούσες αυτομάτως αν εκείνος έκανε την πρώτη κίνηση?

Γενικώς ζητάει συγνώμη. Όμως έχουμε εμπλακεί σε μία ψυχρότητα, μία απόσταση λόγω του ότι δεν λέμε πλέον ούτε καλημέρα. Και πιστεύω ότι φοβάται την αντίδραση μου.
Εδώ είχαμε έναν γάμο από τη δουλειά, είμασταν δίπλα δίπλα, δεν μιλήσαμε όλο το βράδυ και είχε γίνει λιώμα.
Φύγαμε εγώ με την παρέα μου και εκείνος με τη δικιά του τελευταίοι. Αλλά τίποτα άλλο.
Τώρα το θέμα μου δεν είναι η συγνώμη. Θέλω μόνο να καταλάβει ποια ήταν τα δικά του και εγώ με τη σειρά μου τα δικά μου λάθη. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλει... Μου πετάει σπόντες και μένει εκεί.

Mimi82

1. κατα την γνωμη σου ποιος ευθυνεται για τον χωρισμο και τις αιτιες που φτασατε μεχρι αυτο το σημειο?

2. θεωρεις οτι αν πειτε, αντε βρε ψωμι και αλατι, και εγω σ\' αγαπω,
δεν θα φτασετε εκ νεου σε νεες συγκρουσεις? ισως και για τους ιδιους ακριβως λογους?
Μηπως ειναι κατι που ο πρωην σου φοβαται και για αυτο ειναι επιφυλακτικος?

Quote:

---

Originally posted by Mimi82
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΥΓΑ.
ΕΚΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ. ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ. ΜΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΤΟΣΟ ΠΙΣΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΡΥΖΩ! ΔΕΝ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
Η ΜΟΝΗ ΕΠΑΦΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΕΝΑ ΜΝΜ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ (ΑΚΡΩΣ ΤΥΠΙΚΟ).
ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΦΙΛΟΥΣ (ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑ ΜΑΘΩ) ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙ ΠΟΛΥ ΜΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΓΥΡΝΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΙΣΩ. ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ (3 ΜΗΝΕΣ) ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ... ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΑΔΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ... ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΩ. ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΝΩ.
ΚΡΕΜΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ...

---

αν μπορω να ρωτησω κατι ...
γραφεις οτι κρεμεσαι απο τα χειλη του και προφανως συμβαινει το ιδιο και με αυτον....
αν τα ματια μιλουσαν αυτο θα σου ελεγαν αλλα δεν μιλανε...
δουλευοντας στο ιδιο περιβαλλον ποσο δυσκολο ειναι να βρεις μια τυπικη επαγγεματικη ευκαιρια για να δοκιμασεις να επικοινωνησης μαζι του? οχι για προσωπικο αλλα για επαγγελματικο ζητημα...
οσο και αν θελει να αντισταθει στον πειρασμο, αν εχει ακομα αποθημενη επιθετικοτητα απο τον καυγα σας θα φανει στην συζητηση....
δοκιμασες μεχρι τωρα να κανεις κατι παρομοιο?

1. Και οι δύο φταίμε. Εκείνος προσπαθούσε με ψέμματα και λάθος χειρισμούς και απο την δικιά μου πλευρά υπήρξαν έντονα ξεσπάσματα-χωσίματα-νεύρα.
2. Επαγγελματικά έχουμε μιλήσει κάποιες φορές εντελώς τυπικά και επαγγελματικά και τυπικά και οι δυό μας. Ουσιαστικά όμως ψιλοαγνοούμε ο ένας τον άλλον στη δουλειά.

Πάνο, έγινε και αυτό εχθές. Ήταν στο γραφείο μου, μίλαγα με κάποιον πελάτη επιθετικό στο τηλέφωνο και ήρθε ας πούμε να καθαρίσει με τον πελάτη για πάρτη μου. Πήρε το τηλέφωνο και \"καθάρισε\" γιατί με έβλεπε ότι είχα ενοχληθεί λίγο.
Στο τέλος για να καταλάβεις κάνοντας την κίνηση να του δώσω ένα χαρτί έπιασε \"κάπως¨το χέρι μου και με κάρφωσε εντονότατα!!!
Αλλά απο εκεί και πέρα τίποτα άλλο.

Να πω και το τελευταίο βρε παιδιά!!!! Σήμερα, μετά την χθεσινή μας επικοινωνία μετα από πολύ καιρό, πήρε στη δουλειά και είπε ότι είναι άρρωστος. (στανταράκι δεν ισχύει!)
Επίσης, ο γαμπρός μου (που πρώτα ο πρώην μου επικοινώνησε μαζί τουκαι του ζήτησε συνάντηση και επί 3 ώρες του μίλαγε για μας αποκαλώντας τον συνδετικό κρίκο ) του έστειλέ ένα μνμ την προηγούμενη εβδομάδα και ακόμα δεν του έχει απαντήσει.

Mimi η δική μου αίσθηση είναι ότι υπάρχει ένα ξεκάθαρο στοιχείο στην όλη κατάσταση: ότι δεν είσαστε ζευγάρι αυτή τη στιγμή, έχετε χωρίσει. Οι τρεις μήνες τώρα που έχουν μεσολαβήσει από τότε δεν είναι αρκετοί για να αφήσουμε εντελώς πίσω έναν χωρισμό. Ναι μεν είχαμε μια σχέση που δεν μας ικανοποιούσε και γι\' αυτό χωρίσαμε, αλλά δεν έχουμε βρει ακόμα κάτι που να μας ικανοποιεί περισσότερο και γι\' αυτό αφήνουμε την πόρτα ανοιχτή, το σκεφτόμαστε, το συζητάμε, ρίχνουμε ματιές, πιάνουμε χέρια κλπ.

Μπορεί λοιπόν να μην είναι θέμα θάρρους, αλλά απλά ο πρώην φίλος σου να είναι σε μια μεταβατική περίοδο και γι\' αυτό δεν κάνει κάποια πιο ξεκάθαρη κίνηση. Ή μπορεί όπως είπε ο κρίνο παραπάνω να προβληματίζεται για τα θέματα που σας χώρισαν ή ακόμα να μην ενδιαφέρεται τόσο πολύ για επανασύνδεση.

Εσύ για ποιους λόγους θα ήθελες να τα ξαναβρείτε? Και αν είσαι βέβαιη για αυτό που θέλεις, νομίζω ότι καλό είναι όταν θέλουμε κάτι, να κάνουμε εμείς οι ίδιοι και κινήσεις για να δούμε αν μπορούμε να το έχουμε.

Γειά σου Μαρίνα,
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου... σε όλα!
Το πρόβλημα μου δεν είναι ούτε ότι δεν έχω κάτι άλλο. Το πρόβλημα μου είναι ότι αγάπησα αυτόν τον άνδρα και ήθελα να είναι στην ζωή μου. Και μου λείπει αφόρητα.
Όποτε προσπαθώ να το πάρω απόφαση, να κλείσω μέσα μου αυτό το κεφάλαιο, τον βλέπω και αναστατώνομαι.
Το πρόβλημα ήταν ότι έλεγε ψέμματα. Πολλές φορές χωρίς λόγο. Αυτό είχε σαν αντίδραση την δικιά μου έκρηξη. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε μία κόντρα (ενώ κάναμε αγορές για το σπίτι) και κάποια στιγμή έγινε ένα μπαμ. Έτσι χωρίσαμε οριστικά.
Τι μπορώ να κάνω εγώ για αυτό? Μάλον τίποτα άλλο εκτός από το να το χωνέψω...

Quote:

---

Originally posted by Mimi82
Τι μπορώ να κάνω εγώ για αυτό? Μάλον τίποτα άλλο εκτός από το να το χωνέψω...

---

Έτσι όπως τα λες, μάλλον ναι :)
Εξάλλου θα ήσουν διατεθειμένη να ξαναβρεθείτε στο ίδιο σημείο, πάλι δηλαδή με ψέμματα που θα σε ενοχλούν?