Η παγίδα της ¨θυματοποιησης ¨και το αίσθημα τις αβοηθησιας .

Τελικα ενας ανθρωπος ο οποιος μεγαλωνει σε ενα δυσλειτουργικο οικογενειακο πλαισιο μπορει σαν ενηλικη προσωπικοτητα να αλλαξει ;

Προτιμά να επιλέξει τον σκληρό ,επίπονο δρόμο της αλλαγής προς όφελος του ή προτιμά να παραμένει στην comfort zone του ,εφόσον εχει θυματοποιηση τον εαυτό του ;


Οι ανθρωποι που συχνα ειναι σε αυτο το ελαττωνματικο μοτιβο συμπεριφορας ,σε αυτο τον αρνητικο φαυλο κυκλο διακατεχονται απο την αρνητικη 3αδα συμφωνα με τον πατερα της Γνωσιακης θεραπειας

Quote:

---

"Τον εαυτό του τον βλέπει σαν ένα ανεπαρκές άτομο, ανάξιο, ανεπιθύμητο και ελαττωματικό σε όλους τους τομείς, κοινωνικό, διανοητικό, ψυχολογικό και ηθικό.

Το κόσμο γύρω του τον αντιμετωπίζει ως ιδιαίτερα απαιτητικό και απορριπτικό προς αυτόν κάτι που τον απογοητεύει και του αποστερεί τη πηγή άντλησης ευχαρίστησης από το κόσμο γύρω του.

Αυτό επιπρόσθετα λειτουργεί ως φαύλος κύκλος αφού η κοινωνική του απόσυρση εκλαμβάνεται πολλές φορές και από τους γύρω του ως απόρριψη με αποτέλεσμα να απομακρύνονται και να διευρύνεται το χάσμα μεταξύ αυτών και του ασθενούς.
Τέλος, ο ασθενής έχοντας και τα προηγούμενα δεδομένα δεν μπορεί παρά να βλέπει το μέλλον του ζοφερό, χωρίς εναλλακτικές λύσεις και μάταιη η προσπάθεια για ανατροπή των δεδομένων αλλά και την δικιά του επιβίωση.

---

Μπορει ενας ανθρωπος ο οποιος εχει μεγαλωσει με αυτες τις πυρινικες πεποιθησεις να βρει ιαση απο μονος του ;

Πως αλλάζει ενας άνθρωπος αν δεν επέμβει κάποιος στον τρόπο που σκέφτεται ώστε να αλλάξει αυτόματα το συναίσθημα και κατ επέκταση τη συμπεριφορά του;

Πως θα αλλαξει αν δεν πεταξει απο πανω του ολα τα γνωσικα λαθη ή τις παραλογγες ιδεες περι ανικανοτητας ,γενικευσης ,διπολικης σκεψεις ,κανονες του πρεπει κ.α ,ωστε να ειναι σε θεση να λεει και να επηρεαζει αρνητικα αλλους ,παίρνοντας τους μαζί του στην παγιδα της ¨θυματοποιησης ¨ οτι η ψυχοθεραπεια δεν βοηθαει ;


Συχνα οι ομαδες "θυματοποιησης " ειναι η χειροτερη κινουμενη αμμος που υπαρχει εφοσον σε βουλιαζουν χωρις να το καταλαβεις σε αυτη την τοξικοτητα ..

Σε αντιθεση με την ομαδες αυτοβελτιωσης που ειναι αυτες που σου δινουν το χερι και σε τραβανε εξω απο αυτη την κινουμενη αμμο ,σε βοηθουν να βρεις την δικη σου διεξοδο ,στο δικο σου μοναδικο λαβυρινθο σου .

Εσυ εισαι υπευθυνος σαν ενηλικας πλεον να φροντισεις με τον σωστο τροπο το ¨παιδι ¨,αυτο το πληγωμενο παιδι που κρυβεις μεσα σου και αυτο ειναι που επισκιάζει να ενεργήσεις σαν ενηλικη προσωπικοτητα,ωστε να παρεις την ζωη στα χερια σου .

Οταν παρεις την αποφαση να αποδεχτεις αυτο το παιδι που εχεις μεσα σου ,να το αγκαλιασεις και να συμφιλιωθεις μαζι του ΣΑΝ ενηλικας τοτε θα παψεις να συμπεριφερεσαι και να ενεργεις ΣΑΝ παιδι στην ενηλικη ζωη σου ..

Ζητας αγαπη και φροντιδα απο αλλους οταν εσυ ο διος δεν ξερεις πως να αγπησεις και φροντισεις ενα δικο σου κομματι ,ενα κομματι του ισοου σου του εαυτου ..

Ευχομαι σε αυτο το νημα να σπασουμε λιγακι το δυσφορικο φαυλο κυκλο και μεσα απο την αλληλεπιδραση και τους προβληματισμους μας να κανουμε ενα βημα την φορα για να βγουμε απο την τοξικοτητα της θυματοποιησης!

Σε αυτο το ταξιδι θα χαρω να εχω συνοδοιπορους ανθρωπους οι οποιο θελουν να δουν τον εαυτο τους να αλλαζει !

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Συχνα οι ομαδες "θυματοποιησης " ειναι η χειροτερη κινουμενη αμμος που υπαρχει εφοσον σε βουλιαζουν χωρις να το καταλαβεις σε αυτη την τοξικοτητα ..
!

---

Διστυχως ο παλιτισμος μας βασιζεται σε αυτες για να υπαρχει τα τελευταια 3000 χρονια. Παντα καποιοι αλλοι θα φταινε και θα κανουμε θρησκειες και ιδεολογιες βασισμενες σε αυτο. Οι Εβραιοι ηταν σκλαβοι στην Αιγυπτο, οι αρχαιοι ειχαν τους βαρβαρους, οι εθνικιστες εχουν τους ξενους, οι αριστεροι εχουν τους πλουσιους, οι μορφωμενοι τις απλυτες μαζες και παει λεγοντας...

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Τελικα ενας ανθρωπος ο οποιος μεγαλωνει σε ενα δυσλειτουργικο οικογενειακο πλαισιο μπορει σαν ενηλικη προσωπικοτητα να αλλαξει ;

Προτιμά να επιλέξει τον σκληρό ,επίπονο δρόμο της αλλαγής προς όφελος του ή προτιμά να παραμένει στην comfort zone του ,εφόσον εχει θυματοποιηση τον εαυτό του ;


Οι ανθρωποι που συχνα ειναι σε αυτο το ελαττωνματικο μοτιβο συμπεριφορας ,σε αυτο τον αρνητικο φαυλο κυκλο διακατεχονται απο την αρνητικη 3αδα συμφωνα με τον πατερα της Γνωσιακης θεραπειας



Μπορει ενας ανθρωπος ο οποιος εχει μεγαλωσει με αυτες τις πυρινικες πεποιθησεις να βρει ιαση απο μονος του ;

Πως αλλάζει ενας άνθρωπος αν δεν επέμβει κάποιος στον τρόπο που σκέφτεται ώστε να αλλάξει αυτόματα το συναίσθημα και κατ επέκταση τη συμπεριφορά του;

Πως θα αλλαξει αν δεν πεταξει απο πανω του ολα τα γνωσικα λαθη ή τις παραλογγες ιδεες περι ανικανοτητας ,γενικευσης ,διπολικης σκεψεις ,κανονες του πρεπει κ.α ,ωστε να ειναι σε θεση να λεει και να επηρεαζει αρνητικα αλλους ,παίρνοντας τους μαζί του στην παγιδα της ¨θυματοποιησης ¨ οτι η ψυχοθεραπεια δεν βοηθαει ;


Συχνα οι ομαδες "θυματοποιησης " ειναι η χειροτερη κινουμενη αμμος που υπαρχει εφοσον σε βουλιαζουν χωρις να το καταλαβεις σε αυτη την τοξικοτητα ..

Σε αντιθεση με την ομαδες αυτοβελτιωσης που ειναι αυτες που σου δινουν το χερι και σε τραβανε εξω απο αυτη την κινουμενη αμμο ,σε βοηθουν να βρεις την δικη σου διεξοδο ,στο δικο σου μοναδικο λαβυρινθο σου .

Εσυ εισαι υπευθυνος σαν ενηλικας πλεον να φροντισεις με τον σωστο τροπο το ¨παιδι ¨,αυτο το πληγωμενο παιδι που κρυβεις μεσα σου και αυτο ειναι που επισκιάζει να ενεργήσεις σαν ενηλικη προσωπικοτητα,ωστε να παρεις την ζωη στα χερια σου .

Οταν παρεις την αποφαση να αποδεχτεις αυτο το παιδι που εχεις μεσα σου ,να το αγκαλιασεις και να συμφιλιωθεις μαζι του ΣΑΝ ενηλικας τοτε θα παψεις να συμπεριφερεσαι και να ενεργεις ΣΑΝ παιδι στην ενηλικη ζωη σου ..

Ζητας αγαπη και φροντιδα απο αλλους οταν εσυ ο διος δεν ξερεις πως να αγπησεις και φροντισεις ενα δικο σου κομματι ,ενα κομματι του ισοου σου του εαυτου ..

Ευχομαι σε αυτο το νημα να σπασουμε λιγακι το δυσφορικο φαυλο κυκλο και μεσα απο την αλληλεπιδραση και τους προβληματισμους μας να κανουμε ενα βημα την φορα για να βγουμε απο την τοξικοτητα της θυματοποιησης!

Σε αυτο το ταξιδι θα χαρω να εχω συνοδοιπορους ανθρωπους οι οποιο θελουν να δουν τον εαυτο τους να αλλαζει !

---

Αυτο που περιγραφεις θα ελεγα οτι ειναι πιθανοτατα, η αποτυπωση του τραυματος στην ενηλικη ζωη. Αν δεν γνωστοποιησουμε τα τραυματα, δεν θα μπορουμε να κανουμε ουσιαστικη αλλαγη, ξερεις ποσο σκληρο ειναι να καταλαβαινεις οτι οι φροντιστες σου το μονο που δεν εκαναν εν τελη ηταν να σε φροντισουν?
οι περισσοτεροι εκει ειναι που θυματοποιουμαστε καθως φανταζομαι οτι το ptsd που εχεις οτι αναβιωνεις καποιο τραυμα σε κανει να νιωθεις αβοηθητος, θυμωμενος και αποσυνδεδεμενος απο την πραγματικοτητα. Οταν χανεις την επαφη με την πραγματικοτητα ερχεσαι σε κατασταση επιβιωσης, οπως οταν ησουν παιδι (χωρις να χρειαζεται καν να θυμασαι), ο εγκεφαλος ειναι πανισχυρος, γι αυτο αναρρωτιεμαι καμια φορα αν εχουμε πραγματικα ελευθερη βουληση.

Οι περισσοτεροι θυματοποιουνται για να ανταπεξελθουν, ειδικα αν η θυματοποιηση πετυχαινε τον σκοπο του παιδιου, που ειναι η επιβιωση, στα πρωτα χρονια της ζωης τους.

Συμπληρωματικα να πω πως η διασχιση της προσωπικοτητας ειναι η τελευταια ελπιδα καιποιου να επιβιωσει, οποτε σε βαριες περιπτωσεις οπου υπαρχει επαναλαμβανομενη βια, ειναι επομενο να συμβει.
Αλλα συμβαινει και σε πιο "ελαφριες περιπτωσεις". Το σημαντικοτερο "λαθος" φροντιστων ειναι οτι δεν θελουν ή δεν μπορουν να καταλαβουν οτι και τα υπολοιπα ειναι κακοποιηση περα απο την σωματικη και οτι σαν κοινωνια που αντανακλα στις τις μικρο ομαδες εχουμε την σκεπτικη μαυρο-ασπρο (την διπολικη σκεψη που ανεφερες καπου αλλου).Η δικη μου παραμεληση μου εχει δημιουργησει ενα τοσο μεγαλο κενο μεσα μου που δεν γεμιζει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Το αποτελεσμα αυτων, ειναι απο προσωπικη εμπειρια, οτι μεγαλωνοντας εγωω και συζητωντας με τους φροντιστες μου, να μου λενε οτι εγω τα θυμαμαι αλλιως και οτι τα εχω παρει πολυ μεσα μου. αραα αν οι ιδιοι σου οι φροντιστες δεν σε αντιμετωπιζουν σαν ενηλικα με δομημενη σκεψη και με παραδοχη στον λογο σου, τοτε τι κανεις??? Εγω αυτο που εκανα ειναι να συγχωρησω την αμαθεια τους, την υποκρισια τους σαν παιδι. Αλλα σαν ενηλικας και σαν μελλουσα μητερα δεν προκειται να το συγχωρησω ποτε.
οποτε ερχομαστε παλι σε μια διασχιση προσωπικοτητα, σε δυο πολους που παλλονται για να ισορροπησουν τον παρελθον με το παρον.

Quote:

---

Originally Posted by biscochicco

Συμπληρωματικα να πω πως η διασχιση της προσωπικοτητας ειναι η τελευταια ελπιδα καιποιου να επιβιωσει, οποτε σε βαριες περιπτωσεις οπου υπαρχει επαναλαμβανομενη βια, ειναι επομενο να συμβει.
Αλλα συμβαινει και σε πιο "ελαφριες περιπτωσεις". Το σημαντικοτερο "λαθος" φροντιστων ειναι οτι δεν θελουν ή δεν μπορουν να καταλαβουν οτι και τα υπολοιπα ειναι κακοποιηση περα απο την σωματικη και οτι σαν κοινωνια που αντανακλα στις τις μικρο ομαδες εχουμε την σκεπτικη μαυρο-ασπρο (την διπολικη σκεψη που ανεφερες καπου αλλου).Η δικη μου παραμεληση μου εχει δημιουργησει ενα τοσο μεγαλο κενο μεσα μου που δεν γεμιζει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Το αποτελεσμα αυτων, ειναι απο προσωπικη εμπειρια, οτι μεγαλωνοντας εγωω και συζητωντας με τους φροντιστες μου, να μου λενε οτι εγω τα θυμαμαι αλλιως και οτι τα εχω παρει πολυ μεσα μου. αραα αν οι ιδιοι σου οι φροντιστες δεν σε αντιμετωπιζουν σαν ενηλικα με δομημενη σκεψη και με παραδοχη στον λογο σου, τοτε τι κανεις??? Εγω αυτο που εκανα ειναι να συγχωρησω την αμαθεια τους, την υποκρισια τους σαν παιδι. Αλλα σαν ενηλικας και σαν μελλουσα μητερα δεν προκειται να το συγχωρησω ποτε.
οποτε ερχομαστε παλι σε μια διασχιση προσωπικοτητα, σε δυο πολους που παλλονται για να ισορροπησουν τον παρελθον με το παρον.

---

Θα σου πω τι κανω εγω. Ο,τι σου εχει συμβει ειναι ποια εισαι, μια μικρη διαφορα στις εμπειριες και δεν θα ησουν εσυ που εισαι τωρα, δλδ εσυ δεν θα υπηρχες - θα ηταν καποια αλλη, γιατι αυτο που μας διαφοροποιει ειναι που μας δινει την ταυτοτητα μας. Μην μετανιωνεις για τπτ στην ζωη σου γιατι ειναι η δικια σου ζωη και τα λαθη που εκανες σου εφεραν γνωση.

Quote:

---

Originally Posted by biscochicco

Αυτο που περιγραφεις θα ελεγα οτι ειναι πιθανοτατα, η αποτυπωση του τραυματος στην ενηλικη ζωη. Αν δεν γνωστοποιησουμε τα τραυματα, δεν θα μπορουμε να κανουμε ουσιαστικη αλλαγη, ξερεις ποσο σκληρο ειναι να καταλαβαινεις οτι οι φροντιστες σου το μονο που δεν εκαναν εν τελη ηταν να σε φροντισουν?
οι περισσοτεροι εκει ειναι που θυματοποιουμαστε καθως φανταζομαι οτι το ptsd που εχεις οτι αναβιωνεις καποιο τραυμα σε κανει να νιωθεις αβοηθητος, θυμωμενος και αποσυνδεδεμενος απο την πραγματικοτητα. Οταν χανεις την επαφη με την πραγματικοτητα ερχεσαι σε κατασταση επιβιωσης, οπως οταν ησουν παιδι (χωρις να χρειαζεται καν να θυμασαι), ο εγκεφαλος ειναι πανισχυρος, γι αυτο αναρρωτιεμαι καμια φορα αν εχουμε πραγματικα ελευθερη βουληση.

Οι περισσοτεροι θυματοποιουνται για να ανταπεξελθουν, ειδικα αν η θυματοποιηση πετυχαινε τον σκοπο του παιδιου, που ειναι η επιβιωση, στα πρωτα χρονια της ζωης τους.

---

Συμφώνω εφοσον ολο αυτο εχει να κανει με τις πυρινικες σου πεποιθησεις εφοσον αυτες ειναι υπευθυνες για τον τροπο σκεψης σου .

Θα μιλησουμε και γι αυτες εδω περα και για οτι αλλο θελετε !

Η θυματοποιηση ειναι αμυντικος μηχανισμος ,οπως η αναποφασιστικοτητα ,η αναβλητικοτητα κ.α

Αμυντικοί μηχανισμοι ομως που προσφερουν βραχυποθεσμα οφέλει ,μακροπροθεσμα ειναι αυτο που ειπα ...κινουμενη αμμος

Δυσκολη οντως η διαδρομη και φυσικα οχι ιδια για ολους .

Αντεχεις να πας μεχρι εκει που θες ,στέκεσαι για λιγο και μετα ΑΝ θα συνεχισεις ή οχι εσυ το αποφασιζεις .

Μπορεις μεχρι να αγαπησεις αυτο το εσωτερικο σου παιδι, να ζησεις το ΤΩΡΑ ,το μονο που εχεις .
Προσπαθησε να το διαχειριστεις οπως μπορεις ..Μην επιλεξεις ομως το καθολου οσο σκληρη ή χρονοβορα ειναι αυτη η μαχη .

Αλλωστε ακομα και ψυχοθεραπευτικα να το παρεις ο θεραπευτης σου ειναι υποχρεωμενος να μην σε πιεσει να βουτυξεις τοσο βαθιααν εσυ δεν μπορεις ..
Η πεποιθηση οτι αν δεν πας εκει που το ασυνηδειτο εχει σπρωξει καποια γεγονοτα ,αναγνωριζοντας ποσο τραυματικα ειναι για εσενα και δεν μπορεις να τα διαχειριστής ,ωστε να ερθουν στο συνηδητο δεν μπορεις να θεραπευτεις εχει καταραφθει με επιστημονικες μελετες εξου και βλεπει τρομερη ανθιση το cbt...

Ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι ενα καλο εργοστασιο ,για καποιο λογο σπρωχνει καποια πραγματα στο ασυνείδητο και τα φερνει στο συνειδητο μονο οταν εισαι ετοιμος να τα διαχειριστεις ..Ετσι και το κανεις με το ζορι μονο περισσοτερο κακο προκαλεις στον εαυτο σου ,εφοσον ΔΕΝ αντεχεις ...

Πας οπου αντεχεις ,πας ομως δεν σταματας την διαδρομη !

Quote:

---

Originally Posted by biscochicco

Συμπληρωματικα να πω πως η διασχιση της προσωπικοτητας ειναι η τελευταια ελπιδα καιποιου να επιβιωσει, οποτε σε βαριες περιπτωσεις οπου υπαρχει επαναλαμβανομενη βια, ειναι επομενο να συμβει.
Αλλα συμβαινει και σε πιο "ελαφριες περιπτωσεις". Το σημαντικοτερο "λαθος" φροντιστων ειναι οτι δεν θελουν ή δεν μπορουν να καταλαβουν οτι και τα υπολοιπα ειναι κακοποιηση περα απο την σωματικη και οτι σαν κοινωνια που αντανακλα στις τις μικρο ομαδες εχουμε την σκεπτικη μαυρο-ασπρο (την διπολικη σκεψη που ανεφερες καπου αλλου).Η δικη μου παραμεληση μου εχει δημιουργησει ενα τοσο μεγαλο κενο μεσα μου που δεν γεμιζει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Το αποτελεσμα αυτων, ειναι απο προσωπικη εμπειρια, οτι μεγαλωνοντας εγωω και συζητωντας με τους φροντιστες μου, να μου λενε οτι εγω τα θυμαμαι αλλιως και οτι τα εχω παρει πολυ μεσα μου. αραα αν οι ιδιοι σου οι φροντιστες δεν σε αντιμετωπιζουν σαν ενηλικα με δομημενη σκεψη και με παραδοχη στον λογο σου, τοτε τι κανεις??? Εγω αυτο που εκανα ειναι να συγχωρησω την αμαθεια τους, την υποκρισια τους σαν παιδι. Αλλα σαν ενηλικας και σαν μελλουσα μητερα δεν προκειται να το συγχωρησω ποτε.
οποτε ερχομαστε παλι σε μια διασχιση προσωπικοτητα, σε δυο πολους που παλλονται για να ισορροπησουν τον παρελθον με το παρον.

---

Θελεις να μου πεις τι σημαινει συγχώρεση σε αυτη σου την προταση ;

Συγχωρώ για εσενα σημαινει και αποδεχομαι ;

ΝΑ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ ΕΔΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΩς ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΘΕΜΑΤΑ ΚΙ ΖΗΤΟΥΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ . ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝ ΘΥΜΑΤΑ ΚΙ ΣΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕς ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΝΑ ΒΟΗΘΉΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥς ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥς ΛΟΓΟΥς .

συγχωρω την αγνοια που ειχαν για τις επιπτωσεις των πραξεων τους αλλα οχι το καμματι του φροντιστη. Κανενας δεν ειναι τελειος αλλα το να πιστευεις οτι εισαι τελειος φροντιστης και να αγνοεις τις αναγκες που το ιδιο σου το παιδι σού τις επικοινωνει, ειναι ασυγχωρητο. Εν κατακλειδι δεν συγχωρω την μη παραδοχη της δικιας μου οπτικης στα βιωματα που μοιραζομαι. Δε συγχωρω το gaslight που μου γινεται ακομα σε αυτη την ηλικια. Δε συγχωρω την φραση "οταν κανεις παιδι θα καταλαβεις". Να καταλαβω τι? πως ειναι να μην δινεις καμια σημασια στις αναγκες του παιδιου? να του λεω να μην κλαιει οταν το νιωθει? να το ρωταω γιατι γελας? ενω γελαει και χαιρεται με κατι? να το μειωνω? να μην του παρεχω συναισθηματικη σταθεροτητα αλλα να του επιββαλω μου παρεχει αυτο συναισθηματικη σταθεροτητα?

Επισης θα ακουστει κακοοο, αλλα αν δεν εχουμε τετοια βιωματα-τραυματα ακομα και 1000 βιβλια ψυχολογιας και να διαβασουμε δεν θα καταλαβουμε ποτε πραγματικη ψυχολογια.
το ευκολο ειναι να κατηγορουμε οσους "δεν θελουν" να βγουν απο αυτο, δηλαδη να κατηγορουμε το "θυμα". Αυτο το κανουμε απο μονοι μας ολοι μερα.

ειδες τι εγραψε ο Αχλ100?

Ο,τι σου εχει συμβει ειναι ποια εισαι, μια μικρη διαφορα στις εμπειριες και δεν θα ησουν εσυ που εισαι τωρα, δλδ εσυ δεν θα υπηρχες - θα ηταν καποια αλλη, γιατι αυτο που μας διαφοροποιει ειναι που μας δινει την ταυτοτητα μας

αυτο ειναι μια αμυνα που δεν σε βοηθαει να εξελιχθεις.
Αν δεν αποδεχτεις την πραγματικοτητα, δηλαδη την ανικανοτητα των φροντιστων, δεν θα σπασει ποτε την αλυσιδα του θυματος που καλως ή κακως ησουν.

Quote:

---

Originally Posted by biscochicco

συγχωρω την αγνοια που ειχαν για τις επιπτωσεις των πραξεων τους αλλα οχι το καμματι του φροντιστη. Κανενας δεν ειναι τελειος αλλα το να πιστευεις οτι εισαι τελειος φροντιστης και να αγνοεις τις αναγκες που το ιδιο σου το παιδι σού τις επικοινωνει, ειναι ασυγχωρητο. Εν κατακλειδι δεν συγχωρω την μη παραδοχη της δικιας μου οπτικης στα βιωματα που μοιραζομαι. Δε συγχωρω το gaslight που μου γινεται ακομα σε αυτη την ηλικια. Δε συγχωρω την φραση "οταν κανεις παιδι θα καταλαβεις". Να καταλαβω τι? πως ειναι να μην δινεις καμια σημασια στις αναγκες του παιδιου? να του λεω να μην κλαιει οταν το νιωθει? να το ρωταω γιατι γελας? ενω γελαει και χαιρεται με κατι? να το μειωνω? να μην του παρεχω συναισθηματικη σταθεροτητα αλλα να του επιββαλω μου παρεχει αυτο συναισθηματικη σταθεροτητα?

Επισης θα ακουστει κακοοο, αλλα αν δεν εχουμε τετοια βιωματα-τραυματα ακομα και 1000 βιβλια ψυχολογιας και να διαβασουμε δεν θα καταλαβουμε ποτε πραγματικη ψυχολογια.
το ευκολο ειναι να κατηγορουμε οσους "δεν θελουν" να βγουν απο αυτο, δηλαδη να κατηγορουμε το "θυμα". Αυτο το κανουμε απο μονοι μας ολοι μερα.

ειδες τι εγραψε ο Αχλ100?

Ο,τι σου εχει συμβει ειναι ποια εισαι, μια μικρη διαφορα στις εμπειριες και δεν θα ησουν εσυ που εισαι τωρα, δλδ εσυ δεν θα υπηρχες - θα ηταν καποια αλλη, γιατι αυτο που μας διαφοροποιει ειναι που μας δινει την ταυτοτητα μας

αυτο ειναι μια αμυνα που δεν σε βοηθαει να εξελιχθεις.
Αν δεν αποδεχτεις την πραγματικοτητα, δηλαδη την ανικανοτητα των φροντιστων, δεν θα σπασει ποτε την αλυσιδα του θυματος που καλως ή κακως ησουν.

---

Εγω δεν σου ειπα να τους συγχωρισεις, αλλα να αγαπησεις την ζωη σου οπως ειναι, δεν θα παρεις αλλη.

την αγαπω την ζωη μου, ποτε δεν αμφεβαλα γι αυτο. Η πραγματικοτητα ομως με πληγωνει καθε φορα που πρεπει να συναναστραφω μαζι τους.

Quote:

---

Originally Posted by biscochicco

την αγαπω την ζωη μου, ποτε δεν αμφεβαλα γι αυτο. Η πραγματικοτητα ομως με πληγωνει καθε φορα που πρεπει να συναναστραφω μαζι τους.

---

Πρεπει να εισαι σιγουρη ομως πως ειναι η δικια σου ζωη και οχι η ζωη που θα ηθελες να εχεις.

Quote:

---

συγχωρω την αγνοια που ειχαν για τις επιπτωσεις των πραξεων τους αλλα οχι το καμματι του φροντιστη. Κανενας δεν ειναι τελειος αλλα το να πιστευεις οτι εισαι τελειος φροντιστης και να αγνοεις τις αναγκες που το ιδιο σου το παιδι σού τις επικοινωνει, ειναι ασυγχωρητο. Εν κατακλειδι δεν συγχωρω την μη παραδοχη της δικιας μου οπτικης στα βιωματα που μοιραζομαι. Δε συγχωρω το gaslight που μου γινεται ακομα σε αυτη την ηλικια. Δε συγχωρω την φραση "οταν κανεις παιδι θα καταλαβεις". Να καταλαβω τι? πως ειναι να μην δινεις καμια σημασια στις αναγκες του παιδιου? να του λεω να μην κλαιει οταν το νιωθει? να το ρωταω γιατι γελας? ενω γελαει και χαιρεται με κατι? να το μειωνω? να μην του παρεχω συναισθηματικη σταθεροτητα αλλα να του επιββαλω μου παρεχει αυτο συναισθηματικη σταθεροτητα?

---

Σε ευχαριστω πολυ για την διευκρινηση τωρα καταλαβα απολυτα τι εννοεις και συμφωνω μαζι σου !

Ξερεις ο ανθρωπος δεν ειναι υποχρεωμενος να συγχωρεί τα παντα και τους παντες ...
Δεν ειναι κανονας ζωης αυτος .
Τι θελω να πω ;

Μην ταυτιζουμε ενα θρησκευτικο κανονα (περι συγχωρήσεως )με ενα κοινωνικο-ψυχολογικο .

Ειναι πλήρως αποδεκτο να μην συγχωρείς και να επιλεγεις να παρεις αποστάσεις ,ΑΡΚΕΙ με αυτο που κανεις να εισαι εσυ καλα .

Μη αποδεκτο κοινωνικα και φυσικα με ψυχολογικες -νομικες επιπτώσεις θα ηταν το γεγονος να μην συγχωρείς και συναμα να θες να εκδικηθεις με το να τους προκαλεσεις καποιο κακο .

Συμβαινει κατι τετοιο σε εσενα ;

Quote:

---

Επισης θα ακουστει κακοοο, αλλα αν δεν εχουμε τετοια βιωματα-τραυματα ακομα και 1000 βιβλια ψυχολογιας και να διαβασουμε δεν θα καταλαβουμε ποτε πραγματικη ψυχολογια.
το ευκολο ειναι να κατηγορουμε οσους "δεν θελουν" να βγουν απο αυτο, δηλαδη να κατηγορουμε το "θυμα". Αυτο το κανουμε απο μονοι μας ολοι μερα.

---

1000% δικιο απο εμενα εφοσον άλλο το διαβαζω 1000 βιβλια οπως λες ,αλλο η βιωματικη εμπειρια και αλλο ο βαθμος ενσυναισθησης που διαθετω σαν προσωπικοτητα ωστε να μπορεσω να μπω εστω και για λιγο στα παπουτσια ενος κακοποιημένου ατομου .
Αλλωστε ολοι οι ψυχολογοι συμβουλοι και ποσες αλλες ειδικοτητες τα ιδια πανεπηστημια τελειωνουν ,ειναι ολοι ικανοι να γινουν ΚΑΙ καλοι επαγγελματιες ;
Οχι φυσικα εξου και πολλοι τα παρατουν ή κανουν ενα μεταπτυχιακο και γινονται κατι αλλο ...

Quote:

---

ειδες τι εγραψε ο Αχλ100?

Ο,τι σου εχει συμβει ειναι ποια εισαι, μια μικρη διαφορα στις εμπειριες και δεν θα ησουν εσυ που εισαι τωρα, δλδ εσυ δεν θα υπηρχες - θα ηταν καποια αλλη, γιατι αυτο που μας διαφοροποιει ειναι που μας δινει την ταυτοτητα μας

---

θα μου επιτρεψεις να μην δινω βαση στα γραφομενα του εφοσον ελοχευει πολυ άσχημη βιωματικη εμεπιρια και αντι να εστιασει στον εαυτο του κανει αποφυγη και στρέφετε επιθετικα πολλες φορες στους αλλους ..

και εμενα μου ειπε οτι εδω μεσα ψαχνω πελατες θαρρεις και βιοποριζομαι απο αυτο ...και ; θα δωσω βαση ή θα αναγνωρισω την ελαττωματικοτητα του ;

Απλα λοιπον δεν δινω βαση απο την στιγμη που δεν αναγνωριζει τα δικα του θεματα και προτιμα μεσω της επιθεσης -υποτιμησεις να υπαρχει εδω μεσα ..

Δεν πειραζει καλοδεχουμενος απλα δεν υπαρχει πρόσφορο εδαφος για ουσιαστικη συζητηση .

Quote:

---

αυτο ειναι μια αμυνα που δεν σε βοηθαει να εξελιχθεις.
Αν δεν αποδεχτεις την πραγματικοτητα, δηλαδη την ανικανοτητα των φροντιστων, δεν θα σπασει ποτε την αλυσιδα του θυματος που καλως ή κακως ησουν.

---

Με αφορμη αυτο να απαντησω και στην Ασπ εφοσον καλο ειναι να ρωταμε αν εννοει ο αλλος αυτο που σκεφτομαστε εμεις ουτως ωστε να μην βγαινουν αυθαιρετα συμπερασματα και δυστηχως δεν βοηθουν στην ροη...

ΚΑΝΕΙΣ δεν αναιρει το γεγονος οτι υπαρχει θυμα, οκ μεχρι εδω ;

Η αποσταση απο το γεγονος οτι ειμαι οντως θυμα με το γεγονος οτι επιλεγω πλεον στην ζωη μου να με αντιμετωπιζω και εγω και θελω και οι αλλοι να με αντιμετωπιζουν σαν θυμα ,συνεπως θυματοποιουμε ειναι τεραστια ..

Αρα μιλαμε για τους ανθρωπους που μια ζωη θελουν οι αλλοι να τους βλεπουν σαν ΘΥΜΑ ,.
Οι ιδιοι δηλαδη σαν μετεπειτα γονεις να ειναι το ιδιο κακοποιητικοι στα παιδια τους με την δικαιολογια οτι ετσι μεγαλωσαν ..

Δηλαδη το θυμα ,εγω ας πουμε που μεγαλωσα με κακους φροντιστες γινομαι θύτης ,κακοποιό το παιδι μου με την σειρα μου ,αλλα εχω σαν δικαιολογια εφοσον υπηρξα θυμα ...

Πιστευω τωρα να εγινα πιο κατανοητη .

Το μήνυμα έχει τροποποιηθεί από τη διαχείριση

Το μήνυμα έχει τροποποιηθεί από τη διαχείριση